asosyal itiraf

her yerden bi sorun çıkıyor ya bi entrika ya bi aptalın çevirdiği oyunlar anasını satayım düzgün geçen bir gün olmuyor şu evrende

eski sevgilimle gavatlığın nirvanasını yaşadığımız için onun isteğiyle arkadaş kaldık. canım arkadaşım bu sene eve çıktı ve 40dk önce 2 kızla mum ışığında temizlik diye snap atmış yemin ederim 40dkdır nefes alamıyorum. anlamadığım konu unuttum onu zaten diye arkadaş kalmayı kabul ettiysem nefesimi kesip elimi kolumu uyuşturan bu acı nerden geldi? ve niye arkadaş kalmayı kabul ettim ki zaten başka arkadaşım mı yoktu? kafamda deli sorular, kalbimde acılaaar

kuponuna oranları 1.05 ile 1.20 arasında değişen altı tane maç koyup 1'e iki buçuk katı veren tabiatüstü bir iddaalaşma muharebesine 4 lira yatırarak 10 tl gibi yüksek bir miktarın hayaline kapılan, ciddi ciddi o parayla neler yapacağı hakkında vaazlar veren, bilgisayar başında dakika dakika tahminde bulunduğu maçların takibini sürdüren ve 6 müsabakadan sadece 1 tanesinde başarı sağlayan o karizmatik kişilik benim.

0561 li hata geçtim trabzon her gol atınca 100mb internet verecekmiş sezonda 60 gol atsak 6gb internet mantıklı geldi ama geçtiğimden beri gol atamıyoruz kim daha şanssız tartışmayalım

mutsuzum,ikilem içerisindeyim ve fazla karamsarım bu aralar,dakika içerisinde on farklı şey geçiyor aklımdan ve hiç bir şeye odaklanamıyorum sanırım bu beni yoruyor hem fiziksel hem ruhsal olarak,yorgunum

diyolarya sevmek çay sevilmekse şeker bizim gibiler çayı şekersiz içer falan ama ortada bide çay kaşığı gerçeği var işte. sen sevsen o sevse ama çay kaşığı olmasa çay yine içilmeyecek.he işte o çay kaşığı cesaret oluyor.o olmadımı yine heba oluyo çoğu sevda.

itiraf ediyorum ; sözlükte oluşum gösteren bazı grupların , hiç ulaşamayacağım kafada entry girmeleri beni gururlandırdı. en büyük derdi liseli ergen sevgilisinden tekme yemek olan fakat bunu hayatın sillesini yemek gibi algılamış , içkiye vurmuş derbeder olmuş beyin artıklarının... ne amaçla entry girdiği belli olmayan bir tartışmanın iki tarafını da savunacak yüzü kendinde bulan , provokatörlüğü kendine ilke edinmiş acizlerin... yemediği haltı etmediği küfürü bırakmayan ve düşünce özgürlüğü adı altında savunmasını yaparak kendini aklamaya çalışmaktan da geri kalmayan avarelerin... ve saymakla bitiremeyeceğim diğer zişuurların ne kadar nick-entry uyumsuzluğu olsada taa buradan .mına koyayım.

sözlükte kendimi çok konuşan ama hiç kaale alınmayan çocuk gibi hissetmeye başladım kendimi

bizim gri rengi dudaklarımız olurdu ağlardık yola çıkardım anneler doğardı semalar parlardı sen bir türlü tebessüm etmezdin anlardım sen bir gülsen gülmedin ki ben keyfimden ağlardım

hayatın akışı çok can yakıcı.

ders çalışmıcamı bile bile dershaneye yazıldım :(

boktan işlerimize veya bizi boktan biri yapan okullarımız için sabahın köründe kalkıp insan olmayı, gülümsemeyi unutuyoruz. günaydın sözlük, günaydın içinde bir miktar insanlık taşıyanlar 😇 🌸

oldu lan sözlük üniversiteye girdiğim günden beri hayal ettiğim şey oldu. artık bir dershane sahibiyim. ortaklıklar kuruldu imzalar atıldı. herşey 2017 yazını beklemeye kaldı. şimdi inşaat ve reklam zamanı.

