le petit prince

"benim için o alıştığı tilki de sensin, çok sevdiği gül de.." diye devam eden bir cümle kurmuştu sevdiğim kişi. o zamandan beri bu kitap daha da değerlidir benim için.

kitap okumayı severim; ama bu kitabın benim için yeri çok ayrı. başucu kitabım oldu kendisi. şaraba benzetiyorum bu kitabı, şarap yıllandıkça güzelleşir, bu kitap da okudukça daha da anlam kazanıyor. diğer bir başucu kitabım ise: (bkz: o meu pe de laranja lima) okuyun, okutturun efendim.

"ve geceleri gök yüzüne bakarsın. her şeyin küçük olduğu gezegenimi yerini gösteremem sana. belki böylesi daha iyi. yıldızım senin için herhangi bir yıldız olsun. böylece gökyüzündeki bütün yıldızlara bakmayı seveceksin..."

i̇nsan gerçekleri sadece kalbiyle görebilir. en temel şeyi gözler göremez.

gülünü bunca önemli kılan uğruna harcadığın zamandır

"eğer büyüklere, "kırmızı tuğlalı güzel bir ev gördüm, pencerelerinde sardunyalar ve çatısında kumrular vardı..." derseniz, bu evi bir türlü hayallerinde canlandıramazlar. onlara şöyle demeniz gerekir: "yüz bin franklık bir ev gördüm." o zaman şöyle haykırırlar: "ah, ne kadar da güzel!"

"dünya'nın üstünde, avutulması gereken bir küçük prens vardı. ne söyleyeceğimi bilmiyordum. çok beceriksiz hissediyordum kendimi. ona nasıl ulaşacağımı, onunla nerede birleşeceğimi bilmiyordum."

sizi bilmem ama bence şerefsizin tekiydi. sen kalk seni bekleyen kişiye gitme t*şak keyfine gezegenden gezegene gez.

"güzelsiniz ama boşsunuz " çok güzel kitapta keşke sıradanlaşmasa

fransa, euro’ya geçmeden önce 50 frankların üzerinde küçük prens ve yazarı antoine de saint-exupery'in fotoğrafı bulunuyordu. bu bile kitabın "kendisi küçük etkisi büyük" lafını doğrulattığını gösteriyor. --- spoiler --- büyüklere; “pembe kiremitten bir ev gördüm, pencerelerinden sardunyalar, damında güvercinler vardı” derseniz, o evi bir türlü gözlerinin önüne getiremezler. onlara; “yüz bin franklık bir ev gördüm!” demeniz gerek işte o zaman; “aman ne güzel!” diye bağırırlar. --- spoiler ---

" güzelsiniz ama boşsunuz."

öyleyse sen de sadece kendini yargılarsın.hem kendini yargılamak başkalarını yargılamaktan daha güçtür. kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir.

ben küçüktüm, abim elinde iki kitap ve birkaç dvd ile gelmişti. hatırladığım, abimin bana aldığı ilk hediyeler. kitaplar ve çizgi filmler... çok küçüktüm ve doğal olarak anlamadım kitabı. diğer kitabı okumuştum ve küçük prens'i sevememiştim. sonra biraz büyüdüm ve tekrar okumaya karar verdim. eh işte, anladım. biraz daha sonra cidden büyüdüm ve kendimi bir kitapçıda bu kitabı alırken buldum. aldım, okudum, altını çizdim, notlar aldım ve abimin bana yaptığı gibi ben de yeğenlerime hediye ettim. şimdi bir baktım da altını çizdiğim yerlere ne güzel kitapmış. tekrar tekrar sevdim. teşekkür ederim abi beni küçük prens ile tanıştırdığın için.

--- spoiler --- "geldin mi?" demekle yetindi. elimi tuttu. hala kaygılar içindeydi. "gelmekle iyi etmedin. acı çekeceksin. ölmüş görüneceğim, gerçekte ölmeyeceğim oysa." susuyordum. "anlıyorsun değil mi? yol uzun. bu bedeni taşıyamam. çok ağır." --- spoiler ---

gerçeğin mayası gözle görülmez.

kutsal kitaplar ve das kapital’den sonra en çok dile çevrilen ve en çok satan kitaptır.

neden bu kadar çok prim yaptığını anlamadığım kitap. sırf bu kadar ilgi görüyor diye kitap fuarı açıldığında gidip baktım, bakalım neymiş diye. düzenli olarak kitap okuyan birisiyim, alacaklarımı alırken ona da orada bakayım dedim. gittiğimde yayınevi buldum ve hemen önde bir tane vardı, ince olduğunu görünce ilgilenen kişiye "abi bunun tam metnini verir misin? bu sanırım çocuk uyarlaması." yok o tam hali deyince şaşırdım. çünkü kitabın metin puntoları büyük, resimli ve 100 küsür sayfa. garibime gitti, içime sinmedi, almadım. belki de kitap gerçekten iyidir, verdiği ders iyidir ama benim böyle durduk yere prim yapan kitaplara ve çok satan kitaplara karşı bir antipatim var, birkaç kere çok satan olarak aldığım kitap iyi çıkmayınca almayı bıraktım.

yıldızların birinde bir çiçeği seversen, akşamları gökyüzüne bakmak ne güzeldir.

ben küçük prensin ilk çizgi filmini izlemiştim o zaman çok ilgimi çekmişti ama ilgimi çekmesinin sebebi uzayda seyehat etmesi o gezegen senin bu gezegen benim herkesin hayatına dokunmasıydı. zaman geçtikçe kitabını okuduğumda asıl önemli olanın uzayda seyehat etmesi olmadığını fark ettim.içinde çok farklı mesajlar içeriyormuş .hayran kaldığım bi kitap buraya da kitaptan bi alıntı yazardım lakin çokça yazılmış zaten .ve doctor who ile arasındaki benzerlikler gözümden kaçmadı .

okunmaya değer kitaplardan. sayısız hayat dersi çıkarılabilecek kitaplardan. okuyun, okutun.

