sevgili için yapılan fedakarlıklar

açıklanmaz

ayrıldıktan sonra aldığımız yüzükleri satıp ayakkabı aldım. ondaki değerim ayaklar altıymış

birkaç yıl önceydi. aramız bozuktu, neredeyse kopma noktasındaydık. dedim bir gidip göreyim de belki düzeltiriz birşeyleri. atladım otobüse 21 saat yol gittim. bi de ona söylemedim sürpriz olsun diye. akşam vakti çıktım karşısına hayırdır neden geldin dedi? üstüne bir de bana haber vermeden neden geldin dedi? adalet mi abi bu?

ben barajı geçemeyen adam. sınava girip odtü inşaatı kazandım. onun olduğu şehire geldim. değiştim (bu onun sevindiği bir şey oldu ama onun için değişmedim) ve daha nice nice şeyler. ama bazen olmuyor..

bizde bilirdik sevgiliye karanfil almasını lakin aç idik yedik karanfil parasını

başkasını sevişini izledim daha ne yapayım

11 saat çalışma sonrası apartmanının önünde nöbet tutmak, üstelik kendileri orada olduğumdan bile haberdar değil. manyak mısın amk salağı demeyin, durumlar karışık sözlük. bu gece 730.günümüz gece yarısında ikinci yılımız dolacak ve tek istediğim ona bir kez olsun sarılmak.

kac gece feda ettigim uykularim. ama yine sevse beni yine uykularimdan vazgecerim...

daha fazla zaman geçirebilmek adına, askerliğimi tecil ettirdim.çok pişmanım, bir kız için asla fedakarlık yapılmaması gerekiyormuş

bir çakmak için -5 derece de 6 km yol yürümek. sadece bir çakmak ki ertesi gün arkadaşlarıma gidip geri alabilirdim..

herkesten vazgeçtim amk daha sana napabilirim ben be.

ömrümü verdim daha ne yapayım.

gururu bırakıp affetmek. (pişmanlık içerir)

yaptığım fedakarlıklardan haberinin olmaması olsa gerek

sevmek başlı başına fedakarlık gerektirir zaten. yapılan fedakarlıklar övünmek için değil içinizden gelerek olması lazım.

puanı yetmiyor diye onun yaşadığı şehri yazmak

Sevgilim değildi ama sevdiğim bir beydi. Makarnanın sosuna biber de doğramıştım. O ben asla biber yemem deyince tek tek tüm biberleri sostan ayıklamıştım. Edit: ben hiç yazılanları okumaşım. Yazdığımdan utandım :d (bkz: derdini sikeyim)

Kendimi anlatmak istemiyorum ama sizlere bir arkadaşımın (Mustafa) yaptığı fedakarlığı anlatmak istiyorum. Bursada öğrenci olduğumuz yıllar, yurtta kalıyoruz. Mustafa memleketten yeni gelmiş, sevgilisiyle görüşmesini, beraber nasıl eğlendiklerini gözlerinin içi parlaya parlaya anlatıyor. Oğlum okul bitsin, işe girer girmez evlenicem ben bu kızla diyor, biz o sırada memleketten getirdiği ne varsa yemekle meşgulüz. Ertesi sabah okula gidiyoruz, Mustafa'nıj surat beş karış, yolda 4-5 kişi yürüdüğümüz için soramıyorum da, neyse sigara içme bahanesiyle yanıma çağırıp diğerlerinin önden giderek arayı açmasını sağladım. Sevgilisi, Şeyma mesaj atmış, ilçede gezerken görenler olmuş, abisi de kızı dövmüş, görüşmelerine izin vermiyormuş. Kızı farklı farklı numaralardan arıyoruz, mesaj atıyoruz hiç birine bakmıyor. Mustafa, memleketten bir iki arkadaşını yolluyor kontrole, kız okula da gitmiyormuş 3 gündür. Bizimki ailesini aradı, gelmem lazım önemli konu falan diyor ama babası izin vermiyor, para da yollamıyor çocuğa, devamsızlık hakkı zaten yok, tek çaremiz rapor ama gidrceği yer uzak, en az 3-4 gün rapor lazım. O çılgın fikir Kadirden çıktı, seni bıçaklayalım o zaman gidersin dedi. Yanlış okumadınız, bıçaklamayı teklif etti, Mustafa'nında aklına yattı bu. Oğlum ölürsün, sakat kalırsın diyorum, dinlemiyor. Beni bulaştırmayın dedim. Kadir, Mustafayı kalçasından bıçaklamış, sonra ambulans çağırmış, hastane, polis, pansuman derken bizimki rapor işini halletti o sayede. Ailesine de haber vermeden gitti memlekete, para sorununu arkadaş ortamında imece usulü hallettiğimiz günü de hiç unutamam, çok duygulanmıştık hepimiz. Neyse, Mustafa gitti,geldi seneler geçti falan ; Şeyma ve Mustafa şuan evli, çocuklarını kucaklarına almalarına da az kaldı. Mustafa'nın o raporu nasıl aldığını, kendisi, kadir ve benden başka bilen yoktu ama ben bu sırrı daha fazla saklayamadım, affet kardeşim.

