asosyal itiraf

Terrtemiz sıyırdım. Bi dönem sinirden yüzüm uyuşuyordu. Sonra dedim böyle olmaz jiji, sana dert, sana zarar. Salış o salış... Bide hislerim falan bitti komple. Ben oyle düşünüyorum yani. Ama bazen gün içinde çok yoğun bir şekilde aklıma düşüyor ama yeminle hoşlandığımdan değil. Beni düşündüğü için aklıma geliyor diye düşünüp kendimi kandırıyorum ajsnzn

Bazen hiçbir şey yapmayasınız ve hiçbir şey istemeyesiniz olur. Öyle kaktüs gibi köşede durmak istersiniz. Ne su beklersiniz ne sevgi. Tüm dikenleriniz ve olabildiğine dik duruşunuzla sadece durmak istersiniz. Çünkü sadece bitkilerin değil insanların da buna çok ihtiyacı olabiliyor. İlgi beklemezsiniz, bir isteğiniz bir beklentiniz yoktur. Kendi içinizde bile bir çözüm bulamazsınız bu duruma. Aile baskısı, hayat şartları, covid-19, okula gidememek, etrafta olan flörtler, geçmiş yaralar, sevmeler, sevilmeler ve daha birçok şey.. Yormuştur, bıktırmıştır. Ve her gün bu gerçeklerle nefes alıp vermekten artık hissedebilmeyi yitirdiğinizi hissedersiniz. Yaşamak için yaşamak. Sırf nefes alıp vermek eylemini içeren durum, bazen haddinden fazla zorlar. Keşke şu an içimden kopan fırtınadan en tiz çığlığı kulaklarımda hissetmesem, bana hissedemediğim birçok şey için kızan.

kendimle olan savaşım bittiğinde ve umarım içimde sürekli bir şeyler yapmak isteyen kısım hiçlikte kaybolmuş zamanı sadece öldüren kendimi yendiğinde mutlu olacağım

Mutsuz uyumama sebep olan insanların tek tek hayatlarını sikeceğim.

saat bir gibi biraz ders çalışayım dedim. baktım acıkmışım aç aç çalışılmaz dedim kalktım kısır yaptım şimdi onu yiyeceğim sonra da ağırlık çöker, uykum gelir büyük ihtimalle ve bir gün daha çöp olur. yok ya benden adam olmayacak. cidden.

bugün en yakınıma "iyiyim" diye yalan söyledim rol yaptım. aslında hiçbir şeyimi saklamam normalde. ama saatlerdir berbat haldeyim ve onu da üzmek istemedim. çünkü o kadar harika biri ki üzüldüğümü bilse o da üzülür, acımı paylaşır anında. biraz da şey var, bu hale gelmeme sebep olan insanı kötülemek; kötületmek istemedim. ama böyle de kendime zarar veriyorum galiba. geri zekalı olduğumu söylemiş miydim? bu da diğer itiraf olsun. başkalarının beni üzmesi yetmiyormuş gibi bi de kendi kendimi üzüyorum. böyleyim. gorsel

sebebini bilmedigim bi sekilde bugun konya dışı bir sehirdeki konyalilar dernegine uye oldum.

hani doğrusunu bilirsiniz ama yine de dinlersiniz insanları. sonra benim kadar kerizseniz dersiniz acaba ben mi yanıldım fazla mı tepki gösterdim falan diye. sonra paat yine aynısını yaptığını görürsünüz. kendimi inandırmaya bile tahammülüm kalmadı artık. salak gibi hissediyorum. eger okursan bu insanlara yaptığın da bir 'travma' bu arada. üzülüyorum ama yine de kalbimin temizliğine güvenip önüme çıktığı için şükredeceğim tabi. bir an ya bir an. görmeseydim üzülmeye devam edecektim. gördüm yine üzülüyorum ama en azından başım dik.

Artık karantinada kafayı yedim. Evde annemle bütün Türk dizilerine hakimim. Şu an barajı izliyoruz. Zuhal Topal'la sofradayı hiç kaçırmadan izliyorum.:))

Elimde bir el bombası var, bomba sensin, ya gelip o bombayı elimden alıp atman lazım, yoksa bomba beni patlatacak ve hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Gel diyemem başkası var hayatında, gelir misin hiç bilmiyorum. Tek bildiğim seni çok sevdiğim ve seninle olmak istediğim. Çaresizlik içinde bir süre daha devam edicem. Umarım bir gün çözülür bazı şeyler.

" Ulu'sun! Korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar? Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar!" Ben küçükken , bu dizelerdeki "Ulu'sun"u "Ulus'un" zannediyordum....

