asosyal itiraf

yıllar sonra ilk ve son kez emek vererek şiir yazmaya çalışıyorum. şiiri hak eden bir kadına, hak ettiği kadar güzel bir şiir... 4 yıl önce kitaplığın raflarına gömdüğüm defterimi çıkardım. ilk metinlerimi, denemelerimi yazdığım defteri.. çok güzel şeyler yazmışım. ama hiçbiri bu kadının hak ettiği kadar güzel değil. yani o kadar güzel şey, sırf kendilerinden güzel diye bu kadına lâyık değil. ben bu kadını seviyorum arkadaşlar. ve bu kadın benim yazdığım, yazabileceğim her cümleden daha güzel bir şeyi söyledi bana. " senin her kelimen benim ruhumdaki boşluğa birebir uyuyor zaten.şiir gibi adamsın." ben yine de ona şiir yazmayı deneyeceğim. çünkü bu kadar güzel sözleri hak edebiliyorsam, birlikteyken çok daha güzellerini yaratabiliriz. ben buna inanıyorum. o da inanıyor. biz, birbirimize hep inandık. inanmaya da devam edeceğiz. çünkü sevgili yazar arkadaşlarım, aşk; iki tarafın da birbirini inanarak tamamlayabilmesiymiş.. sevin ve sevilin. saygılarımla..

tivitırda komik bişey paylaşınca kimse favlamazsa siz ne anlarsınız espriden diyip tiviti siliyorum ve binkaç gün girmiyorum.

okulda ki konselerde(vodafone liseler arası müzik yarışması dahil) bas gitarist görevini üstlendim ama sesi kısıp kendi kafama göre takılıyordum. ne de olsa anlamıyorlar aq.pişman değilim sahne ışıklarını seviyorum.

an itibariyle açıldığım kızdan ret yedim.

onun için lise hayatımı bitirdim.

an itibariyle konyada hava soğuyor ve ben hunharca mutluyum

14 gb netim ve 500 dk'm vardi. benim kullandigim ise 1 gb net ve 40 dk falan

geceleri hep nedensizce ağliyorum.gunduzleri de bunu düşününce komigime gidiyo ve gülüyorum kendime

sabah yurttan okula servis kalkıyo bende geç yatıp erken kalktım tabi kafa değişik. üniversitenin girişinde spor bilimleri fakültesi var sonrasında da upuzun bi yol. tabi benim kafa güzel spor bilimlerinin önünde servis durdu inecekler var. bende geldik sandım iniyorum. kızlar bana "napıyosun fakülteye uzak" diyolar. o an aklım başıma geldi ama bozmadım kızlara döndüm ve "biliyorum ama canım yürümek istiyo, yediklerimi eritmem lazım" diyerek kampüsün bi ucundan öteki ucuna yürüdüm. bozmayım derken yorgunluktan öldüm son derse kadar kendime gelemedim

insanlara falan pek belli etmem beni dertsiz tasasız zannederler ama her gece çocuk gibi ağlarım

herkese iyi geceler, atesle oynama sonunda ellerin dillerin yanacak cocuk.

erkek çocuklarından sürekli "benim oğlan" diye bahseder babam. bazen o "sabah bi uyandım, baktım benim oğlan da kalkmış" gibilerinden konuya girer, ben odadan çıkarım.

deveye diken insana siken yaranırmış ya da doğrusu her neyse. iyilik yaptık iyi olalım dedik götümüze kaçtı kim ne hali varsa görsü düşenin üzerine beton atarım bundan sonra sikimde değilsin mesajı vermek en iyisiymiş

olmadı be sözlük. paramparçayım şimdi. yutkuna yutkuna sabah bineceğim uçağı bekliyorum şimdi...

anne, kızın sandığın kadar güçlü değil artık.

geçenlerde kapşonlu bi bornoz aldım.iyi güzel filan ama ben bu bornozu giyince bana bi haller oluyor.kafamda enfes rocky müzikleri ile karışık donbra çalıyor.adeta bir savaşçı adeta ringe çıkmaya hazırlanan delifişek bir boksör oluyorum dal daşşak gölge boksu yapıyorum.sonra da napıyorum lan ben kalıbımı sikeyim deyip kendimden utanıyorum.

odada ki bebeler ile muhabbet etmemek için muzik dinlemediğim halde kulaklık takiyorum.

