sosyal medya

Korkunç bir yer 22,23 yaştan sonraki yaşlar belki daha az etkileniyor olabilir ama küçükler ciddi anlamda tuzağına düşmüş durumda. Güzellik algısı olsun, yaşam şekli olsun o kadar çok etkileniyorlar ki bu beni dehşete düşürüyor. Amma abarttın diyeceksiniz haklısınız da ama iki kız kardeşim var ve instagrama girdiklerinde moralleri bozuluyor aşırı güzel vücutlu kadınlar, aşırı yakışıklı erkekler, lüks yaşamlar, kalıplar vs onlar için hayat o tip yaşamlardan ibaretmiş ama biz en kötüsünü yaşıyormuşuz gibi oysa orta halli ve türkiye şartlarında iyi durumda sayılırız aç değiliz açıkta değiliz ama o gösterişli, şatafatlı hayatları görmeleri elindekilerinin kıymetini bilmelerini engelliyor tabiri caizse şükürsüz kavramının hakkını veriyorlar. Onlara kızılır mı elbette hayır asıl sorgulanması gereken dünya düzeni ama o zaman da mutsuz olunuyor en iyisi g*t lalesi gibi yaşamak ya arkadaşlar.

Acıları, sevinçleri, mahremiyeti veya herhangi bir duyguyu burada pazarlamak doğru mu? Bugün genç bir meslektaşımızı kaybettik. Sosyal medyadan takip ettiğim diğer meslektaşlarım, ölen meslektaş ilgili “şöyle iyiydin, böyle insandın, unutulmayacaksın...” vb şeyler yazarak sanki kalıp gibi bunu paylaştı. Ben kimsenin niyetini bilemem ama bunları paylaşırken çoğunun derdinin ölen kişiyi anmak olduğu yahut gerçekten bu duruma üzüldüğü için bunu yaptığını düşünmüyorum. Bir insanın ömrü ve o insan için hissedilen duygular insanların baş parmakları dokunup geçtiği 15 saniyelik instagram hikayelerine sığamaz diye düşünüyorum. “Bakın ben de bu olaya çok üzüldüm. Siz de bilin gerçekten çok üzüldüm. Ben onu çok severdim vallahi severdim. Ama siz bilin. O öldü çünkü. Ama ben daha çok üzüldüm.” Demek gibi bir şey bu yapılan. Toplumsal bir vazifeyi yerine getiriyormuşçasına hareket ediyorlar. Gidin üzüntünüzü, sevincinizi bunun kaynağı olan insanlarla,yakınlarınızla paylaşın. Dünya artık koca bir pazar ve burada insanlar satılıyor.

gerçekten kim olduğunuzu hatırlamak ve hatta öğrenmek için bu dünyadan kısa bir süre veya tamamen ayrılmak şart. ailemin işi gücü, son yıllardaki pandemi vb sebepler nedeniyle arkadaş çevresi geniş bir insan değilim şu an. twitterda attığım tivitlere gelen fav mensin veya instada hikayeme gelen yanıtlar beni arkadaşlarımın olduğu sosyal bir hayatım varmış gibi ekrana kilitliyordu. tanımadığım insanların beni asla ilgilendirmeyen hayatlarında hangi gün nereye gittiğini kiminle bulustuğunu bilmemin ne kadar saçma olduğunu ve bu kişinin aslında ben olmadığımı farkedince her yerdeki hesabımı kapattım. sözlüğe de yapacak bir sey olmadığı için gelip entry giriyorum. silmemiş olsaydım tanımadığım onlarca kisinin hikayesini izliyor olacaktım... bilmiyorum bence kim olduğumuzun farkına varıp gerçekte yaşamadığımız hayatları sosyal medyada yaşamak çok bayat ve karakterimize zarar veriyor. herkesin kapatmasını önermesem bile herkesin bir miktar uzaklaşması gerektiğini düsünüyorum.

