yurtta kalmak

hayatımın en güzel zamanlarını geçiriyorum. hiç yemek problemi yaşamadık.her gün oda banyo tuvalet temizliğide yapılıyor. her yer halılı ve en yakın arkadaşlarım oda arkadaşlarım (bkz: bundan iyisi şamda kayısı)

kaç yıldır yurtta kalırım pek önemsemezdim yurda gelmişim evden ayrıyım uzağım. bu sene olmadı o moda giremedim bir türlü. utanmasam ağlıyacam ben eve gitmek istiyorum diye. hoş eve gitsem de babam dalga geçer ama olsun.

eğer kafa dengi bir çevreniz varsa zevklidir. tabi her şeyde olduğu gibi artısı eksisi var. 3 senedir 3 farklı yerde kalıyorum. bu sene başka yurda geldim kimseyi tanımıyorum, oda arkadaşım hala gelmedi ve ben anlamsızca gerildim nasıl birisi olduğu konusunda. koca yurtta odada bomboş oturuyorum fenalıklar bastı ayrıca çevresini de bilmiyorum. sıfır arkadaş. çok çok farklı bir yere bir başına bırakılmış yavru kediyim şu an.

1 haftadır kalıyorum. her gün uyuyup odada video izliyorum. doğru düzgün kimseyle konuşmadım daha. canım çikolata,börek,pasta,pilav her boku istiyor,açım. ve oda leş gibi ayak kokuyor zehirlenicem..

ilk yıllarımda nefret ederdim, ailemi ozlerdim ama sonra çok sevdim yurdu şimdi kalma şansım olsa gidip kalırım.

az önce geldim odaya oda arkadaşım kendi lisesinden 5 kişiyi tanıyor birazdan dışarı çıkacak kankileriyke yine yalnızlıktan ölcek olan benim ajskksksksk

geçen sene yurtta kalarak hayatımın en berbat zamanlarını geçirmiştim. oda arkadaşım, yurttakiler, yemekler kısaca her şey rezaletti. o yüzden şu an içi sıkılanları çok iyi anlıyorum. umarım yaşadıklarımı yaşamaz, kısa sürede alışır ve mutlu olursunuz

az önce 609 numaralı kapıyı bir açtım tanımadığım bir kız ordan bana bakıyor ve onunla beraber iki yatak daha kullanılmış, önce şaşırdım yanlış mı geldim diye sordum yoo burası 609 dedi. siz kimsiniz deyince durum ortaya çıktı tabi. i̇ki blokta tadilat varmış onun için boş diye bizim odaya gelmişler, çok da suratsız tipler insan bir hoşgeldin falan der. hiç. bu gece hiç tanımadığım insanlarla nasıl rahatça uyuyacağım bilmiyorum. huzursuzum.

oda arkaşlarımdan biri benle yaşıt diğeri bir üst sınıf o pek etliye sütlüye karışmıyor ama benle yaşıt olan resmen ikiyüzlü açıkçası olur da bir gün bana iftira falan atar diye korkuyorum tek başınayken normal konuşuyor başkaları yanımızdayken bi ezmeye çalışmalar falan bir de daha 1.sınıfız tek bir arkadaşım yok kızın lisesi buraya yakınmış çok tanıdığı var burdan ama sanki arkadaşı yokmuş gibi kiminle tanışsam arama giriyor numara almalar falan ciddi ciddi nasıl geçecek bu sene hiç bilmiyorum dersler başlasada kafamı onlarla meşgul etsem

bu yıl 4. yılım. beni normale göre biraz daha fazla olgunlaştırdığıni düşünüyorum. çünkü paranı düzenli harcaman gerek, yeri geliyor çamaşır yıkıyorsun elinde, temizlik yapıyorsun, ap ayrı insanlarla aynı yerde yaşıyorsun vs. bazı anlar evini özlüyorsun. ama ortam olunca unutuyorsun. yani bilmiyorum özleyeceğim sanırım.

