annem ve babami hic tanimadim daha dogrusu taniyamadim evlatlik oldugumun basindan beri biliyodum yetimhanede bir gun beni 2 tane guzel insanla tanistirdilar sonra ailem oldular ama beyler sunu bilin ki hic bir zaman aklimdan su soru cikmadi gercek ailem nerde ne yapiyorlar beni dusunuyorlar mi acaba bir gun gelip beni ararlarmi diye hep dusunuyosun bir kac kez ailemi bulucam diye evden kacmalarim olmustu ama nafile koca istanbul ki istanbulda mi yasiyolar hatta hayattalar mi onu bile bilmiyosun bazen de hayal kuruyosun benim annem babam cok gizli ajanlardi beni birakmak zorunda kaldilar ilerde gelip beni alicaklar ama kucukkendi bu hayaller simdi ise gelseler bile sanirim o cocuklugumda yasadigim bosluk asla dolmicak