Arada sırada alır beni içine bu his. Hiçbir şey yapasım gelmez.
Halbuki yan odada annem, babam; bunaldım konuşmamız lazım dediğimde yetişecek arkadaşlarım var ama ben hiçbir şekilde yardım almadan bu yalnızlık hissi ile baş başa kalıyorum.
Belki de hoşuma gidiyor ya da sosyal pilim bittiği için yanımda kimseyi istemiyorum olabilir.
Bunun temelinde o an ihtiyacın olan ilginin giderilmemesi var bence. Ben şu an etrafımdaki herkese bir şekilde nazlanmak ve sarılmak istiyorum ama bunu ben söylemeden bana yapsınlar istiyorum. Hal böyle olunca da böyle işte ben de manyak mıyım ne¿