asosyal itiraz

böyle bir başlığın olmamasına itiraz ediyorum.

itirazım var sözlük ahalisi sabahın dokuzunda ders mi olur

itirazım var kaptan ben neden sarhoş olamıyorum

ne demek perşembe quiz yapacağım amk.

böyle hayat olmaz

unutulanların unutamamasına itirazım var.

sevenlerin kavuşamamasına, insanların cesaretsiz birer korkak olmasına, risk alamamalarına, kalıplaşmış sistemin bir parçası olmamıza, farklılaşmaya çalıştığımızda aldığımız tepkilere, deli gibi bakılmasına ve üstüne üstlük yaşamadıkları şeyler hakkında atıp tutmalarına ama işlerine gelmediği için yani açık sözlü olamadıkları için "bence, ben olsam, bana göre" gibi siktiri boktan kalıplaşmış cümleler kurmalarına, körü körüne geçmişte beyinlerine kazınmış cümlelere ve gelenek dedikleri şeye bağlıymış gibi yapmalarına ama olayları yaşadıkları zaman "ya işte öyle olmuyormuş "diyip bilgiçlik yapmalarına, eğitim sisteminin bir türlü ezberci zihniyetten çıkamamasına, halen ingilizce öğrenme seviyemizin bu kadar düşük olmasına, bazı kelimelerde "ğ" harfi yerine "y" kullanacak kadar cahilin olmasına, dinin parayla sömürge edilmesine, iyi insanların açlık sınırıyla boğuşmasına ve halen şükürler olsun demelerine, dış görünüşün her zaman iç güzellikten kat ve kat üstün olmasına ama bunun bir çoğumuz tarafından kabul edilmemesine, insanların birbirlerini merdiven olarak kullanmasına, askerlerin ciğeri beş para etmez 3-5 siyasetçi yüzünden şehit ve gazi olmalarına, gözlerinin doymamasına, gemicikler almasına, 70 yaşındaki zengin adamların 25 yaşındaki güzellik abidesi kızlarla birlikte olmasına, paranın adı geçtiği yerlerde tüm insanlığın susmasına, ölüm sessizliğine bürünmesine, hayatımızın en verimli, en enerjik yıllarının iş ve okulla bitip tükenmesine, sevmiş gibi yapanların ilk fırsatta bıktım demelerine, küçücük çocukların tecavüze uğramasına, bunu tv programında öğrenmemize, 16 yaşındaki kızın egosunun atmosferi delip geçecek seviyeye çıkartılmasına izin verilmesine, nerde lakayık, gevşek, yavşak insan varsa bunların bir şekilde prim yapıp tvlerde magazin, yarışma ya da spor programlarına boy göstermelerine, elimizdeki 3-5 zeki gencin yabancı ülkelere mecburen gitmelerine, annelerimizin ve babalarımızın bizi okutmak için son ana kadar çalışmalarına, ceplerindeki son kuruşa kadar vermelerine ve bu yüce insanların gözümüzün önünde yaşlanmalarına, hasta olmalarına itirazım var.

dünyadaki adaletsizliğe ve açlığa itirazım var

itirazım var sözlük. neye olduğunu bulunca haber veririm.

sevgililerin birbiriyle küfürleşmesi ne yahu? ne sevgili ne eş bu durumu olası karşılamamalı. (twitter'da bir sohbet ss'si gördükten sonraki hislerim)

olum yeni geldim ya bi hoş geldin artisi kampanyası olaydı bari

türkiye'de kitap parayla satılmamalı. benim buna itirazım var. hatta bilmem kaçıncı maddenin 27. fıkrasına göre vura vura insanların kafasına okutulmalı.

