boşluk duygusu

mahvolmuş, içim ölmüş, paramparça olmuş bitmiş hissediyorum diyemediğinden boşlukta hissediyorum diye tanımlamak zorunda kaldığınızı kimse bilmez. bilmesinler de. zaten bilselerdi de anlamazlardı.

açım galiba biraz da onun boşluğu bu. şaka bi yana mide doldurulur allah kimseye kalp boşluğu vermesin. edit not: lan beddua gibi olmuş siz anladınız umarım.

sonu yok bunun boşluklardan boşluk beğendim

bi süredir benimle konuşmaya çalışan birisi var.kendi çapında yakısıklı çocuk aslında ama her zaman sarısın sevmişimdir.o yüzden benim için ortalama bir insandan ileri gidemedi.bir de çocuk benim bi insanda aradıgım özelliklerin o kadar zıttı ki.her gün başka bir kavgada,başka bir olayda.resmen mekan mekan gezip adam dövüyo.benim en büyük hayallerimden biri yurtdışı,çocuğun her boşlukta gitmek istediği yer karabük.bildiğimiz karabük. neyse efendim bu çocugu geçen bir kavganın ortasında gördüm ve o an bi şekilde iletişime geçtik,geçmek zorunda kaldık.ertesi gün kütüphaneye yanıma geldi.ofluyor sürekli,kendisi okumaya dair şeyleri de sevmezmiş.gözümde o kadar kötü bi yerde ki,bomboş gözlerle dinliyorum. ama bir yandan da çocuk o kadar net ki allah allah bende bir kıpırtı oluyor.yok ya falan diyorum sürekli.ama çocugun hödüklükleri hoşuma da gitmeye baslamadı değil.2 gündür bu durumu kabul etmiyordum ki az önce karabükü arastırmaya basladıgımda artık kabullenmek zorunda kaldım. bunların hepsi içimdeki o boşluk duygusundan biliyorum,allahım nolur şu mübarek günde beni kendime getir.iyi bayramlar arkadaslar.

duygusu mu o boşluğun ta kendisiyim ben ete kemiğe bürünmüş haliyim takmayın geçiyor

uzun süren bir hissi boşluk döneminden sonra ufak tefek kıpırdamalar mevcut. ne olursa bu ara olur. sağlam bi platonik bekliyorum hadi bakalım. :)

Bu durum bende 7 ay öncesinde başladı.Aslında her şey iyi gidiyordu.Platonik olarak bir kızdan hoşlanıyordum.Cümlelerimin devrikliği,anlamsızlığı ve yazım hataları için özür dilerim şimdiden.Bu metni düşünmeden yazmak istiyorum.Sonra arkadaşımın ben hoşlanırken arkamdan onunla ilgili düşünceleri,faaliyetleri olduğunu gördüm.Üniversitedeyim.Finallerden sonra bu durum başladı diyebilirim.Ara tatilim 1.5 aydı ve neredeyse yataktan çıkmadım.2.dönem başladı.Okula gidiyorum eve dönüyorum.Hemen yatağa giriyorum ve hiçbir şey yapmıyorum.Şu anda mayıs ayındayız.Antalyada bu satırları yazarken gece 2'de yağmur yağmaya başladı.Tesadüf mü bilmiyorum.1 ay öncesine kadar durum böyleydi.O boşluk hissinden bir türlü çıkamıyordum.Bugüne kadar çıktığımı hissediyordum ama çıkamamışım.Benim hiç sevgilim olmadı.Bu boşluk hissini biraz da buna bağlıyorum.Beni gerçekten önemsediğini düşündüğüm annem,babam dışında kimse olmadı.Belki de sevgilimin olması bu durumu çözüceğini düşünüyorum ama o da olmuyor.Nedense bir türlü olmuyor.Arkadaşlarımla konuşurken tipimin yeterli olduğunu,sohbetimin iyi olduğunu söylüyorlar ama bir türlü bir kişi olmuyor.Bu hissi atmak için yeni insanlarla tanışıyorum,sosyalleşmeye çalışıyorum.O gün tamam her şey yolunda ama eve gelince kendi kendime kalınca düşünceler dört bir yandan hücum ediyor.Bilmiyorum sözlük.Bilmiyorum yazarlar.Nerede hata yapıyorum?Neyi eksik neyi fazla yapıyorum bilmiyorum ama artık hayatımda iyi şeylerin olmasına ihtiyacım var.Bir pilotun uçağı düşürmesi için arka arkaya 7 hata yapması gerekiyormuş.Sanki ben hata yapmıyorum da olumsuz yaşadığım şeylerin 5. veya 6. hatadaymışım gibi hissediyorum.Bu boşluk hissini nasıl yapabileceğime dair bir fikri olan varsa iletişime geçebilir.Veya fikri olmayanda iletişime geçebilir.

(#696883) yıllar geçse de hiç geçmeyen bir şey. Tam buldum derken yine yitirmek anlamını. Ne söylesen eksik kalacağından " boşluk" diyip geçmek. Geçememek. Kalamamak. En çok da gidememek.