Buram buram sahtelik kokan yer

bu konu hakkında merak ettiğim bir şey var. neden insanların hayatlarını izliyoruz? evet kafa dağıtmak veya tavsiye almak için olabilir fakat bu konuda da eleştirilerim var. neden kafa dağıtma ihtiyacımızı sosyal medyayla gidermeye çalışıyoruz? hayat çok kısa ve yapılacak binlerce şey var. tamam kabul belki bazılarının bunları yapmaya imkan veya fırsatları yoktur. öyleyse neden bunları yapan insanları izleyerek kendi motivasyonumuzu alaşağı ediyoruz? insanlar kendilerini tanımalı başkalarını değil. bir tavsiye verilecekse, kişi bunu kendisine verebilmeli çünkü sizi sizden başka kimse en sansürsüz halinizle tanımıyor. kendinizden kaçıp sahte bir dünyaya adım atmak ne kadar mantıklı sizce? çünkü herkes gittiğinde siz o odada tek başınızasınız. kendimden örnek verecek olursam, uzun bir süre gerçek hayattan kaçmak için sahte insanların kol gezdiği mecralara saatlerimi harcadım. işe yaradı mı peki? hayır, tam tersi gerçekleri suratıma fazlasıyla sert bir şekilde vurdu. çünkü oradaki insanlar fazla mutlu, fazla özgür veya fazla iyimserlerdi. çünkü oradaki insanlar benim sahip olamadığım her şeye sahiplerdi. sizce de gerçeklerden kaçmak için girilen bir yolun size gerçekleri sunması fazla gaddarca değil mi? sosyal medyayı kullanmayın demiyorum. elbette insanları da merak ederiz çünkü bizler de insanız. fakat bunu kendinizden kaçmak için kullanmayın. çünkü yapamazsınız. yolun sonu hayal kırıklığı.

kapattıktan sonrası çok zor. her başlığa entry giresim gördüğüm her entrye yorum atasım var o derece boşluk

TC kimlik no ile girme, kapatma gibi tedbirler almayı önerenleri gördükçe sinirleniyorum. Kardeşim herkes senin gibi yasaklarla güdülmek zorunda mı? Herkes belirli sınırlar dahilinde yaşamaya niye zorlanıyor yahu? İnternette anonimlik esastır, sen güdülmeye alıştın diye bu esas niye bozulsun? Fişlenmeyi geçtim, belki ben kimliğimden bağımsız olarak düşüncelerimi paylaşmak istiyorum; bu hakkımı niye elimden almaya çalışıyorsun? Beğenmiyorsan girmezsin, olur biter.

Günümüzün,ilişkilerin kanseri.

Sosyal medya kültürüne yıllardır inanılmaz öfkeliyim. Eskiden daha çok dışa vuruyordum bunu. Etrafta bu konuda saldırcak adam arıyordum. Zamanla öfkemi biraz kontrol etmeyi öğrendim sanırım. Biraz daha sindirdim bu kültürün yaygınlığını. Artık şaşırmıyorum. Adiyattan bir vaka olarak kabul edip geçiyorum sanırım. Hatta başlıkta arattım zamanında şöyle çok öfkeli bir entry girmişim buraya: (#1504327) Neyse konu bu değildi. Bu mesele hakkında şöyle minik bir tivit gördüm çok hoşuma gitti buraya da koyayım dedim: Link

(#4411567) şu pespaye şova bak alla'sen vakti zamanında bana tecavüz etti diyerek yasak aşkının kafasını kesip köy meydanına atan katile de inanmıştı cühela halkımız, onun için de serbest bırakılsın kampanyaları yapılmıştı deli gibi ama adalet tecelli etmişti. bkz. velhasılı doğru hükümetler ve özgür hukuk sistemi dahilinde bir sosyal medya yasası olmalı ve bu saçma sapan yargı etkilemelerine son verilmeli, bir katil masum gösterildi resmen ve her boku kendi siyasi emelleri için kullanan hükümet sözde adalet tesis etti. valla' bunu yiyen insanların suratlarına tükürmek lazım. aynı adalet size de uygulansın ne diyeyim.

para kazanmıyorsanız ve size yukarı seviyeye çıkaracak bilgi edinmiyorsanız kullanmaya gerek olmayan hede hödö. Müthiş bir karadelik. Sadece twitter kullanıyorum. Ülke gündemim Yeni Zelanda. Tertemiz bir sayfam var. Ecnebilerle ve az sayıda ülke insanından oluşan faydalı bir network ile birbirimizi yukarı çekmeye çalışıyoruz. Türkiye kısmı ise ilgi bağımlıları ve zihin osbircileri ile dolu. İşinize gücünüze bakın.

Bu konu hakkında güzel bir yazı okudum geçen.Bu daha çok olumsuz olaylarla ilgiliydi.Şu şekildeydi:"İnsanlar kötü bir olay karşısında sadece paylaşım yaparak o konu üzerindeki sorumluluğunu atıyor.Dolayısıyla sürekli karşılaşılan kötü olaylar karşısında duyarsızlaşıyor.İnsanlar şaşırma duygusunu kaybediyor ve olmaması gereken her şeye alışıyor."