bi gün tam iş çıkışı saatim tüm mutfağı temizlemişim tam çıkıcam sipariş fişi geldi beynimden vurulmuşa döndüm 4 tane irmik helvası tatlısının 1 tanesini yerde 2 dk oyun hamuru gibi oynadıktan sonra süsleyip servis ettim allah affetsin çok sinirlenmiştim not:1.5 hafta izin yapmamışım ve o gün 16 saatten fazla çalışmıştım haliyle o anlık cinnet geçirmemle olmuştud

bu aşkın ızdırabı değil amk bu başka bi sey ya

çıldıracağım. uyuyamıyorum çünkü zihnim susmuyor. dört saat sonra kalkıp embesillerle dolu bir sınıfa gireceğim. hocasından tutun öğrencilerine kadar hepsi sorunlu. ya bir dönemin tüm erkek öğrencileri toplanıp mevzuya gider mi? bahsettiğimiz yer ortalama bir anadolu lisesi de olsa anadolu lisesi. yemin ediyorum orada çok yalnız hissediyorum. kurtarın beni yazılı pankart açacağım sonunda.

ben yapamıyorum dediğinde tamam git o zaman demek yerine "yapamıyorum ne ya yapamayacak ne var atomu mu parçalıyoruz birbirimizi seviyoruz alt tarafı" demediğim için pişmanım sözlük

akşam erken uyuduğum için gün bana erken doğdu. ayrıca rakip elemek için de erken uyandım. günaymadı. ama ayacak.

günaydın gençler hepinizi eledim. bi saatlik etütten kalktım , kahvaltı yapıp devam edicem

aydı mı aymadi mi tam emin değilim ama aydığına dair elimde bi mesaj olsaydı keşke

elimde ekmekle eve dönünce çalışan bi insan olduğumu anladım

"seni çok seviyorum" diyen insanlara her zaman "beni çok sevme hep sev" demem ve yüzüstü bırakmaları beni çok yordu...

o kendini pek sevmiyor ama ben sevdim kendisini. kim olduğunu fark edemez, çünkü kendinden nefret etmekle meşgul.

bir gün dertlenmişim yine zik kadar derdim varmışta haberim yok neyse sözlük sonra ben bi anlattım derdimi ateşlenmiş güdümlü füze gibi 40 dk anlattım karşı taraf bumuydu diyip 5 dk bir dert anlattı hayatımı gibti sözlük neye uğradığımı şaşırdım kendi derdime şükrederken buldum kendimi o yüzden çok güzel bir atasözü var elalemin zikini görmeyen kendininkini balta sapı sanırmış hadi yak bir dal sigara bu gece

birazdan en az üç dilim börek gömeceğim mideme. allah inşallah bugün yediklerimi affeder.

bu yaşıma kadar hep boğa burcu olduğumu sanıyodum meğersem ikizlermisim (bkz: 21.05) astrolojiyle arası iyi olan varsa bi baksın yav

seviyorum, hala her şeye rağmen seviyorum. ama söylemiyorum sadece ona değil en yakınlarıma bile söyleyemiyorum gururumdan eğmedim başımı sevmiyorum dedim benden uzak allaha yakın olsun dedim her yerde her ortamda. ama aslında durumun böyle olmadığını o kadar iyi biliyorum ki. kendimi inandırmaya çalışıyorum sadece başkalarıyla konuşuyorum zaman geçiriyorum. ama onu görmek için can atıyorum olma ihtimali olan her yere uğruyorum dışarı çıktığımda, ama hala kendi kendime hayır o yok artık sevgi kalmadı içinde takıntı bu diyerek kendimi kandırıyorum. çok özlüyorum nerdeyse 6 ay oldu ona sarılmayalı onu öpmeyeli canım yanıyo nası bu hale geldik bilmiyorum o güzel şeyler o kadar uzak geliyor ki şimdi bana ne yapacağımı bilemiyorum içimi kimseye açamıyorum çünkü onu sevmemem gerektiğini söylicek herkes bunu bende biliyorum ama elimden bi çare gelmiyo biz birlikteyken güzeldik onun yemyeşil gözleri bana bakarken güzeldi sadece benim ellerim sadece ona dokunurken yumuşacıktı. onu her gün görmeye dayanamıyorum unutmak imkansızlaşıyor ve şu içimdeki yangın bu sayede bi türlü sönmüyo

okuldan gitti sözlük, gittiğinden beri belki gelir diye her cuma okul çıkışı soğuk sıcak dinlemeden bir bir buçuk saat oturup bekliyorum.bir kere cuma gelmiş okuldan sonra,kaçırdım.gelirse ne yaparım düşünmedim bile öylece bakar sonra kalkar giderim.belki hoşgeldin derim.her türlü can yakıyor nasıl olsa.