Bugün o ses Türkiye rap çıkacakmış herhalde onun muhabbetini yapıyoz Hadise ne alaka dediler Dedim Fuat Ergin falan olsaydı iyiydi Muhabbetini yaptığımız çocuklar da rap dinliyorum diyolar Fuat Ergin kim rockçı mı o ben duymadım bunca zamandır rap dinliyorum diyolar Murda mero dinleyerek rap mi dinlenir aq Çok kıl oldum gece gece

Aşırı aşırı aşırı heyecanlıyım

Bugün kaş kalınlığının bekar ya da evli olmaya göre ayarlandığını duydum :d

Son zamanlarda aldığım tüm kararlar, yaptığım şeyler tamamen yanlış. Köşeye sıkışmış hissediyorum ve üstüme gelen her şeyi savuşturmak için saçma sapan işler yapıyorum. Hayatım boyunca hiç bu kadar kontrolü kaybettiğimi hatırlamıyorum. Umarım kendime gelir ve bir an önce toparlarım.

daraldım. artık evde tek başıma sessizce bir gün geçirmek istiyorum.

bir iş için tanımadığım biriyle telefonda konuşurken çok heyecanlanıp saçmalıyorum. Bir de karşımdakinden hiç ses çıkmıyor diye susamıyorum arka arkaya saçmalamaya devam ediyorum

Hiç bir çaba harcamadan dört ayağının üzerine düşen insanlara sinir oluyorum biz bir yerlere gelmek için resmen kıçımızı yırtıyoruz kaç ay kaç gün bekliyoruz ama onlar resmen altın tepsi içinde sunuluyor

Mutluyken buralara uğramıyorum

Kedim benim olmadığım bir gün evden kaçtı. O gün bugündür annemin sokağa attığını düşünüyorum :(

Hayatımdaki herkesi ve her şeyi silip yeniden başlamak istiyorum bazen. Ama kendimi biliyorum. Yeniden başlasam ne olur ki. Ben hep aynı sona ulaşırım her seferinde.

son zamanlarda insanlara güvenmek konusunda yaptığım yanlışa doymuyor üstüne tekrar aynı yanlışa düşüyorum en kısa sürede akıllanmam dileğiyle...

şarkılar eskisi gibi etkilemiyor. şu an beni normalde çok üzen bi şarkıyı dinliyorum. normalde olsa ağlardım falan. etkilenmedim. galiba ben de vazgeçtim sonunda. sevilmediğimi kabullendim, aşk kırıntısıyla doymaktansa tek başıma aç kalmayı kabullendim. zaten benim için vazgeçme eşiği, sinirimin geçmesi olur hep. sinirim de geçti. artık ondan da kendimden de bi beklentim kalmadı. bitti.

acıktım, yağlı şeyler yemeyeyim bu saatte dedim kalktım salata yaptım kendime onu da ekmek banıp yedim gerizekalı (aynaya karşı)

Ben ciddi ciddi kendime eziyet ediyorum; bazen fazla iyimserlikle, bazen kötümserlikle ,düşüncelerimle, duygularımla.

1 haftadır stalk yapmamıştım. bugün stalk yaptım(itiraf). aşırı canım sıkıldı 1-2 şeye, ağlaya ağlaya baktım hatta yani bakakaldım. -kamu spotu- stalk yapmayın. gerekirse meraktan ölün ama stalk yapmayın. -kamu spotu-

bir kız var aşırı ince ruhlu. amk ben koç burcu olduğum için kızı üzerim diye kıza yaklaşamıyorum. resmen kendimden sakınıyorum.

Bugün moralim çok bozuk sevgili sözlük. Uzun zaman sonra sevdiğim insanın bana karşı olan hislerinin yoğunlaştığını düşündüğüm sırada onun bana yetişemiyor olduğunu öğrenmek canımı çok yaktı. Tamam hayatı benden ibaret değil, tamam yerine getirmek zorunda olduğu belli sorumlulukları var, tamam hayatında zaman ayırması gereken tek kişi ben değilim bunların farkındayım. Peki ben kimim ve onun için ne anlam ifade ediyorum. Hayal ettiğim yerde olmadığımı düşünüyorum ve bu bana acı veriyor. İnsanın verdiği değeri size ayırdığı zamanla kıyaslamak doğru mu, yanılgı payı yok mu. Yani belki sandığımdan daha değerliyimdir olamaz mı

Nasıl seviyorsunuz ya? Valla hep bundan yakınıyorum ama aklım almıyor.Ben en son 9 yıl önce falan bir kıpırtı hissettim sonrası yok.Olmuyor yani, bir heves oluyor başta sonra iki muhabbet geçiyor ve bitiyor. Siz gerçek mi ya da heves mi olduğunu nasıl ayırıyosunuz?

birisini seversem diğerine ayıp olur diye kimseyi sevmiyorum

z kuşağı mensubu bir birey olarak ben bu teknolojiye uyum sağlayamıyorum. whatsapp'ı bilgisayara bağlamayı az önce öğrendim. bugüne dek linkleri falan hep elimlen yazıyordum. beni lütfen 90'lara yollayın en başından öğrenicem her şeyi.

