yalnızlık nedir lan ciddi ciddi cevap verin

Yalnızlık özgürlüktür. Keyfince yaşamaktır. Kimseye hesap vermemektir. Yalnızlık candır can.

Kendi kendine konuşmak. Kendini dinlemek, seni en iyi senin anladığını bilmek. E hâliyle buna alışınca da insan hep yalnız kalmayı tercih ediyor. Dır dır eden yok, konuşan yok, yaptığın hiç bir şeye iyi veya kötü yorum yapan yok. Daha ne olsun, fazlası da zarar tabi, her şeyde olduğu gibi. Ha böyle söyleyince de karınca yuvası gibi bir çevre edinelim demiyorum (bkz: teşbihe bak bee ) 2-3 kişi varsa hadi en fazla 5 kişi yeterli.

Ne kadar kalabalık içerisinde olursan ol içinde bulunduğu acıları sıkıntıları anlayacak bir kişinin bile olmayışı.

Bir motivasyon cümlesi gerekir, bir destek gerekir ya da her şeyi geçtim yanında susması gerekir ya ama bir bakmışsın kimse yok. Aha o yalnızlık işte ve yalnızlık kimseyle paylaşılmaz.

İçtiğin sigaranın cızırtısını duymaktır

Yalnızlık huzurdur. Değerini bilene fırsattır. Kendine odaklanmaktır. Bir zamanlar yalnızlıktan kafayı yerken devamında aklımı başıma alıp 1 yıl kendime odaklanıp. 16 kilo verip imkansızı başarıp derslerimi AA vermeye başlayınca (mühendislik) anladım değerini. Şimdi kendi isteğimle yalnızım. Arada çok fark varmış :) Sonuç olarak “Yalnızken de mentalinizi yüksek tutabiliyorsanız bu hayatta hiçbir şey size boyun eğdiremez.”

düğünlerde anons edilir ya "çiftin kardeşleri, kuzenleri ve arkadaşlarını piste alalım" diye. bunun üzerine arkadaşların ezici çoğunluğu bırak piste çıkmayı, düğüne katılma gereği duymadığı için düğüne gelmez; gelenler de parayı takıp hemen gidelim diye gelmiştir ve bu anons yapılırken olay yerinde değildir. kuzenlerden piste çıkanlar da bir elin parmak sayısını geçmez; onlarda 2-3 kere anons yapılmasına rağmen katılım çok az olduğu için gerek ailesinin ısrarıyla gerekse de çift yalnız hissetmesin diye sahneye gönülsüz denecek bir şekilde çıkar. yalnızlık sadece bu demek değildir ama bu örnek olayda muazzam bir cevap olabilir bu soruya.

Bazen harika bazen de çok boktan olan bir his. Genel olarak kuru kalabalık yerine yalnız kalmak daha mantıklı geliyor. Yine de hiçbir yalnızlık sonsuza dek sürmez.

Telefonum 1.5 gün boyunca kapalı kaldı şarj edemedim bu süre boyunca ne biri aramış ne bir tane mesaj gelmiş budur.

konsere, turlara gidecek kimseyi bulamamak benim için. Evet tek başına da gidilir ama iki kişi gibi tadı olmaz

gorsel Bence en büyük yalnızlık insanın kendini yalnız hissetmesidir. Çevremde insanlar var, evet. arkadaşlarımla ve kuzenlerimle istediğim zaman çok eğlenebiliyorum. Fakat bir sıkıntım olunca hiçbirisine kendimi anlatmıyorum, anlatamıyorum. Birine bir sorunumu anlatınca kendimi o an çok gereksiz bir varlık gibi hissediyorum. Sanki herkesi sıkıyor gibi hissediyorum. Kendimi sadece bir kişiye rahatça açabiliyordum, o da artık hayatımda yok zaten. Bence asıl yalnızlık zor zamanında kimseyi bulamamaktır. Gülerken herkesi bulursun, ağlarken kimseye kendini kolay kolay açamazsın. Çok zor zamanlarım oldu, yemek yiyemediğimi, 2 gün uyuyamadığımı biliyorum. Stres beni ele geçiriyordu ve sadece oturduğum yerden o stres yüzünden yorgun düşüyordum. Kimseye anlatamadım kendimi. Kimseyle konuşamadım. Kendi içimde kendi kendimi yedim. Kimse de neyin var demedi. İnsan en çok böyle zamanlarda yalnız olduğunu anlıyor.

Etrafında bir sürü insan olmasına rağmen hayatın yükünü tek başına omuzlarında taşımaya çalışırken anlıyorsun yalnız olduğunu.

Yalnızlık demek bi derdin olduğunda anlatacak kimsen olmayınca kendi içine atman demek. Mutlu olduğunda anlatacak kimsen olmayınca tek başına sevinmek demek. Her şeyi tek yapmak demek. Başlarda güzel gözüksede sonradan insanı mahvediyor. 2 gündür tek başıma çıkıyorum dışarı yemek yiyorum kahve içiyorum ve tekrar başladığım noktaya geliyorum. Bana iyi geldiğini sanıyordum ama sadece kendimi kandırıyormuşum. Yalnızlık budur işte, kahve içerken konuşacak arkadaşının olmaması, yemek yerken beraber aynı yemeği paylaştığın kimsenin olmamasıdır. Bunların dışında sadece kendinizi kandırırsınız. Hiç instagramı kapatıp hemen arkasına farkında olmadan yine instagramı tekrar açtınız mı? İşte esas yalnızlık budur. Bu anı yaşadığınız an iliklerinize kadar yalnız olduğunuzu hissedeceksiniz. En acısı da budur. Yalnız olduğunuzu HİSSETMEK. Allah kimseye bu duyguyu yaşatmasın.. edit: gorsel bugün de instada geçirdiğim süre ahhahaha

Sana biri gerçek sevgi ile sarılsın istiyorsun sımsıkı ama öyle biri yok... İşte bu...