küçükken verdiğin şalgamları yemeyip halıların altına atan bendim anne

beyler haziranda ayrılmak isteyen kız az önce buluşalım diye mesaj attı bende siktirgit ya dedim şuan son ses girls like dinliyoeumkmmm adjşkfkjfşjdsfjkafhkiarqewrqwr

ya sanırım seviyorum.böyle bakıp bakıp öpmek istiyorum sadece onu dinlemek onu izlemek istiyorum

demin kendimi tanıyamadığım bir an yaşadım. sigara içmek için balkona çıktım, etrafa, ışıklara, binalara bakarken, bir an gözüm direkt aşağıya yola kaydı ve anlık bir duygu ile aşağıya atlamak cazip geldi ki bende yükseklik korkusu vardır. sonra kendime küfrederek içeri girdim. galiba depresyona girdim ben ya da sıyırmaya az kalmış. kafamda her gün durmaksızın dönen sorular, problemler, özlemler, hatıralar, beklentiler, kaygılar, umutlar, korkular... kafamda filler, çakallar, zürafalar, gergedanlar, köpekbalıkları, timsahlar, goriller ve daha yüzlercesi resmen grup yapıyor ve ben buna engel olamıyorum. hayatımda ilk defa kendime hükmedemiyorum...

sanirim bu gün aşık oldum sözlük

insanların ufacık çok afedersiniz ama boktan şeyleri kendilerine dert edinmeleri, en büyük sorun onlarınmış gibi konuşup hareket etmeleri deli ediyor beni. hayır kimsenin derdini küçümsediğim yok. çünkü bi şey bilmeden beni yargılayıp el bebek gül bebek yaşıyomuşum gibi davrananlara da uyuz oluyorum. ama bazıları var ki ufacık bir olayı hayatı orada sonlanmış gibi anlatınca dayanamıyorum. gidip dünyada ne dertler var sen ne konuşuyorsun? demek istiyorum. ölüm var demek istiyorum. senin ölmen değil yakınından birinin ölmesi var. artık yok. bir daha görebilme dokunabilme ihtimalin yok. haksızlık var demek istiyorum. adaletsizlik. şerefine, gururuna laf edilmişçesine o kelepçelerin koluna girmesi var. o dört duvar arasında gözünü kırpmadan günlerce sabahlamak var. en kötüsü de artık hayal kuramayan insanlar var. umudu olmayan. umutları tükenmiş. bunlar varken sen nasıl bu kadar saçma şeylere takılıp kalıyosun?

buraya sırf birinin ben gayım demesini görüp altına küfür yazmak için bakıyorum

geçti galiba lan. mutluyum ki unutmuşum, adını duyunca insanların acıyan bakışlarından başka bir şey kalmamış geriye. bir daha uğraşmam babasını satayım.

burada ki bazı arkadaşlara "hahaha yine geldim orospu evladı" demek istiyorum ama diyemiyorum.

sözlük çok mutsuzum sabah 6da kalkıp 5te eve geliyorum ders mers çalış akşam oluyo yorgunluktan geberiyorum.allaha isyan durumuna geldim neredeyse allah korusun biliyorum benden büyük dertleri olanlarda var ama öyle olmuyor işte.galiba sana biraz ara vereceğim sözlük belki arada gelir bi iki entry okur,yazar çıkarım eskisi kadar aktif olamam.neyse seni seviyorum sözlük görüşmek dileğiyle.

yine gece oldu dertler deryalar derken beynim durdu , entry girecek pek başlıkta açılmıyor yani bilmediğim konular girip okuyup çıkıyorum yarısı da forumvari yazılar öyle bugünü yenileyip boş boş ekrana bakıyorum.

