en saçma çocukluk anıları

bizim oralarda park falan yoktu eski mahallemde hep gecekondu tabi ben 4 yaşında falanım sonra annem eve bir şey almaya gider gitmez kaçıyorum tabi herkes brni arıyor komşular falan sonra akşam 9-10 gibi mahalleye gelip anne geçen gün gördüğümüz gecekondudaki salıncaktaydım sen merak etme ye erken geldim diyorum tabi ilkten canım diyip sarıldılar ama az oklava yemedim onun için

erkek kardeşimi traş etme amaçlı el kremini yüzüne boca eder sanki bir usturaymışçasına cetvel ile ince işçilik yapardım. eğlenceli ama bir o kadar da amaçsız şeylerle uğraşmışım.

gizlice ablamın çikolatalarını yerdim o da mideni kesicem bıçakla diye korkutur zorla kustururdu psikopatlık varmış küçüklükten

ilkokula gidiyorum. abimle aynı okuldayız benden 3 sınıf büyük. bi gün çocuğun birisi abimin arkasından konuşuyordu. bende duydum bunu. sen kim köpeksin diyip merdivenlerden üstüne atlamıstım. inerken kafa gömdüm. ondan sonrası beter. ağzımı yüzümü sıkmıstı pezevenk. bende de onda da akıl yok tabii. daha sonra abim çocuğu dövmüştü ama.

küçükken telefonlarun türkiyede yeni yeni aktifleştiği dönemlerde babamın 1 haftalık telefonunu alıp süte sokmuşum neden yaptın denildiğinde ona yazık değil mi süt içemiyor diyip ağlamışım (bkz: ağlanılan en saçma şeyler)

(#761838) üzerine tanımam.

anaokulundan sonra ayakkabımı ayağıma giyerken altı açılmıştı baya o taban düşmesin diye tüm yolu bi ayağımı sürüyerek yürümüştüm

o zamanlar mardin'de oturuyorduk.evlerini de bilirsiniz zaten.babam plastik motorlardan almıştı üç tekerlekli.önünü kaldırayım derken duvardaki taşa vurmuştum kafam yarılmıştı.saçma sapan bir anı bu da

diş çürüğünü fırçalayarak düzeltebilirim sanıyordum. bi gün o kadar sert fırçalamışım ki dişimi kırdım.

haa bi de şu var.bakın bu harbiden saçma.kuzenime göbek deliğini neyle temizliyorsun demiştim.o da temizlemiyorum demişti.ben de ona babanın diş fırçasıyla temizle tertemiz oluyor demiştim.o da bunu yaptı ve babasının diş fırçasıyla göbek deliğini temizlemişti.1 ton iplik vardı aq nasıl göbekse.teyzem sonra beni dövmüştü ama olsundu.ayrıca bence kuzenimin bana uyması daha saçma aq

6 yaşına kadar geceleri bezlendim 4 yaşından sonra kendi kendimi bezledim

ilkokuldan önce sübyan kursuna gittiğim zamanlar. kursta rabiya diye bir kız var. nasıl oldu bilmiyorum bizim bu kızla bir günümüz ayrı geçmemeye başladı. öğle yemeğini beraber yiyoruz, karton meyve sularımızın alt kısmındaki kulakları açıp numaralara bakıyoruz, kimin numarası daha büyükse o diğerinin saçını çekiyor falan, gülüp eğleniyoruz. biz o kadar yakınlaştık ki ailelerimiz de tanışmak zorunda kaldı. akşam saat onda rabiaların ev telefonunu arayıp uzun uzun konuşuyorum. bazı günler gece saat ikide annemle babamı zorla yataktan kaldırıp ''hadi rabiyalara gidelim.'' diye evi yıkıyorum. gecenin o saatinde annem mahçup bir şekilde rabiya'nın annesini arayıp rabiya'yı yataktan kaldırıyor, konuşuyoruz. yoksa katiyen sabaha kadar uyumuyorum. artık rabiya'nın ailesiyle içli dışlı oluyoruz. onsuz günüm geçmiyor, yaşım dört buçuktan beş. gel zaman git zaman okulun sonlarına doğru yaklaşıyoruz. benim içimi rabiya ile birdaha görüşemeyeceğim korkusu sarıyor, halbuki iki sokak ötemizde oturuyorlar. okulun son günü sınıflar arası en iyi olan altı kişi yasin okuyacak mikrofondan. biz rabiya ile birbirimize kopya vererek bütün ezberleri vermişiz çatır çutur. velhasıl sıra bana geldi çıktım rahlenin üstüne tuttum rabiyanın elini. bi elimde mikrofon, diğer elimde rabiyanın eli. dünyayı fethetmeye gidiyorum sanki. islam içine laiklik sokmuşcasına tutuyorum elini. başladım bağıra bağıra okumaya. sayfa bittiğinde ''buyur rabiyacım.'' diyerek uzattım mikrofonu. millet bizim yasak aşkımızı bildiği için gülmeye başladı artık, o günü de rabiya ile atlattım, yaşım altı. kurs bitti biz hâlâ görüşüyoruz ailecek, günler ''anne lütfen rabiya'lara gidelim.'' ile geçiyor. çocukluğumun en hızlı zamanlarında rabiya ile el ele mahallede yürüyorum. gel zaman git zaman rabiya benden uzaklaşmaya başladı. artık eskisi gibi şebekliklerime gülmüyor, elimi istemeyerek tutuyordu. pek anlam veremiyordum. sonra bir kaç gün rabiyalara gitmeyince anladım ki yaşım yedi, rabiya ve ailesi memlekete taşınmış.

