yürek burkan hikayeler

eskiden reddettiğiniz kızın ilerde sanki allaha şirk koşmuş bir şekilde taşlaşmış olması.

(bkz: türk kızının değerini bir kez daha anlamak) daha çok taze. kötü mü dersiniz komik mi dersiniz artık ne derseniz ona olayın sonunda siz karar verirsiniz. hani bir müsibet bin nasihattan iyidir derler ya o hesap. her neyse bir gün bir sosyal uygulama da yabancı karıları düşürüp soymaya çalışıyorum ama abartmadan söylüyorum geleni gideni çatır çutur soyuyorum. 17-40 yaş arası hatunlar bir bir orada yaşlısından gencine ayırt etmeden yazıyorum kopyala yapıştır.. neyse bir tane karı cevap verdi ama bakın karının söylediği şeyleri sorduğu sorulara çok dikkat ederek okuyun nedenini anlayacaksınız çünkü o an işe ben uyanamadım karı yazdıktan sora bende hemen tabi yanaşmak için 'u so sexy' diyip karıyı soyma girişimi için bir adım attım. karı da hiç alakasız 'where are u from' dedi. neyse from turkey diyip yine 'u so sexy' diyorum ki o muhabbete geçelim bir an önce. karı hiç bozmadan 'what is your name and last name?' tarzında bişey sordu bende ismimi soyismimin verdim. neyse muhabbet sonunda istediğim yere doğru gidiyor. ilkokul lise çağlarındaki çekirdek ingilizceyle karıya güya birşeyler söylüyorum. en son fotoğraf göndermesini söyledim sütyenli bi fotoğraf yolladı sonra da sıranın bende oldugunu söyledi. hatun kuduruk tabi afedersiniz yarrak resmi istedi. saat gecenin 3 buçuğu hiçte zevk almıyorum konuşmadan zaten ama yollasın istiyorum. karıya gidip internetten sanki o an çekmişim görüntüsü veren fil yarragı gibi bişey buldum. yolladım sonra normal bir fotoğrafımı istedi bende attım. sonra karıdan soyunup çekmesini istedim. uygulamada şimdi çektiğini gösteren bi belirtke var ordan anlıyorsun. her neyse karı itiraz etmeden hemen yolladı. allah allah diyorum insan bi no der biraz naz yapar a.k. neyse çok geçmeden karının yolladığı fotoğrafın verdiği adrenalin hormonuyla titreye titreye başka fotoğraf çekip yollamasını filan istiyorum.karı bi değişti gelene geçene hayır diyor bişeyler diyor anlamıyorum tabi sonradan uyandım. size bir şey söyleyeyim mi ben böyle tongaya gelmemiştim daha önce. karı baktım facebook arkadaşlarımın ss alıp beni fotoğraflarını göndereyim mi diye tehdit ediyor. hayatım şöyle bir gözümün önünden geçti. oh no filan diyorum karıya o an ki korkuyla neyse karı baktım 10 dan geriye sayıyor ananı sikeyim fotoğrafları yerine koymuş sadece gönder butonuna basması kalmış onun resmini yolladı. göt bir alev aldı tabi düşünemiyorum o an. neyse karı baktım 10 dan geriye saymayı bitirdi yine tehditler yağdırıyor göndermemiş yani. anladım ki orda cıvık bu yapamaz neyse yine 10 dan geriye sayıp 3 e geldiğinde send me moneeeeyy yazıp duruyor. kafa allak bullak ama nasıl gülüyorum. biraz düşününce aynı kozların benim elimde de oldugunu aklıma getirdim. yolladığı çıplak fotoğrafta yüzü de var onu ss alıp karıya yolladım aynı tehditi ettim. karıda blöf atarak umrumda değil dedi. bende yolla benimde umrumda değil tarzında birşey söyledim. sonra baktım sustu. anlayacağınız direkten döndük. hayatımda ben böyle bir adrenalin yaşamadım. siz siz olun kardeşim türk kızlarının değerini bilin nazını çekin kalp mi kırıyorlar can mı acıtıyorlar yemin ediyorum naparsa yapsınlar:) he ayrıca oldu , şu olaya rağmen hala değerinide anlamazsanız yabancı karı soyarken herhangi bir adresi vermeyin yada verirseniz şöyle iki üç kere düşünün kardeşlerim :)