itiraftır o, itiraz olsa duramazsın

bazı şeylerin nedenleri var. o şeyler etkisini devam ettirirken nedenler geçmişte kalıyor. yeni insanlar, yeni dostlar o şeyler yüzünden yavaş yavaş ayrılmaya başlarken o nedenler hep geçmişte öylece duruyor. birileri geliyor birileri gidiyor olan hep bana oluyor ama kendime yaşattıklarımın sebebi geçmişte ve değişmiyor, yeniden yaşanmıyor. eh işte buna itirazım var. takıntılı olmayı, takıntılı olmak zorunda olmayı ben istemedim. çevremden duyduğum şey genelde duygusuz olduğumdur. gayet mantıklı. çoğu zaman da bunun için çabalıyorum zaten. durup dururken olmadı ki ama bu. mesela benim için sevgi denilen şey pek hissedilmiş bir duygu değil. en basitinden annenizin sizi istemeden doğurduğunu bilmek bile en güzel yıllarınızda üzüntüye sebep oluyor. mesela aşk denilen şey. bi kere kapıldım. zaten hepiniz şahit oldunuz olanlara. hani şarapçılardan beter olduğum zamanlar da vardı. mesela güven duygusunu da pek hissedemedim. ortaokulda üç arkadaş bi sınıfa dalıp herkese saldıracaktık mesela. ben girdim sınıfa ilk karşıma gelene giriştim. sınıf üzerime çullandı ama arkadaşlarım yoktu. liseye geçtim siyaset ile tanıştım. polisin elinden alırken bileğimi incittiğim adamlar bana sonunda sokakta pusu atıp dayak attı. şu sözlükte bile güvenip 4 5 kişiye falan şifremi verdim, iki tanesi hesabımı uçurdu. bana iyi duygular pek hissettirilmedi ben de kötüler ile ayakta kaldım. sinir olsun kin olsun. bunlar beni ayakta tutsa da çevreme yeni insanlar kazandırmazdı. iyi duyguları bilmediğimden zaten her şeyi berbat ediyordum. duygulardan bağımsız davranmaya çalıştım ben de. bunun da sonuçları oldu tabii. genelden farklı oldum. aslında herkes aynı, ben farklıyım diyen herkes dümdüz insandır ama ben bunu diyebiliyorum çünkü dışlandım. genel olarak yani. hep kendi oluşturduğum doğrularıma saldırdılar. kötü niyetle olmadı onların hiçbiri ya da zarar vermek amaçlı değildi ama hep olabilecek en kötü şeylermiş gibi davranıldı düşündüklerime. kendimi anlatmaya çalıştıkça zayıf olduğumu düşündüler. ne bileyim sanırım zalim olmak gerekiyor heralde dedim. olmadım gerçi zalim olmak da bir güç ister bende o var demiyorum. kendi çapımda denedim ara sıra. hep karşımdakilere tedbir alarak yaşadım. aramın iyi olduğu zamanlarda insanlarla ''ya aram bozulursa'' diye yaklaştım. çevremdekileri benden geleceklerden koruyayım dedim. açıkcası sevdiklerime duygusal da davrandım bi yerde her şeyi bırakıp. hep içimde patladı hep o tedbirleri, düşünceleri haklı çıkardı ama olanlar. bunlar bugün olduğum insan yaptı beni. 20 yaşına geldim daha da ne kadar değişebilirim bilmem. memnun değilim ama. ben istemedim böyle olmasını, benim getirildiğim yer yüzünden bedel ödemek de artık canımı sıkıyor. şimdi bunlardan ne çıkarım yaparım bilmiyorum. olaya genelde yaklaştığım gibi yaklaştığımda ortaya çıkan ben josef stalin gibi bir şey oluyor. bunu da istemiyorum. istemediğim bir kişilik ile istemediğim bir hayata gideceğim gibi ve aklımın söylediği şeyse buna uyum sağlamam. aksi halde kendi yeterliliğimi sorgularım ki o da olursa ben diye bi şey kalmaz zaten kaybolurum. güzel sözler bakın bunlar. onlarla bitireyim. ''dünyayı 10 yaşında çocuklarda gördüm her cevabın altı karanlıktı, arkasında ömrüm inandığım değerler hepsi çamura atıldı akli dengem avuçlarıma kına misali çalındı gözümle gördüm onları şikayetim bu yüzden öyle yoruldum ki zorlasam da inan yüzüm gülmez insana et gözüyle bakan zihniyetten nefret ettim kimse anlamadı, umurunda olmadı bu savaştan kaçarsam adımın anlamı kalmaz dedim ve o tarihten itibaren yalnızım artık arkamda yürümeyin çünkü özel değilim önümden hiç gitmeyin ben özgür irademle gelirim yanımda yürüyün istedim ve kimse kalmadı benim değil benimle olun dediysem de olmadı yarın oldu inan ki yüzüm gülmedi çok şükür dedim yine ve köşeme çekilip ölümü bekledim bir anda gözüm daldı o anda hayat durdu seratoninden uzak geçmişim yüzümde dondu zaten kabulde görmedi hiç bir latifem sabır taşım toz. boş ver anne... sen dinle beni... '' (bkz: semazen etekleri)

yeter artık birazdan entirler hep prim kokacak.

