tanışma hikayeleri

eşinizle, kız arkadaşınızla, en yakın arkadaşınızla, sözlükle, ünlü biriyle olan tanışma hikayelerinizi anlatabileceğiniz başlık. ben eşimle olan hikayemi kısaca anlattım : kendisi ile tanıştığımda 17 yaşındaydı. bir fast food'cu da kasiyer olarak çalışıyordu. ben de üniversiteye gideceğim ama para lazım. ikinci öğretim okuyacağım için vize fiyatları çok uçuk. e o zamanda durumumuz çok kötüydü. ben de baktım bir fast food dükkanı ilan asmış "garson aranıyor". o dükkanda da bir kasiyer kız var, çok hoşlanıyorum ama açılamıyorum(yanlış tahmin, eşim değil). neyse gittim müdürle konuştum "gündüz çalışıp akşam okula gideceğim bir iş arıyorum sizin içinde uygunsa burada çalışmak istiyorum" dedim. adam da beni işe aldı başladık çalışmaya. eşimle hiç anlaşamıyoruz, sürekli bir didişme tartışma halindeyiz. diğer kızdan hoşlanıyorum ama hala açılamamıştım. sonra bu diğer kızın erkek arkadaşı oldu. ben de üniversiteden kız arkadaşım oldu. eşimin de erkek arkadaşı var. herkes mutlu :d benim kız arkadaşım geliyor dükkana yiyiyor içiyor eşim onlara servis yapıyor falan. gel zaman git zaman diğer kasiyer kız işten ayrıldı. ben de 1,5 yıl falan oldu işe başlayalı. işin her şeyini öğrendim, "kasa" dahil. beni kasiyer yaptılar. eşimle beraber çalışmaya başladık. eskiye nazaran daha az tartışsak da biz farklı dünyaların insanıyız gibi geliyordu ama öyle değilmiş. beraber çalıştıkça birbirimizi daha yakından tanımaya başladık. tesadüfe bakın ki ikimiz de sevgililerimizden ayrılmıştık. sonra bir gün "sinemaya gidelim mi?" dedim, "gidelim" dedi. o günden beri beraberiz işte. 8 yıllık eşim, oğlumun annesi. insan mutluluğu bazen uzaklarda aramamalı, burnunun dibindekini görebilmeli. size de tavsiyem kardeşlerim, arkadaşlarım biraz da burnunuzun dibindekilere bakmanız :)

artık yeni insanlarla tanışmaya gücüm kalmadı :(

ben de bir tanesinden -en güzelinden- bahsetmek istiyorum. aslında tam tanışmak da değil ama paylaşmak istiyorum. 8 sene öncesi, liseye yeni geçmişim. yeni arkadaşlıklar, yeni ortamlar, yeni insanlar. kanımız kaynıyor. okulun ilk haftaları. e tabi tam ergeniz biz de. güzel bir kız görünce direk arkadaşlar arasında "oğlum ne güzel kız lan" bakışı çekiyoruz birbirimize. o zamanlardan. biz de boş değiliz tabi, eli yüzü düzgün adamız en azından. kızlarla sohbetler, muhabbetler falan. sonra bir gün bir kız görmüş arkadaşım. bayıla bayıla anlatıyor. ya dedim abartma, tamam göster bakalım. götürdü beni sınıfın birine, uzaktan gösterdi. aha dedi kız bu aga. ulan harbiden güzelmiş falan. egolu bir insan değilimdir ama o an arkadaşıma dönüp "gör bak ben bu kızı tavlıcam" dedim niyeyse. o zamanlar sosyal medya bu kadar yaygın değil tabi. bir msn var bi facebook. bakınıyorum sürekli falan. bi ortak nokta arıyorum yok. bütün fotoğraflarını ezberledim nerdeyse o sıra. sonra tabi bizim de etrafımızda kızlar dolanmaya başladı. baktım zaten olacağı yok. "başka kız mı yok abi" dedim kendi kendime. benim sevgilim oldu, onun sevgilisi oldu. en sonunda nasıl olduysa birbirimizi bulduk. "başka kız mı yok abi?" demiştim ya. başka kız yokmuş. onun gibisi yokmuş. 4 yıl beraber olduk. iyi kötü zamanlarımız geçti. şimdi ayrıyız tabi. bazen arkadaşlarımın "başka kız mı yok be abi?" dedikleri oluyor. yok diyorum, yok. (bkz: alın yazısı)

