nasip

t: birinin payına düşen şey, kısmet. ''nasip kadar güzel bir kelime var mı? ne eminsin. ne ümitsizsin. ama senin adına en iyisini bilene teslimsin.''

her konuyu böyle noktalandırırım. müthiş bir şey.

daha demin hem karnım acıktı hem de canım tatlı bi şeyler istedi anneme kalburabastı yapalım dedim, şeker az şerbetine yetmez yarın yaparsın dedi olsun dedim ben kuru da yerim yapalım (bkz: şerbetli tatlıların kurusunun daha güzel olması) hamuru yaptık içine normalde şeker katılmıyor tatlı olsun diye 1 su bardağı şeker de kattık attık fırına bi baktık şerbetlik şeker varmış aa ben bi şok nasip nasip diye geziniyorum etrafta (bkz: nasipte varsaa) yaani bunu niye anlattın banane derseniz gerçekten nasibinizde bi şey varsa; yiyeceğiniz bir şey, gideceğiniz bir yer, olacak bir iş varsa gerçekten oluyo. bu çok yakın zamanlı kısa bi örnek oldu. hayatımızın her alanında her anında böyle. valla geleceğe dair umutlarım bi tık yükseldi gibi oldu. hadi hayırlısı bi heyecan bastı ufaktan :)

(bkz: Mukadderat) (bkz: Yazgı)

Buralarda bir söz vardır, Nasipse gelir yemenden, nasip değilse düşer çenenden diye.. Doğruluğuna inanıyorum

cidden tam olarak böyle bir şeydir. gorsel

Nasip inandığım kavramlardan biridir. Bazı özlü sözlerde derki nasibinizi siz oluşturursunuz onun için çaba sarfetmelisiniz. Bazılarında da derki ne yaparsanız yapın bazı şeyler sizin kontrolünüzün dışında olur. Her ikisi de bizim nasibimiz oluyor. Ben bazen nasip denilen bu kavram için hangisini yapmam gerektiğini şaşırıyorum. Bu da nasiptir dimi ?

Dilediğin kadar çalış, çabala; nasipte yoksa amacına ulaşamazsın. Nasibinde varsa keskel alaka bir olay olur, beklemediğin bir anda güzellikler seni bulur.

Benim hayatımın odak noktası kelimelerden biri. Kader bir de nasip kelimelerinin anlamlarına bağlı yaşıyorum. Bazen öyle zorlu şeyler yaşıyorum ki elbet bunların beni nasibime götüren zorluklar olduğunu düşünmek içimi ferahlatıyor. Bu kavramlar olmasa neye tutunurduk ki

ne kadar koşarsan koş, ne kadar hızlı olursan ol; yetiştiğin sadece nasibindir.

son zamanlarda kendini sıkça hatırlatan, çabanın sınırı.

t: 1) birinin, önceden alnına yazılmış olduğuna inanılan pay, payına düşen şey. 2) bir insanın elde edebildiği, sahip olabildiği şey. Sözlük anlamı olarak bu şekilde geçen sözcük. Nasip bir teslimiyet sözcüğü. Hayatın içinde var olan her şey bizim kontrolümüz altında gerçekleşmez. Bazı şeyler bizim kontrolümüz dışındadır ya da gerçekleşmesi adına tek etken sadece biz değilizdir. İşte bu gibi durumlarda tam yerinde kullanılan bir sözcük olur nasip. Tam olarak net olmayan ancak olmasını ümit ettiğimiz, içinde hem belirsizlik hem de umut barındıran bir sözcüktür. Aslında bu sözcük hiçbir olumsuzluk içermemesine rağmen bende bazen olumsuz bir algı oluşturur. Sanırım bunun sebebi net olmaması, bir belirsizlik içermesinden ileri geliyor. Hani yerine getirebileceğinizden emin olmadığınız bir şey için söz veremezsiniz ya, işte öyle bir şey. Bir şeyin sözünü veremiyorsanız ya yerine getirebileceğinize dair güveniniz yoktur ya da yerine getirmek istemezsiniz (tıpkı bir şey istediğinizde babaların bakarız demesi gibi). İşte tam olarak bu düşüncede kullanılan nasip sözcüğü benim için olumsuzluk içerir. Halbuki hayatta sahip olduğumuz, olmadığımız hatta gelecekte sahip olup olamayacağımız her şey zaten nasip değil mi? Bakalım hayat bizlere neleri nasip edecek. İnşallah her şey herkesin gönlüne göre olur...

İnançlı olmanın gerektirdiği inanç konusu. Bir insan nasibinin Allah'tan illa ki geleceğine, geldiğine inanıyorsa bir miktar rahatlıyor. Siyasetten tut, aşk meşke kadar geçerli. Ne zaman ne olacak bu halimiz bittik biz diye çöksem, kendimi nasibimi bulacağımla teselli ediyorum. Teselliden öte inanıyorum. Teslim oluyorum. Bu teslimiyet bana bir miktar huzur veriyor. Evet en kötü senaryolar gerçek oluyor. Evet hiç de 10 yaşımda kurduğum 20'li yaşlar hayallerinin hiçbirini yaşayamadım, evet ekonomi berbat, her şey daha da kötü gidecek belli ki vesaire... Ama işte tüm bunları düşünmek üzülmekten başka neyime yarıyor? O zaman kendime bir inanç bulmam gerekiyor. Ben de nasibe tutunuyorum. Bir nasibim olduğuna, onun da yaradandan geldiği için en güzeli olduğuna, ne yaparsam yapayım onu asla kaçırmayacağıma inanıyorum. Bu konuya nereden girdim onu da söyleyeyim. Bir işe basvurmuştum birkaç hafta önce. Baya da hastaydım mülakatında. İşi de beğenmiştim. Olumsuz da olsa bir haber bekliyordum. Ama birkaç gün önce işin haberini bambaşka bir yerden aldım. Meğer o işe birbirimizden habersiz iki arkadaş başvurmuşuz. O'nu seçmişler. Bugün işbaşı yapmış. O arkadaşım çok da güzel hayatını yaşayan bir arkadaşım. Gezmedigi ülke kalmadı, tek yaşıyor istediği gibi, çok güzel bir ilişkisi var, sağlıklı falan falan. Bende ise bunlardan sadece sağlık kısmı var şükür. Ama tüm bunlara rağmen bu olay bana üzüntü vermedi. Neden ben değil diye ağlamadım. Hırpalamadım kendimi. Neden her güzel olayı o yaşıyor demedim Nasibim başka yerdeymiş dedim. İşte teslimiyet böyle bir huzur veriyor.

