asosyal itiraf

yalnız kaldığim vakitler ne zaman fotoğrafına baksam ellerim yapış yapış olurdu çünkü mandalina yerdim

asosyal itiraf topraklarına ekilecek çok tohumum var fakat kargalar eşip mahveder diye tereddüt ediyorum.

hatırlıyorum,birden geldi aklıma bir gün babam yine sebepsiz yere anneme bağırıyor çağırıyor hatta dövüyor o zamanlar kardeşim yok annem beni de alıp yatak odasına kaçıyor kapının önüne çekmeceli çekiyor ikimizde ağlıyoruz deli gibi anne yalvarırım ayrılın diyorum tamam ayrılıcaz bitecek kızım diyor sonra karakolu arıyor babamı bir geceleğine tutuyorlar sonra salıyorlar.bir gün babam işe gidiyor annem de tv izliyor babam bir şey demeden anneme yaklaşıyor çocuk aklımla baba yapma diyorum anneme fincan fırlatıyor hala izi duruyor annemin elmacık kemiğinde her güldüğünde çıkıyor ortaya.başka bir gün yine işe gidiyor annem kapıda evi süpürüyor babam yine işe gidiyor bir şey soruyor hatırlamıyorum kim yaptı bunu falan diyor ben de alakasızca ben yaptım deyip suçu üstleniyorum sonra babam anneme doğru yürüyor önüne geçiyorum anneme bir şey yapamazsın diyorum meğersem kapıya gidiyormuş.başka bir gün ev de yine kıyametler kopuyor annem beni alıp bu sefer yan komşumuza kaçıyor hayal meyal hatırlıyorum annemin sol gözü mosmordu ağlıyordum bakamıyordum komşuların yüzünede utanıyordum.başka bir gün eve bir mektup geliyor annem dava açmış sonunda ama artık 2,5 yaşlarında kardeşimde var babam okuyor sen açtın diyor babamda boşanma isteğinde bulununcaya kadar annem vazgeçiyor sürünsün istiyor ya da hala umudu var bilmiyorum babam artık evini ayıracak ben anneannem balkonda kardeşim evde koşturuyor baba gitme benim yüzümden bir daha anneyle yatmıycam falan diyor azcık olsun üzüldü mü bilmiyorum ama yemin ederim içim yanıyor 12 sene geçmesine rağmen.sonra bu i̇sraile taşınıyor iş gereği(istese gitmezdi) gitme diyorum beni buraya bağlayan bir şey yok diyor,diyemiyorum ki 2 kızın ne diye hazırlıklar tamam gidecek artık o günde doğum günüm 28 ekim geliyor veda etmeye ben artık sizin babanız değilim aramayın sormayın diyor ya 11 yaşındayım daha,denilir mi bu?ben de bekliyorum ki adam hediye falan aldı onu geçtim doğum günümü kutlamadı onuda geçtim bunlar çok ağır geldi eve geldim ağladım deliler gibi ağladım anlatamadım anneme,kardeşime o zamandan beri sevmiyorum doğum günlerini zaten.bir gün halamla konuşuyoruz ağzından kaçırıyor kalp krizi geçirmiş tr ye gelmiş 2 hafta kalmış falan arıyorum böyle böyle oldu mu diye evet oldu diyor gayet gevşek bir şekilde ne yani gerçekten bu mu diyorum ne diyeyim sanki gelebilcektin yanıma diyor.sonra tr ye dönüyor görev süresi bitiyor tayinini antalyaya istemiş bu sefer telefonla söylüyor kalıyorum öylece sokağın ortasında ağlıyorum hıçkıra hıçkıra arıyorum gitme baba ne olursun diyorum annen benle çok uğraşıyor diyor sonra gidiyor tabi her zaman olduğu gibi artık büyüğüm 9.sınıftayım beyefendi antalyalardan buraya gelmiş güya kızını görmeye(izmirde sevgilisi vardı. yeminler etti yok diye) okul kursundan çıktım şarjım bitti yanımda da sınıf arkadaşım(erkek) önümüzde de doğal olarak üç beş kişi var aynı anda çıktık aynı yere gidiyoruz onlarda erkek işte ben gördüm bunu aa baba telefonumun şarjı bitmişti haber veremedim deyip sarılıcam ama yok gözlerine bir bakıyorum annemi dövmeden önce baktığı gibi bakıyor anladım ters gidiyor bir şeyler tutuyor kolumdan sürüklüyor beni kuytu köşeye sıkıyor çenemden ben bu soğukta(izmirde kasım aralık civarı,bilen bilir kesinlikle abartılacak bir soğuk değil)bu saate kadar 4 erkekle gelen bir kızı mı bekledim diyor bir teyze görüyor bırak evladım gençtir diyor sanki bir şey yapmışım gibi..kaçıyorum bırak beni 7 senedir yoktun şimdi mi babalık yapasın geldi siktir git hayatımızdan görmek istemiyorum seni diyorum (halbuki yanıp tutuştum zamanında baba hasretinden) sonra kaçıyorum sonrada 2 sene konuşmadım aradı açmadım tam normalleşti aramız evlenicem dedi evlendi tamam normal şeyler bunlar ama zor geliyor benim annemin yaşamadığı mutluluğu neden başka kadın yaşasın? ağlıyorum yine nedenini bilmediğim bir şekilde ağlıyorum sonra geliyor ben i̇sraile taşınıyorum diyor(görev yaptığı yer eşi oralı) istifa dilekçemi verdim diyor hayırlısı olsun diyorum artık gitme desem ne fayda üni kaydı için geldik yemek yiyoruz muhabbet açtı işte hanım çocuk istiyor ne diyorsun diye soruyor küçücük çocukla ne derdim olabilir diyorum gülüyor diyemiyorum ki ben büyürken sana ihtiyacım varken sen yoktun şimdi o çocuğa babalık mı yapacaksın diyemiyorum işte.bugün aradı 3 ekimde temelli gidiyorum dedi hayırlısı olsun dedim sonra yine anlamsız ağlama seansı kendi kendime diyorum zaten antalyada olduğunda da görmüyorsun ne değişecek ki ama yok ya ne bileyim zoruma gidiyor işte of gece gece nerden geldi bu anılar uykum kaçtı resmen yemin ediyorum daraldım