Önce film izleyememeye sonra kitap okuyamamaya en sonunda da şarkı dinleyememeye başladım.

Sarılmaktan bile korkar olmuşum da haberim yokmuş. İyi olan bütün hisler beni ölesiye korkutuyor. Ya tekrar hissedersem diye ödüm kopuyor. Hep hissizliğin çaresizliğinden bahsederiz ya, ben hissizliği bile sever oldum.

Göz kapaklarım yorgun, kalbim yeterince kırgın. Nereye gitsem bu yük bana fazla gelecekti. Ben de buraya geldim.

Sürekli bir şeyleri düşünüyorum sanki hiçbir şey, yaptığım hiçbir seçim ben elimde değilmiş gibi hissediyorum. Yaptığım hiçbir seçimin önemi yokmuş gibi. Sanki bu dünyada kukla olarak yaşıyoruz.

Kendime verdiğim sözleri tutmakta zorlanıyorum. Bu kadar iradesiz olmam çok mantıksız

Hani bazı geceler olur ya insan keşke uyusam ama bir daha hiç uyanmasam diyecek kadar yorulur her şeyden. İşte bu gece tam da öyle bir gece.

hayatımı düzene koymak için çırpınırken her günümün bir öncekinden daha berbat olmasından fazlasıyla yoruldum

Olduramadım sözlük, çok söz verdim kendime yazmayacaktım artık, birine yazmayacaktım yazdım. Çok uzun süre hissiz gezdim duygularımı hissedemedim çok uzun süre böyle Halil Sezai gibi gezdim ortalıkta. Bir gün bir fotoğraf geldi gözümün önüne güzeldi, tanıyordum ama hiç böyle bakmamıştım. Hoşlandım, sevdim. Hiç belli etmedim hemde hiç. Bir gün geldi konuştuk güzeldi mutluydum. Yazılar yazmaya başladım zaman geçti, olmadı sözlük olduramadım. Ağlıyorum sözlük, öyle sessiz sessiz kimseye belli etmeden ağlamak çok zor sözlük evde tek erkek olmak sürekli güçlü gözükmeye çalışmak çok zor. Çocuk gibi ağlıyorum sözlük olmadığı için değil olduramadığım için.

5. kez aldığım dersten geçmişim sonunda çok mutluyum. :)

Bazen düşünüyorum herkes gizli gizli iyilik yapıp namazlarını kılıyorsa. Ya herkes cennete gidip ben cehenneme gidersem.

kafamdaki sesleri susturamıyorum

İyi niyetimden sürekli terk ediliyorum.

Ben ne kadar istersem insanlar bana o kadar zarar verebilir. Birisinden zarar görüyorsam ondan gelecek olan zararı bile sevdiğim içindir.

iki hafta kadar evveldi. discord'da mlbb sunucusunda bir kızla oyuna girmiştik ve, ayrıntıları geçiyorum, takımımızdaki başka bi kız için "götüm daha güzel" demişti. ben böyle terse gitmeyi, itlik etmeyi seven bi tip olduğum için "kanıtla ehehehe" tarzı konuştum. sonra discorddan görüntülü aradı, dedim "aha sıçtık sayıp sövecek"... kız dönüp şortunu bi indirdi var ya nolduğumu şaşırdım amk. elim ayağıma dolandı aramayı kapattım ahshdj. itlik yapayım derken böyle rezil olmamıştım hiç. sonra ne mi oldu? birkaç gün daha konuşup, oyun oynadıktan sonra bana "orada napıyosun, niye yanıma gelmiyosun" tarzı laflar ettiğini görünce engeli de zımbaladım. ulan aslında taciz edildim diye ban attırtsaydım keşke. şimdi düşünebildim bunu lol.

Keşke her şey daha kolay olabilse

10-11 yaşlarında annem evde yokken kapıya gelen satıcıya kumbaramdaki tüm parayı vermiştim annem sorunca da suçu abime atıp onun almış olabileceğini söylemiştim özür dilerim abi beni hep günah keçisi yapıyordun bir kere (?) de ben yapmış olmuştum

Ulan ne kadar kız arkadaşım olduysa hepside bırakıp gitti. Hep yalnız kaldım . İçimde kalsın istemedim.

zaman zaman kendimi boşluğa dalıp ağlarken buluyorum, bu çok da garip gelmiyor bana ama ailemin yanında veya samimi olmadığım insanların yanında bi anda fark ettirmeden kaçmaya çalışmak üzüyor beni. kimse görmesin, bilmesin bilse ne olacak ben buraya yazınca ne olacak, yarın ne olacak. ordan bakınca an ve gelecek kaygısı gibi duruyor, burdan bakınca da öyle. son entirimin bulunduğu başlık da buna bir kanıt niteliğinde

Ben fero dinliyorum.