köy denince akla gelenler

aga benim niye yumurta geliyo ya (bkz: hafif boklu köy yumurtası)

ishal yapan suyu çok net bir şekilde ulan bünye temiz su görünce bozuluyor .

öğretmenlik

gökyüzü. ağustos bile olsa serin geceleri olan köyümün milyonlarca yıldızla süslü berrak huzur veren ışıltılı siyahı.

önüm arkam sağım solum genç kalan ebe. yaşlı tonton dede ve ninelerin olduğu çok nadiren genç bulunduğu. samimiyet ve huzurun doruklarda yaşandığı yer.

temiz hava, börtü böcek...

rüzgarın serpiştirdiği tezek kokusu, hunharca arabaların arkasından koşan çoban köpekler, köye ilk defa gelip saatlerce tavuk kovalayan şehirli çocuklar( bazen de tavuklar onu kovalar)

sabah kuş sesleriyle uyanmak ve canım dedem sadece

soba üstünde kestane

yolda gördüğün herkese selam vermek, yarı yolda kaldığında herhangi bir traktörün seni götürmesi,her muhabbetin başında sen kimin oğlusun? sorusu, kömür sobasının verdiği huzur hayvanlarla içiçelik sonuç olarak kısa vadede maksimum huzur.

süt,inek,peynir,köy ekmeği

dağ ve taş.

eski bir arkadaşım yüzünden çekmeköy ve kartal geliyor nalet girsin.

zehirlenmek ne zaman köye gitsem dönüşlerimiz hep hastanede bitti amk. hep sularından zehirleniyordum.

O kadar gariban ve çevresiziz ki köyümüz bile yok aq.

Sıcacık soba, yer yatağı, tertemiz yorgan

Orta mahalledeki yüksek tavanlı, dört odalı, upuzun ama dar balkonlu, eskiden babaannemin yaşadığı şimdiyse kimsenin uğramadığı ev geliyo aklıma. Artık kimsenin mutfak camını tıklatıp hal hatır soramadığı o ev. Çocukluğumu geçirdiğim bu evin balkonuna erik ağacının dalları yetişirdi. Balkonunda geceleri türkü dinler bazen söyler bir de çay içerdik babaannemle. Karşı dağlardaki ışıkları izlerdik. Bazen susup ateş böceklerinin sesini dinlerdik. Köy denilince aklıma artık hiç girmek istemiyceğim bu ev geliyo. Köye gitme sebebimin tamamen ortadan kalkmasını ve memleketimin bir mezarlığa dönüşmesini hatırlatıyo.

yavşak köy halkı. kendi köylüm diye demiyorum orospu çocukları desem orospu çocuklarına ayıp olacak.

Rutubet kokan yorganlar...

çam ağaçları, buz gibi soğuk, çardak. mis gibi yav.

Damda, cibinliğin içinden yıldızları seyrede seyrede uyumak. Tek aklımdaki güzelliği bu. Diğer aklıma gelen şeyler ise ; Akrep, yılan, sivrisinek, cehennem gibi sıcak hava, sürekli kesilen su, vs vs

Çaylık

Fındık..bu ışıltılı hayatı ben seçmedim..

tam olarak şu samimiyet... hiç ama hiç eskimez. aslında hepimiz farklı yerlerdeyiz ama birbirimiz bulduğumuz, özümüze döndüğümüz ve bize biz olma fırsatı veren tek mekan ps. Şop falan diyenler olabilir... Olabilir gorsel

Köyde yaşayan biri olarak çocukluğum gelirdi önceden ama şimdi sosyal medyada soba yanında çocuk fotoğrafı ile samimiyet yazısı paylaşan, ordaki yokluğu "ayyyy canım yha çok tatlığğ" havalarında karşılayan, köy hakkında en ufak bir b*k bilmeyen o insanlar geliyor🤷