sözlük yazarlarının kendilerinde en sevmediği özellikler

sinirlenince ortalığı yakıp yıkmak

birkaç “umursamazım” entrysi okudum. iyi bir özellik bence kafanız rahat. her şeyi istemsizce kafaya takıp kendi keyfimi kaçırmam beni yoruyor

Sürekli önceden yaptığım hataları ya da beni üzen durumları tekrar tekrar aklıma getirmem ve üzerine bir de şöyle yapsaydım şöyle olurdu falan diye paralel olaylar yaratmam.Aşırı derecede yorucu ...

Aşırı kıskancım öyle böyle değil,kötü bir özellik olduğunu bildiğim halde engel olamıyorum kendime maalesef

duygusuzun tekiyim. bazen iyi oluyo da bazen de lazım bence duygu muygu

Herşeye mantıksal yaklaşımım.. hiç mutlu olamayacam bu yüzden galiba

Cok iyi yalan söylemek

kendi içimde yaptığım hırsın 5 dakika falan sürmesi. Mesela kötü bir şey oluyor hırslanıyorum madem böyle oldu, tamam kendisi bilir ben yapacağımı bilirim diyorum 5 dakka sonrasında ise kendimi olduysa oldu diyerekten buluyorum. çok kötü bir özellik çokk

Sürekli mücadele etmem. Yıldım yeminle. Keşke bu özelliğim olmasa ve hemen bırakabilsem ne güzel şimdiye intihar etmiş olurdum.

Düzensizliğe asla katlanamıyorum. Başak burcu değilim ama ne bileyim bu konuda galiba takıntılıyım

benmerkezciliğim. çünkü bir ben var benden içerü

Sinir bozucu şekilde sakin olabiliyorum. Hatta bu gün bi arkadaşım samet laf sok az bu kadar sakin olma ya dedi. Bir de unutkanım sinir oluyorum buna aptal gibi hissediyorum. Belkide aptalım.

Çok çabuk alışıyorum. Her şeye ve herkese.

Biri ile telefonda konuşurken tamam der tak diye suratına kapatırım telefonu, sonra diyeceği bişey var ise arayıp derler. Mesela az önce yeğenimle konuştum tak diye yine kapattım. Üzgünüm.

Çok çabuk sıkılıyorum.

bir şey izleyeyim ya da gerçekten karşımda biri konuşurken gözleri dolsun hemen gözlerim doluyor ya da ağlamaya başlıyorum. bazen o kadar ufak şeyler ki durup kızım bunu da ağlamazsın ya diyorum. saçma olan şey de normal hayatta katı biri olmam. şu tivit o kadar ben ki

Bir insanın beni kıran davranışlarına o an tepki vermiyorum o birikiyor birikiyor sonra en ufak bir şeyde küsüyorum konuşmuyorum bu aylarca sürebiliyor karşıdaki kişi tabi ne olduğunu neden küstüğümü bir türlü anlamıyor.

Burnumun dikine gidiyorum ve ve fazla gururluyum

çok konuşmak veya hiç konuşmamak Bazen o kadar çok konuyorum ki çenem ağrıyor, enerjim tükeniyor. Bazen hiç konuşmak istemiyorum basit sorulara bile kaş gözle cevap veriyorum.

Önemsememem gereken kişileri önemsiyorum çünkü kimse değersiz hissetsin istemiyorum.. Tabi bu aynı zamanda kendime haksızlık biliyorum..

Sinirlenince gözlerim doluyor.

yapılan her kötülüğü unutuyor olmam.

Düşüncesizce kalp kırmam. İnsanoğluyum. İşime gelmiyor kalp kırıyorum. Canım acıyınca kalp kırıyorum. Sinirlenince kalp kırıyorum. Kendimi sevmiyorum.

aniden patlayan sinirim ve bir şeylere zarar vermem. elimdeki kalem olur, bilgisayar olur, masa olur vs.

İnsanların her türlü işine yardımcı olmaya çalışmak gücümün yettiğine de yetmediğine, sanırım bunun için yorgunluğum hiç bitmiyor.

