gorsel
Bence en büyük yalnızlık insanın kendini yalnız hissetmesidir. Çevremde insanlar var, evet. arkadaşlarımla ve kuzenlerimle istediğim zaman çok eğlenebiliyorum. Fakat bir sıkıntım olunca hiçbirisine kendimi anlatmıyorum, anlatamıyorum. Birine bir sorunumu anlatınca kendimi o an çok gereksiz bir varlık gibi hissediyorum. Sanki herkesi sıkıyor gibi hissediyorum.
Kendimi sadece bir kişiye rahatça açabiliyordum, o da artık hayatımda yok zaten. Bence asıl yalnızlık zor zamanında kimseyi bulamamaktır. Gülerken herkesi bulursun, ağlarken kimseye kendini kolay kolay açamazsın.
Çok zor zamanlarım oldu, yemek yiyemediğimi, 2 gün uyuyamadığımı biliyorum. Stres beni ele geçiriyordu ve sadece oturduğum yerden o stres yüzünden yorgun düşüyordum. Kimseye anlatamadım kendimi. Kimseyle konuşamadım. Kendi içimde kendi kendimi yedim. Kimse de neyin var demedi. İnsan en çok böyle zamanlarda yalnız olduğunu anlıyor.