birinci sınıfta daha küçük yaşlardan tanıdığım bir arkadaşımla başka bir arkadaşımın evine gitmiştim. saatlerce oynadıktan sonra çıktık evlere doğru ayrıldık. o sıralar oturduğumuz yerde iki ayri boş arsa var yolu kısaltan. hâlâ o mahalle maçları yaptığımız büyük olana baktıkca duygulanırım da. eve uzak olan arsaya girerken karşı komşumuzun geldiğini gördüm. tuttu beni herkes seni arıyor neredesim diye eve doğru götürüyor. bu sırada altımda babamın ablama aldığı ama ablamın kontra pedal olduğu için kullanamadığı fıstık yeşili bisikletimiz var. onu da elimle götürüyorum. ikinci arsaya geçtiğimizde evin önündeki kalabalığı görüp yusuflamaya başladım. ortalarına gelirken babam bizi görüp birkaç adım attı. yan yana gelince öyle bir tokat yedim ki 15 seneye rağmen yazarken yine acısını hissettim bak. ben ağlayarak eve girerken milletin o daha çocuk niye vurdun vs dediklerini hatırlıyorum ama belki de hayal görmüşümdür kafa o derece gitti. evde ablamla kardeşim yemek başında ben de gözlerim dolmuş ama.ağlamaya korkar bir hâlde oturdum. o sırada annem içeri girdi. ben ona teselli bekleyerek bakarken iyi olmuş neredesin sen diye çıkıştı. ben de koyuverdim kendimi. annemi bile karşı tarafa geçirecek kadar beyinsiz olduğumu çok acı bir şekilde farkettim...

babamın işyeriyle depo arasında kaybolmuştum. bir teyzenin karakola götürdüğünü hatırlıyorum. camdan annemleri görüp ağladığımı hatırlıyorum. komik olan annemlerin o sırada hâlâ depoda olması ve depoyla işyeri arasında sadece elli metrelik bir mesafenin bulunması. nasıl kaybolduğumu hâlâ bilmiyorum.

5 yasinda falandim koydeyiz bayram olmasi lazim koyu dolasiyoruz bayramlasmak icin yolda.bi kadin annemle.bayramlasmis.bana da.ufaklik demisti ben de cok sinirlenmistim 1.20 boyumla.sen bana.ufaklik diyemezsin die ucak tekme.atmaya calismistim sonuc ise.yere cakilmistim hala gozumumn yaninda cizig iz.durur baktikca da aklima.gelir

3-4 yaşlarında bir kız çocuğu olarak wcde ayakta işemeye çalışıp her yeri batırmıştım