Kendini istediğin yere, istediğin konuma koy. Anlaşılmadığın her vakit, yalnızsın…

Eve bir bütün karpuz alıp gelememektir yalnızlık. Sevincini, hüznünü paylaşabileceğin tek bir insanın bile olmamasıdır. Sizin için endişelenen kimsenin olmamasıdır yalnızlık. Yaz sıcağında içinin üşüyüp, kış ayazında ciğerinin yanmasıdır...

Gittiğin tiyatroları, okuduğun kitapları yeri gelince kahkahalarını yeri gelince göz yaşlarını paylaşabileceğin kimsenin olmamasıdır.Anlatmayı geçtim insan bazen gerçekten kendini anladığını bildiği bir çift göze bakmak istiyor,etrafında onlarca insan olsa da içinin yalnızlığı anlaşıldığını hissedemedikçe geçmiyor...

Bir ortamda durup herkes sohbet edip konuşurken onları izlediğini farketmek bence. Kimse seninle konuşmuyor, kimseyle muhatap değilsin. Sadece ortamdakileri izliyorsun varsın ama yoksun ne bileyim.

Kendin seçersen eğer güzeldir ama seçmek zorunda kaldığın zaman kötü bir. Etraf kalabalık birileri var ama aslında yok, belki de tam anlaşılamamak gibi bir şey tam bir tanımı da yok, bu aralar da en çok yaptığım şey, bir kere kendinle baş başa kaldığın zaman anlıyorsun yalnızlığı, yalnız yemek yemeği, yalnız gezmeyi... O zaman hayat daha anlamlı olmaya başlıyor.

evde ölsem işe gitmediğimde fark edilir

kafa dinlemektir. eskiden yalnızlıktan şikayet ederdim. sonra, geriye dönüp baktığımda şunu keşfettim: az-çok başardığımı düşündüğüm her şeyi ben yalnızken halletmişim. sorun, diğer insanlar. onlar işin içine girdi mi, boku çıkıyor her şeyin. aslında herkes yalan söylüyor. yalnızlığı kötüleyenler yani. dürüst olmak lazım: insanın en temel ihtiyaçları (buna sevgi ve seks dahil) minimum çabayla maksimum seviyede gerçekleşse hiç kimse yalnızlıktan şikayet etmez. yalnızlıktan şikayet eden insanların alayının ortak özelliği zenginlerin ulaşamadıkları şeylere ya maddi ya da manevi yönden (buna yoz din algısı ve toplum baskısı dahil) ulaşamamalarıdır. ama dikkat edin: fazla gelişmiş vicdan ve gereğinden fazla gelişmiş empati insanın başına beladır. zira kişi en temelde neyin nasıl yapılması gerektiğini bilir ama yapmaz. ya da yapamaz. yalnızlık iyidir. değil sevgililik, evlili bile çok ciddi kişisel alan kanunlarına tabi olmalı bence. çünkü insanın bir diğerinin hayatına gereğinden fazla girmesi (buna aşk ve sevgi dahil) saçmalıktır. keza, kendisinin de bir diğerinin hayatına girmesi. hayatım boyunca hayatımı paylaştığım her insandan rahatsız oldum. benim ritüellerim var çünkü. belirli saatlerde müzik dinler, belirli saatlerde bir şeyler araştırır-yazar, belirli saatlerde de çalışırım. ne zaman hayatıma biri girdi, o ritüellerin hepsi bozuldu. hatta paramparça oldu. peki ne için? iki boktan sevişme ve birkaç sevgi sözcüğü için. yalnızlığın bozulması, atılan taşın değdiği kurbağayla ters orantılı. ve en başta dediğim gibi, yalnızlıktan şikayetçi olan herkes, insani tüm duygu ve eylemlere istediği an ulaşamayan insanlar. şimdiye dek baba parası yiyen bir erkeğin veya istediği saatte evden çıkabilen tek bir kadının yalnızlıktan şikayetçi olduğunu görmedim ben. ki birebir, en aşağı yarım saat geçirdiğim, bu toplumun her bir kültür ve ekonomik skalasından 30 bin insanla, yaklaşık 25 yıldır görüşerek bu sonuca ulaştım. beni ve dediklerimi ciddiye alın. bu hayatta cidden mutlu olmak istiyorsanız; ahlak, vicdan ve empati olgularını toplumun geneline göre şekillendirin. yoksa üzülürsünüz. hem de boşu boşuna.

Sabahları uyanınca asosyal sözlüğe girip entryi okumaktır.

Yalnızlık sensin. Sen olduğun kadarsın.

hastayım, hastanede kolumda serum takılı tek başıma bitmesini bekliyorum :’)