çocuklar

dünyanın en masum varlıkları. bugün moralim bozuktu sahilde çimlerde oturuyordum. kocaman ve sıkı montuyla robot gibi yürüyerek yanıma geldi. ben de elimi uzattım. önce kocaman gülümsedi bana. ama boyle kahkaha atarak. sonra hiç beklemediğim bir anda pat diye üstüme atladı. sıkıca sarıldı bana. elindeki çubuğu vermek istedi. zaten çok duyguluydum. çocuğun hiç tanımadığı birine sıkıca sarılması beni daha da çok duygulandırdı. kucağımdan indirdim ve ağlamaya başladım. çok dolmuştum. kimsede yanımda değildi. hiç tanımadığım bir çocuğun hiç tanımadığı birine teselli gibi sarılması yalnızlığımı yüzüme vurdu.

duymasın

dünyanın en güzel şeyleri. nedendir bilmiyorum ama kız çocuklarıyla çok iyi anlaşıyorum. arkadaşımın yeğeni ile vakit geçirdim bugün ve inanılmaz mutlu etti beni. kendi çocuğum olsa nasıl bir mutluluk verir tahmin bile edemiyorum. mucize gibi bir şey bu çocuklar.

ulan var ya bir gün bi tanenizi öyle bir ısıracağım ki ananız babanız polise gidecek. çok tatlısınız lan, keşke benim olsanız.

çocukluk.. insanoğlunun "bile" güzel, tatlı, sempatik ve masum olduğu dönemi. şu; link mention'lara göz gezdirirken içimin yağları eridi yemin ediyorum. karaciğerimde yağlanma varsa da yok artık. pamuk adam olduk çıktık. olm bu nedir ya; link nasıl bir lütufsun sen? emziğini yerim senin. keşke hepiniz benim olsanız.. not: yalnız pozlar ve sunum samimi olmalı. bazıları çocuklar üzerinden ilgi, alaka kasmak için onlarla birlikte fotoğraf çekiniyor, ayıp ediyor ırıspılır..

keşke birbirlerine karşı bu kadar acımasız olmasalar.

bugün bi tanesi bana sen sevme beni, acıtıyorsun dedi. alt tarafı bi yanak sıktım aq milletin içinde diyo bi de. olm ben seni yalnız yakalarım ve yanağını ısırırım görürsün sen.

Başlığı görünce aklıma ceza ve jokerin bir şarkısı geldi. Çok severim :')

Çocukları severim ama üst komşumuz olmayanları.

oturduğum yerde,savaştan kaçıp ülkemize sığınan ıraklı türkmen çocuklar var. geçenlerde marketten birkaç sebze alıp eve dönerken karşılaştım bu çocuklarla ilk kez. elimde ki domates poşetinden birer domates verdim herbirine.bakın sadece birer domates verdim diye herbirine o günden beri nerde beni görseler bana sarılıyorlar. sevgi sözcükleri yağdırıyorlar,beni öpücük yağmuruna tutuyorlar deyimi yerindeyse. küçücük,hiç tanımadığın çocuklar tarafından da olsa sevildiğini hissetmek, birileri tarafından önemsenmek güzel hissettiryor insana.bu nasıl bir aidiyet duygusu,bu nasıl bir sadakat,bu ne saflık,bu ne iyi niyet diyip duruyorum kendi kendime. sözde olgunlaşmış,güya bedenen ve zihnen gelişmiş insanları ve bu çocukları tanıdıkça daha çok seviyorum bu bıcırıkları.

bizim ülkemizde yaşamayı hak etmeyen, masum yaratılmışlardır. bütün hakları ihtilal altında yaşamaya çalışıyorlar. her şeye rağmen gülmeyi denedikleri anda bir şekilde soluyor yüzleri. oysa bu dünyada renk varsa, onların sayesinde oluşmuştur hepsi. diyor ya nazım hikmet: --- spoiler --- dünyayı çocuklara verelim bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı çocuklar dünyayı alacak elimizden ölümsüz ağaçlar dikecekler --- spoiler --- bir deneyelim, belki dünya gerçekten biz büyüyünce kirlenmiştir...