Türkçesi "Küçük Prens" olan bu kitap dünyada en çok dile çevrilen kitaptır. Orjinal dili Fransızca olan bu kitap tam 253 farklı dile çevrilmiş. Dünya'da aktif kullanılan dil sayısı yaklaşık 300 civarında.

içerisinde güzel hatıralar bırakan, her yaşın okuyabileceği güzel bir kitap. --- spoiler --- büyükler rakamlara bayılırlar. diyelim, yeni arkadaşınızdan söz ettiniz; asla işin özünü merak etmezler. örneğin, "ses tonu nasıl? hangi oyunları seviyor? kelebek koleksiyonu var mı?" diye sormazlar. onun yerine, "kaç yaşında? kaç kardeşi var? kaç kilo? babası kaç para kazanıyor?" derler. onu ancak bu şekilde tanıyacaklarını sanırlar. büyüklere, “kırmızı tuğlalı bir ev gördüm. pencerelerinde sardunyalar, çatısında güvercinler vardı...” derseniz eğer, bu evi bir türlü gözlerinin önüne getiremezler. onlara denilmesi gereken şudur: "milyonluk bir ev gördüm.” işte o zaman, "ah, ne kadar da güzel!" derler size. --- spoiler ---

antoine de saint-exupery'nin en ünlü eseri. ingilizce pratik olsun diye alıp okuduğum bir kitaptı. genel anlamıyla çok zorlanmadım dilden, kolaydı. ve çok güzel alıntılar yakaladım. her yaş grubunun okuyabileceği, çok güzel bir kitap. and what good does it do you to own the stars? it does me the good of making me rich. and what good does it do you to be rich? it makes it possible for me to buy more stars, if any are ever discovered. don't go. I will make you a minister! minister of what? minister of... of justice! but there is nobody here to judge! puan: 8/10

Her sevgilinin birbirine hediye aldığı kitap

"gülünü değerli kılan harcadığın zamandır. insanlar bunu unuttular, sen unutmamalısın."

Kitabı okudum da, sanki millet "bu kitaptan anlam çıkarmak zorundayız (vücut kasılması)... Hadi... Evet çıkardım! Ne derin kitapmış be" şeklinde okuyor kitabı. Güzel kitaptı. Çocuklardan çok bizlerin anlayabileceği özlü sözler vardı ama kitabın şu muameleye maruz kaldığını düşünüyorum. Not: Arkadaşlar buyrun Umut Sarıkaya övelim. O çizgisi ve muazzam tespitleri...

Okuyun, okutturun! --- spoiler --- “Aynı saatte gelmen daha iyi olur,” dedi tilki. “Örneğin sen öğleden sonra dörtte geleceksen, ben saat üçte mutlu olmaya başlarım. Mutluluğum her dakika artar. Saat dörtte artık sevinçten ve meraktan deli gibi olurum. Ne kadar mutlu olduğumu görmüş olursun. Ama herhangi bir zamanda gelirsen yüreğim saat kaçta senin için çarpacağını bilemez.” --- spoiler ---

Çocuğuma ilerde okumak istediğim kitap.. İlerde tekrar okuyup beni hatırlar. Umarım hayalindeki tek prens ben olurum kızım, orası ayrı..

tam olarak okuduğum zamanı pek hatırlayamasam da etrafımdaki veya sosyal medyadaki hiçbir insan kadar etkilenmediğimi hatırlıyorum. şimdi de instagramda bir alıntısını okudum yok yine saçma geldi yani çok derin bir insan değilim galiba ondan öyle oldu..

Kutsal kitaplardan sonra Dünya'da en çok okunan 4. kitap. Kesinlikle hak ediyor.

Ah şu büyükler …büyükleri o kadar iyi anlatıyor ki “ay hakkatten öyle, aynısı aynısı” dedim. Herkes her yerde kusturana kadar o kadar paylaştığı için okumamakta direnmiştim. Küçük prensli bardaklar, cüzdanlar, atkılar, ajandalar… mesela bi kar yağıyor, camın kenarında küçük prens bitiyor, ortalık küçük prenslerle kaynıyor. Bugün el attım, iyi ki de el atmışım --- spoiler --- Büyükler sayılara bayılırlar. Tutalım onlara yeni edindiğiniz bir arkadaştan söz açtınız, asıl sorulacak şeyleri sormazlar. Sesi nasılmış, hangi oyunları severmiş, kelebek biriktirir miymiş, sormazlar bile. “Kaç yaşında?” derler, “kaç kardeşi var? kaç kilo?babası kaç para kazanıyor?” Bu türlü bilgilerle onu tanıdıklarını sanırlar Deseniz ki, “ kırmızı kiremitli güzel bir ev gördüm. Pencerelerinde saksılar, çatısında kumrular vardı” bir türlü gözlerinin önüne getiremezler bu evi. Ama “yüz bin liralık ev gördüm” deyin, bakın nasıl “aman ne güzel ev!” diye haykıracaklardır --- spoiler ---