şu yaşımda hayattan bıktım, ölüme karşı bile hissizleştim ama bir vasiyetim bile yok henüz. oysaki ne çok isterdim ardımda güzel izler bırakmayı, adımın güzelce yaşamasını, güzel hatırlanmayı...
'vaktiyle bir kıpçak varmış...' derlerse ne hoş!
anılmakla hangi ruh olmaz ki sarhoş?