ben 16 oysa 19 yaşındaydı. yakın bir arkadaşım fotomodeldi. e malum güzeldi de. birgün sende benimle gel çekilirsin dedi hiç oralı olmamakla birlikte 4 tane kız arkadaşımı da yanıma almıştım. çocukta bizim kalabalık gelcegimizi duyunca en yakın arkadaşının evine gitmiş 'kanka kavgaya gidiyoruz sende gel'diyip evden almış. doğruyu söylese hayatta gelmicegini bildiği için. biz 6 kız giyinmiş süslenmiş konakta ykmnin önünde bekliyoruz. ilk beni o fark etmiş ben oralı bile degilim ama fotolarda güzel çıkmış miyim diye bakıyorum sürekli. kızlar adını sormuşlardı ona emre demişti. ne hikmetse artık bilemicem. akşam faceden istek geldi adı farklı bir şekilde ben de fotolardan taniyip kabul ettim. aslında çokta bir numarası yok tanismamiztin ama 4.5 sene ciktik. o günden sonra hergun konuştuk. 6 ay ayrı kaldık şimdi tekrar deniyoruz. 4.5 sene mi yordu yoksa arafta kalıp onu beklemek mi derseniz son 1 hafta derim.

beşiktaş liverpool maçının sabahı onunla yeniden tanıştım

üniversite kantininde iki kahve alıp uzaktan gördüğüm güzeller güzeli kızın yanına gittim. önce o kahveyi başıma geçirmediği için şükrettim ardından bir saat sohbet ettik tanıştık kalkarken 'seni bir daha nasıl görebilirim dedim' numara vercek sandım ama aldığım cevap 'ben buralardayım gelirsen görürsün' oldu. 1 ay boyunca benim fakülteme yaklaşık 20 dk uzaklıkta olan onun fakültesinin kantinine gittim geldim. en sonunda amacıma ulaştım bir daha gördüm bu sefer daha fazla oturduk. o zaman bile numarasını vermedi. ben de istemedim tabi swarmdan ekledim yaklaşık 2 hafta sonra ancak alabildim numarasını mesajlaşırken bile istemedim coolluğumu hiç bozmadım o verdi. eesi 2 yıl oluyor şimdi. inşallah ilerleyen yıllarda cem yılmaz'ın dediği gibi buda bizim oğlan diyerek çocuğumun pipisini atcam sözlüğe görürsünüz siz :)