kendimi yıllanmış şarap gibi hissediyorum.eskimiş ama bir o kadar da iyi ve güzel.

hayatımda birşeyler güzel gidince "keşke oda olsaydı da görseydi " hissinden kurtulamıyorum

bazen giriş yapmadan sözlükte takılıyorum fakat sırf eksi vermek için giriş yaptığım oluyor. okurken mide bulandıran, komik olduğunu sanan suserler mevcut. zaten sözlük iyiye gitmez oldu. güzel yazanlar atlara binip gitmeye başladı meydan bu komik(!)lere kaldı.

bazen bir insanın beni en çok geçmişi ilgilendirir. insan kendi hikayesini anlatmadan yarasını göstermeden güvenemem ona. hayatıma aldığım insanları büyük bir vahşilikle karşılıyorum bazen,o zaman daha çabuk kontrolü kaybediyorlar saldırdıkları anda hem kendi yaralarını görüyor hem de onları tanıyorum. hale bak! tüm hayatım tüm insan ilişkilerim kan revan içinde... başka türlüsünü bilmiyorum. mutluluk aşk sevgi kan akıtmadan olmaz bende. insanlar buna ne diyor acaba?

ya vallahi o kadar yoruldum ki babamdan aylığımı 50 tl artırmasını istedim zar zor kabul ettirdim zaten anneme anlattım 200 tl niye istemedin diyor.her muhabbette ayrı bir para konusu falan o kadar sıkıldım ki bu muhabbetlerden arkadaşlar olur da bir gün evlenirsiniz ve allah korusun ama olurda bir gün boşanırsanız çocukları uzak tutun bu pis işlerden paraymış aldatmaymış zartmış zurtmış sokayım böyle işin içine ya

bolca artı veriyorum çünkü benden eksilen bişey olmuyo çoook çok nadir eksi verdiğim oluyo oda toplasan şu ana kadar 10 15 belki vardır ulan bonkörüm yaa

i̇nternetimin dibini sıyırıyorum,param bitti,iş bulamıyorum allahım her şey üst üste resmen bu ne biçim üniversite hayatı ya

