t: dil bilgisinde ismin uzaklaşma hâli.
bu hâl ismin, kendisinden uzaklaşma ifade eden fiillerle ilişkisini sağlar. her zaman için eklidir ve ablatif ekleri “-dan, -den, -tan, -ten”dir.
datif ve
lokatif ekleri ile birlikte zaman ve mekan içerisinde işin yer ve istikametini bildirir; bunu bulunma, yaklaşma ve uzaklaşma ifade etmek suretiyle yapar.
uzaklaşma olarak en geniş manada ifade edilen ablatif eki, ismi bağladığı fiilin anlamına göre çeşitlilik kazanabilir. hatta bazı durumlarda yaklaşma bile ifade edebilir.
örneğin; “kolun-dan tuttu.”
esas fonksiyon olarak ismi fiile bağlayan bu ek, bazı durumlarda ismi isme veya edata da bağlayabilir.
kendisinden sonra ancak soru ve bildirme eki alabilen ablatif ekleri ismin yalın, çokluk ve iyelik şekillerinde görülebilir.
(bkz: nominatif)
(bkz: genitif)
(bkz: akuzatif)
(bkz: datif)
(bkz: lokatif)
(bkz: instrumental)
(bkz: ekvatif)
(bkz: direktif)