insanların kıytırık aşk hikayeleri adamı hayattan soğutur. ne aşkmış arkadaş sorsan herkes mecnun herkes leyla. oğlumuz için aşk " ulan malı iyi iyi , kütür kütür " kızımız için aşk " oha arabasına bak şaka lan çok yakışıklı (yersen) " ama olay ayrılığa gelince bir edebiyatları var sorsan herkes şair. " bir simit alırız çayla içeriz aşkım " malesef eskide kalmış yeşilçam klasiği. şu aşkı dert diye anlatan ergenleredir sözüm , varsın aşktan anlamayan ben olayım siz hayatı anlamamışsınız.

saat 05.00 ama yar yine bana haram geceler...

ishal olmuşum

bi ara ciddili intihar etmeyi düşünüyordum. hayattan zevk alamıyor dedikleri saçma şeyin içindeydim sanırım. şekersiz elime alamadığım çayın tadı bile şekersiz farketmiyordu artık. başta kabızlığı gideriyor diye başladığım sigara çay ile arkadaşım olmuştu. çünkü sigara içerken nötr oluyordum. intihar edecek sebebim de yoktu açıkçası. herşeye sahiptim. bilmiyorum kısa dönem depresyona da gitmiş olabilirdim. aklıma durup dururken intihar yöntemleri geliyordu. arkadaşlarla muhabbet arasında da soruyordum,kaç ünite insülin yaparsan ölüm gerçekleşir diye. neyse zaman böyle geçti gitti. bir gece google de intihar etmenin dini yükümlülüğü gibi birşey okudum. işte intihar edenlerin maneviyat olarak zayıf olduğu falan yazıyordu. yediremedim kendime,4 yıldır 5 vakit namaz kılıyorum. o akşamdan sonra çıkardım attım o düşünceyi kafamdan. 2 ay sonra hayatımda köklü değişiklikler yaptım. değişmiştim. fiziksel görüntüm,yaşam biçimim,birçok şey... bu size bir ders olsun. bana öyle oldu. hayatınızda kötü giden dönemler olacaktır. tek çözümü hemen intiharda aramayın. ben zamanın da düşündüğüm için bile o kadar pişmanım ki. kimse de bilmez bunları. ilk defa burada anlatıyorum.

şuan deneme sınavındayım.

küçükken geceleri kendi kendime konuşurdum ve birbirinden alakasız kelimeleri yan yana getirince bazı şifreleri çözüp başka boyuttan kapı açılacak sanardım...

biraz önce bi arkadaşımın bi sitedeki xplerini gördüm. ben 1 senede o xpleri toplarken o bi ay olmadan benim xp yi geçmiş. o xp için gece gündüz orda durması ve sürekli aktif olması gerek. öyle yapmış belli. hayatımda böyle bi işsizlik görmedim. bi işte çalışmıyo sürekli evde. kpss ye çalış olmadı en kötü ygs ye gir açıköğretim oku diyoruz çalışıyorum diye kandırmış bizi belli. ne biliyim şimdiye kadar hiç böyle bi arkadaşım olmamıştı. çevremdeki her insan hayattan bi beklentisi bi amacı olan insanlar, istedikleri için emek veren iyi yerlere gelmek isteyen insanlar. arkadaşlığımı her an bitirebilirim kısaca :/

bir ara karmam 997-998 civarındaydı ama kesinlikle 1000 olamıyordu. yan hesaba girip karmayı bin yapayım dedim. gözüme bir başlık takıldı. girdim entiryleri okuyorum. bir entry'e eksi verip ana hesaba döndüğümde baktım karma 999. karma kasmak için yan hesaba girmeme rağmen kendime eksi vermişim amk.

