uyuyamamak

bakım yapmaya üşendiğim için bazen uykum olduğu halde uyuyamadığım durumdur. beni öldürün ama ben yine de o bakımımı yapar ölürüm arkadaş. suratım sizin nazarınızdan mahvoldu toparlamaya çalışıyorum onun dışında hafif böyle bi bozukluk falan olacak ki uyuyamıyoruz yani.

bu başlığa yazacağım 5. entrymiş. yani bu ilk savaş değil. bugünkü konumuz yarım bıraktığım bir hesap. dün bir kararın arefesindeydim, kararımı verdim ama sonucu yetersiz olacak gibi hissediyorum. ben bir aksiyon alırsam da ortalığı birbirine katarım. bu da fazla olur. umarım olay beklediğim sonuçla sona erer, ermezse ya ben birilerine dünyayı dar edeceğim ya da çekip gideceğim. artık bu mesele izzetinefis meselesi.

artık normal uyku düzenime dönmem lazım saat kaç olmuş hala ayaktayım. uyuyamama sebebim de gündüz geç uyanmam.. bari dertli olsaydım da öyle uyuyamasaydım. (bkz: derdini sikim)

Yorucudur, debelendirir, süründürür, sağdan sola soldan saga yuvarlar adamı. Ayyy biri kafama vurup bayıltsa da uyusam. Uyumak istiyorum yaaa normal insan gibi bi uyku istiyorum şu tek tatil günümde.

arkadaşlarım için muazzam çünkü her saat bana ulaşabileceklerini biliyorlar ama benim için lanet bir şey. tüm güzellik uykuya bağlıdır bence. ve ben uyuyamıyorum

kas gevşetici içip erkenden uyuyacağımı sandığım gecenin gidişatı

ya dedim ki bugün erken uyuyayım sabah da erken kalkıcam bi baktım saat 4 olmuş amk şimdi uyusam 4 saat sonra uyanabilir miyim? hiç zannetmiyorum ama uyanmam lazım.. en iyisi uyumamak diyorum uyumazsam da başım ağrıyacak. (bkz: dayan dayanabilirsen ali cabbar)

uyuyamamak için işinin gücünün olmaması ve bomboş zamanının olması gerekiyor. bunlara rağmen bir insanın uyuyamaması mümkün değil. ekstra rahatsızlıkları hesaba katmıyorum. insan fiziksel olarak yorulunca zaten uyumuyor, bayılıyor. ayrıca mental olarak da iyi hissediyor. yani, en azından bende öyle oluyor. bu süper bir şey. bir de var ya, kendimi önemli biriymiş gibi hissediyorum. hiçbir şey yapmıyorum he. bedavadan iyi hissediyorum. bu güzel.

sabah iflahım sikildiği halde geceleri uyuyamıyorum 2-3 gündür delircem

Çok yorgunum, uykuya ihtiyacım var ancak bir türlü uyuyamıyorum. Uyumuyorum artık bayılıyorum o da kısa sürüyor tekrar uykusuz kalıyorum.

Hamilelik ilerledikçe karnım da ağırlaşıyor. Dümdüz uyumaya çalışıyorum ama olmuyor.

Her sabah uyandığımda bu gece erken yatacağım diyip her gece maruz kaldığım durum.

4 saat kaldı kalkmama. Bu stresten hiç uyuyamıyorum.

Hafta sonu ne ara bitti anlamadım üzerine 9'da mesai var ama uyku %30'larda :(

düşünmekten olanı kaldırılıyor da üzüntüden olanı en beteri

Sırf bu yüzden doktora gidicem. Uyku ilacı versin bayıltsın beni

ve eşlik eden düşünceler...link bende bunlara ek başka düşünceler var da anlatmaya kalksam bitmez.

3 gündür çok az uyuyabildim. Kardeşim epilepsi krizine girip kafasını sağa sola vurmasın diye uyumuyorum. Sabahtan akşama kadar çalışıyorum akşamdan sabaha kadar kardeşimin başında nöbet tutuyorum o rahat uyuyabilsin kriz geçirirse onu güvenli pozisyona getirebilmek için. Hiç bir şekilde ne zaman geleceği belli olmayan krizleri beklemek ve elden hiç bir şey gelmeden çaresizce durmak dünyanın en zor şeyi herhalde. Bu arada sanırım psikolojim bozuldu çocuk en ufak bir hareket etse kriz geçiriyor sanıp başına gidiyorum. İyi değil bu ruh hali amk

Uyku tutmuyor resmen. Uyuyamadıkça da geriliyorum. İmdatttt

Hiç konuşup yorulmayayım bile bu konuda.

Uykunun olması halinde uyuyamamaksa çok moral bozucudur Gece boyu sağa dönersin sola dönersin bir türlü kafandaki sesleri susturup uyuyamazsın. Uyuman gerektiğini düşündükçe paradoksa girer insan (bkz: düşündükçe uyuyamaz, uyuyamadıkça düşünür)

uyumak istememek sayılıyor mu

uyku düzenimin içine ettim allah da kahretmesin beni ya ne güzel uyuyordum. ayrıca uyku düzeninin olmaması insanı daha depresif yapıyor. bu yüzden tekrardan uyku düzenime dönüp bebek gibi uyumak istiyorum. (bkz: yat zıbar)

skeyim böyle hayatı..