itiraz ediyorum sözlük.

itiraz bile edemiyorum peki neden ? karşımdaki üzülmesin diye ben ne aciz birisiyim hep kendimden ödün veriyorum allah benim cezamı böyle mi veriyor

ulan sen onu seversin o kim bilir kiminle? kimlerle geceleri dans ediyor? ne yiyor ne içiyor? senin uğruna yakacağın geleceğini o kim bilir kime sigarasını yaktırıyor be. şu yastığa başını koyduğunda aklına gelip rüyalarına yatıya gelir. kabuslar içinde kan ter içinde kalkarsın ya kim bilir o kimleri düşünüp yatıyor. o düşündüğü dangoz gelip senin dokunmaya kıyamadığın kadına kim bilir neler yapacak. lan çok sevipte sevilmemeye itirazım var sözlük

yorganı örtsem bunalıyorum,örtmesem üşüyorum aq

yoruldum... hayatın sırtıma yüklediği minik yüklerden, bu yükleri sözlüğe yazıp karma kasmaktan yoruldum... benim şuan sigara içtiğimi belli eden twitler,fotoğraflar atmam gerekirdi twitter'da. neden ulan hayat neden... neden böyle ilgi orospusu aşağılık bir ergen oldum ki ben... yaşıtlarım internet cafede cs atarken, ben neden hiç bilmediğim bir ortamda ego kasmaya çalıştım? hayat çok zor gerçekten... aşkına karşılık bulamamak, parasızlıktan babamın sadece günde 20tl vermesi, benim edebiyat yeteneklerimin tükenmesiyle bu entriye devam edememem ve bir harf yüzünden yanlış başlığa entryi girip karma kasamamam... hepinizden nefret ediyorum! intihar etmek isterdim ama bende o cesaret yok. mükemmel bir cesaret lan bu! intihar edenlere acayip saygı duyuyorum. çünkü ben aptal bir ergenim. iyi geceler.

bugün başımdan geçen bir olayı size özetlemeye çalışacağım. part time olarak bir dükkanda çalışıyordum. henüz başlayalı 1 hafta olmuştu. dün akşam mesaimin bitmesine 10 dk kala patronun dayısı geldi. i̇kiside akpli ama biri evetçi biri hayırcı sohbet baya koyu. dayısı bana soru sordu "söylediğimi anladın mı?" diye bende "evet" dedim. "ne anladın anlat" dedi. bende anladığımı anlattım. sonra dayısı patronuma dönerek "anladın mı söylemek istediğim bu" dedi. bende "ben dayinizin söylemek istediğini anladım bla bla demek istiyor" dedim sonra köşede sessizce oturmaya devam ettim. o sırada konuştukları konuyla ilgili bir habere bakacaklardi dayısı beni de çağırdı gel sen de bak diye gittim baktım aynı siteye tekrar girince "buraya bakmıştınız" dedim. i̇şten yarım saat geç çıktım iş çıkışı arkadaşım gelmişti arkadaşımın yanında patronum bana "bi daha biz siyaset konuşurken aramıza girme, yanımızda durma, seninle tartisiriz." dedi bende "ben araniza falan girmedim bana soru soruldu cevap verdim, sizin konuştuğunuz konu da beni alakadar etmez zaten" dedim çantamı alıp çıktım. adamlar öyle bir konuşuyor ki az daha zorlasalar birbirine girecekler. ertesi gün (bugün) işe gittim çantamı bıraktım geldim çay kahve ister misin falan yok dedi "dünkü söylemek istediğimi anladın mı" dedi bende "evet" dedim. "sana soru bile sorulsa cevap vermeyeceksin, ben karışmam diyeceksin, benle polemiğe girmeyeceksin, yanımızda oturmayacaksin, otururken bacak bacak üstüne atmayacaksin, bana cevap verme" vs vs. bende "bana soru soruldu cevap verdim, kendi görüşümü dile getirecek bir kelime etmedim sizin muhabbetiniz zaten beni alakadar etmez dün de söyledim bugün de söylüyorum ben sizin bu kadar hararetli bir tartışmaya gireceginizi kestirsem zaten yanınızda dahi durmazdim. yaninizda olmamı istemiyorsanız soylemeniz yeterliydi zaten ben sizin konusmanizdan çıkmak için izin de isteyemedim " dedim. adam haddini o kadar aştı ki benim kime cevap verip vermeyeceğime, nasıl oturacagima, nasıl konusacagima kadar karışmayı kendine hak görüyor. kendimi savunmamı bile istemiyor. "neden kendini savunuyorsun, haksızsın" diyor. parayla çalıştırdığınız işçileri satın alımyorsunuz. bizim de konuşma özgürlüğümüz var. i̇syanım, itirazım var. çok zoruma gitti sözlük. kimse beni haklı olduğum ya da kendimi ifade etmemi engelleyecek bir şey yapamaz. kimse kimseden üstün değil. baba parasıyla bir yerlere gelmiş benle aynı yaşta olan biri bana ne yapıp yapmayacagimi söyleyemez. altta kalmadım ama yeri geldi olay büyümesin diye de kötü bir soz söylemedim. sonuç istifami verdim.

