Kendimi anlatmak istemiyorum ama sizlere bir arkadaşımın (Mustafa) yaptığı fedakarlığı anlatmak istiyorum.
Bursada öğrenci olduğumuz yıllar, yurtta kalıyoruz. Mustafa memleketten yeni gelmiş, sevgilisiyle görüşmesini, beraber nasıl eğlendiklerini gözlerinin içi parlaya parlaya anlatıyor. Oğlum okul bitsin, işe girer girmez evlenicem ben bu kızla diyor, biz o sırada memleketten getirdiği ne varsa yemekle meşgulüz. Ertesi sabah okula gidiyoruz, Mustafa'nıj surat beş karış, yolda 4-5 kişi yürüdüğümüz için soramıyorum da, neyse sigara içme bahanesiyle yanıma çağırıp diğerlerinin önden giderek arayı açmasını sağladım. Sevgilisi, Şeyma mesaj atmış, ilçede gezerken görenler olmuş, abisi de kızı dövmüş, görüşmelerine izin vermiyormuş. Kızı farklı farklı numaralardan arıyoruz, mesaj atıyoruz hiç birine bakmıyor. Mustafa, memleketten bir iki arkadaşını yolluyor kontrole, kız okula da gitmiyormuş 3 gündür. Bizimki ailesini aradı, gelmem lazım önemli konu falan diyor ama babası izin vermiyor, para da yollamıyor çocuğa, devamsızlık hakkı zaten yok, tek çaremiz rapor ama gidrceği yer uzak, en az 3-4 gün rapor lazım. O çılgın fikir Kadirden çıktı, seni bıçaklayalım o zaman gidersin dedi. Yanlış okumadınız, bıçaklamayı teklif etti, Mustafa'nında aklına yattı bu. Oğlum ölürsün, sakat kalırsın diyorum, dinlemiyor. Beni bulaştırmayın dedim.
Kadir, Mustafayı kalçasından bıçaklamış, sonra ambulans çağırmış, hastane, polis, pansuman derken bizimki rapor işini halletti o sayede. Ailesine de haber vermeden gitti memlekete, para sorununu arkadaş ortamında imece usulü hallettiğimiz günü de hiç unutamam, çok duygulanmıştık hepimiz. Neyse, Mustafa gitti,geldi seneler geçti falan ; Şeyma ve Mustafa şuan evli, çocuklarını kucaklarına almalarına da az kaldı.
Mustafa'nın o raporu nasıl aldığını, kendisi, kadir ve benden başka bilen yoktu ama ben bu sırrı daha fazla saklayamadım, affet kardeşim.