kuzenimle kardeş gibi büyüdük 2 yaş büyük benden ve ablam gibiydi resmen kuzen değil de kardeştik. 2 gün önce nişanı oldu, alışverişi hazırlığı ev temizliğine kadar her şeyde yanındaydım, nişan akşamı o kadar güzeldi ki imrendim resmen mutluluğunu ve heycanını paylaştım sanki benim nişanımmış gibi. herşey dört dörtlüktü gönlümüzden geçtiği gibi oldu herşey. ama özendiğimi ve kıskandığımı farkettim, kötü anlamda değil tabiki. ama ne bileyim keşke benim de böyle olsa diye geçirdim içimden ister istemez. eğer birgün olur da benim de olursa tamamen 2 gün önceki gibi olsun isterim, nişanlısının onu sevdiği gibi biri de beni sevsin isterim. nasibimizde varsa eğer böylesi olsun.

hayatımda hiç korku filmi izlemedim

bugün oryantasyonda kulüp tanıtımı yaparken arkadaşım kızın birine ufaktan yazıp kıza kulübü tanıtıyordu. kız ama ne güzeldir öyle acilen bir hamle yapmalıydım bu kızın telefon numarasını benden başkası almamalıydı yeni girişli heyecanlı tam aradığım neyse bende hemen atladım araya hoooop t shirt dağıtıyoruz ister misin? kız hemen olur dedi geldi benle sonra işte kulübü tanıttım sonra dedim eğer bizim kulüpten biriyle foto çekilir instagrama atarsan ödül kazanma şansın var kız heman hadi çekilelim dedi kulübe kaydını aldım sonra telefon numarasını falan istedim verdi ben de benimkini verdim. 3 saat sonra telefon titredi merhaba ben şok ben vefat kıza ben yürüyemeden kız bana yürüdü birazdan pub a gideceğiz kız harbi güzel kız. bunu buraya yazmasaydım eksik hissederdim sevgili asosyal sözlük halkı. edit: arkadaşım benle konuşmuyor.

kral oyunda hesabım var ve hiç üşenmeden 19. seviyeye kadar da kastım.

öğrenci işleri mevzuatı, bugün arkadaşım benim üniversiteme geçiş yapacaktı. ben de yardımcı olmak için onunla birlikte gittim. öğrenci işlerindeki kalabalığı bilirsiniz. 12de gittik 13te açılacaktı biz de bi sigara içip tekrar beklemeye başladık. bir kız daha bekliyordu. arada bi bakıyordum. farklı bi tatlılığı vardı. en azından şu 2 yıldan sonra farklı hissettirmişti. kafayı koydum bir şekilde öğrenmem lazımdı. görevliler geldi öğrenci işleri açıldı. nasıl bir kalabalık anlatamam. o kız da yan tarafımızdaki kuyrukta. kuyruklar bölüm bölüm ayrılmış yani atıyorum bi tarafta endüstri makine bi tarafta elektrik jeoloji var. elindeki o isim adres vs. yazan zarfa bakıyorum sürekli görebilecek miyim diye yanına 2 arkadaşı da var yalnız, ece gibi bir şeyler gördüm okadar. sonra kuyruk bize geldi arkadaşım konuşurken ben hala onun elindekini okumaya çalışıyordum masaya koymuş o da. malesef göremedim onların sırası geldi. hızlıca halledip gittiler. bizim işimiz bitince ben onların masaya doğru bakarken onun zarf gördüm ecem ... yazıyor, şehirini hatta baba ismini bile öğrendim. arkadaşımın işini halledince eve geldiğimde ismi tüm sosyal medyalardan aratıyorum öyle biri var fakat o değil. sonra babasından falan baktığımda aslında o zarfın onun arkadaşı olduğunu farketmemle büyük bir hayal kırıklığına uğradım. diyeceksiniz arkadaşından öğren sen de diye, evet ama anladığım kadarıyla kullanmayı bırakmış son gönderi 2 yıl önce. yine de şansımı denemek için ekledim fakat bir ilerleme yok. burdan ana konu olarak 2 yıldır beklediğim o fırsatı bulup konuşmaya çekinerek harcadığım için kendimden utanıyorum siz yapmayın. not: üniversite itiraf sayfaları gibi kullandığım için sizden özür dilerim.

