asosyal itiraf

üniversite yolunda oturuyoruz, bu yüzden yurtlarla falan iç içeyiz. hemen yanımızda özel kız yurdu var, kızlar yavaş yavaş yerleşmeye başladılar bende balkondan izliyorum tabi onları, birinin ailesi şimdi gelip bıraktı kızlarını, vedalaşırken kızın babasına öyle bir sarılışı vardı ki sanki o an babam beni bıraktı gibi kız ağlıyordu babası da gözyaşlarını siliyordu, içim bi tuhaf oldu gözlerim falan doldu hatta. o an o kızın yerinde değildim iyi ki

7 veya 8. sınıftaydım tuğba diye bir kız vardı yanımda oturuyordu bir gün tam sıraya oturcakken sırayı çekmemle yere düşmesi bir oldu neden yaptım hiç bilmiyorum anlık bir şeydi sırayı çektiğimi farketmemişti okadar zaman oldu ama hala pismanim gerçekten tuğba

bırakın güreşi delikanlı gibi twerk yapalım beyler diyen bi kankam var (:

asik oldugum bi hatun var abi benim. ondan baskasini gozum gormuyor yani nasil anlatilir bilmiyorum. gel dedigi zama hic dusunmeden giderim ama genellikle sonra bana siktiri ceker 2 ay sonra tekrar yazar ben yine dayanamam cevap veririm bu sure surekli ilerliyor ne yapacagim anasini avradini sikeyim karsi koyamiyorum. resmen zaafimi kullaniyor. cildiriuorum ama bi sikim yapamiyorum.

uzun zaman sonra sözlüğe tekrar girdim. şöyle bir baktım neler yazmışım diye. insan ne kadar da çabuk değişiyor. sözlüğe girmeyeli bir sevgilim oldu mesela. çok da seviyorum onu. bugün yazdıklarımı okuyunca güldüm kendime. yine birine aşık olduğumu sanarak acı çekmişim. daha doğrusu kendime acımışım. hayatta yaptığım en büyük hata hep kendime acımak oldu. nedir peki bu kendine acıma durumu? nedir insanı derine çekmeye çalışan bu illet? farkında bile olmadığınız bir şeydir aslında. ya da müdahale edemediğiniz bir durum desek daha doğru olur. bir kameraman olduğunuzu düşünün. kendi hayatınızı filme çekiyorsunuz. sadece kameraman değilsiniz ama. yönetmen ve aynı zamanda oyuncusunuz. oyuncu hayat oyununda yalnızca yer alır. asıl adam yönetmendir. o ne zaman durdurursa filmi her şey o zaman biter. işte bu yüzden yönetmen aslında kendinize acıyan tarafınızdır. her şeyi görüyorsunuz ama müdahale edemiyorsunuz. yönetmen bitti deyip de sıra filmi izlemeye gelince her şey ortaya çıkıyor. bu zavallılık değil aslında. bu bir duygusal hastalık. çevrenizde size değer veren önemli hissettiren biri olduğu zaman ortadan kayboluyor. eğer bu durumu yaşıyorsanız ve hayatınızda bunu düzeltecek kimse yoksa aynalarla konuşun. ne kadar mükemmel olduğunuzu sürekli kendinize söyleyin. ve en önemlisi iyileşeceğinize kendinizi inandırın. defalarca ölümle yaşam arasındaki çizgiye basmış biri olarak söylüyorum: hayat çok güzel be.

kaydolurken 4 hesap birden açtım

bugün düğünde abim geldi kolumu ısırdı sebepsiz ulan anlam veremedim.belli zaten kafayı çekmiş sivaslı ne bekliyosun dedim geçiştirdim.şimdi mesaj atmış kolunu nazar değmesin diye ısırdım ailemizin gülü diye.ulan şu mesajı okudum ya ne sevgiliden gelecek mesaj ne de bi başkasından beni böyle mutlu etmezdi.belki saçma gelecek ama ben fazlasıyla mutlu oldum.bazı insanlar iyi ki varlar be :)

babamdan bana geven kötü özellik gece uyumadan önce sigara içmek. evet anne evet baba siz uyurken ben kalkıp sigara içip tekrar yatıyorum kusura bakmayın.

arada gelmiyorlar aslında hep benimle birlikteler.

"diğerlerinin kaliteli zaman geçirdiği vakitlerde ben rüya görüyorum. onlar rüya görürken neden zaman öldüreyim?" sahi. aq. (bkz: gece uyumayan işsiz insan)

yalvarırım bana umut verme,geliyorsun sanıp mutlu oluyorum. sonra gelmiyorsun. lütfen iyiliğimiz için. birazcık beni sevdiysen.

herkese dilediğim huzur bir kere bana uğramadı.