Yapılan fedakarlıkları yok artık oha çüş diye diye okudum. Biri gece yarısı serenat yapar biri kendini bıçaklatır. Ajshjsj Nasıl gözü kara sevmişsiniz imrenilesi. Yalnız beyler hemcinslerinizin topuğuna sıkıyorsunuz bunları anlatarak haberiniz olsun. Biz bunları tek tek not edip ilerde emsal göstereceğiz.

Ben değil de bi arkadaş yaptı. Hepimizi teker teker sevgilisi için harcadı. Fedakar biriymiş öyle dedi

Fedakarlık yapılan beyin adını X olarak geçeceğim bu entryde. Ondan öncesinde uzun süreli bir ilişkim vardı. Bu ilişki de bayağı öncesi 17 yaşında falandım. Sonunda şiddet ve korku olan bir ilişkiydi. Yıllarca bunu kimseye anlatamadım. 1 yıl sokağa korkumdan tek başıma çıkamadım. Her çalan telefonda acaba o mu diye ürktüm. Psikolojik tedaviler gördüm. Bunu sanırım 2-2.5 yıl öncesine kadar da bir kişiye bile anlatmamıştım. Yanlış olduğu çok açık bir ilişkiydi ve tüm arkadaşlarım karşıydı. Herkes sevdiğim için katlandığımı sanıyordu fakat ben korkuyordum. Sonunda ondan kurtuldum. Hatta o kadar güzel kurtuldum ki aklımda onunla alakalı bir saniyelik bir kesit bile kalmadı. Artık bir şey hatırlamıyordum. Sonradan öğrendim ki bu insan zihninin yaptığı bir şeymiş. Bazen kötü anıları silermişiz. Daha sonrasında 20 yaşında x ile tanıştım ve inanılmaz aşık oldum. O da çok problemli bir insandı. Sebepsiz bir şekilde sürekli olarak o eski erkek arkadaşım ile ilgili sorular soruyordu. Daha önce kimseye anlatmadığım ve anlatmamaya kararlı olduğum için de neden ayrıldığımızı vs hiç söylememiştim. Hakkında vereceğim her cevaptan kaçtım. Buna kaba tabirle yalan söyledim bile denilebilir. Sonra baktım işler çığrından çıkıyor. Takıntısı öyle bir boyuta geldi ki bunların yalan olduğunu söylemeye ve 7/24 bunları konuşmaya başladık. Benim unuttuğum her detay artık hemen hemen her akşam rüyama girmeye,kendimi bir anda yaşadıklarımı düşünüp ağlarken bulmaya başladım. Bu böyle olmayacak dedim ve aldım karşıma konuştum. Dedim o ilişki de bunlar vardı. Kimseye anlatmadığım ve anlatmak istemeyeceğim şeyler. Sadece sen bileceksin ve buna saygı duyup bir daha konusunu açmamanı istiyorum. Öyle olmadı. Bunun yine de yalanımı haklı çıkarmadığını söyledi. Ama devam ettik. O süreçte çok zor şeyler yaşadı. Ama hakikaten çok zor şeyler. Yemin ederim bir anne bebeğine nasıl bakarsa öyle baktım ona. Başıma çok üzüldüğüm bir şey gelse bile ona bunu yansıtmayıp sadece onun sorunları ile ilgilendim. Ameliyat oldu yediğine içtiğine kadar dikkat ettim. Ne ihtiyacı varsa ona ne iyi gelecekse bir saniye düşünmeden yaptım. Ama bu süreçte o hala eski sevgilim ile alakalı sorular soruyor. Bir psikoloğu aradım dedim durum böyle böyle. Açık açık onunla hislerim hakkında konuşmam gerektiğini ama onun durumunun bir hastalık olduğunu tedavi olması gerektiğini söyledi. Ben de gidip ona neler hissettiğimi,bunun benim için bir travma olduğunu ve onun bunu tetiklediğini güzel güzel anlattım. O da bana bunun asıl onun travması olduğunu ve öncesinde yendiğim dayakların zorlamalarında onun sikinde bile olmadığını söyledi. Direk böyle söyledi. Aradan kaç yıl geçti hala o cümleyi hatırlayınca gözlerim dolar. Çok daha ağırlarını bile duydum ondan aslında ondan ama hiç biri bu kadar boğazımda düğüm olmamıştı.