ilkokul 1. sınıftayım okula yeni alışmışım 2. haftam falan babam aradı öğlen oğlum bugün okuldan seni ben alıcam kantinin orda bekle bütün arkadaşlarıma söyledim babam beni okuldan alıcak diye hepimiz çocuğuz gerçi ne kadar anlamlı olduğunu çözemezler öğretmenime söyledim o da anlamadı ama gelicekti ya o yeterdi bende babamın elini tutup boynumdaki beslenmeyi direksiyon yapıp arkadaşlarıma düt düt diye bağırıcaktım neyse son ders zili çaldı çıktık kantinin önüne dikildim bekliyorum babam gelicek 1 saat geçti hademeler ve benden başkası kalmadı bekçi soruyor kimsen yok mu diye babam gelicek alıcak beni diyorum kantinci soruyor işi çıkmıştır gelir diyorum 2 saat geçti artık yoruldum banka oturdum başladım ağlamaya iyice öfkelendim insanlar yanıma gelip noldu diyince çok sevdiğim beşiktaşlı beslenmemi yerlere vurarak ağladım haykırdım gelmedi ailemi aradılar halam geldi aldı sonraki gün öğretmen öğrenmiş mevzuyu ders ortasında noldu belvedere dedi niye suratın asık sınıf annesinin oğlu atladı ordan annesi babası yok belvedere in dedi ben olsam bende ağlarım. ağlayamadım o gün öğrendim ağlayamamak gırtlağına bi yumru oturması nedir diye o günden sonra kimseyi beklemedim ben sözlük o gün babama son inanışım oldu aklıma geldikçe içim burkulmakla kalmaz acırım kendi çocukluğuma

annem ve babami hic tanimadim daha dogrusu taniyamadim evlatlik oldugumun basindan beri biliyodum yetimhanede bir gun beni 2 tane guzel insanla tanistirdilar sonra ailem oldular ama beyler sunu bilin ki hic bir zaman aklimdan su soru cikmadi gercek ailem nerde ne yapiyorlar beni dusunuyorlar mi acaba bir gun gelip beni ararlarmi diye hep dusunuyosun bir kac kez ailemi bulucam diye evden kacmalarim olmustu ama nafile koca istanbul ki istanbulda mi yasiyolar hatta hayattalar mi onu bile bilmiyosun bazen de hayal kuruyosun benim annem babam cok gizli ajanlardi beni birakmak zorunda kaldilar ilerde gelip beni alicaklar ama kucukkendi bu hayaller simdi ise gelseler bile sanirim o cocuklugumda yasadigim bosluk asla dolmicak

diş hekimliğinde öğrenciyken pedodontiyani çocuk dişleri stajındayız. 3 yaşında dünya tatlısı bir çocuk geldi. konuşuyoruz ki bize alışsın tedavi yapabilelim. hep sorarız çocuklara '' annen-baban nerede çağır gel bakalım'' diye. çocuğa da sorduk '' baban nerede çağır hadi '' diye. ''babam yok ki benim '' dedi. 3 yaşındaki çocuk oyuncağım yok der de babam yok diyince söyleyecek söz bulamadık. bir çocuğa bu yokluğu nasıl anlatırsın ki.

lise 1.sınıfa daha yeni geçmişim. telefon almak için bir işe girmişim çalışıyorum. inşaatta su ve doğalgaz tesisatı yapıyoruz. ustam var hep yüzü düşük, hep dertli biri. sonradan öğrendim ki, bu askerdeyken sevdiği kızı başkasına vermişler. kızda bunu istiyormuş ama babasına hayır diyememiş işte. bizim ustada gelip bunu öğrenince kahrolmuş. orada çalışan abiler anlatıyor. büyük bir iş almışlar, oraya gitmiş. 3 ay inşaattan dışarı çıkmamış adam, o kadar kötü olmuş yani, hergün manyak gibi şarkı dinleyip ağlıyormuş. herneyse bununla konuşuyoruz.bende dayanamadım sordum buna, usta böyle böyle şeyler anlattılar hakkında, doğru mu diye. adamın ilk bi yüzü düştü, sonra başladı anlatmaya. 3 ay inşattan çıkmadığını, her gece çocuk gibi ağladığını anlattı.adamın gözleri doldu, bi kötü oldum. aradan 1 saat felan geçti, bu inşaatın balkonuna çıktı. sonra bi baktım bana bağırıyor. "kadir gel gel" dedi. gittim yanına, yoldan bir çift geçiyor, kadının hamile olduğu belli oluyor. "bak, o kız işte " dedi. kadınla göz göze geldiler, kadın o kadar mahçup baktıki anlatamam... aradan yarım saat geçti, ikimizde moral olarak yerlerdeyiz, inşaata birisi geldi. gelen kişi arkadaşımdı, nasılsın napıyorsun faslı geçince usta yanıma gelip dedi ki "kadir bu onun kardeşi" . ben iyice kötü oldum. sonra çocuğa dedim ki "lan bu inşaat sizin mi" çocuk ne dese beğenirsiniz. bana dedi ki "kardeşim ablamların ev olacak burası, ablamı evlendirdik bize de buradan 1 daire verdiler" beynimden 2. defa vuruldum. adam sevdiği kadının derdine yanmayı geçti, birde onun oturacağı, gülüp eğleneceği evin inşaatında çalışıyordu. dayanılacak acı değildi ama dayanmak zorundaydı. sonra ben işten çıktım, ne ustayı gördüm, ne o kadını.