üniversite 1. sınıfa gidiyorum o zamanlar.üniveristenin gezi kulübü başkanıyım işte gezi yapalım felan derken soluğu istanbulda aldık. beyza'a gidecez her üniversitede olur böyle organizasyonlar. her neyse işte biz gittik benimde yeni samimi olmaya başladığım bi kız var melis. işte biz gittik beyaz frlan dönmedende bi istanbul turu yapalım bari gelmişken dedik işte herkes bi yerlere dagıldı geziyo herkes bende melise takıldım indim beşiktaş sahiline bilen bilir stadın az aşagısında sahilde cami var yanında da kafe tarzı bir yer otoparkın hemen yanı... işte melis aradaşını aramış bizi gezdirsin diye.. bende uykusuz yorgun ve yüzüm gözüm şiş bir haldeyim melise dedimki kalk bi tuvalete gidelim de yüzümüze 2 bişey sürelim gittik makyaj felan yaptık... tam tuvalletten çıkacaz melis dediki deniz gelmiş tuvaletin önünde o an sanki allah kalbime bir ışık doğdurdu iceme dogdu icimden dedimki allahım sen bu çocugu banamı yazdın ama hala denizi görmemişim.. işten karşılaştık gezdik gezerken fotograf cekyoruz ben en uçta o en uçta tüm gün gezdik dolaştık artık gecenin son dakikaları yorgunluktan kaynaklı ve çok az alkolün etkisiyle (beni belimden tutuyo ve istiklalde yürüyoz..) hep gittigimiz bir bar var tam o barın sokagına dönerken oyle bir göz göze geldikki sanki 1 sn dünya durdu ve tüm melekler bize şarkı söyledi... o 1 saniyede sanki bana yüzyıllarca piyano çaldı... sank o 1 saniyele bana allahın bahşetigi harika insanı gençligimi 19 yaşımı hayatımın aşıkını buldum... ve allaha binlerce kere şükürler olsun ki onu bana kaderini kaderime yazdıgı için... eger bunu okursan seni çooook seviyorum sevgilim ve hep sevicem... sürç-i lisan ettiysek affola...

şuraya ufaktan onunla nasıl tanıştığımı anlatıyım bende o zaman. yeni bir liseye başlamıştım ara dönem kaydı ama başım çok sıkıntılı olduğu için arkadaş falan bakmıyodum hiç. zaten amacım yarım dönem kalıp eski okuluma dönmek ve ordaki insanlarla ciddi manada hesaplaşmaktı. bide ben tam bir arkadaş özürlüsüyüm arkadaş edinemem yani burdada öyle bir senaryo olacağını düşünmüştüm bi gün maç izliyorum cumartesi günü 23 nisan okulda çok az kişi varız 5 kız yanıma geldi. birinin doğum günüymüş o yüzden markete gitmek istemişler ama hoca yanınızda bi erkek olmazsa giderkende muhabbet sohbet falan ama hiçbirinii tanımıyorum 2sinin sadece ismini biliyorum o kadar yani. ben muhafazakar bi okudan geldiğim için bi garipsedim önce yani gerçekten samimiler mi bilemedim. okula döndük bi banka oturdular ben tekrar maça dönerken bunlar sanada bardak aldık niye gidiyorsun dediler bayağıda samimi söylediler yani. o zaman dedim belki burda insanlarla iletişimi kurabilirim. tabi o sırada galatasaray maçı olduğu için ben maça döndüm ama o kızların o günkü durumunu unutmadım. (içlerinden dördü sonra çok samimi arkadaşım oldular) okulda kalabileceğim düşüncesi ile bu sefer cevremdeki insanlarıda yakinen tanımaya başladım 1 gün sonra belli bir erkek arkadaş çevresine dahil oldum falan. 3 gün sonra il bazında deneme yapılacak oyüzden okul tatil bizde kahvaltıyı yaptık merdivenlere oturduk muhabbet ediyoruz. tam o sırada bir kahkaha duydum ama ne olduğunu anlayamadım. ismini bilmediğim bir kız okulun ortasında birisine gülerek bişey anlatıyor. o anda ona aşık oldum ve benim için bir milat oldu. o okuldan ayrılmayı onu bir gün daha görebilmek için mezun olana kadar erteledim. o kız dönemde tek tanışmadığım kişiydi. sınavda aynı yere düştük benim sınavım onu izlemem yüzümden lanet geçti ama gram umursamadım. üniversite sınavında aynı yere gelelim ben yine onu izlerim. sonuç olarak böyle tanıştım onla. ilişki olmadı arkadaşlar iyiki olmadı. keşke olsaydı