Kendimle ilgili hiçbir konuyu ciddiye almamak, her konuyu geçiştirmek. Başkalarının sorununu, derdini kendime dert edinip çözmeye çalışıyorum. İş kendime gelince o konu üzerine düşünmek şöyle dursun, asla bir sorun olduğunu kabullenmiyorum. Her şey halledilir modunda takılıyorum ama halledemiyorum:(

Hayatta herkesin bir duruşu vardır ya, böyle bir olay karşısında takındığı tavır falan. Bu bende yokmuş gibi hissediyorum, iğrenç bir his

ben direk kendimi sevmiyorum tek tek özelliklerine ayırma işi çok uzun ve yorucu kısaca kendimde sevmediğim tek şey kendimim ya

Herkesin her şeyini eleştirmek. Her şeyde bir kusur bulmak çoğu insanı yetersiz görmek. Ama gerçekten hayatı çekilmez kılacak kadar insanları eleştiriyorum. Bunu da kötü niyetle yapmıyorum. Objektif olarak dışardan bakıyorum iyi olana yönlendirmeye çalışıyorum ama sanırım ayarını tutturamıyorum ve bazen hayatı zindan eden birine dönüşüyorum. Ama ne yapayım asla baskılayamıyorum. H E L P

Her yere geç kalmak. 2-3 saat öncesinde uyansam bile mutlaka geç kalıyorum.

insanlara aşırı güvensiz ve çabuk kırılıyor olmak

sinirlenince gözümden yaş gelmesi ve benim bu olaya da sinirlenip bi döngüye girmem..

biriyle tartışamıyorum yani tartışma uzarsa direk yumruğu vururum

Fazlasıyla iyi niyetli olmak çok zararını görsemde vazgeçemediğim bir özelliğim

Aşırı sahiplenici oluyorum bazen, yani sanki o kişi benimmiş gibi davranıyorum ve bu durum beni üzüyor :(

Umursamazlık seviyemin bazen nirvanaya ulaşması. Bazen değil çoğu zaman hatta.

çalışırken çok gergin olmak ve yaptığım her iş için mükemmeliyetçi davranmak

Hayata karşı fazlasıyla negatif,karamsar oluşum.

Bağırıyorum. Sinirlenince bağırıyorum tutamıyorum kendimi, iğrenç bir özellik. Törpülemeye çalışıyorum bu iğrenç şeyi ama ne kadar becerebiliyorum orası tartışılır.

Gereksiz kaygı. Her şeyden şüphe ediyorum. İnsanların sevgisini sürekli sorguluyorum. Kafamda beni rahatsız eden düşüncelerimden vazgeçemiyorum. Sevgiyi dışarda arıyorum, samimi olduğum birisine çabucak güveniyorum. Sonra düşüncelerim rahatsız etmeye başlıyor yine; çabuk ve herkese güvendiğim için kırılıyorum. Öyle saçma bir döngüye giriyor. Güçlenmem gerektiğini biliyorum sadece nasıl yapacağımdan emin değilim.

Bir sorun varsa o sorunu konuşmam gerekir, yokmuş gibi davranamam, sıcağı sıcağına halletmek isterim

mükemmeliyetçiliğim.

Durup dururken sinir patlaması yaşıyorum sebepsiz yere. Mesela şimdi. Elime birini alsam çiğ köfte gibi tavana vura vura yoğururum öyle bir sinir. Bu özelliğimden nefret ediyorum ve nefret ettikçe sinirleniyorum.

Kendime verdiğim sözleri tutamıyorum

Duygusal biri olmam. O kadar sevmiyorum ki bu özelliğimi saklamak için ota b*ka gülüyorum, beni tanıyan herkes "ya sen ne kadar hayat dolusun sürekli gülüyorsun" falan diyor sen bı de beni geceleri gör ablası

bağlanmak.

Fil hafızalı olmam

Her kusur her pürüz dikkatimi çeker. Bu yüzden insanlardan çok çabuk soğurum. Eğer çok çok sevdiğim biriyse de bık bık bık eleştire eleştire beyninin etini yerim. Yapmayayım diyorum ama asla tutamıyorum kendimi.

Kaliteli bir insanım nefret ediyorum bundan