ooo, güzel başlık. severim. bir gün bir videoya denk gelmiştim. önceden burada başka bir başlıkta yazmıştım ancak şimdi anımsayamadım başlığı. neyse işte. bir gün bir videoya denk geldim. adamın biri bir nehrin kenarında oltayı salmış, balık tutuyor. o ara nehirden bir balık fırlayıp adamın göğsüne çarparak kovaya girdi. zamanlı zamansız aklıma bu video gelir. bizler hep mücadele edip çabalamak için şartlandırıldığımızdan nasibi ben de ıskalarım. sürekli mücadele edip kıçımı yırtmazsam, hiçbir şey olmayacak gibi düşünürüm. maalesef, gerçek bu. şimdi tam emin olmamak ve riyakarlık yapmamak için her şey nasiptir diyemiyorum hala ama ne bileyim işte, çok zor bir şey bu. kısmetinde varsa, sudaki balık kendiliğinden gelip kovana giriyor. kısmetinde yoksa, elinde avucunda olan her şey birden yok oluyor. tüm yüreğimle nasibe inanmayı çok isterim. ancak dualarım konusunda artık temkinliyim. çünkü tam koordinat vermediğimde sıkıntı yaşıyorum asdfghjklşi nasip güzel bir şey. ona sonuna dek inanıp o uğurda yaşamaksa çok zor. çünkü insan artık o kadar çok renk ve sesle meşgul ki, hiç kimse kendi iç sesini duyamıyor. yetmiyor, gözünün önü hariç bir adım öteyi göremiyor. nasip güzel şey. ben o seviyeye gelemedim. gelirsem, aklım dahil birçok şeyi kaybetmiş olmaktan korkuyorum. o yüzden şöyle diyeyim: "güzel olan her şeyi nasibime güzel bir şekilde yaz allah'ım. madem bana şah damarımdan daha yakınsın ve içimden geçen her şeyi biliyorsun, içimden geçeni ruhuma, bedenime ve kalbime getir. ve ben hepsinin varlığını hem madden hem de manen hissedeyim." nasip güzel şey. ona sonsuz bir teslimiyetle inanmaksa çok zor. maalesef. çünkü bu çağ gırtlağına kadar suç ve günah çağı.

nasip cidden çok önemli bir şey. bir şey nasibinde varsa istemesen bile gerçekleşebiliyor. nasibinde yoksa dayak bile yiyemiyorsun. bu konuda şu söze hastayım. "bir ömür koşarsın, yetiştiğin sadece nasibindir."

Vardır Allah'ın bir bildiği

nasip diye bir şey evet vardır ama bu demek değildir ki oturalım köşemizde nasibimizin bizi bulmasını bekleyelim. bu her konu için geçerli. nasibi zorlamadan, aslında istediğimiz şeyin nasip olup olmadığını anlamak için zorlamamız lazım. sırf nasibin diye bir şeyin, özellikle emek isteyen şeyler de gelip seni bulacağı yok. çaba lazım çaba.

Bir de bunun “naaasip” diyenleri var.

Bugün yine dıştan bomboş içten ruhum kanamış şekilde gökzüyüne baktım. Varlığının zerresinden bile haberdar olmadığım birine tutundum. Ruhumu açtım, iyi dileklerimi sundum. Nasip sesinin tonunu bile bilmediğiniz biriyle ruhani iletişiminizdir.

Gerçek bir teslimiyet içeren sözcük. Aslında insan hayatındaki her şeyi nasibi kadar yaşar. Nasibin kadar güler, nasibin kadar ağlar, nasibin kadar sever, nasibin kadar sevilirsin. Karnın ne kadar aç veya tok olursa olsun nasibin kadar yersin mesela. Bir şeyin gerçekleşmesini ya da hiç başına gelmemesini ne kadar çok istersen iste nasibinde varsa olur, yoksa olmaz. İnsanlar hayatları boyunca sürekli bir şeyler için çabalarlar ancak sadece nasiplerinde olan kadarını hayattan koparabilirler. En nihayetinde bu hayattan nasibimiz kadarını alıp göçeriz. Rabbim her şeyin hayırlısını nasip etsin inşallah...

Uğraşmak istemeyen, çaba göstermeyen insanların çok sık kullandığı sözcük. Elinden geleni ortaya koyarsın sonra kenara geçersin bunda hiç problem yok. O zaman nasip de ve bekle. Ama öyle oturduğun yerden nasip yeaaa diye göbeğini kaşırsan nasip olmaz o sana. Ne eş ne iş ne aş. Çaba üstündür.