üniversiteye başlarken kalırım yurtta param cebimde kalır diyordum yurttaki 1 aydan sonra 5 arkadaş yeni öğrenci evimizde yardırıyorduk çok zor bir durum yurt işi

2 sene verilen mola ardından yine soluğu yurtta aldım. ağlayan insanlara baktıkça "iyiki lisede yurtta kalmışım." diyorum. dolap yerleştirmeyi hiç özlememişim yalan yok ama çok güzel yerleştirdim. fotoğraf çektim bakıp bakıp mutlu oluyorum. canım düzenim, canım dolabım.

bizim yurtta kalan doktorlar var. azerbeycanlı. kadın az önce bana senden güzel kaynana olur dedi. sesim çok çıkıyor dimi dedim. evet dedi. güldük. zaten evlenmeyeceğim ben efendim dedim yok yok çok güzelsin evlen dedi, sonra adımı bölümümü okulumu sordu. tövbeee yo yoo oğlunu alamam kusura bakma. acilen kaçsam mı, bakıyor arada. yani evet manyak olabilirim sesim fazla fazla çıkıyor olabilir, deli olabilirim dikkat çekiyor da olabilirim, şarkı söylüyor da olabilirim de azerbeycan'a gelin gitmeye niyetim yok yav. neyse ben gürültü yapmaya devam edeyim, bir ikaz daha alırım hem. (bkz: ikaz almaktan keyif duymak) (bkz: nickim ile alakam yok )

ya gözardı edilebilecek sıkıntılar oluyor elbet ama 11 den sonra girilince isim alınması ve çok fazla olunca tutanak tutulması saçmalık ailemiz biliyor sanane amk dedirtiyor adama

şu an evimde olup bu soğuk havalarda tişörtle gezmeyi çok isterdim ama yurt köşesinde üç çorap giyip bornozla ısınmaya çalışıyorum. evimi özledim. annemin yemeklerini. mutsuzum.

yurtta geçirdiğim 8.senenin içindeyim sanki yurt benim evim gibi, aile evim yurt gibi.. ulan diyorum eve çıkayım şu sartlar icinde imkanım yok aylik gecindigim para kirasi bile etmez bu sehirdeki evlerin bi nevi mecburuz yurtlara

eveeettt bir günü daha olaylı kapattım. yan odada bir şeyler çalınmış. bazı kızlar telefon çalınmış diyor, polis de iki mont bir ayakkabı çalınmış dedi. savcı aday aday aday .... adayı olarak duruma el atmak isterdim fakat pijamalarım hiç resmi durmuyordu. olaya kendimi kaptıramadım :'( ne olayı olursa olsun hep benim kaldığım katta oluyor. bir gün bu odadan cesedim de çıkabilir, belli olmaz.

üniversite için 3. senem bu 3 sene içinde 4 yer değişikliği yaptım. birisini zaten biliyorsunuz geçen hafta yurttan atıldık :d yeni yurda geleli 2 gün oldu. az önce kapım çalındı bi kız kendi oda arkadaşıyla problem yaşıyormuş benim kaldığım odada 5 senelik bir arkadaşı varmış acaba oda değiştirir miyim diye sormaya gelmiş. evren benim peşimde mi ben anlamıyorum. altı üstü bi üniversite okuyacağız sürekli bir şeylerle uğraşıyorum. şimdi olur desek dert olmaz desek dert. (bkz: hedef ben miyim tayfun)

yurdu otel niyetine kullanmak. benim kullanim şeklim böyleydi

3 kişiyiz.odada tek kaldığım günlerdeki mutluluk paha biçilemez

teşekkürler arkadaşlar. burdaki çoğu entriyi eve çıkmama izin vermeyen abime okutucam.

yurtta tek derdim istedigimde sevdigim yemegi hazirlayamamak galiba. ha bir de duvarlarin inceligi 😐 ben ne sesler duydum...