5 yaşında falandım. annem elma yıka getir demiş. boyum da yetişmiyor daha musluğa, tabureyi sürükleye sürükleye tezgahın önüne getirmişim. bu arada birkaç şey düşürmüşüm ama umursamamışım. sonra elmayı alıp deterjanla yıkamaya başlamışım. tam o sırada annem sese gelip beni görmüş. azarlamış. sende suç. küçük çocuk nereden bilsin? yine 5 yaşındayım. annem puding yapıyormuş ben çok seviyorum diye. karıştır şunu diyerek bana vermiş çırpma telini. sonra muslukta bir şeyler yapmaya başlamış. ben mutlu mutlu çırparken saçımın önünden bir tutamı yanmaya başlamış. işin tuhaf tarafı hiç sesimi bile çıkarmamışım, o uzun saç tutamı yanmaya devam etmiş ben çırpmaya. annem gelince fark edip kafamı musluğun altına sokmuş. hala 5 yaşındayım. salonun ortasında kocaman sehpa var. ama gemi gibi bir şey. oradan koltuğa atlıyorum, yere değmeden salonu turlamaya çalışıyormuşum. o sıralar en büyük eğlencem bu. tam sehpaya basıp bir turu tamamlayacakken ayağım yanlış bir yerine gelmiş. üstüme düşmüş. sağ elimin parmağı ortadan yarılmış. deli gibi kanıyormuş. annem de peçeteyle kanı durdurmaya çalışırken babam da hastaneye ulaşmış, arabayı park etmeye çalışıyormuş. annem korkmamam için 'bak, geçti. bir şey olmayacak.' demiş. 'hani bakayım?' diyerek peçeteyi çekmişim. sonrası araba kan gölü ve annemin çığlıkları....

yaşımı tam hatırlamıyorum ama halam beni parka götürmüştü. dönme dolaplar vardı önceden hala var mı bilmiyorum. içinde hayvan figürlerinden oturma yerleri olurdu işte hizlandirmak için onlardan birini tutar yanında kosardik hizlaninca da icine atlar dönerdik. işte ben içine atlayamadim... ayaklarım yerden kesildi bırakmıyorum da tuttugum yeri. yerde dönüp duruyorum hdkdjjdkdjd. halamin kahkahaları hala kulaklarımda. tanımadığım iki kadin durdurmustu. dizlerim falan paramparça tabi ama halam hala gülüyo yardım edemiyo. yine de küsmemistim.

7 yaşındayken çocukluk aşkıma babaannemin hacdan getirdiği yüzüğü verip artık benim nişanlımsın seninle evleneceğiz demiştim kız da kabul etmişti bütün sülalemede söylemiştim herkes biliyordu kızı sonra bir gün saklambaç oynarken kız beni sobeledi bende sinirlenip küfür ettim o günden sonra nişan atılmış oldu. evlerimizde yanyanaydı balkona çıkıp yüzüme hiç bakmazdı ben yokmuşum gibi davranırdı çok zoruma giderdi böyle böyle geçti zaman sonra da taşındık zaten ama belliydi o günlerden gönül işlerimin çok iyi olmayacağı. not; aradan geçen 15 sene sonra bile hala arada sosyal medyada ararım içimde ukte kaldı bulsam kızı rahatlayacağım.

5-6 yaslarındaydım alt sokakta imamın kızı bileklik falan yapıp satıyordu tabi o 18 yaşlarında falan bana bir gün hediye verdi ben her gün gitmeye başladım yanına babam kahveci oldugu için evde bozuk para tenceresi vardı küçük ondan alıp alıp gittim annem bunlar nerden cıkıyor diyordu abla veriyo diyodum en sonunda onda para olmadığını fark etti beni babama söyledi babamın ilk ve son dövmesiydi annem beni alıp imamın evine gittik kıza sen utanmıyo musun kac yasındaki cocugu kandırıp bunları satmaya diyerek bütün bilekleri önüne atıp al götüne sok demişti 😂😂

tek hatırladığım mandalinayı erken koparmazsak portakal olur sanmak....

küçükken babam bana pedallı jip almıştı o sene 2003 falan 6 yaşındayım, hızlı ve öfkeli 2 filmini hatırlarsınız nos açıp egzozdan ateş falan çıkıyor. bende jipin arkasında ufak kabin vardı kağıtları yakıp yakıp atmış binmiştim hızlı gidecek diye sonra tabiki oda da yatağım dolabım falan yanmıştı allahtan babam evdeydi de söndürdü o gün bugündür jeep görünce aklıma anım gelir

teyzemlerin sitesindeyiz yaş 10-11 falan yerde kahverengi erimiş gibi duran bi şey var dedim buneymiş ya dondurma heralde eğildim bi tadına bakim dedim bi parmak aldım boya çıktı amk tadı gitsin diye kaç bardak su içtim hatırlamıyorum aklıma geldikçe miğdem bulanır

balığım güzel koksun diye akvaryuma oda spreyi sıkmıştım öldüğünü gördükten sonrada sevenler gece ölür diye bi şarkıda balığıma ağlamıştım :( (bkz: ripnemo)