2k lıyım ama yazdığım şeyler yüzünden bi kaç yaş daha büyük sanıyolar

yaklaşık 1 hafta sonra üniversite başlayacak ve ben yine o aptalların , ilgi budalalarının , kovalakların yanına gideceğim ve bu durum çok sinir bozucu.

itiraftan ziyade bir varsayım ; sanırım şuan online kişiler boş duvara bakıp hayatı sorguluyor bazıları neden uyuyamıyorum diye çırpınırken bazıları yenile demekten bıkıyor , itiraf kısmı ise sözlüğün bu kadar sessiz ve durağan olacağını tahmin etmemiştim iyi haber ise bu harika !

aşığım bazı geceler o aklıma geldiği için göğüs kafesime ağrı giriyo ve o gecelerde uyku bana haram şu an o gecelerden birini yaşıyorum

dün akşam bi sey olsun diye çok bekledim bekledim bekledim tabiki olmadi morarip oturdum bende :(

5 dk önce ağlıyordum ve ağlarken birine gülen emoji attım 😕 güldürmedi ama o gülsün ☹️

bazen bırak diyorum kendime. bırak ne hali varsa görsün. tamam seni seviyor ama senin için değerli küçük ayrıntılar onun umurunda değil. hatta bazılarından nefret ediyor. ben senin abin, kardeşin, baban, arkadaşın, sırdaşın, sevdiğin olmak istiyorum diyor ama... sinirlenince küfür ederim ben ama o bundan nefret ediyor. bazen sessizilikten rahatsız olunca boş boş konuşurum ben sırf susmasın sesini duyayım diye ama o bundan nefret ediyor. sevgiliyle gezmek iyi hoş da bazen ben kız kıza gezmeyi, kız muhabbetini de severim ama o mümkün olduğunca benimle kalmak istiyor ve bu beni boğuyor bazen. çok iyi bir çiftiz, mükemmeliz diyor. hiç kavga etmiyoruz... tartışmalarımızı bazen çözmek yerine görmezden geliyoruz. bazen de birbirimizi görmezden geliyoruz. bu mu mükemmellik ?

elhamdulillah müslümanım ama her maç yaptığımda attığım gol sonrası drogba gibi kayıp hac çıkarasım geliyor,hristiyanların tek kıskandığım yanı o kayarak hac çıkarma işi galiba

gece balkona çıkıp şehrin ışıklarını izlerken sigara içmek isterdim ya da neşet ertaş dinlerken rakı içmek, kafamdaki bulanıklıkları çözmeye çalışırken bir dal parliament içmek isterdim ya da sevgilimden ayrıldığımda bir şişe jack devirmeyi, ama ben sigara da alkol de kullanmıyorum. bu boşlukları nasıl doldururum?

13-14 yaşımdayken kuzenimle burger kinge gitmiştik iftar için. tabi o zamanlar burger king falan büyük olay bizim için. menüleri aldık oturuyoruz, iftara 7-8 dakika var. baktım patatesler soğuyor, iftara 5 dk kala oruç bozmuştum.

lise yıllarımı çok özlüyorum. hem de çok.

üniversite hazırlığı 1 sene okudum ve itiraf ediyorum hazırlık geçme sınavında tam 4 metre uzaklıktaki kişinin cevaplarını kodladığı kağıdı tek tek kendi cevap anahtarıma geçirerek sınavı geçtim.

zombi salgını olmasını deli gibi isterim

gündem butonuna ilk defa sözlükteki 216. günümde yanlışlıkla basmıştım.

darbeden sonra askeri okuldan tasfiye edildim aşık olduğum kız istanbulda kalmıştı. zaten sevemiyordu beni ama asla terslemezdi de ona karşı duygularımı bildiği halde.arkadaşız sözde şu an sanki ben arkadaş olarak görüyorum onu. herneyse memlekitimde üniversite kazandı ama ben üniversiteyi şehir dışında okumak istiyorum o ise burada beraber okuyalım diyor sözlük beni sevebileceğini bilsem okurum buarda üşenmeden ama ümidim yok sözlük sevemez beni sırf bu şehirde yalnız kalmamak için gitme diyor.kader yüzüme güldü derken işler daha boktan bir hal aldı ne bok yiyeceğimi bilmiyorum

gelmemeye and içmiş mübarek ; (bkz: uyku)

babam ben sekiz yaşıma gelene kadar hapis yattı yani anne karnındayken dusmus içeri sebebi ise vatana ihanet demek istiyordum zaten iyi ki anonimiz

rok denince aklına rasim ozan piçi değil de satranç hamlesi gelen adam adam gibi adamdır.