valla iki kişilik odalı yarı özel kyk da kalıyorsanız güzel oluyo aksi halde 4 6 8 kişilik kyklar ise alın başınıza belayı amq

ami̇na kodumun yurdunun kömürü bi̇tmi̇ş, sicak su yok ulan. soğuk suda duş aliyoruz bu soğukta. kalori̇ferler de yanmiyor adam gi̇bi̇. bu ne si̇ki̇m i̇ş ulan. (büyük harflerle)

lisede 5 sene boyunca gerçekleştirdiğim eylem. hayatımın gerek en keyifli gerekse en zor zamanlarını yurtta geçirdim. iyi bir arkadas ortamı bulunması kaydıyla hayatta bir süre mutlaka denenmesi gerek. batak partileri, eşek şakaları, sayısız muhabbet. gerçekten güzel günlerdi. hala özlüyorum.

lisede devrecilik yapılır yurtta ve bazı hocalar vardır sizi kimsesiz görür ezmeye kalkar ama dostlarınızla üstesinden gelirsiniz bir şekilde. ömürlük dostlar kazandırır yurtta kalmak. lise biterken yurtta kalmak şu hayatta yaptığım, hem en iyi hem en kötü şeydi demiştim. üniversitede ise epey sabır gerektiriyor. değişik insanlara tahammül etmek zorunda kalıyorsunuz. 8.senem bu sene. kaldı 1 sene. sabır.

hayatım boyunca hep pişman olduğum ama hic pişmanlık duymayacağım bir paradoks. kesinlikle diyebileceğim sey deneyimlenmeli

yarın yine dönüyorum çöplüğüme.

yaptığım, yapıyor olduğum ve yapacağım eylem. tüm zıt duyguları yaşattırır size. 1 saat önce "ulan be iyi ki yurttayım." dersiniz, sonra "allahın belası yurttan bıktım." diye söversiniz. kıymet bilmeyi öğretir. i̇nsan bazen evindeki çöpü bile özlüyor. normalde fark etmediğimiz şeyleri fark ettirir. mesela, halıya basmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu yurtta anladım ben. i̇nsan halıya basmayı özler mi? özlüyormuş. (bkz: kyk'da kalan sözlük yazarları) anne yemeği olayına hiç girmiyorum bile çünkü çıkamam. canım anamın canım yemekleri <3 yurtta kalmak çok şey kattı bana ve katacak bunu adım gibi biliyorum. bence güzel bir şey yurt olayı hem eğleniyorsun hem de eğleniyorsun. sevgili yurt, seni övdüm. beni üzme.

o cehenneme döndüğümde yine yalnız kalacağım

fazla kalma fırsatı bulamadım, malum insan yurttan atılınca tekrar giremiyor

tasvip etmediğim durumdur. üniversite yıllarıne 1 ay kaldım ve beni attılar neymiş efendim içeriye vodka+ot sokmuşum sizene be ben kendime içiyorum. o zamanlardı tabi artık bıraktık

yurdunun amina koyayım yav. 3 gündür ne sıcak su var ne de kaloriferler yanıyor. bu havada soğuk suyla duş aldım amk.

güzel yanlarının olması ile birlikte saçma sapan insanlarla aynı ortamda bulunmak (bkz: ergenlerin gel bir osmanlı tokadı patlat diye ısrar etmeleri) vs. olaylarla katlanılmaz hale gelebiliyor.

acaba tüm yurtlar mı sorunlu yoksa sadece bizimki mi? Linkcik olay ne bilmiyorum 🙄

kız yurtları sabrınızı geliştirmek için verimli bir yerdir. ya da kolay yoldan cinayet işleyip içeri girmek için. çünkü hayatta kalma içgüdünüz bazen ağır basabiliyor.

en iyi deneyimlerinizi orda kazanırsınız.