birgün yolda önünden geçerken bilmeyerek omzum çarptı takmadım özür bile dilemedim bi yere yetişmem gerekiyordu ama o olduğunu biliyordum birkaç kez arkadaş ortamında denk gelmiş olup kimse tanıştırmamıştı da bizi ama az çok birbirimizi tanıyoruz yani hiç değilse isimleri biliyoruz yine bigün denk geldi yolda yanında da kendime çok yakın bulduğum bi arkadaş var ayak üstü merhaba falan derken eve gittim facebook ta istek var baktım o kabul ettim okey plus oyununa girdim oda masaya katıldı eşli oyun karşıma oturdu kazandık msj attı işte çarptın bana falan o kadar da karşılaştık senle ama tanışmadık falan yarın özür dilemen için bi fırsat kahve ısmarlıyacaksın falan dedi öyle tanıştık

asosyallikten çıkmaya çalıştığım dönemde instagram denen dalgadan açmıştım, malum o zamanlar gizlim saklım olmadığı için telefonumda şifre felan yoktu, sınıfta uyuduğum bi zaman diliminde bizim ibneler telefonumu alıp tüm takip ettiğim kızlara, beni takip edenlere mesaj atmış telefonu elime aldığımda mesaja geri dönenler olmuş, görüldü bırakanlar olmuş, geri dönenlere durumu anlattım, bir tanesi hariç onla konuşmaya devam ettim, sonra ne mi oldu ygsden bir hafta önce bıraktı canı sağolsun

sınıfta dikkatimi çeken bir kız vardı ama öyle hiç hoslanti bile yoktu. birgün face'de ortak arkadaşlardan gördüm bunu meraktan ekledim. ama mesaj atmadım yanlış anlamasın diye. aradan ,2 hafta geçti baktım instadan ekledi beni. sonra biraz benim aptallığım sayesinde konuşmaya başladık ilk mesajı da o atmıştı zaten. hayatımda ismi dışında hiçbirşeyini bilmediğim birisiyle hergun saatlerce her cümlesi paragraf olucak şekilde konuşmaya başladık. önce ortak noktalirimizdan bahsettik sanki ruh ikizim karsimdaymis gibi hissettim. her mutluluğun cezası olduğu gibi aramızda farklı şehirler, dil, kültür, cevre arkadaş gibi farklı fikirler oluştu. tabii bende de yavaş yavaş sonumu düşünmeden sahiplenme, kıskançlık, duygusu oluştu. zaman geçtikçe ben ona alışmaya, sevmeye, hayatımın merkezine koymaya başladım. oda tam tersi eskisi gibi yazmamaya, beni düşünmeden kirilicagimi bile bile sözler kullanmaya başladı. ben uykuyu seven bir insanım işim yoksa ikindiye kadar yatarım. ogleden sonra 4'unde kalkiyordum yinede günaydın yazardım. bir iki defada buluştuk çay falan içtik. neyse herşeyin sonu olduğu gibi oda sıkıldı gitti. suçun kimde olduğunu düşünürseniz ℅80i benimdir. çünkü ona arkadaslarinin davrandığı gibi kötü davranmadim. erkek arkadaşlarınin küfür eksik olmazdı oda buna alisikti ama ben onunla konuşurken argo kelimeler bile kullanmazdım sırf kirilmasin, yanlış anlamsin diye. ama hata yaptım sonuçta bitti geride yüreğimde biriktirdikleriyle. bu dönem aynı dersleri görüyoruz ve ben sabah 8 akşam 6 ya kadar onun o umursamaz, bakmayan yüzünü görmek zorundayım. gerçekten acı vericidir aşık olmak,geride biraktiklariyla.

evde tek başıma ağlıyorum ağlama diye mesaj geldi tanımadığım birinden ben şok meğer arkadaşımın arkadasiymiş gizlice almış telefonumu. çok iyi anlasiyorduk ağlama diyen adam kendi ağlattı sonra defalarca