Yıllar önce ilk defa bir ilkokulun duvarında gördüğüm o güzel söz; "Çocuklar yağmura benzer; onları bir kaba koymaya çalışmayın. Toprak olun." Anonim.

her birinin zekası elmas değerinde, pırıl pırıl. bir çocuğun sohbeti inanın bir yetişkinin sohbetinden daha güzel. bi kere etiket problemleri olmadığı için içlerinden gelen her şeyi söylüyorlar. anlayış kapasiteleri inanılmaz geniş. el değmemiş bir yaratıcılık kabiliyetleri var. maalesef bir çocuğu körelten aileler. böyle aileleri ve ışığı yavaş yavaş sönen o çocukları görünce üzülüyorum. üzerine bir de bunun suçlusu çocuk olarak görüldüğünde. çocuk kalbini, çocuk zekasını ve çocuk anlayışını çok seviyorum. çocuk kalbiyle yazılan kitapları çok severim. özellikle de çocuk filmlerini. çizgi film değil, çocuk filmlerini. o içtenlik var ya ilerde kayboluyor. toplumlar temelden yani yetiştirilen çocuklarla düzelir. bizim onlara karşı anlayışlı yaklaşmamız lazım ki ışıkları sönmesin. bazı aileler çocuklarının büyümekte olduğunu görmezden gelir hala bakıma muhtaç bebekler olarak görürler. bazılarıysa bir baş belası, istenmeyen bir misafir olarak. aslında sorun aynı. çocuklar küçümsenmeyecek varlıklar. onlara kulak verin, küçümsemeyin, ciddiye alın. bir çocuk bir yetişkinden daha kıymetlidir ve çok daha zekidir.

yaaa bunlar nasıl hem bu kadar baş belasııı hem de bu kadar güzel oluyorlar? hıı? bunun formülü nedir? çoook masumlar yaaaa... bazen var ya hayat enerjinizi çekiveriyorlar. ama koca koca gözleriyle bakınca da ıssırasım geliyo. ennn küçük öğrencim iki buçuk yaşında arkadaşlar. kaşık kadar suratı var. 15 cm boyu var. görür görmez dedim yaaa çenin ne işin var burdaaa? bunun tuvalet eğitimi var mı ya dedim ahsjsjjd! bana gelmiş bugün diyo ki anne ditti, baba ditti. dicektim seni bu yaşta okula bırakan ana baba ne tür bir salakkk acabaa. demedim tabii ajsjdjd. ama ben bırakamazdım ya. ya yavrucuumun çanta kadar boyu var zaten. grandma de bakayım diyom mama diyo bana. ya çen mama de ya. çen mama de. diğerleri de diyo ki, çiçırr (teacher demeye çalışıyoruz) senle biz ondan büyüğüz. bunu diyenler de 3 yaşında ajsjsjjs. evet dedim biz kocamanız. çok seviyorum hepsini ya. hem yaka silkiyorum, hem çok seviyorum. değişik bişiler. gördüğüm yerde mıncırıp sevmezsen içimde bi boşluk oluşuyo. ya sadece kafalarını bile okşasam bi seviniyolar, bi seviniyolar allahımmm sana geliyorum. analığım tuttu yine. evdekiler yetmiyo, milletin yavrusunu da bağrıma basıyom. eşşşek sıpaları. parçalarım len sizi.

Dünyanın en acımasız ve en merhametli insanları. Hepsi kankim.. cağnım çocuklarım..

olm benim derse gelme saatim onların tenefüsüne denk geliyor bugün bahçeye bi girdim öğrencinin biri koşarak geliyor. sen yeni öğretmensin di mi dedi, dedim evet. sarıldı, sonra bana eğil dedi yanağını uzattı öptüm bende ajajajajajajwj çok garip bi andı el sallayıp gitti sonra ajajajajaj

Karşı komşumuzun ufak çocuğu vardı yeni taşındıkları zaman annesi bize uyuyabilir mi diye emanet etmişti.Sonra gel zaman git zaman bizim aileye alıştı her gün bizde oynardı.Sonra tatilden döndükleri bir gün bana öyle bir sarıldı ki o hissi hala unutamıyorum hatta geçen gün annemle konuşmak istemiş aratmış bizi Yani uzun lafı kısası dünyadaki en masum ve sevimli şeylerdir :)