yüreğiniz burkulmasın diye anlatmayacagım hikayeler. hadi iyisiniz.

ilkokulda sevdiğim güzel bir kız vardı adı emine. sarışın, yarı uzun, omuzlarından hafif sarkan saçları vardı. çok saf ve güzeldi yada bana öyle geliyordu bilmiyorum. en saf zamanımızda top oynarken arkadaşımın birine anlattım bu kızı sevdiğimi. bu adi yememiş içmemiş yetiştirmiş kıza. bir teneffüs çıkışı emine geldi yanıma, yanında arkadaşı var. sordu bana sen bana aşıkmışsın doğrumu diye. bakışı ne kızgın ne güleç, merak ederek soruyor gibi. gönlü var yok belli değil, çocuksun anlamak zor tabi. aşığım işte seviyorum ulan diyemedim. nere diyorsun o zamanlar mümkün de değil. bir yandan kim dedi minvali bir şeyler mırıldandım. ardından hayır ya yok öyle birşey gibi bir söz söyledim. emine baktı gözümün içine. birşey demedi. içimden o an gidip o söyleyen arkadaşı pataklamak geldi, ama sadece küstüm ona bir dahada konuşmadım. emine birşey demedi ama, arkadaşı mahvetti: hem kafan kocaman hem saçın üç numara emine ne yapsın seni. o gün kendime güvenim bugüne kadar hiç sarsılmadığı kadar sarsıldı. o an kendime acıdım içim kendim için cız etti. ertesi sene başka okula geçiş yaptım, görmedim sonraki zamanda emineyi. 3 sene evvel tevafuk duydum, evlenmiş emine. mutluymuşta. demem o ki, seven erkekleri üzmeyin kızlar e: imla

annemin vefat ettiği gece,olayin şokunda olup ne oldugunu bilmeden ertesi sabah okula giderim diye okul cantami yanima almis olmam.. edit:2005 senesinde 8 yaşımda iken..

Başlığı görünce kafamda direk bu çalıyor.

insan belli bir yaşa gelince büyüdüğünü anlar ama ben 8 yaşında anladım yani biraz erken anladım sanki . yetişdirme yurdu çocuğu kocaman bir adama çeviriyor . sana akıl verecek bir baban veya seni banyo edecek bir annen başında olamayınca herşeyi kendin yapmak zorunda kalıyorsun. yani kendi kendini eğitiyorsun vesselam .

doğumum

ilk okulda annem beni hep çantamı omuzlayıp okula kadar bırakırdı okuldan bi arkadaşım vardı bi gün anneme şey dedi"teyze kızını üniversiteye kadar hep sen mi götüreceksin"diye annem hafif bi tebessüm etti "ölmez de sağ kalırsak getiririz senin gibi cakallardan koruyoruz"dedi.annem yaklaşık 3 ay kadar sonra kansere yakalandı artık annemin okula bırakmasını bırak yüzünü bile haftada 1 kez görüyodum.anneme bişey olmadı çok şükür ama annem ne zaman kontrole falan gidicek olsa aklıma hep bu gelir