uzun ve süslü cümlelere gerek yoktur bazen tek cümle yeter "seni seviyorum"

bir bakıyorum çok mutluyum,bir bakıyorum berbat haldeyim. ben de anlamıyorum ya nasıl başarıyorum?

iki arada bir derede kalmaktan acayip yoruldum sözlük. işim gereği şehir dışındayım. yeni mezun olmam ve ilk işim olması dolayısıyla çok çok iyi bir fırsat benim için. o yüzden vazgeçemiyorum ama kız arkadaşımı da nasıl özlediğimi bir ben biliyorum bir de allah. çok zor gelmeye başladı her şey. bugünümüzü beraber geçirmek uğruna geleceğimizin kalitesini düşürmek mi bugünlerde cefasını çekip gelecekte sefasını sürmek mi ? evet ben de çoğunuz gibi ikinci seçenekten yanayım ama burnumda tütüyor be sözlük. ben askere giderken yanımda götüreyim diye kesip verdiği bir tutam saçıyla özlem gidermeye çalışıyorum. yetmiyor tabii ki. sarılıp kokusunu içine çekmenin yerini tutmuyor , tutamıyor. özledim sözlük. çok özledim.

lise 1 den gecen sene de dahil olmak üzere üç sene boyunca girdiğim hiçbir deneme sınavını çözmedim. ya uyudum ya da kitap okudum sınavda. son on dakika kodlama kağıdına sallıyodum bi şeyler. bugün deneme sınavı olacağız ve çözeceğim. kendimi ilkokula yeni başlayacak olan birinci sınıflar gibi hissediyorum. öyle bir heyecan öyle bir ağlama dürtüsü. (bkz: duygulandım sayın seyirciler)

bir arkadaşımla kafa kafaya verip fake hesap oluşturduk. sevdiğimiz beylerin hesaplarını takip ettik onlarda utanmadan geri takip yaptılar. yelloz kızları da kekliyoruz arada.

aşığım sözlük umurumda değil 3 aya aşk acısıyla dönerim itirafında bulunmuştum 6 ay oldu sanırım evlenme teklifi edicem sözlük.

sevilmiyorum ya o kadar sevilmiyorum ki herkes tarafından sevilmiyorum bazen bu beni seviyodur bence bu beni sevmiyodur diyorum ama kimse sevmiyor belki seven bi kaç insan vardır onlarda göstermiyor bazen insan görmekte istiyor galiba

kendime hakaret etmek beni mutlu ediyor.

annemin yeniden kanser olduğunu öğrendim birkaç saat önce. kabus yeniden başlıyor ve ben her seferinde daha çaresizleşiyorum. yavaş yavaş çıkış yollarım kapanıyor çünkü.

franceska jaimes'i bir kere sikebilmek için kariyerimin yarısından vazgeçerdim.

hala seviyorum hemde canımdan bile çok ve asıl acı olan konu seviyor olmam bile değil onun bunu iki gün önce yeniden test edip doğrulaması ve sonucunda yine bırakıp gitmesi.. gidiyor işte..

babamı kaybettiğimde her şeyin koskoca bir yalandan ibaret olduğunu anladım

son bir haftadır instagramdan rus mobilyacıların istilasına uğruyorum.ulan ordan bakınca meşe odununa mı benziyorum bre küffarlar,bre gafiller...

bazen internetten tanıdığım insanlara 5 senelik arkadaşlarımı tercih ediyorum ve bunu yaparken içimde gram vicdan azabı olmuyor.

sözlüğe yeni katıldım. kendimi liseye yeni başlamiş 2000 li gibi hissediyorum

yeni yazarlar gelince kendimi yeni çocuğu olan ailenin kenara itilmiş kedisi gibi hissettim sözlük, cicim ayım bile bitmemişti daha..

kendimi beğenmiyorum aq

uyumak istiyorum ama uyandigimda yeni bir güne başlayacak gücüm yok gibi.