sevgi her zaman insanlar arasında mı olur, sevgi karşılıksız mıdır? bu soruların cevabını ondan öğrendim. o'nunla 5 yaşımda tanıştım. ne zaman canım sıkılsa yanına giderdim. dertleşirdik onunla. çok iyi bir dinleyiciydi. onun pek derdi olmazdı. bazen sinekler bazense mevsimlerdi tek derdi. sarardıgında su, sineklendiğinde bir ilaçla çözülürdü tüm sorunları. i̇lkokula başladığımda daha az görüşür olmuştuk. o da büyümüştü. artık kendi sorunlarını kendi çözüyordu. ama hala benim en iyi dostumdu. liseye başladığımda araya kilometreler girmişti. sadece ayda bir kez görüşebiliyorduk. benim canım dostum... görüşmememizden şikayet ettiğini anlıyordum. hatta babam onun dilinden anlamamı onun dalındaki vitaminlerden oldun diyerek açıklardı. lise son sınıfa gelmiştim. yine soğuk bir kasım sonunda yanına gidiyordum. ve o an o yaşıma kadar yaşamadığım bir duyguyu yaşadım. dehşet, üzüntü... hayır hayır acıydı bunun adı... hayatımda var olmuş ve olacak en büyük dostum yoktu orada. bir iki meyvesi yerdeydi. yıkmışlardı onu kökü bile durmuyordu yerinde.i̇nanamadım.etkisinden kurtulmak aylar sürdü. o benim en büyük dostumdu. hala da öyle kesilmeden önce bir tohumunu bırakmış olsa ki şu anda bu yazıyı onun altında yazıyorum. benim en büyük dostum ve mirasına iyi bakıyorum...

özür dilerim sözlük ama sana sadece içimdeki bulantı ve karanlık dayanılmaz olduğunda geliyorum. sanırım mutlu insanlar yazmıyor tezinde haklılar.

sizce de artık farklı bir şeyler denemenizin zamanı gelmedi mi? mütemadiyen kırılıyorum ama ölmüyorum işte. pompalıyla vurun geçin aga yazık emeğinize.

karmamın fazlasıyla artacağı düşüncesiyle girdiğim entrylerde noktalama işaretleri bulundururum.(nokta)

elin de kalan fotoğraflarına bakıp, bakıp ağlamak? biliyorum bu yaptığım hiç hoş değil. ve sana dair her anıda bana acı vuran bişeyler var. ve sana dair tuttuğum dilekler. i̇çim karmakarışık, içim karanlık. bu gece seni rüyam da gördüm. gözlerimi açmaktan kaçtım. i̇lk defa bir rüyayı uyanır uyanmaz hatırladım. i̇lk defa bir rüyayı uyandıktan sonra değil de hemen uyanır uyanmaz hatırladım. tanrının bu sanatını insan harbi zorlamış. yenildik mi biz maziye? ben bu gecelerin hesabını kimlere sorarım?

kocam uyurken burnuna saçlarını sokuyorum, yüzünü buruşturmasını izliyorum ve bu beni çok mutlu ediyor. ne var hiç mi ruh hastası görmediniz?

bugün doğum günüm , 00.00 da mesaj atan dostlarım vardı. nerede onlar ? çok özledim.

aşık oldum. kendime bile daha tam manasıyla itiraf edemezken buraya ediyorum. evet. maalesef ikinci kez gönül kapılarımı aralayan bir varlığa tutuldum. bir zamanlar da çok sevip toprağa verdim canımın bir parçasını. i̇hanet gibi hissediyorum şimdiki hallerimi. büyük uğraş verip tekrar kendime yeni bir ben bulmuş olsam da zaman zaman aklıma geliyor o. kapalı kapılar anahtar arıyor ve anahtarın yerini bilen kimse yok. bombok bir durum yani.

ne istediğimi bilmiyorum,ne yapmak istediğimi kafamda sanki çölde geziyorum.git git bitmiyor,sonu yok sanki bu çölün bazen sahra oluşuyor.tam seviniyorum oda gidiyor.bi bulamadım teomanın şarkısındaki gibi çölde çiçek.

yemek yemeyi çook seviyorum ama yiyince de deli gibi kilo alıyorum :(

ilişki meraklısı birisi değilim,etrafımda ki saçma sapan çıkar ilişkilerini görünce arasıra yanlızlığımla gururda duyuyorum ama artık sevmek ve sevdiğim kişi tarafından sevilmek istiyorum mutlu olmak ve mutlu etmek istiyorum sanki ilacım buymuş gibi geliyor nedense

şimdi şekilli şukullu entiriler girip berlin duyarı kasar, prim yapardım ama uykum var.