itirazım var oğlum. hayatta belli başlı durumlara uyum sağlayabilmek için değişmeye itirazım var. bu bana onurlu bir duruşmuş gibi gelmiyor. sıkıntı şu ki buna ben de mecbur kaldım. geçen kasım ayında buraya artık değişeceğimi yazdım. aris v2.0 falan diye komikliğe şakaya vurdum hatta. durum şu ki ben 1 sene evvele kadar aklında sadece kavga dövüş olan, duygusuz bi elemandım. mafya hesaplaşmasında ya da siyasi çıkar durumlarında harcanan figüranlar var ya heh işte onun zekisiydim ben. zekiydim şimdi laf yapmayın boş. sonra bi şeyler oldu tekrar anlatmanın lüzumu yok. aklım da uçtu, mantığım da bulandı. gerizekalının tekine evrildim. duygusal dünyaya girince öyle oluyormuş harbiden. o da bitti işte geçen kasımda. şimdi ikisinin ortasında kaldım. yeni değil bu. ortada kalmışlıktan nefret ederim. kendimi bir kalıba sokamamaktan da nefret ederim. inanılmaz bir sürüncemede boşvermişlikle dolup taşan bir kimliksizliği yaşıyorum ve çok fena halde bunalıyorum. kimim oğlum ben? dün ulaş bayraktaroğlu'nun ölüm haberini aldığında abim öldü diyip deli gibi üzülen, suriyede çatışırken ölmüş adam zamanında abisi olacak kadar bu siyasi işlere bulanmış kişi miyim yoksa kendi zihninde duygularına hakim olamayıp birilerine bir şeylere üzülüp kendine acıyan melankolik diğer kişi miyim? benden bir sikim olmayacak onun farkına vardım da en azından bu dağılmış kimliğimi tekrar toparlamak istiyorum. bu halime itirazım var, kendime kabul ettiremiyorum.

ulusa sesleniş başlığının ulusçuğa sesleniş olarak değiştirilmemesine itirazım var! (aynen fesat herif, memesine itirazım var. ayneenn..) 6'ya 6 halı saha maçı yapmaya kalksak, yeterli sayıda adam bulamayız amk. ne ulusu? ne hortumu?

10 gündür boya badana uğraşıyorum evin her tarafını. sonra geliyor bu at kafası yan komşu evinin bahçesinde ateş yakıyor her taraf is. barış çağrış zor söndürdü.

10 da sınavım var bunun için 8.30 da evden çıkıcam ve saat 8.10 da uyanmam için alarmım var. saat 7.13 itirazım var uykusuzluğa ve finallere not:16.00 da bi tane daha sınavım var 6 saat saçma bi boşluğa da itirazım var.

vizesi yüksek olan dersin finalinde kalmaya itirazım var. (küfür küfür küfür) üşengeç karısı.

"yarım kalan sevgiye şu emanet gülmeye yaşamadan ölmeye" (bkz: itirazım var)

her kimin rüyasındaysam artık uyanabilir mi. bende uyumak istiyorum.

her şeyle yalnız mücadele etmekten yoruldum amk birisi gelip dedim ki neyin var nerdesin illa ben arayıp soracağım sikecem dalağını bu hayatın arayıp sorarsam top olayım diyorum sonra tek başıma canım sıkılıyor

bu yalnızlığa itiraz ediyorum hakim bey

bende yazarsızlığa itiraz ediyorum hakim bey.

Hiçbiriniz sözlüğün aldığı sıfatı simgelemiyorsunuz amk. Hepiniz sosyalleşme çabası içinde olan insancıklarsınız.

