Mezar falan boş iş. Gömün işte bir yere.
Ne kadar param olur gömünce bilmiyorum ama tüm mal varlığımın en azından bir kısmını ihtiyaç sahiplerinden esirgemeyin. Eğer ölümümden sonra bu işleri yapacak bir vakıf kuracak kadar zengin olamazsam, şöyle bir vasiyet hazırladım. Özeti şöyleydi sanırım;
Evlenecek aşıklara, öğrencilere, açlara, çocuklara falan bir faydam dokunsun. Ağaç falan diktirin. Hatıra ormanı da olur.
Birilerinin hikayelerine dokunayım işte ya. İyi geleyim istiyorum.
Edit:
Düşündüm de, zengin olmama gerek yok. Şahsi eşyalarım bile satılsa, bir seferlik de olsa, güzel şeyler yapılabilir ya sanırım.