üzülmemiş gibi yapıyorum ama üzülüyorum kırılmamış gibi yapıyorum ama kırılıyorum umrumda değilmiş gibi davranıyorum ama umrumda

bugün sözlükte kendini zeki zanneden bir arkadaştan mesaj aldım. bir kere haddini bildirdiğim bir hanım kızımızın eski sevgilisiymiş benden haber soruyor. bana ne dedim baya tersledim. çok kırıcısın dedi karşımdakinin hislerini önemsemiyormuşum. düşündüm bunun üzerine. itiraf edeyim yalnızca ama yalnızca sevgilimi kırmaktan korkuyorum. hayatım boyunca ne zaman bir adamı sevsem ne ailem ne işim ne de bir başka şey onun önüne geçemez. benim önemsediğim tek his sevgilimin hisleri. bencilce fakat gerçek. ayrıca tüm gün 10 ar dakika bekleyerek beni eksileme yarışına giren orada burada adımı bile bilmeden lafımı yapan sonra gelip sahte hesaplarla ağzımdan laf almaya çalışan zeka küplerinin hislerini neden önemseyeyim ki? siz benim tek bir kelimemi hiç yargı belirtmeden taciz etmeden okuyabildiğinizde sizi önemserim. çünkü yine itiraf edeyim aranızda üç gün ortadan kaybolunca nefes almadan haber beklediklerim sesini duymadan uyuyamadıklarım da var. kalpsiz değilim merhameti hakedene gösteririm hepsi bu.

(#2097800) bu entiriyi girdikten sonra tüm entirilerimi artılayan yani 140 kadar artı veren kişi seni çoooooook seviyorum

yarına mimarlığa giriş dersine yetiştirmem gereken çizimim mi varmış araştırmam gereken 2 mimar mı varmış yarına maket mi varmış umrumda değil şu an deli gibi troll eğlence araçlarım var çok eğleniyorum ama inş yarın girmez.

(bkz: garip hissiyatlar) sanki birine asigim, dibimde ama uzagim. var ama yok. i̇cimde oyle bir hissiyat var ki anlatamiyorum. kramp giriyor gibi bazen, ölmus gibi hissediyorum o kisi icin. ama bazen oyle kipir kipir oluyor ki icim, koseyi donunce onunla karsilacagim da sarilacagim simsiki. cok degisik, anlamlandiramiyorum cogu zaman. ozluyorum, seviyorum, aci cekiyorum. kim icin? bilmiyorum. bosluk icerisinde boguluyorum, sevilmek istiyorum, gozlerime cok baska bakan biri olsun istiyorum. i̇nanamiyorum, yok olmayacak oyle seyler diyorum. ask diye bir sey yok, diyorum. zerre kadar kucuk bir sey umut ediyor, bekliyor onu, her kimse.

şehrin en güzel saatlerinde göz kırpan sokak lambaları karşıladı beni 
yine sen yoksun ay karanlık sevgilim, içimdeki hasreti sessizlikle sensizlikle bastırmaya çalışıyorum ama çabalarım boşa biliyorum
 i̇htimallerin sarhoş olduğu saatlerdeyim, güneşin batışı dolunayı karşılıyordu göz bebeklerimde
 sana istedigim kadar şiir yazsam bu saatte duyar mı o kalbin
şair şiir yazarken gülümser mi her acı olaya 
yıprandık
 yıprattık birbirimizi
 ama hala kalplerimizin bir attığı aşikar biliyorsun
 i̇kimizin de bizim için ağlamaktan mosmor olan gözleri var bir de bir de bunun hesabını bizden soracak olan yaradan
 ne hesap vericeksin bilmiyorum
 ben “kalbinin ritmini 3 saniyeliğine değiştiren adam” 
giderken de böyle kalmak istiyorum senin aklında 
daha fazla acıtmak istemiyorum canımı 
senin yangınına bir kaç kül bırakıp gidiyorum

