kafa dinlemektir.
eskiden yalnızlıktan şikayet ederdim. sonra, geriye dönüp baktığımda şunu keşfettim: az-çok başardığımı düşündüğüm her şeyi ben yalnızken halletmişim. sorun, diğer insanlar. onlar işin içine girdi mi, boku çıkıyor her şeyin. aslında herkes yalan söylüyor. yalnızlığı kötüleyenler yani. dürüst olmak lazım: insanın en temel ihtiyaçları (buna sevgi ve seks dahil) minimum çabayla maksimum seviyede gerçekleşse hiç kimse yalnızlıktan şikayet etmez. yalnızlıktan şikayet eden insanların alayının ortak özelliği zenginlerin ulaşamadıkları şeylere ya maddi ya da manevi yönden (buna yoz din algısı ve toplum baskısı dahil) ulaşamamalarıdır. ama dikkat edin: fazla gelişmiş vicdan ve gereğinden fazla gelişmiş empati insanın başına beladır. zira kişi en temelde neyin nasıl yapılması gerektiğini bilir ama yapmaz. ya da yapamaz.
yalnızlık iyidir. değil sevgililik, evlili bile çok ciddi kişisel alan kanunlarına tabi olmalı bence. çünkü insanın bir diğerinin hayatına gereğinden fazla girmesi (buna aşk ve sevgi dahil) saçmalıktır. keza, kendisinin de bir diğerinin hayatına girmesi.
hayatım boyunca hayatımı paylaştığım her insandan rahatsız oldum. benim ritüellerim var çünkü. belirli saatlerde müzik dinler, belirli saatlerde bir şeyler araştırır-yazar, belirli saatlerde de çalışırım. ne zaman hayatıma biri girdi, o ritüellerin hepsi bozuldu. hatta paramparça oldu. peki ne için? iki boktan sevişme ve birkaç sevgi sözcüğü için. yalnızlığın bozulması, atılan taşın değdiği kurbağayla ters orantılı. ve en başta dediğim gibi, yalnızlıktan şikayetçi olan herkes, insani tüm duygu ve eylemlere istediği an ulaşamayan insanlar. şimdiye dek baba parası yiyen bir erkeğin veya istediği saatte evden çıkabilen tek bir kadının yalnızlıktan şikayetçi olduğunu görmedim ben. ki birebir, en aşağı yarım saat geçirdiğim, bu toplumun her bir kültür ve ekonomik skalasından 30 bin insanla, yaklaşık 25 yıldır görüşerek bu sonuca ulaştım.
beni ve dediklerimi ciddiye alın. bu hayatta cidden mutlu olmak istiyorsanız; ahlak, vicdan ve empati olgularını toplumun geneline göre şekillendirin. yoksa üzülürsünüz. hem de boşu boşuna.