okulun en güzel kızını çeşitli bahane ve çabalarımla evine bırakma lütfuna erişmiştim.neyse evine doğru gidiyoruz sevgili konusu açıldı filan baya konuşuyoruz içimden oğlum oldu bu iş filan diyorum arkadan pişt pişt sesi geldi lanet olasıca akrabam pazardan geliyormuş kızla ellerimize pazar poşetlerini verip poşet taşıtmıştı.o minnak eller patates soğan taşıdı amk.kızın yanında bidaha ağzımı dahi açamadım.bulunduğu ortamlardan filan kaçtım.çok kötü bir süreçti ama kız okulunu değiştirince atlattım

ramazan bayramında 70 lira para toplamıştım, annem parama el koymuştu. ne yapıyorsun anne demiştim o para benim demiştim. oğlum o paraya ben çeyrek alacağım demişti. baya tartıştık ve ben o parayı geri aldım. şimdi çok pişmanım, eğer hayatta olsa 1 çeyrek değil 500 çeyrek alırım. ama geri gelmiyor be sözlük...

hastaneye gitmiştim 18yaşından küçük olduğum için çocuk acil kısmına göndermişlerdi beni orada sıramı beklerken 4 yaşındaki bi kız çocuğuyla oynamaya başladım o kadar tatliydi ki elimi tuttu çevirdi biraz acıdı bende gülerek dedim ki kim öğretti bunları sana baban mı kız benim babam yok dedi bana abi o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü halime sükrettim allah kimseyi anasız babasız bırakmasın

sevdim, devamını hepiniz biliyorsunuz.

yıl galiba 2001 o zamanlar 4 yada 5 yaşındayım o günleri pek hatırlamıyorum ama bildiğim tek şey ablamın hasta olduğu ve o aralar sürekli babamla birlikte bir yere gittikleri ve eve geri döndükleri o zaman küçük çocuğum hiçbir şeyin farkında değilim sadece oyuncaklarla oynuyorum ve babamın o yere gidip getirdiği şekerleri falan yiyorum.asıl olaya gelirsek büyüdüğümde ve bana söyledikleri kadarıyla ablamın doğuştan kalbinde delik varmış sözlük o zamanlar ameliyat olması gerekiyormuş ve bunun için ankaraya gitmesi gerekiyormuş ama o zamanda maddi durumumuz pek iyi değilmiş ameliyat masrafi ise maddi imkanımızın epey bir üstüymüş neyse babam sağdan soldan akrabadan eşten dosttan az bir miktar para toplayabilmış fakat topladığı para masrafın yarısı bile değilmiş paranin geri kalanını biraz uzaktan bir akrabadan borç olarak almış ameliyat falan halledilmiş babamda eline para geçtikçe bir yandan evi geçindirmeye bir yandan aldığı borçları ödemeye çalışmış.bir gün habersiz bir şekilde eve haciz gelmiş o babamın fazla miktarda para aldığı adi herif hiçbir şey söylemeden direk eve haciz yollamış ve bizim eşyaların yarısını aldırmış.o günden sonra bu olay babama bir ders olmuş ve bir insanın canını hiçe sayarak parası peşinde koşan karaktersiz insanlara muhtaç olmamak için bir köşeye sürekli para biriktirmiş kimin de ne zaman borca ihtiyacı olsa elinden geleni yapmaya çalışmış para dönsün yada dönmesin o adam gibi verdiği paranın peşinden koşmamış.

5.sınıftayım.sınıflar karıştırıldı en yakın arkadaşlarım başka sınıflarda bende yeni arkadaş arıyorum kendime.buldum da hemen zorlanmadım pek.neyse en yakın arkadaşım oldu kendisi.pek severdim kendisini çünkü huylarımız davranışlarımız pek benzerdi.biz bununla 23 nisan gösterilerine katıldık dans gösteriminde.okul çıkışı gitmez salonda çalışırdık falan neyse gün geldi çattı kapıya herkesin ailesi gelmiş gösteriyi izlemeye herkesin yüzünde bir gülücük falan.bense donuk donuk duruyordum çünkü kimsem yoktu.çağırdım gelemem dediler gelmediler de zaten o gün en unutulmaz günüm oldu.ailem vardı ama o kadar çalışıp emek gösterdiğim o gösteride yoklardı.pek bir koydu da çaktırmadım işte be sözlük.

ben yere göğe sığdıramadım yeri geldi anasından babasından yakın oldum yeri geldi dostu arkadaşı oldum aşkından delirdim umrunda olmadı o tuttu beni bir salak kelimesine sığdırdı işin en kötü yanı ne biliyormusunuz intihar etsem zerre canı yanmayacak