t: dil bilgisinde ismin yapma hâli.
bu hâl ismin geçişli fiillerle bağlantısını kurar, yani ismi yapma bildiren fiilin tesiri altına sokar. bazen eksiz, çoğu zaman ekli olan akuzatif hâli, ismi fiile bağlar. akuzatif ekleri “-i, -ı, -u, -ü”dür, fakat bazı zamirler için “–nı,-ni -nu,-nü” şekillerinde de olabilir.
eksiz hâl için “cam (kır), üzüm (ye)” misal olarak verilebilirken, aynı zamanda ekli olarak “cam-ı (kır), üzüm-ü (ye)” de örnek verilebilir.
genitif hâlde olduğu gibi akuzatif hâlde de teklik ve çokluk bildiren isimlerde eksiz kullanım olabilirken, iyelik şeklindeki isimlerle hemen her zaman ek kullanılır.
akuzatif ekinden sonra sadece soru eki gelebilir.
(bkz: nominatif)
(bkz: genitif)
(bkz: datif)
(bkz: lokatif)
(bkz: ablatif)
(bkz: instrumental)
(bkz: ekvatif)
(bkz: direktif)