genelde güzel ama şu an için çok zor olan eylem. şu an en sevdiklerim bizim evde toplanmış bir şekilde mutlu mutlu yaşıyorlar. ablamlar, bebekler, babam, annem, amcam, yengem, babaannem falan. en sevdiklerim işte. azcık yokluğumu fark etsinler, beni özlesinler de çok gülmesinler bensiz diye "ağlamıyorum gözüme 250 km kaçtı" temalı gurbet kokulu fotolar yolladım ve telefonun başında bekliyorum cevap gelecek diye. o kadar mutlular ki telefonlara bile bakmıyorlar. yetimhanenin önüne bırakılmış gibi hissediyorum. alacağınız olsun la canım ailem. yurtta kalmak, "bensiz çok eğleniyorlar hiç mi özlemediler" diye düşündürüp depresyona sokar.

amina kodumun yurdunda su yok dudaklarım birbirine yapıştı.

yan odamdan bonzai içmis gibi tepki sesleri geliyor. ve bende ikinci olarak "kutahyada bonzaiyi nasil bulmus" dusuncesi gecti.

i̇yi güzel de zor be.

beyler kiz yurtlarinda hic o disaridaki kizlar olmuyor. az once biri "hö" diye boğuk bir sekilde böğürdü. bugün böğüren böğürene...

kızlar çok pis,güzel olanlar daha pis uyandırayım

çok güzel arkadaşlıklar nasip ediyor bu olay. evet çile çekiyorsun, aç kalıyorsun, isyan ediyorsun, istediğin her şeye ulaşamıyorsun ama tüm bu zorluklara beraber katlandığın kişi veya kişiler en iyi dostun oluyor. ne olursa olsun, canından bezdirsin ama sana dost denen harika bir hediye veriyor ödül olarak.

yurtta kalmaktan ziyade son yıllarda yurtların öğrencilere kolaylık için değil de tamamen öğrenci üzerinden ticarethaneye dönmesiyle ilgili birkaç şeyden bahsetmek istiyorum. il dışında üniversite için geçirdiğim 3. senem de doldu. 3 sene içinde 1 sene ev hayatı, 2 senede de 3 farklı yurt 5 farklı oda gördüm. bu konuda tecrübeli olduğumu düşünüyorum artık. yurtları araştırıyorsunuz size, öğrencilere, aslında o kadar da lazım olmayan imkanlar sunduklarını görüyorsunuz. öyle bir hal almış ki ‘kyk yurtları’ vs ‘rezidans yurt’ karşılaştırması ile karşı karşıya kalıyorsunuz. kyk zaten çıkarsa şansınıza o da koğuş gibi odalara denk gelebiliyorsunuz. rezidans ise aslında öğrencilere o kadar da gerekmeyen lükse kaçan imkanlar ile aylık net bir şekilde 1.300-1.500 civarı (hatta 2.100 civarında bir yurt odasına da denk gelmiştim.) paranızı alıyorlar. bu ikisinin ortasında orta maliyette mütevazı şekilde ihtiyaç karşılayacak yurt yok. yapsalar böyle yurtları eminim dolup taşacak ve yapılan ortalama maliyetin karşılığını iyi bir şekilde de alacaklar çünkü insanlar zorunluluktan o gereksiz lüks yurtlara para bayıyorlar. ev deseniz ev arkadaşı bulmanız da biraz şans işi. bilmiyorum yani sadece ekonomi şu bu değil böyle detay işlerden de görebiliyoruz aslında ne denli insanlığın rafa kaldırılıp herkesin aman paramızı kazanalım da hangi kazı yolarsak yolalım kafasında olduğunu. beni üzen büyük bir sorun bu.

eğer arkadaşlarınızın evleri varsa yakınlarda, güzel bir yurt olması şartıyla, gayet rahattır. bu sene de yurtta kalacağım. interneti gayet iyi, yemekleri çok iyi olmasa da standartın üstünde. aynı semtte 2 tane ev de var arkadaşların. haliyle tek başıma eve çıkıp zorlanmak yerine yurtta kalıp kendime para harcamayı seçtim. yurt güzel olduğu sürece kötü bir deneyim sayılmaz.