hayatın gerçeklerini çok çok çok çok ama çok fazla hafife alıyorum. lan oğlum dünyanın en geri zekalı insanı gibi hissediyorum şu an kendimi. hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor. ne yapsam elimde kalıyor. cidden bütün aksilikler beni bulmuyor ben onlara koşuyorum resmen. bu ciddiyetsizlik beni mahvetti. kabullenemiyorum lan resmen hiçbir şeyi. sindiremiyorum. i̇ç dünyam resmen yarım kalmış hikayelerin mezarlığına dönüştü. bir insanın hiç mi adam akıllı bir işi olmaz lan. hiç mi normal insanlar gibi düşünemez, normal insanlar gibi davranamaz lan? allah belamı versin benim. gerçi verdi de zaten, veriyor da hala, böyle giderse hız kesmeden vermeye de devam edecek. ben görmek istemiyorum, göstermek istemiyorum sadece. çok kötüyüm lan şu an. i̇ntihar değil de kaçıp gitmek istiyorum galiba. kendimi değil de çevremdeki insanları öldürmek istiyorum galiba. kendimi gömemesem de onları gömemesem de bir şekilde kaybolmak istiyorum galiba. evet korkağın tekiyim. kaçmak istiyorum galiba. her şeyden.

lisedeki felsefe hocam dün gece mide kanserinden dolayı vefat etmiş,üstelik eşi de ikiz bebeklerine hamileymiş,derslerde "gitmeden önce görebilicekmiyim ikizlerimi" diye konuşuyormuş garip geliyor,inandırıcı gelmiyor ama arkadaşlar ölüm var ve sevdiklerinize de bunu bilerek ve düşünerek yaklaşın üzmeyin birbirinizi gece tartıştığınız insan sabaha çıkamayabilir aynı şekilde siz de öyle o yüzden düşünerek hareket edin ağzınızdan çıkanları ona göre ayarlayın.iyi akşamlar.

ulan bazen düşünüyorum da yemin ederim katlanılmaz, çekilmez adamın tekiyim. etrafımdakilere de şaşırıp kalıyorum, nasıl tahammül ediyorlar diye. o yüzden hayatımdan giden kimseye bir şey diyemiyorum, e haklılar deyip susuyorum. sıkıldım be, içinde bulunduğum bedenden de karakterden de kafadan da sıkıldım. bazen şöyle kendime acayip dalasım geliyor, bir anda yeryüzünden kaybolmak istiyorum. boşluktan boşluğa sürüklenip duruyorum, sürekli modum düşük, sürekli keyifsizim. şöyle yüksek bir yere çıkıp saatlerce, günlerce şehri izlemek istiyorum, yanımda biri olsun desem e kimse olmaz onu da biliyorum, kendimle konuşmaktan da yoruldum. ''allah beni kahretsin, ve ediyor da.''

yine uzun bir inzivanın ardından sözlüğe giriş yaptım. her zamanki gibi önce yazdığım eski yazılara bir göz attım. bazılarına vay be bunu ben mi yazmışım dedim, bazılarına da püü allah belamı versin bunu mu kafaya takmışım dedim. aslında burası benim günlüğüm gibi. kimsenin kim olduğumu bilmediği ve dilediğim zaman geçmişe dönebildiğim tek yer. eğer üzerinize yapışmış sorumluluklar ve karakter varsa hiçbir yerde rahat olamıyorsunuz. neredeyse 2 yıldır sözlükte hesabım olduğunu birine söylesem bana inanmaz sanırım. i̇nsanların sizinle ilgili kesin yargıları vardır. bunları asla değiştiremezsiniz. benimle ilgili yargılardan biri de asla küfür edemeyeceğimdir mesela. ama ben burda küfür de ediyorum. ya da başka bir yargı daha, benim eğlenceli bir insan olamayacağım yönündedir. ama bilin bakalım evde herkesten daha komik olan kim? gerçek ne biliyor musunuz? herkes sadece belli kalıplar kullanarak insanlara bir şeyler biçiyor. kendilerince o insanı o kalıba sokuyorlar. ama kimse sizin gerçekte kim olduğunuzu zerre umursamıyor. kimse sizi tanımak için çaba göstermiyor. bunların sonucunda da benim gibi insanlar ortaya çıkıyor işte.

