vasiyetimdir

beni götürsünler doğduğum topraklara, beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar yıkasınlaaar - işler güçler deki sus lan sus pezevenk boş akbil basıyor sanki sahnesi geldi aklıma-

vasiyetimdir, ölümlü dünya, başımıza ne gelir bilinmez. lâkin istediğim bir kaç şey var; ben ölürsem, annemin koynuna gömsünler beni. toprağım solmasın, üstüme çiçekler ekilsin. aşçıyız ya hani, mezar taşıma iki bıçak kazdırılsın. bir şey daha var, bir şey. ufacık bir şey. beni burdan tanımış gerçek hayatta tanıştığım insanlar; olurda öldüğümü duyarsanız, çok değil. ay'da bir ziyaretime gelin. toprağım'a elinizi sürün, ben hissederim. sulayın, çiçekleri sevin. bana bir dua edin.

ben ölürsem beni ormana gömün, kimse gelmesin yanıma, bir dağın tepesinde, yeşilliklerin arasında..

hayallerimi de benimle gömün,zira bensiz başarılabilecek şeyler değiller.

hani sen gülünce yanaginda ince bir çukur oluşuyor ya iste ben ölünce oraya gomsunler (bkz: kemal sunal) :(

okulda götüne baktığım kızlar cenazeme gelmesin

erciyes dağına bakan bi noktaya gömün beni bol bol da çiçekler dikin ha gelince de duadan sonra ili mısra bi şiir okuyıverin size zahmet mal varlığının dağıtımı ise şöyle ben de mal ne arar olanlarıda yakın telefonuma dokunmayın ama şuan lık böyle ama daha detaylandırılabilir

herkesi sev seni sevmeyeni bile

umutlarımı toplayın bir anda yakın

" vasiyetimdir ; dalgınlığınıza gelmek istiyorum ve kaybolmak o dalgınlıkta " -didek madak

bedenimi gömmeyin, denize bırakın

mevlütümde ilahi yerine pentagram çalsın.

beni bana bırakın :'(

ben öldüğümde cenazeme gelirse suratına tükürün harbi tükürün

öldüğümde cenazeme"o"gelirse lahmacunumdan vermeyin

beni kimsenin olmadığı bir yere gömün. bırakın rahat ediyim

mezar taşıma "bu ilk ölüşüm değil" yazdırın.

cenazemde antoloji şiir dağıtılsın. kuran dua kitabı vs. zaten çok fazla millette okumayıp stok yapıyorlar. bir de çevreme tiramisu dağıtsınlar. mezarımı üstüne de rengarenk çiçekler ekilsin. renkli giyemedim bari yattığım yerden renkli olsun. bu kadar hadi bir de fatiha.

cenazemde en sevdiğim yemeğin dağıtılmasını istiyorum. aileme de dedim eğer şu genç yaşımda sevdiğime doya doya sarılamadan, bir yuva kuramadan bir ana olamadan göçüp gidersem, cenazemde ayranla beraber pilav üstü tavuk döner dağıtın ha turşuyu da unutmayın.

helva sevmiyom baklava dağıtın

beni copacabana sahillerine gömün, latin kızlar üzerimde tango yapsın. (bkz: kardeş payı)

gömmeden önce biraz gezdirin beni

arabam negredonun doldurduğum deposunu boşaltamadan bu dünyadan göçersem kalan benzini mezarıma dökün

mezar taşıma "geç kaldınız." yazdırın ve helva yerine künefe dağıtın.

defterlerimin hepsini yakin. hesaplarimin sifrelerinin durdugu yeri en yakin arkadasim biliyo. telefonumu da ona verin. yegenlerime mektuplar yazdim. buyuyunce verin onlari. bi de biri var ondan once olursem eger lutfen allah rizasi icin ailemin yanina yaklastirmayin. evime adimini atmasin. cocuklarima(yegenlerime) elini surmesin.

aga yeni evi küçük kardeşime bırakıyorum eski evi de 3 kardeş bölüşsün, kalan parayla da hayrıma kurban kesilip fakir fukara doyurulsun.. sözlükteki hesabımla ilgili karmam (bkz: 3. nesil) yazarlara eşit bölüştürülsün hesap daha sonra bildireceğim kişiye devredilsin.. taziye yeri olarak (bkz: madridli bela)'nın tükkanda un helvası dağıtılsın..

sevenler acı çekmesin sevenler en çok mutlu olmayı hak edenlerdir kaptan

taziye evinde en sevdiğim şarkılar çalınsın özellikle death - voice of the soul un çalınmasını istiyorum.

sözü ile başlayan bir kağıt var çalışma masamın karşısındaki duvarda. bu sözü sadece üç şey için kullanmışımdır. bunları anneme, ablama ve erkek kardeşime söylemişimdir. eğer ölürsem yapsınlar diye. annem ve ablam onlardan önce ölebileceğime inanmak istemedikleri için kabul etmiyorlar dediklerimi. erkek kardeşim ise salaklığından hep bir maddeyi unutuyor. bu yüzden bir kağıda yazdım ve tam karşıma astım. hem ben ölümü hep hatırlayacağım hem de eğer ki ölürsem bu kağıdı görüp dediklerimi yapsınlar diye.

şu yaşımda hayattan bıktım, ölüme karşı bile hissizleştim ama bir vasiyetim bile yok henüz. oysaki ne çok isterdim ardımda güzel izler bırakmayı, adımın güzelce yaşamasını, güzel hatırlanmayı... 'vaktiyle bir kıpçak varmış...' derlerse ne hoş! anılmakla hangi ruh olmaz ki sarhoş?

çok sevdiğim ve beni uzun zamandır tanıyan dostlarım bilir. dini herhangi bir tören istemiyorum. cenazemde şık giyinilecek yemekler verilecek ve içki içilecek. ezelden beri kalabalık sofra severim zira.bir de tabutum kalkarken baba zula'dan bir sana bir de bana çalınacak. tüm organlarım bağışlanacak.

Durun lan ciddi entiri giricem şimdi. Eğer ben ölürsem tam da şu sıralarda, bu çok önemsenecek veya üzülmenizi gerektirecek bir olay olmayacaktır. Zaten burada bir yer edinemedim, muhtemelen bu bir kayıp sayılmaz. Öldükten sonrası umrumda değil, insanların benim için bir araya toplanıp kendi dertlerini, sıkıntılarını konuştukları o gereksiz toplantıları yapmayın yeter. Süslu mezar taşıymış, mezar ziyaretiymiş falan boş iş, gelmeyin.

Mezar falan boş iş. Gömün işte bir yere. Ne kadar param olur gömünce bilmiyorum ama tüm mal varlığımın en azından bir kısmını ihtiyaç sahiplerinden esirgemeyin. Eğer ölümümden sonra bu işleri yapacak bir vakıf kuracak kadar zengin olamazsam, şöyle bir vasiyet hazırladım. Özeti şöyleydi sanırım; Evlenecek aşıklara, öğrencilere, açlara, çocuklara falan bir faydam dokunsun. Ağaç falan diktirin. Hatıra ormanı da olur. Birilerinin hikayelerine dokunayım işte ya. İyi geleyim istiyorum. Edit: Düşündüm de, zengin olmama gerek yok. Şahsi eşyalarım bile satılsa, bir seferlik de olsa, güzel şeyler yapılabilir ya sanırım.

beni sevenler;arkamdan pilav-ayran yapıp dağıtmayın yalandan gözyaşları seren aç insanlar bunlar bu dünyadaki varlığımın son bulması vasıtasıyla akşam yemeklerini aradan çıkarmasınlar.

Vasiyet bırakabileceğim kimse yok