t: dil bilgisinde ismin yaklaşma hâli.
bu hâl ismin kendisine yaklaşma ifade eden fiillere bağlanmak için girdiği hâldir. daima ekli halde bulunur ve ismi fiillere (yaklaşma bildiren fiillere) bağlar. datif ekleri “–a ve –e”dir.
datif eki isme, bağlanan fiilin kullanılışına bağlı olarak temel anlamda yaklaşma ve istikamet olarak ifade edilen fakat yer, zaman, bildirme, hedef, gereklilik vs. gibi çok geniş bir yelpazeyi de içerebilen bir mana yükler.
temel olarak isimleri fiilere bağlayan bu ekler, bazen de isimleri edatlara bağlayabilirler,
örneğin; “ev-e doğru.” , “baba-m-a göre.”
datif ekinden sonra ancak soru eki ve “–dır, -dir” bildirme eki gelebilir.
(bkz: nominatif)
(bkz: genitif)
(bkz: akuzatif)
(bkz: lokatif)
(bkz: ablatif)
(bkz: instrumental)
(bkz: ekvatif)
(bkz: direktif)