intagram’da psikolojik danışmanlık ve rehberlik okuyan biriyle tanıştım. ya da tanışmak üzereyim orası kesin değil. çünkü ikimizde ilk başta birbirimize posta koyduk. takipleşmiyoruz ama saatlerdir konuşuyoruz. param yok ama benim bi danışmana ihtiyacım olduğunu söyledim. derdimi sordu haliyle. hüzünlüyüm dedim :ı ilk başta kem küm etti. ben daha 1. sınıfta okuyorum filana getirdi. 3 yılım var bitirmeye dedi. tamam o zaman 3 yıl sonraya randevu ver bana, tabi o zamana kadar intihar etmezsem dedim. hoşuna gitti derdimi dinlemeye başladı. illa soytarılık mi yapcaz amk derdimizi dinletmek için. iki tane çanakkale öğrencisi 1 liraya dert dinliyordu. illa oralara mı gidelim :ı ne zamandır hüzünlü olduğumu sorunca, çocukluğumdan bu yana olduğunu söyledim. neymiş efendim bu çocukluktan kalma olabilirmiş. bu çocukluğa inme şeysi iyimiş ama ben doğuştan hüzünlüyüm dedim. kabullenmedi bir türlü. sen benim dertlerimi bilsen oturur ağlarsın dedi. belki haklı ama benim derdimin ne olduğunu bilmeden kendi derdini nasıl benden üstün görüyor çözemedim. adnan şenses, senin derdin dert midir, benim derdim yanında dediği geldi aklıma. normal şartlarda adnan şenses deyince benim aklıma sadece “neden saçların beyazlamış arkadaş” geliyor. çünkü ne zaman görsem o şarkıyı söylüyor. tıpkı ümit besen’in nikah masası gibi. bu benim cahilliğim filan değil aslında. çünkü adamları ne zaman görsem bu şarkıları söylüyorlar. aman neyse konu niye bunlara geldiyse :ı dertlerimizi yarıştırıyorduk resmen. oysa ben beni dinlesin istemiştim. bi anda ivme bana döndü ben onun derdini dinler oldum. ağlaşmaya başladık filan. meğer biz yıllardır birbirimizi arıyormuşuz. sonra olum evlen benle ayrı ayrı yerlerde değil aynı rakı sofrasında ağlaşalım. ucuz otel odalarında sevişelim. tütün saralım. şarabın kırmızısı bomontinin filtresizini, rakıyı şalgamla, millerı limonla sevelim. neşet’i söyleyelim, sezen’i dinleylim, müslüm’e ağlayalım dedim. evlendik. iç güveysi filan aldılar beni. param yoktu askerliği çıkaramamıştım daha aradan. tayyip başkan oldu. bedelliyi çıkardı. benim kayınpeder yatırdı 12. bin keş parayı askerlikten de kurtuldum. bi de ikiz kızımız oldu ellerinizden öperler. elmira ve beybun. her gün saçlarını tarıyorum. papatyadan taç yaptım onlara. her gece şiir okuyarak uyutuyorum onları. büyünce seveceğiniz adamlar şiir nedir bilsin diye öğüt veriyorum filan. sonra ben kızlarla bu kadar ilgilenip bizim hatuna yüz vermeyince boşandık. ne var ki hakim bey kurban olduğum hakim bey kızlarımı benden ayırmadı. o da biliyordu çünkü ben kızlarım olmadan yaşayamam. ama peder yan çizdi. 12 bini faiziyle istedi. şimdi borç batağındayım. bi tefeciye bulaştım. 3 gün içinde parasını vermezsem götümden kan alacakmış. o da gemide’yi izlemiş baba. tehdit bile ederken replik çalıyor pezevenk. durumlar böyle işte. tabutta rövaşata. biz tavus kuşunun peşindeyiz. talih kuşunun değil. yakın ulan sigaraları..

tanışamadım ...