İkili ilişkinin niteliğine bakmaksızın, karşımdaki için içimden ne gelirse yaptım. Cidden. Öyle fedakarlık mı, amelelik mi diye düşünmedim. Gururunu yenmeye çalışan biriyim. Hala. Yok olana kadar da devam. Burada oturup da sıralayacak halim yok. Halim olsa, vaktim yok. Çalışmaya çalışıyorum. Ondan. Yanlış anlaşılmasın. Yazanlara laf çarpmıyorum. Helal ulan, diyorum hatta içimden. Böyle tatlı tatlı sırıtayarak.

Üniversitede aynı bölüme onun olduğu şehre yatay geçiş yapmıştım. Sonuçsa benim yatay geçiş onayımı yaptırdığım hafta o benim eski okulumun olduğu şehre askere gitti.

Kırgınlıklar anlatılır ama fedakarlıklar anlatılmaz . Bir elin verdiğini diğer el görmez. Yaptığın fedakarlığın karşılığını alamazsan o zaten kirginliktır

Karşılığını görmediğiniz sürece fedakarlık yapmayın ya sonra mal yerine koyuluyorsunuz✌🏻 naçizane fikrim😔

Lisedeki devamsızlık haklarım...

Henüz fedakârlık yapabileceğim birine rastlamadım. Rastlarsam yapıcam

Anadan babadan ayrı 3000 km

(bkz: rasgele) eski sevgilimin işi acayip yoğun ve sinir bozucuydu bende sınava hazırlanıyordum o yüzden gün içinde konuşma süremiz istediğimiz gibi değildi. geceleri o evine geçene kadar uyumazdım onu beklerdim, bildirimde “geldim hadi konuşalım özledim” mesajını görmek mutlu ediyordu. bazen 1-2 saat konuşur uyurduk bazen sabaha kadar (sabah işe gidecek olmasına rağmen) konuşurduk.

ilerleyen dönemde salaklık olarak adlandırılabilir.

kör kutük aşıktım parası pulu yere batsın yemin ediyorum on milyonum da olsa ben bu adama bunu feda ederdim bana deseydi ki kekik biz bu dünyada senle kavuşmamız imkansız ölmemiz gerekiyor canımı verirdim ölürdüm onun için

Evlendim yetmez mi? Bir de baba yaptım elemanı… Daha ne??