yanlış bir karar almaktan öyle korkuyorum ki ne yiyeceğime bile karar veremiyorum. tam bu dönemde okul ya da alan değişikliği yapmam gerekebilir. alan değişikliği beraberinde dershane ya da okul kursunu da getirecek. benim savunduğumla ailemin savunduğu arasında dağlar kadar fark var. kendi istediğimi yapmak istesem de ya hata yaparsam korkusunu atamıyorum içimden.

eskiden genellikle her şeye ağlardım. çok çabuk duygulanabilen biriydim fakat lisede değiştim, duygusuzlaştım. mimiklerimi günden güne daha az kullanmaya başladım fakat şu an yine her şey değişti. yine eskisi gibi çok çabuk ağlamaya ve her şeyden etkilenmeye başladım. maskem kırıldı galiba bilemiyorum. içim ölmüş gibi hissediyorum sözlük. en son 2 gün önce yemek yedim sadece, onu da bitiremedim. ben ki, her zaman yemek yiyen insanım, 2 gündür hiçbir şey yemedim. git gide çok bağlı olduğum şeyleri kaybediyorum veya uzaklaşıyorum. burdaki hesabımı silip siktir olup gidesim var.

şu an buraya bir itiraf yazmak istiyorum, platoniğimle ilgili. ama sanki bir omzuma melek bir omzuma şeytan kondu. şeytan "ya o da artık bu sözlükte ise, ya son alımda buraya üye olmuşsa?" diyerek yazmamam konusunda beni dürtüyor. melek ise enteresan bi şekilde "şeytan haklı." diyor. üstüne üstlük bende ikizler burcuyum, şu an işin içinden çıkamadım. acayip ikileme düştüm. bari bu yazdığım durum bir itiraf olsun ;))

hala stardoll oynuyorum yaşımı soranı yakarım

ben aslında yan hesabım :)))) (bkz: eksiler şelale) not: asıl hesabım ehli-beta ;)

tam 5 gün oldu. kuzenimin düğününden bu yana 5 gün geçti ama o şarkı... beynimin içinde yankılanıyor. sabah aksam dilimde o lanet şarkı.. (hele hele minnoş minnoş minnoş hele minnoş minnoş minnoş)

unutamadım

çok uykum var. 20 dk önce uyanmama rağmen.

güzel şeyler olması umuduyla çıktığım yola, daha kötü şeyler olmamasını dileyerek devam ediyorum.

az önce kıskançlık krizine gireceğimi bile bile o çocukla starbucks ta çekildiği fotoğrafı attı.sevmediğini biliyorum sadece amacı bana nispet yapmak allah belasını versin ikisininde sözlük en zoruda uzakta olup bu duruma müdahale edememek. merak etmeyin 2 gün sonra geliyorum ikinizinde hayatına sokacağım

9. sınıfta almancadan kalmıştım. normal olarak dersi vermem lazım. sınava girdim, hiç yapamadığım için kopya çektim. yıl boyu asla yakalanmayan ben, ne olduysa yakalandım aq. 37 olan ortalamam 20lere düştü. hadi sınava 0 verirsin anlarım, performansları niye düşürdün vicdansız karı? içimde uktedir bunu soramadım kendisine bi türlü. çok dayak yedim o hocadan, yolda görse pata küte girişir, o derece. pek de sevmem kendisini zaten. buradan sesleniyorum kendisine; o düşürdüğün notlar kadar kafana taş yağsın! allah seni alsın!

güneş doğdugunda baska bir sehrın sabahında olacagım. bu sabah pencerene bak bu koca sehrı sana bıraktım üni için başka sehıre gıdecegım sevdıgım kıza yazamıyorum barı buraya yazıyım dedım