şimdiye kadar duyduğum en sevimlisi babaannem ve dedeminkiydi sanırım. dedem 6-7 yaşlarında bir çocuk iken bir akrabanın evine gitmiş bir vesileyle. ev sahibi teyze de herhangi bir işle meşgul olacağı için "şu beşiği sallayıver." demiş dedeme. beşiğin içindeki babaannemmiş.

o kadar güzel ki anlatmaya kıyamıyorum lan .

dayımla annem bi gün dayımın bi arkadaşına gitmişler. arkadaşının da kardeşi varmış böyle çok güzel, hoş. ama küçük. yani 9 yaşlarında falan. dayım da 19-20 civarı. annem biraz büyük olsaydı da alsaydık keşke bu güzelliği sana demiş dayıma. dayım da sus kaç yaşında o saçmalama demiş. şu an evliler

annemle babamınkini anlatıcam size. aynı işyerinde çalışırlarmış, evyapta. annemin halamlarla tanışıklığı olsa bile babamla hiç karşılaşmamış. babam da o zamanlar baya serseri tipli, içkisini içer sürekli kızlarla olurmuş. bi gün topluca iş arkadaşlarının düğününden dönüyorlarmış servisle. servis şoförü de annemlerin tanıdığı. babamsa yine içmiş zilzurna, arka koltukta oturan mini etekli kızlara laf falan atıyor. annem susmuş susmuş, en sonunda "sus"demiş babama. babam da "susmazsam nolur" diyince annemse, "sus yoksa ağzını bantlarım senin" demiş. yaparsın yapamazsın muhabbetleri dönünce annem sinirlenmiş şoförden koli bandı istemiş. şoför de verince koli bandını annem babamın ağzını ve ellerini bi güzel bağlamış. babam yol boyunca süt dökmüş kedi gibi kalmış öyle gıkını çıkaramamış. sonra bunlar çok yakın arkadaş olmuşlar, bi gün annemi istemeye geleceklermiş, annem de bunu babama söylemiş. babamdan akşama dek haber alamamış. en son babannemler anneme ulaşmış bunun en yakını sensin delirdi bu bize gel diye. annem de gitmiş. babam sürekli "bebeğimi sattılar" diye sayıklıyormuş. annem de o sıra öğrenmiş herşeyi. kısa bi tedaviden sonra babam düzelmiş. 2 senelik birlikteliğin ardından evlenmişler kaçarak. 22 yıl evli kaldılar. sonuç; nerdeyse 1 senelik ayrılığın ardından 1 ay önce annem boşanma davası açtı. her şeyin sonu güzel bitmiyor yani gençler

bir gün yorum zirvesi yaptık...

bizim bir hikayemiz yoktu aslında ben allah'a dua ettim bana nasip olsun diye sonra oldu çok güzel oldu da öküz olan ben her şeyi mahvettim neyse hikayelere takılmayın aslolan hayatın kendisidir ve gelişine yaşayın içiniz dışınız bir olsun hadi eyvallah..

11. sınıftayız. okul çıkışı. üst dönem çekiciliği diye bir şey var. koridorun ucundan kurtlar vadisi ekibi gibi bir çıktılar bunlar 8 erkek. ama gözlerim birine takıldı. size yemin ederim dizlerimin bağı çözüldü o an. 6 sene oldu. seneye nişanımız var. hamd olsun.

annem otobüse biniyor ama bindiği otobüste genelde birbirlerini tanıyorlarmış işte oturmuş. arkasında 2 kişi annem tanıyor birini birini tanımıyor (babam) annemin arkadaşı hakkında konuşuyorlarmış işte babam diyormuş seviyorsan kaçıralım kızı diye annem dönmüş ne dediğine dikkat et diye kızmış sonra babam hep o otobüse binmeye başlamış aynı saati denk getirip beraber binmek için filan derkeeen 28 yıldır evliler

sol kanatta gördüğüm bir başlık sebebiyle yeşillendirdim, yarın ailesiyle tanışıyorum. olay nasıl buraya geldi inanın bilmiyorum.

kanka yaa baksana çok tatlı çocuk sana ayarlıyım mı?

hatırlamıyorum. bir rüyanın başını hatırlamayız.