2.sınıfın sonunda yapılan etkinlikte etkinliği sunma, şiir okuma, 7 cülelerde cüce ve dans etme gibi görevlerim falan var. çok havalıyım falan. hoşlandığım kızla dans ayarlıcam diye düşünüyorum derken hoca bana başka bir arkadaş verdi dans için. benden hoşlanan sümüklü patates kafa kız. eve gelip ağlamıştım. dans ettik tabi yapcak bişey yok. baya bi makarası yapılmıştı..

bi kere kiraz ağaçlarına dalarken sahibine yakalanmıştım. adam in ulan aşağı dedi. tanıyoz da herif tam bi psiko. in dedi. inmem dedim. insene ulan dedi inmeeeem banane dedim. en son baya bu muhabbet döndükten sonra. in oğlum vurmıcam dedi. bende yapıştırdım hemen tabi vuranın anasını siksinler mi dye, parke taşıyla aşağı düşürülmüştüm aq.

6 yaşındayken annem komşuya gitmişti hani kapıyı açıp karşıya gitsem annemi görucem ama cok korkmustum. evde korkudan namaz kılmıştım o zamanlar namazın nasıl kılındığını da bilmiyorum sadece hareketleri yapmıştım misafirliğe gittiğimiz evdeki bilgisayarda yılan bebek açıp aglamistim ne gereksiz bi insanim bi kere de ormanda piknik yapıyoruz babam tufegiyle hedefleri vuruyordu biz de kuzenimle geziyorduk babam bizi ayı sanıp vurur diye koşa koşa kaçmıştık

ütüyle oynarken parmağımı yakınca annemler görüp kızmasın diye ağlamamam ve elimi arkamda saklamam. sonraki gün uçuk çıkınca da diğer elimle dudağımı kapatmam. kısacası 2 3 gün boyunca kolsuz dilsiz bir şekilde dolaşmam.

sünnet olurken bana "seni doktora götürcez kocaman çikolata verecekler" diyip kandırmışlardı. hatta hastaneye geldiğimde bile çocukları ağlarken görürken bile neden ağladıkları anlamamışım, hala çikolatayı alcağımı düşünmüşüm

betonun üstünde olan şişme havuza dalmak. (bkz: kafa yarılması)

annemle babam beni evde bırakıp ev bakmaya gitmişlerdi bende uyudum geldiklerinde saatlerce zili çalmalarına rağmen uyanmayınca babam çilingir çağırmış içeri girip beni evde görünce mağdem evdesin hem saatlerdir bizi kapıda bekletiyosun hemde çilingire para verdiriyosun diye şemsiyeyle dövmüştü

kırınca içinden beyaz sıvı çıkan bi bitki vardı bunu bardağa doldurdum. süt diye içtim. sonra tüm gün ölecem diye ağladım.

annemin telefonundan saçma saçma tuşlara basıp "yanlış veya eksik tuşladınız" diyen kadın sesine sana aşığım demek

ataride mario oynarken marioyla beraber zıplamaka yine aynı şekilde formula 1 yarışında araba sağa giderken benimde sağa doğru yatmam bir keresinde ben atari oynarken annem evi süpürüyordu mario oynuyorum yine marioyu zıplattım ya bende kalktım ayağa annemde sandalyeyi çekmiş süpürmek için eeee mario havada asılı kalmıyorki bende birden oturup kıçı başı dağıtmıştım abimlerle bilgisayarda fifa oynardık abim gol yiyince çok kızardı sevinmeme izin vermezdi bende mutfağa gidiyorum diyip kapının önünde hoplar zıplardım aq

eskiden yerlerde hep küçük küçük kiremit taş parçaları olurdu. o kiremit taşları suyu çeker ve bünyesinde tutabilme özelliğine sahipti. ben küçükkende yağmuru simdiki gibi çoonseverdim hep çikardım yağmur yağınca. yağmurdan sonra o yerdeki yagmurnsuyu çeken kirekit taşlarını alır emerdım yağmur suyunu çekerdim. yani taşı sıksam suyu çikar deimini bir nevi yerine getiriyordum ve taştan yağmur suyu emiyodum (bkz: yağmuru içmek) buda böyke bi anımdır küçükken de malmışım

