her birinin zekası elmas değerinde, pırıl pırıl. bir çocuğun sohbeti inanın bir yetişkinin sohbetinden daha güzel. bi kere etiket problemleri olmadığı için içlerinden gelen her şeyi söylüyorlar. anlayış kapasiteleri inanılmaz geniş. el değmemiş bir yaratıcılık kabiliyetleri var. maalesef bir çocuğu körelten aileler. böyle aileleri ve ışığı yavaş yavaş sönen o çocukları görünce üzülüyorum. üzerine bir de bunun suçlusu çocuk olarak görüldüğünde.
çocuk kalbini, çocuk zekasını ve çocuk anlayışını çok seviyorum. çocuk kalbiyle yazılan kitapları çok severim. özellikle de çocuk filmlerini. çizgi film değil, çocuk filmlerini. o içtenlik var ya ilerde kayboluyor.
toplumlar temelden yani yetiştirilen çocuklarla düzelir. bizim onlara karşı anlayışlı yaklaşmamız lazım ki ışıkları sönmesin.
bazı aileler çocuklarının büyümekte olduğunu görmezden gelir hala bakıma muhtaç bebekler olarak görürler. bazılarıysa bir baş belası, istenmeyen bir misafir olarak.
aslında sorun aynı. çocuklar küçümsenmeyecek varlıklar. onlara kulak verin, küçümsemeyin, ciddiye alın. bir çocuk bir yetişkinden daha kıymetlidir ve çok daha zekidir.