sevgililik kavramının ifade ettiği şeyler

mesela; güven,sadakat,sevgi...

sevgililik kavramından çok hayat arkadaşı-dost diyebileceğimiz insan lazım hayatımıza. yeri geldiğinde dertlerinize derman olacak, yeri gelecek sevincinize ortak olacak, yeri gelecek anneniz-babanız olacak...kısacası hayat ortağı lazım...

güven, sadakat, vefa vs vs bu liste uzar. i̇lişkide önemli olan kalıcı olmaktır. bi gün öyle bi gün böyle olunca insan kaçacak delik arıyor.

vallahi normal zamanda pek birşey ifade etmiyor ama şu sıralar ifade ettiği en önemli şey ilgi. gerçekten insan kendini nasıl hissederse hissetsin birilerinden ilgi bekliyor. kötü hissediyorsa kendini iyi hissetiren iyi hissediyorsa daha da iyi hissettiren bir bağımlılık türü. bir insanın sizin hakkında birşeyler merak etmesi, ne hissettiğinizi düşünmesi, ne hissettiğinizi sorması falan muhteşem birşey. eğer bu mesele olmasa sevgili yapacağım diye bir kızın/erkeğin peşinden hayatının önemli meselelerini kaçıracak şekilde koşmasına düpedüz aptallık derim ama ilgiye olan ihtiyaç herşeyi daha mantıklı kılıyor. geçtiğimiz aylarda -5-6 ay oluyor- bu insanın ilgiye olan olan ihtiyacına taktım. o yüzden bazen arkadaşlarıma nasılsın diye sordum. "i̇yi yaa" cevabını alır almaz hayır lan öyle değil dedim. gerçek bir nasılsın harbiden nasılsın. o zaman döküldüler normalde bana anlatmayacakları şeyleri. i̇ki cümleyle gösterdiğim ilgi kişileri bambaşka bir hale soktu muazzam vallahi. bir süre sürdürdüm bu işi. sonrasında acaba başka birilerinin de aklına gelir de bana da nasılsın diye sorarlar mı diye düşündüm. ben sormadan kimse sormadı tabi doğal olarak. yaklaşık 1-1.5 senedir falan çok hakiki bir nasılsın duymadım sanırım. bu sebepten ulan bir sevgilim olsa mıydı acaba diye durup durup düşünüyorum. çünkü biri ben konuşurken gerçekten ne anlatmaya çalıştığımı düşünerek dinlemesinden, odak noktasında olmaktan, birinin şakalarıma herkesten fazla gülmesiden, günün saçma sapan bir saatinde mesaj atıp ne yaptığımı merak etmesinden acayip haz duyuyorum. i̇şte sevgili burda devreye girip bu açığı kapatıyor. belki de ben ilgi manyağı olduğumdan böyle düşünüyorum ne bileyim.

anlaşılmak bundan yirmi milyon yıl önce mağara duvarına el ele tutuşan iki çöp adam çizen dedenizle bugün sizin attığınız twit arasında mantıksal olarak tek bir farklılık bulunmuyor. dedeniz o zaman içindeki sevgiyi o şekilde anlatmaya çalışıyordu bugün siz içinde bulunduğunuz ruh halinizi bir twitle belirtiyorsunuz hepsi bu. işin özünde yirmi milyon yıl önceki duyguların formasyonlu cümlelerini yaşıyoruz. bu da demek oluyor ki tüm insanlık tarihi ortak paydada buluşuyor; anlaşılmak Büyük bir depresyonun eşiğindeyiz insanlık olarak. kimsenin kimseye anlamaya mecali kalmadı. sevgililik olayı bu bakıma önemli. sizi önemseyen vr hakikaten nasıl olduğunuzu merak eden birilerinin var olduğunu bilmek bile yeter iyi hissetmenize. Yukarıdaki arkadaş "bir buçuk iki senedir hakiki bir nasılsın sorusu almadım" derken çok güzel özetlemiş durumu. beylik laflarla alelade yaşıyoruz. kimsenin kimseyi umursadığını düşünmeyin. şu yazının şu satırı bile adam akıllı kimsenin umrunda değil. mevzu da zaten tüm bu puslu yapmacıklığın arasında hakiki açabilen dürüst bir ilişki. meyvesi ise; "hakiki bir nasılsın". link

sarının yanına kırmızıyı ifade ediyor desem çok abes olmaz. bağlılık, sevinç, hüzün, saygı, sevgi, aşk, özlem... işte galatasaray bunları ifade ediyor, bir sevgiliye duyulacak şeyleri.

(bkz: hiçlik) büsbütünüyle sevgili olmak, hiçliktir. sevgili denen bir şey yoktur, yegane olan şey sevgidir. sevgi kavramını yüzeyselleştiren, önemsiz kılan, anlama çabasını yok eden ve sevgiyi çirkinleştirip odağı "sevgili" yapandır.

ya kelimenin köküne bak. sevgili, sevgi'yi barındıran kimse demek. ama kullanım anlamı sana olan sevgi'yi barındıran olması gerekirken biz daha çok eşimiz olarak kullanıyoruz. ha oda yanlış anlaşılmasın çift anlamında eş, koca anlamında deil. ah ah der ya hani affet ey sevgili (sahip olduğum sevgi'nin sahibi) . gene duygulandım lan be biçim başlık açıyonuz kardeşim

benim sevgilim aynı zamanda benim en yakın arkadaşım, dert ortağım, beni mutlu etmek için çabalayanım, abim, babam, çocuğum. tuhaf gelicek ama bazen bana babam gibi davrasada beş dakika sonra ben onun annesiymişim gibi oluyor roller değişiyor. bazen oturup derdimi sıkıntımı filtresiz bir şekilde ona anlatıyorum, o da hem beni dinliyor hem de benim göz yaşımı dindiriyor. bir kahve eşliğinde birbirimize olan duygularımızı söylerken bir anda çevremizdeki herkesin dedikodusunu yaparken buluyoruz kendimizi. benim sevgilim benim için bütün bunları ifade ediyor.