daha 10 yaşındayken msnde fake hesap açıp benle yaşıt olan kuzenime mesaj atmıştım senle evlencem ben maho ağa diye. sonra kuzenim korkuyomus teyzem falan yazmaya başladı ben annesiyim diye bana bisürü saydırıyorlar ama fake hesabin benim olduğundan haberleri yok :d sonra olay büyüdü eniştem geldi kamera aç lan falan dedi ben de kameram yok dedim. sonrasında eniştem açtı kamerasını atletle oturuyor bisürü saydırıyor sinir krizi geçiriyor sjzjzjjsj en sonunda korkup söyledim benim diye sonrası malum vdjjdjzjjzj bi de 11 yasindayken facede iliski nasıl yapiliyo diye merak edip yapmıştım bütün akrabalar altına bu ne demek oluyo falan yazmışlardı herkes annemi aramıştı aq bi de olmayan sevgilinin azarini yemiştim

okuldan aidat istemişlerdi bende babama utana sıkıla söylemiştim. tamam oğlum neyse veririz parasını, demişti. şaşırdım ilkin çünkü normalde pek hoş karşılanmaz bu aidat işleri. neyse sabah oldu babam anneme parayı bırakıp gitmiş işe. aldım parayı tüm 50 lira. ulan dedim paraya bak be. neyse gittim verdim aidatı yalan olmasın 30 lira bi şeydi. kaldı tüm 20 lira. o zamanlar kağıttan 1 liralar vardı hatırlayanlar bilir. dedim gidiyim kendime şu parayla bi şeyler alıyım. uzun şeker mi dersin, pat pat mı dersin, yüzük fışkırtmalı şaka oyuncakları mı dersin yedim 10 lirayı. kaldı 10 lira. bakkala "abi bu şaranın hepsini kağıt 1 lira yap" dedim aldım parayı gittim eve. akşam oldu gittim pederin yanına "baba bak sen bana 1 tane para verdin ben sana 10 tane veriyorum haha" yaptım. durdu şöyle. yağlı kaşığın tersiyle alnıma bi vurdu. "dalga mı geçiyorsun lan benimle pezevenk" dedi. ben herif mutlu olur diye bekliyorken içindeki yuri boyka şaha kalktı usta. yediğim 10 liranın üstüne temizinden bir de dayak yedim. mis gibi. teknik olarak çok mantıklı bi girişimde bulunsamda iş pratiğe gelince büyük afallamıştım.

kardeşim yoğurt kovasıyla oynarken zarar gelmesin diye yanında beni bıraktılar. garip olan da kovanın üstüne düştü sivri yeri burnununun üstünü yardı annemde beni evire çevire dövdü. hala izi duruyor baktıkça gülerim sjsjs

anneme yalan söylemişim sonra annem de beni kandırırsın ben görmem ama allah görür demişti ben de tuvalete gidip allah beni burada göremez utanır demişim

3 ve ya 4. sınıfa gidiyorum ders boş bizim de canımız sıkılıyor. arkadaşım ortaya dahiyane bir fikir attı hadi kavga edelim dedi ben de kabul ettim. birbirimizi de hiç sevmeyiz. aklı sıra beni dövüp zevkten dört köşe olacak. neyse bu saçımı çekmeye başladı. o zamanlar uçan tekmelerim çok meşhur döne döne ben de ona vurmaya çalışıyorum. sonra bu da bana bir uçan tekme savurdu. tekmesini havada tuttup bunu yere düşürdüm. kıpkırmızı oldu ağlayacak, gururdan ağlayamıyor. sonra da ben sıkıldım oynamayalım artık dedi. bir keresinde de hoca geç gelecekmiş furkan diye gıcık bi çocuk bana sataşıyor, sınıf başkanıydı sanırım neden kavgaya başladığımızı hatırlamıyorum. bana tekmeler savuruyor. sonra attığı tekmelerden birini tuttum etrafımda döndürüyorum. sen misin bana sataşan. sonra neyse acıdım bıraktım. hoca derse geldi, bi 10 15 dakika sonra da bu. hoca soruyor noldu diye eve gittim pantolonumu değiştirmeye diyor. sınıftakiler de atlıyorlar hemen örtmenim maviportakal pantolonunu yırtmış. hocanın bana o günkü bakışını hayatta unutmam. akıllı uslu bi kızım beklemiyor benden tabi öyle şeyler. pantolonunun yırtıldığını bilmiyordum. yok ben yapmadım falan diye kendimi savunmaya çalışmıştım. yerse tabi.

ortaokulda kafama bir çocuk vurmuştu, görmemiştim. arkama döndüğümde gördüğüm ilk kişinin kafasını askılığa geçirdim.

tüm sınıfın içerisinde altıma işemiştim.. daha rezil ne olabilir ki ?

küçükken babaannemlerin evinde böyle yüksek bir televizyon dolabı varmış. bir gün çok yaramazlık yaparken o dolabı kuzenimin ayağına düşürmüşüm :(

annem tostla ayran yapacak diye sevinip evde hoplaya zıplaya gezerken eşiğe takılıp kafamı yarmam. tost ayran lan. bu anının beni asıl üzen kısmı kafama darbe aldığım için doktor tedbir amaçlı uzun süre uyumamamı istemişti. bu sebepten ayranı içememiştim.

