t: 1) birinin, önceden alnına yazılmış olduğuna inanılan pay, payına düşen şey.
2) bir insanın elde edebildiği, sahip olabildiği şey.
Sözlük anlamı olarak bu şekilde geçen sözcük.
Nasip bir teslimiyet sözcüğü. Hayatın içinde var olan her şey bizim kontrolümüz altında gerçekleşmez. Bazı şeyler bizim kontrolümüz dışındadır ya da gerçekleşmesi adına tek etken sadece biz değilizdir. İşte bu gibi durumlarda tam yerinde kullanılan bir sözcük olur
nasip. Tam olarak net olmayan ancak olmasını ümit ettiğimiz, içinde hem belirsizlik hem de umut barındıran bir sözcüktür.
Aslında bu sözcük hiçbir olumsuzluk içermemesine rağmen bende bazen olumsuz bir algı oluşturur. Sanırım bunun sebebi net olmaması, bir belirsizlik içermesinden ileri geliyor. Hani yerine getirebileceğinizden emin olmadığınız bir şey için söz veremezsiniz ya, işte öyle bir şey. Bir şeyin sözünü veremiyorsanız ya yerine getirebileceğinize dair güveniniz yoktur ya da yerine getirmek istemezsiniz (tıpkı bir şey istediğinizde babaların bakarız demesi gibi). İşte tam olarak bu düşüncede kullanılan
nasip sözcüğü benim için olumsuzluk içerir. Halbuki hayatta sahip olduğumuz, olmadığımız hatta gelecekte sahip olup olamayacağımız her şey zaten
nasip değil mi?
Bakalım hayat bizlere neleri
nasip edecek. İnşallah her şey herkesin gönlüne göre olur...