İnstagram zenginlik ve gösteriş dolu, herkes tatilden tatile koşuyor ve ülkeye, gençlere hiçbir yararı olmayan linkçi fenomenlerle dolu. Garibim gönüllü olarak hayvanlara bağış toplayıp besleme yapan sayfalar arada kaynıyor ve borç batağında her muhtaç hayvana koşmaya çalışıyorlar. E twitter desen siyaset çatışması ve tabiki erkek arkadaşınızı elinizden alırım diyen götçülerle dolu. Gündem hep iç parçalıyor. Bazen telefonu elime aldığımda hangisine girsem daha az zarar görürüm diye düşünmüyor değilim.

mabadını yırta yırta, büyük büyük yaza yaza bir şeyler başardığını zanneden aklıevvellerin bolca olduğu dijital mecra. (bkz: klavye delikanlısı) bunları ifade eden en güzel söz: (bkz: canes timidi vehementius latrant quam mordent)

Üstteki entry’e ithafen: Aga herkes yanlış bi sen doğrusun şu dünyada, valla sal artık be…

Üstteki entry'e ithafen: Samimi söylüyorum vazgeç manyak olursun

Bazı durumlarda gerizekalı arkadaş turnusolu görevi görüyor benim için. Daha 10 aydır tanışan 3 arkadaşım hikayeye fotoğraf atıp ‘eskimeyen dostluk’ yazmışlar. Ulan gerizekalılar; zorunlu birlikteliğinizin, çıkar ilişkilerinizin dışında daha birbirinizi ne kadar tanıdınız, ne yaşadınız ki dostluğunuz olgunlaştı da eskiyecek evreye geldi ?

Anksiyete problemleri yarattığı için içeriklerine pek bakmamaya çalışıyorum. Algıda ve kaygıda ciddi bozukluk yaratabilen platformlar bunlar. Özellikle böyle zorlu dönemlerde maalesef kabusa dönüşüyor bir süre sonra.

Oldum olası hayatın her anını sosyal medyada paylaşmayı çok doğru bulmuyorum. Herkesin tabii ki kendi tercihidir fakat ben özellikle mutluluklarımızı paylaşırken daha dikkatli olmamız gerektiğini düşünüyorum. Çünkü o mutluluğu arayan, o mutluluktan belki de mahrum kalmış birilerinin yarasına denk gelir diye çekinirim. Tabi burda bahsettiğim şey misal anneler günü paylaşımları ya da ne bileyim işte babalar günü vs paylaşımları. Normal zamanda bile buna dikkat edilmesi gerektiğini düşünürdüm şimdi yaşanan depremin boyutu ve kayıplar göz önüne alınınca ekstra dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Yani aslında bir gereklilikten ziyade zaten hiçbir şeyden tat alamıyorum. Birebir tanıdığım kimseyi kaybetmedim ama orada yaşananlar beni bile çok etkiledi. Ciddi anlamda aklımdan çıkmıyor, o insanların o halleri, hepimizin çaresizliği hiçbir şekilde aklımdan çıkmıyor. Yemek yiyemiyorum aklıma ilk günler geliyor, uyuyamıyorum soğukta kalmak zorunda olanlar aklıma geliyor. Zaten psikolojim bozuktu o ayrı ama bütün bu yaşananlar gerçekten çok ağır şeylerdi. Biz birebir yaşamamamıza rağmen bu kadar etkilendiysek oradakileri düşünmek bile zor. O yüzden şahsi olarak yapabileceklerimizi yapmak bence boynumuzun borcu. Ramazan bana hep neşe verirdi bu sene masasından sevdikleri eksilenleri hatırlattığı için kendi soframdan utandırıyor. Lütfen en az bir sene herkes paylaştığına, dediğine, hareketlerine dikkat etsin. İnsanların yaralarını deşecek şeyler yapmaktan sakınalım. Bu sene mutluluklarımızı sessiz yaşayalım. İnsanlar toparlanmaya çalışırken onlara destek olamıyorsak bile köstek olmayalım. İnşallah bu zor günleri bir an önce atlatır, yaralarımızı sararız. Biliyorum, konu ölüm olunca yarayı sarmak pek mümkün değil ama Allah yakınlarını sevdiklerini kaybeden herkesin gönlüne ferahlık versin.

ya buraya yenilen içilen şeyleri atmak bi bana mı saçma geliyor? yani neden? ben senin yediğin şeyi görünce ne oldu şimdi?