Dönem dönem yaşıyorum bunu. Yine o zamanlardayım. Çok uykum olsa bile gece uykuya dalmak zulüm gibi oluyor

ne yalan söyleyeyim, uyuyamama değil bu. akşam 9da çamaşırların bitmesini beklerken bi on dakika uyuyakaldım. sonra da uyandım hemen tottenham newcastle maçına bakıyodum. kalktım çamaşırları astım. yürüyüşe çıkasım geldi. saatlerdir dışarıdaydım. geldim eve bir saat oldu. hala uyumuyorum. bu uyuyamamak değil. bu uyumamayı seçmek oluyor artık. uyusam uyurum. fiziksel hiçbir yorgunluğum yok. hem gym'e gidip hem de gece yürüyüşleri yaptığım zamanlarla alakam bile kalmadı. insan aktifken daha iyi. boşluğa bi kere girdin mi kalıyosun. hiçbir şeye zaman yok gibi geliyo. dolu dolu yaşamak lazım hayatı. ama öyle olmuyor işte. dolduracak bir şeyin olmuyor bazen. meşgul değilim. sadece tavanı izliyorum. saatlerce yapıyorum bunu her gün. sürekli bekliyorum. bir şeyleri bekliyorum. vakit öldürüyorum. ptsd gibi bişey oldum amına koyim. that's one of the things you learn over there. in the end we are all alone and no one is coming to save you.

kızım düşünme yat kafanı koy uyu

kaldığım ev cinli galiba ezana bi yarım saat kala uyandım rahatsızlık duydum ezan okundu bi rahatladım alkolün etkisi gitmiş garip bir şekilde aq geri uyuyamadım yani saçmalık.

Saat 5 e gelirken uyudum. Arkadaşımın evindeyim. Uyumak değil sızmak diyelim. Saat 8.45 gibi uyandım dönüp duruyorum hala, vücudumun uyuması lazım ama bu yer yadırgama olayı. yanımda ki davar uyuyor hala..

ayurnamat diye okudum başlığı

bütün travmalarım bu gece yanımda uzanmış, arka fonda şarkı dinleyerek tavanı izliyoruz.

Oda arkadaşım aptal bir orospu evladı olduğu için bu saat oldu hala ayaktayım. Elemanı dövsem sorgusuz sualsiz yurttan atacaklar beni. Abi çocuk 3 gündür rüyasında birisi ile öpüşüyor. Şap şup sesleri çıkarta çıkarta uyur mu bi insan amk? Yav deliricem amk kaldırıp uykusundan yaka paça odadan mı atsam ne yapsam uyumam lazım tam gözüm dalacak gibi oluyor çocuğun ıh uh şap şup sesi uykumu dağıtıyor.

7-8 aydır rutin oldu benim için. Önceleri tez yazmanın stresiyle uyuyamıyordum şimdi de boş kalmanın stresiyle. İlerde sabah işe gitmek için erken kalkarken kendime bu cümle için küfredeceğime eminim ama erken kalkmak için bir sebebim olduğu günler daha mutluydum sanırım

bu aralar başıma bela olan şey. yaklaşık 2 haftadır sabah 10'da uyuyup öğleden sonra 1'de uyanıyorum. gece uykusu görmüyorum hiç.

bozuk saat gibi günden güne daha da uyuyamamaya devam ettikçe ayda bir iki gün normal insan saatlerinde uyunabiliyor

bir gün o kadar mutsuzdum ki. ve önceki gece de sadece 2 saat ile duruyordum. o kadar mutsuzdum ki. uyuyamamıştım üzüntüden kahroluyordum. sabahlamıştım ve yine sadece 2 saatlik uyku ile hayata devam etmek zorunda kalmıştım gözlerim şişmişti. ağlamışım gibi. ağlamamıştım. aynada kendime bakınca göz kapaklarımın kan topladığını görmüştüm. sevgilimle görüntülü konuşunca da söylediği ilk şey "neden ağladın" olmuştu. ağlamadım cjxjx üzüntü bir insanı bu denli çökertmemeliydi.

aga ne uyku düzenimiz kaldı ne hayatımızın bir düzeni.. hayatımın bir döneminde iyi uyurdum oysaki ama şimdi her şey gibi bölük pörçük.. geçenlerde bir yazı okudum şöyle diyordu “çok uyumak kaçmaktır, uyuyamamak ise yakalanmaktır” derin bir nefes alıp başımı geriye yaslayıp gözlerimi tavana diktiğimde gözümün önüne gelen anlarda daha bir anlamlı oldu bu söz..

bazen günü çok boş geçirince erken uyursam hayatıma haksızlık yapacakmışım gibi hissettiğim için geç uyuyorum

Evin camlarını silin, ardından mis gibi uyuyorsunuz, uyuyamama probleminiz anında ortadan kalkıyor

Hastalıktır

ne güzel erkenden uyuyakalmıştım baş ağrısından dolayı sonra bir şey oldu uyandırıldım amk o kadar gereksiz bir şeye uyandım ki sabır.. sonuç olarak uyuyamıyorum daha iki saat gözlerim kapalı uyumayı bekledim olmayınca kalktım artık.

Sevgim ve mantığım arasında kalakalmış durumdaydım durumdayım. Ben sevgimi seçtim sevgim beni seçmedi..

bu bünye ne yapacağını şaşırdı ki o da haklı amk

Buna ilaç harici çözüm bulan var mı?