benim bi arkadaşımın ablası ve eniştesinin tanışma hikayesi bu :) bi ara bi kampanya vardı bilmem hatırlar mısınız. aradığınız zaman ne kadar konuşursanız o kadar kontör geliyodu. arkadaşımın ablası da kontör gelsin diye rastgele bi numaraı arıyo o gün uzun uzun konuşuyolar. ertesi gün arkadaşımın eniştesi arıyo yine uzun bi süre konuşuyolar. adam bi süre sonra kızın yaşadığı şehre geliyo yüz yüze görüşüyolar okul bitince de evleniyolar. bana baya değişik gelmişti :)

bakın şimdi annemle babamın hikayesini anlatıcam babaannem annemi beğenmiş. annemle babam birbirini ilk defa nişanda görmüş. çok güzel dimi.

annenle birbirimizin entrysine yorum yazıyorduk sonra ben anneni yeşillendirdim oğlum

uzun zamandır uplanmamış başlık. Maşallah bütün entiriler altın değerinde :) sevdim bu başlığı. (#1120051) (#1120056) (#1120067) (#1818136) (#2072957) (#2074559)

Hava yağmurlu baktım kızın biri ağlayarak koşuyor. Koştum peşinden ıslanıyorsun dedim. Sanane amk dedi gitti. Hiç böyle hayal etmemiştim

Sabahın 9’u. Üniversitenin göt içi kadar yerinde kahve içiyorum. Bir kız geldi, izin alıp masama oturdu. 1.75 sarı ve kıvırcık saçlı, kehribar gözlü güzelce bir kız... Önümde o gün aldığım diplomam, yanında bir karo çikolata ve kahve. Gayriihtiyari kendi yaptığım çikolatayı uzattım. Bayıldı kız. Sonra muhabbet muhabbeti açtı. 2 saat kadar konuştuk. Aylardan Şubat. *** Tam 4 ay sonra, aynı yerde kahve içiyordum. Kuşağında kulaklık, öylece oturuyorum. Bir arkadaşımı bekliyorum. Ön masadan bir kafa kalkıp “Patikli?” dedi. Efendim, dedim. Kısa bir hal hatır muhabbeti geçti. Ama ben kızı çıkartamıyorum. Anlamış olmalı, “Çıkaramadın değil mi?” dedi. Evet, dedim. Kalktı masama geldi. Kısa bir süre konuştuk. Sonra tuttu kolumdan, masasına götürdü beni. Arkadaşlarıyla tanıştım, sohbet muhabbet. Tam kalkacağım, “Önceki kadar kolay kurtulamazsın benden.” dedi. Numaramı aldı. 3 ay kadar mesajlaştık. Sonra bir sabah koptuk. Anlaşmış gibi. Böyle çok hikayem var. İnsanların yaralarına merhem oluyorum, iyileşir iyileşmez de ilk beni terk ediyorlar. Arkadaş, dost, sevgili fark etmiyor. Gidiyorlar. Ben de kendimi Bolu Dinlenme Tesisi gibi hissediyorum. Boş, ıssız ve duygusuz. Enteresan gerçekten.

Tinderda yanlışlıkla sağa çekmiştim

Şeker vermiştim o da bana “sana aşığım” demişti. Not:ben şekeri herkese veririm. 80 yaşında teyze gibiyimdir, sürekli şeker dağıtırım. Not2: bir şeker nelere kâdir. Seven sevdiğine şeker versin.

Arkadaş aradı kan grubun ne diye ,dedim köpek kanı (b+),gel dedi beyaz kanda verirsin neyse biz gittik 45 dakika sürdü bu işlemler.oradan bizi bi kız izliyormuş sonradan bize de form doldurttu acaba bana mı bakıyor yoksa kan verdiğim için mi bakıyor filan diyorum ,bu sefer de formu doldururken bana baktığını hissettim.bende arada bakıyorum hala bakıyor mu diye ..oradan çıktık eve gittim aradan 15 gün geçti instagramdan mesaj geldi beni tanıdın mı diye baktım hastanede ki intörn sonra konuştul buluştuk..-eski sevgiliyle tanışma hikayesi-