Şimdi bu akşam aldığım haberle ve son nöbetinde karşılaştığım bir manzaradan dolayı dolayı canımı sıkan bir şeyi buraya akıtıp rahatla ak istiyorum bir nebze. Yoksa sinirden afedersiniz kendimi /dağı taşı sikeceğim. Son nöbette morona virüs şüpheli 10 kişi geldi. Tetkikler yapıldı akciğer bulguları vardı. Servise yarışları yapıldı. Gelenlerin öykülerini inceledim biraz. Hepsi yurtdışı temaslı. Bilmiyorum yurtdışından gelişler açıldı mı ama ne fırsat bulup geldiniz. Ve gelenler düğün/cenaze için geliyorlar. Pek çok kişi ile temas ediyorlar haliyle. Bunlardan sonra yaklaşık 10 kişi daha geldi yatanlar aramış uyarmış. Kapıdan ambulans eksik olmadı o gün. Neyse bugün haber ettiler ki korona şüpheli ve pozitif servisi açılacakmış ek birer servis daha. Acilen eleman çektiler falan filan. Filyasyon çalışmaları en baştan sıfırdan başlamış. Şimdiye kadar tek tük vaka olan yerde şimdi günlük o kadar vaka çıkıyor. Öncesinde köylerde vardı kapattılar köyü olay kapandı ama şimdi ilçenin ortasında koca apartman. Nasıl olacak bilmiyorum. Arkadaşlar kafam almıyor lan. Nasıl bu kadar vurdumduymaz oluyor insanlar. Uyardığımız için küfür yiyoruz. Bakın ben bunları önceden de biliyordum sağlık personeline davranışı ama diyoruz ki içeride şüpheli hastalar var maskenizi takın, hasta yanında bir kişi kalsın dedikçe bunlar bize yükleniyorlar. Diyemiyoruz ki e amına koyduğum öleceksin yoksa. Neymiş babasını görmesine izin vermiyormuşuz ölürse kına yakarmışız. Biz o adama bir şey olmasın diye ter döküyoruz şahsı muhterem diyemiyorsun işte. Bilmiyorum kafamı sikecem az kaldı.

Müslüm baba, yıllar önce bizim için özetlediği durumdur. https://youtu.be/yIyawhHjzQI

Kimsenin küçük civcivi bile olamadık ya (bkz: İtirazım var bu zalim kadere)

Bu akşam da hiçkimsenin aklında değiliz

İtiraz ediyorum. Siz evlenemezsiniz çünkü siz kardeşsiniz. `(yeşilçam edasıyla)`

Yaşamadan ölmeye itirazım var

Şeye itirazım var. Mesela neden doğdum ki ben? Doğmadan önce bir buton verilmeliydi insanların önüne. Kardeşim bak böyle böyle bir dünya var. Bilirsin ki dinde zorlama yoktur, gitmek istersen yeşil butona bas istemezsen bize haber et. Takıl kafana göre deselerdi. Bu butonun eksikliği tüm inancımı baltalayabilecek kadar keskin. Ya ben istemedim. Siz ne yaptınız, ne ettiniz bilmiyorum. Bu dünyayı sevdiniz mi, haddinden fazla aşık oldunuz mu, gündüzleri ciddi anlamda gülümseyecek kadar mutlu oldunuz mu bilmiyorum ama ben olamıyorum. Şımarıkça mı? Bilemiyorum. Yaşamayı tercih etmemek bir seçim olmalı. İşten, sorumluluktan, gelecekten kaçmak gibi hayattan kaçmak da bir tercih olmalı. Şey desem işe yarar mı peki, ya bu yönelim değil biyolojik bir sapma. Yani ben aslında yaşamak için tasarlanmamışım. Dünya bana verebileceğin hiç mi bir şey kalmadı elinde? Mutluluğu aramayı bırakalı oldu biraz da korkaklığımın ve kaçışımın nişanesini bana bağışlayamaz mısın? Hiçliği hediye edemez misin?

İtirazım var asabiyim ben link

Bir kere de mutlu mutlu uyuyan biz, geceyi gün edenler onlar olsun ya çok mu?

Bir kere de garibanın yüzü gülsün be (bkz: garibanın yüzü gülür mü)

karşı taraf hatamı söylediğinde kabul ediyorum ama ben karşı tarafa söylediğimde asla kabul edilmiyor. bir kere edilsin, anlaşılayım isterdim. neyse artık zaten pek de bir önemi yok. çünkü bu sondu.

İtirazım var bu zalim kadere İtirazım var bu sonsuz kedere Feleğin cilvesine hayatın sillesine Dertlerin cümlesine itirazım var… İtirazım var sözlük