2 katlı bir evde 3 amcam ve ailesi, babaannem ve biz yaşarmışız o zamanlar evin en küçük kız çocuğu bizim meldaymış ondan sonrada o evde ben doğumuşum bu bizim meldada da kıskançlıklar başlamış neyse bir gün annemler, yengemler halamlar hepsi çay içerken annemde beni öteki odada kundağa sarıp beşiğime bırakmış sonrasında benim ağlama seslerimi babaannem fark edince koşup beşiğe bakmışlar ki beşik boş ama hala ağlama sesleri geliyor bizimkilerde hani biri kaçırıyor diye korkmuşlar oda oda dolaşırken birde ne görsünler bizim bu melda beni bir güzel hasırın içine sarmış yerlerde süründürüyor :d buda böyle bir anımdır.

biz 2 kız 1 erkek 3 kuzendik ve sürekli beraber oyun oynardık. yine bir gün oyun oynarken biz iki kız ile erkek olanimiz arasında kavga cıktı ve kız kuzenim diğer kuzenime mala fırlatıp kaşını patlattı.

bakkaldan kibrit alıp parkı yakmıştım bilmiyorum neden böyle bir şey yaptım küçücük çocuktum lan aklıma bu şeytanlık nasıl gelmiş olabilir neyse sonra kuzenim anneme şikayet etmişti evde fena dayak yemiştim:d

yıl 2000-2001 falan, lokasyon Aydın, aylardan ağustos. annemin semineri nedeniyle Kuşadası'ndan döndük, hava 50 derece. o zamanlar klima falan yok, vantilatör ile hayatta kalmaya çalışıyoruz. babam çareyi kolonyada buldu. kollarına, bacaklarına kısacası tüm vücuduna kolonya döktü hunharca. vantilatörün karşısına geçip serinleme hedefi var. ben de televizyon izliyorum ilkokuldayım henüz. neyse babam kolonya dökme işlemini bitirdi, sigara içmeye yeltendi. çakmağı yakmasıyla tüm vücudunun alev alması bir oldu shsjsjs dev gibi adam bi anda ateş topuna dönüştü. annem kahkaha atmaktan yardım edemedi, ben zaten şoklandım. sonra artık yastıklarla falan söndürdük adamı. koltuklar yandı... çocuk olmama rağmen hala gözümün önünden gitmiyor shshshd -kamu spotu- kolonya döktüyseniz kurumadan sigara yakmayın -kamu spotu-

elma toplama zamanlarında bahçeye elma toplamaya gelenlere dedem sigara alırdı, evde de hep saklardı biz bulamayalım diye. bir gün kuzenimle evin altını üstüne getirip sigaraları bulduk, hepsini kırdık daha sonra dedemin yanına gidip “sigara sağlığa zararlıdır” falan dedik. kamu spotu mübarek. annemler hala der “eğer o sigaraları çocukken kıran biz olsaydık deden bizi döverdi, siz torunu olunca kıyamadı” diye. bu anının üstüne de ailedeki herkes bize hala yeşilaycı gözüyle bakıyor ama ailede sigara içen sadece kuzenim ve ben varız. (bkz: tükürdüğünü yalamak)

Küçükken babamı işe giderken hep yolcu ederdim, hazırlanmasını falan izlerdim neyse işte günlerden bir gün banyoda sakal tıraşı olurken kapının pervazına yaslanmış babamı izliyorum ama tıraş olması aşırı dikkatimi çekiyor, babam evden çıkar çıkmaz banyoya gidiyorum tıraş bıçağını alıp aynı babam gibi hareket etmeye başlıyorum kızlar babasını örnek alırmış bababa en sonunda tüm yüzümde tıraş bıçağını gezdirirken tüm kaşımı jiletlemiştim bu da böyle 1 anımdır