Üniversitede okuyorum o zamanlar. Yaz tatili bitti, üniversiteye döndüm. Otobüsle uzun bir yolculuk yaptım, çok yorgunum. Bir de arkadaş grubumuz var, beni gelir gelmez cafeye çağırıyorlar, özlemişler. Ben de gelemem dedim. Ertesi gün iş görüşmesine gittim. Üniversite boyunca hem çalıştım, hem okula gittim. Görüşmem iyi geçti, kadının yüz ifadesinden işe alınacağımı anladım. Teker teker arkadaşlarımı ziyaret edeyim, sonra aramız bozulmasın. İlk gittiğim arkadaşımın bana kahve sözü vardı. Gittim kahveleri yaptım, oturduk sohbet ediyoruz. Çok da iyi insandır. Tam kız kankası olmak için yaratılmış resmen. Oturdum bana bir ağırlık çöktü, yerimden kalkmak istemedim. 2de gittim akşam 6 oldu saat. Derken dış kapı açıldı. Boylu poslu, beyaz gömlekli biri belirdi. Gözlerimi alamadım, ama bakmaya da kıyamadım. Belli etmek de istemedim. Hoşgeldiniz, beş gittiniz derken sohbete daldık. Orada saatlerce kös kös oturan ben, birden çenem açıldı. Psikolojiden girdik, ileride gerçekleştirmek istediğimiz hayallerden çıktık. Arkadaşım kendi odasına gitmiş bizim haberimiz yok. Meğer beni çağırdıkları cafede bu arkadaş da varmış. Beni konuşurlarken kim bu arkadaş fotoğrafını gösterin merak ettim demiş. O gün istemeye istemeye evime gittim. Ertesi gün sosyal medyadan eklesin diye elimi telefondan çekemedim. Anında kabul edip konuşmak istiyorum çünkü. O benim fotoğrafıma bakıp eklesem mi eklemesem mi diye kara kara düşünürken arkadaşım butona basmış hemen. Sonra oradan konuştuk 2 3 saat. Fark ettik ki zevklerimiz dahi aynı. Ben rap müzik hastasıyım, yıllarca düzenlenen partilere gidiyordum. O da orada bulunmuş. O da çok seviyormuş. Aynı rengi seviyoruz. Aynı apartta kalmışız. Aynı yerde çalışmışız. Ama birbirimizi fark etmemişiz. Bana dışarı çık, seni almaya geliyorum, sahilde sohbet ederiz dedi. Tereddütsüz kabul ettim. Kimseye anlatmadığım yaşantımı bir anda dökülüverdim. Normalde çok soğuk biriyimdir. Herkese ısınamam bu arkadaşa kanım kaynadı. O da bana herşeyini anlattı. Aniden bana "Ben seninle evlenicem arkadaş, eğer ben düşünmek istiyorum diyeceksen seni evine bırakayım. Benim niyetim ciddi" dedi. Afalladım haliyle. 2 gündür tanışıyoruz, ne var ne yoksa anlattım tamam da bu kadar değil diye düşünüyorum. Baktım eve bırakmakta ketum, ben de tamam dedim. Ama şartlarım var. Ben kabul ediyorum dedi. Aşık ama belli etmeyen tavrımla bırakmak istemedim. Sohbete devam etmek için yürümeyi seçtik. Eve gideceğim güya. Kaç kez sokak kaçırdık. En son kahve içmeye karar verdik. O gün bu gündür beraberiz. Bir de dünyalar güzeli kızımız var. Beraber çok güzel günler geçirdik. Çok zor zamanların üstesinden geldik. Kimseye boyun eğmedik. Belimizi bükmedik. Çok paramızın olduğu zamanlar oldu, harcaya harcaya bitiremedik. Aç kaldık, ses etmedik. En güzeli de birbirimize çocuk olabiliyoruz, cem yılmaz da. İyi ki işte, bu kadar.