Çok mutlu birisi imajı çiziyorum ama asla oradaki gibi değilim

--- spoiler --- +18 hassa içerik. Bir şekilde gününü sikecek bir şeyle karşılaşabiliyorsunuz --- spoiler --- Abi bu nedir ya. Olayın detaylarını bilmiyorum ama hanım abla anın şokundan eli silahlı eski sevgilisinin onu da öldürmemesine ya da o an adamın bunu hesaplamamış olmasından ucuz atlatmış.

insanlar bunları kullanıp fotoğraf falan atarken iki hatta üç kez düşünmeli amk. insanlar sizin fotoğrafınıza bakıp mastürbasyon yapıyor olabilir. sözlük erkeklerinin fotoğraflarından çıktım şimdi. eyv beyler.

tımarhane

ne bu inatla kendiniz olmama çabası? ulan ilişki yapıyorsunuz onu bile sosyal medyaya göre yaşıyorsunuz. ne yazıp çizdiğiniz insanlarsınız ne de o kameranın önündeki. takipçi sayısına göre bir çevre belirleyip o çevre içerisinde yaşayıp gidiyorsunuz. tüm görüşmeleriniz paylaşım ve beğeni sayısı üzerine. gideceğiniz mekan, giydiğiniz kıyafet ulan hatta dinlediğiniz şarkı dahi sosyal medyada beğenilme kaygısı. bu ve bu tarz konular genelde 'banane' ile geçiştireceğim konulardır benim için lakin her geçen gün yapay ve beyinsiz insanların arttığını görünce buraya karalamak istedim. kendiniz olun derdim genelde böyle insanlara ama kendinizi kaybetmişsiniz. umarım bir yerlerde rast gelirsiniz, kendinize. sloganımı da atıp kayboluyorum; YAŞASIN SOSYAL MEDYASIZ HAYAT!

Ulan nasıl bir yer anlamadım açıp 1 kez olsun dinlemediğim şarkıyı 2 gündür içimden söylerken buluyorum kendimi. Amk yakışıklı güvenlik denilen elemanın söylediği şarkıyı instagramdan twitterdan duya duya kendimi "değişmem demiştin ya haline baksana" diye mırıldanıyorum istemsiz.

ilginç bir mecradır kendileri. birçoğunuz biliyorsunuz, üniversitede aşık olup izini kaybettiğim ancak bir türlü unutamadığım kadın ile tesadüf eseri karşılaşıp daha sonra da evlendim ben. dün sevgili mavişim bir instagram sayfasında sevgiliniz ile nasıl tanıştınız sorusu üzerine o anda yoruma şöyle bir yazıp aşk hayatımızı anlatmış. nasıl oldu, neler geçti başımızdan, nasıl evlendik falan. yazdığı da yan hesabından, hani sadece bana şirinlik yapmak amacı. sayfanın adını vermek ne kadar doğru olur bilmiyorum, isteyen olursa özelden yazarım. dünden beri, aldığımız etkileşim inanılmaz oldu. on binin üzerinde yorum, yüzlerce mesaj ile karşı karşıya kaldık. ağlayanlar, gülenler, yalan söylüyorsunuz diyenler, hayat hikayemizi kitap haline getirmek için ulaşanlar,... sayfa admini bile bu kadar etkileşim alınca özelden mesaj yazıp ulaştı bize; bu kadar etkileşim için teşekkür etti. hepsine de cevap vermeye çalışıyor eşim, umutsuzlara da biraz güzin ablalık yapıyor iki gözümün çiçeği. :)) dedim ya ilginç bir mecradır kendileri diye, binlerce kişiden aldığımız o kadar güzel yorumlar var ki, dünden beri bütün mesaimiz bu oldu. eşime bir daha aşık oluyorum arkadaşlar, siz de birine aşık olmadan geçmeyin bu diyardan. :))

biraz daha sosyal medya kullanmaya devam edersem "abi zengin bu tadı bilmez ki, sabah şokomela ye, ahşam suşi ye boğazda ne bilem ne ye, bak panzehir bunu yiyen ölmez" zehirlemesi geçireceğim

ruh hastası dolu. emsal; link babababbababababa; link senin ben yapacağın kurguyu güttüğün mantıklarla beraber sikeyim amk sorunlusu seni.

Ben pek kullanmıyorum yağğ diyenlerin anasını ağlattığı ortamdır...