bilmiyotum ne dersiniz ama beni aldatan sevgilimi çok özlüyorum ve sürekli instagramdan ona bakıyorum mesajlı fotoğraflar atıyorum o da cevap veriyor. bu beni ümitlendiriyor ne yapmak istediğini bilmiyorum ama ben mesaj atmak istiyor gibi hissediyorum. ve dün fotoğraflarını beğendim. o da anında beğendi. ama hiç bir şey yazmıyoda ne yapmaya çalışıyor anlamıyorum

bugün ünideki ilk günümdü ders bittikten sonra herkes tanışmaya çalışırken ben uzaktan insanları izliyordum sonra hiçkimseyle konuşmayarak yalnız başıma oradan uzaklaştım şimdi de yurttaki boş odamda size bunları yazıyorum yazıyorum iyiki asosyalim aq

üniversitenin ilk günü sadece eski okulumu özledim ve anatomi dersinden kaçıp okula gittim skskdkd

bazı evrensel şeylerin paylaşılabilir olmasına illet oluyorum. belki bencillik, belki aptallık ama sevdiğim müziklerin, bazı hislerin sadece bana özel olmasını isterdim.

bugün o kadar çok yürüdüm ki. valla ölüyorum yorgunluktan.

dini her şeyine uygun yaşayan bi insan değilim. doğrusunu bilerek yanlışını yapmışlığım da vardır fakat şurda açılan sikindirik başlıklar insanı gerçekten çileden çıkarıyor.

üniversitenin ilk günüydü malum. arkadaşlarla kararlaştırdık erkenden geldik görüşelim diye. oturduk bi cafeye. onun 2 yakın arkadaşı benim de aynı yakın arkadaşlarım. geldi masama oturdu. aylardır görmüyorum yüzünü. elim ayağım nasıl titriyo ama yüzüm ateş. nutkum tutuldu bizimkiler konuşuyo cevap veremiyorum. onunla zaten konuşmuyoruz. lan ben düşünüyorum kalkıpta sarılsam, unuttuğum o kokuyu hatırlasam diye hayaller kuruyorum adam diğer arkadaşıyla oturmuş karşımda sevgilisinin ne zaman geleceğini konuşuyo. çaresizlik gerçekten kötü, çok kötü.

bugün eve gelirken sanirim bir asosyal yazarıyla aynı dolmusta yan yana oturduk acaba olabilir mi böyle bi şey ?

birlikte yaşıyoruz 1.5 yildir ileri seviye sevgili hayati, sordum ona ilerisi ne? 5-6 sene böyle kalamam ben evlenmek isterim dedim... istemiyorum gereksiz birşey dedi, ben baba olmak isteyen salak ruhlu hala ergen hisseden birisiyim çocukta istemiyor. ne yapıcam bilmiyorum,burdan -özelden yardım bekliyorum

bimcell hattını kullanıyorum.

çok düşünüyorum. bazen öyle bir baş ağrısı yaşıyorum ki uyumak zorunda kalıyorum gün içerisinde. vücudum, beynim dinlendir beni artık diyor resmen.

beyler cevap verin sevdiğim kıza buluşma teklif edeyim mi? (sözlükte konuştuğum kızlar heyecanlanmasın xdxdxd kldkldkldlkd)

tavla oynamayı bilmiyorum. batak atmayı da bilmiyorum. hatta hiçbir kart oyunundan çaktığım söylenemez kartları bile bilmem doğru düzgün. ne biçim adamım la ben skdjsj

sevmek sevilmek istiyorum artık ya yeter bu yalnızlık biri gelsin hiç gitmesin

aşık olcam ama zor turuyom kendimi amk. ne illet bi duygu.

yarın stajım var sabahın 6 sinda hazırlanmaya kalkacam daha saçımi halletmedim uykusuzluktan ölüyorum help

resimlerine bakarken hafiften suratım düşüyor.

yazmayım dedim evdekiler dışında bilen de yok bunu 8 yaşıma kadar günde 2 öğün biberonla süt içtim pişman değilim yine olsa yine yaparım

ben dün bi başlığa okulun ilk günü benim için çok iyi geçti demiştim bu gunde o kadar kötü geçti ki dün sevinince tabi yukardan gelen bi nah işareti oldu bu

9 ya da 10. sınıf hatırlamıyorum. 12. sınıfların sınıf defteri bizim sınıfta kalmıştı, arkadaşımla gözümüzü kapatıp listeden birini seçip faceden arkadaşlık yollamıştık bu da böyle hayatımda kara bir lekedir ahsjdkf bir insan evladı niye böyle bir şey yapar hala anlayamıyorum...