arkadaşım, bu yazıyı okumayacaksın belki ama bugün arabanın döşemesine ice tea döktüm ve kapı kolunu bozdum. (bkz: tofaş)

bazen yalnızlık böyle bir dank ediyor ya kalkıp dışarı atası geliyor insanın kendini. şehir dışında olup sevdiklerini geride bırakınca bir de onların arayıp sormamaları üstüne eklenince, kimsesiz sessiz yerler arayıp gizliden paket almaya başladı isen, aklına o gün ki çaresizliğin geldikçe öksüre öksüre çekiyorsan sigarayı bir de elinde az bi para kaldığı halde gidip çakmak falan aldıysan senin aklına sıçayım ama daha iyi bir çözüm önerim yok üzgünüm iyi geceler

mükemmel giden herşeyin bir rüya olma ihtimaline karşı uyanmak istemiyorum eğer bir rüyaysa bu rüyada öldürün beni

arkadaşlar mesaj kutuma kız erkek ayırt etmeksizin "arkadaşca sohbet etmek" için çağırıyorum. benim sevgilim var amacım sevgili edinmek buradan kiz düşürmek değil. bakin takrar ediyorum b e n i m s e v g i l i m v a r! o yüzden sizi düşürmekle değil sohbet etmekle ilgileniyorum.

ey sözlük halkı. her biri birbirinden değerli yazar arkadaşlar ( kötüler hariç lan) şimdi iyi kötü burada benim yaklaşık bir yılım geçti. benim bugün duyduğum bir cümle çok düşündürdü ve bir kanıya vardım. ben birileriyle derdimi paylaştığımda onları da üzüyormuşum. e burada çoğunlukla içimi döküyorum. ve maalesef içimizde kederle dolu olduğu için iyi kalpli sizler de benim yüzümden üzülüyorsunuz. buna da gerek yok artık. dedim ki ulan deli. kırk yılın başı mantıklı bişey yap ve burada tam bir yılını doldurduğun gün veda et. dokuz gün sonra buraya veda edeceğim. üzdüğüm kırdığım kim varsa özür dilerim. abimin de dediği gibi "senin mutlaka suçun vardır". neyse gençler hepiniz haklarınızı helal edin. başta burada olmama vesile olan madridli belaya ve tüm moderatör ekibine teşekkür ederim. hepiniz allah'a emanet olun. eyvallah :)

bir zamanlar sevdiğim kızın arkamdan yaptığı dedikoduyu öğrendim.kız'ın halasının ile eşinin arasında problem olduğu için.genelleme yapmış.türkiye'deki erkekler hep standart eşlerini dövüyor,baskı uyguluyor.şimdi madmanle evlenirsem oda öyle yapar gibisinden,bana standart demiş.pü yazıklar olsun.hiç tanımamış lan beni.kíz kuzenlerinede burnu havada demiş.halbuki kuzenleri neyse oda o.bu kız bu saatten sonra kendi gelsede evlenmem.2 senedir konuşuyorduk.bu 2 senede beni tanımayan anlamayan insanla ben nasıl 1 ömür aynı yatakta aynı evde yaşayıp hayatımdan bir şeyler paylaşıyım.buraya yazdım rahatladım.gidip bi çay içem.

300'den 285'i çıkarınca nasıl 15 kalır aklım almıyor. bazen basit şeylerin üzerine çok durunca bildiğim basit işlemleri bile unutuyorum. gülmesenize öyle. bölmeyi bile unuttum ama diskriminant çözebiliyorum :(

bu amına kodumun bölümünü her proje dersinde her makette bırakıp tıp okurum yether diyorum ama yinede zevkle yapıyorum. aşkla işkence bir arada. binadan akşam çıkmak mı dersin her türlü rezillik var amk. üstüne üstlük yetişmiyor. daha ikinci haftadayız namussuz hocalar!

bugün sizinle paylaşmak istediğim bir sevincim var. bakmayın öyle tripli yazılarıma. arada benim de hayatımda güzel şeyler oluyor. ama hiçbir yerde istenmediğim için tek rahat olduğum ve sevildiğimi düşündüğüm lan tamam sevildiğim yer olan sözlükte sizlerle paylaşmak istedim. hem ulusal hem uluslararası çalışan x bir şirketten arandım ve görüşme için bekleniyorum. kendi mesleğimle ilgili bir şeyler yapmayı o kadar uzun zamandır istiyordum ki sonunda bir adım daha yaklaştım. yine tek olmadığımı bildiğim bir konuya değinerek söylüyorum ki; çok heveslenirsem kesin olmaz. zaten neyi istedik de oldu bu hayatta diyerek yine drama bağladım. haydi hayırlı geceler dostlar.

fark ettim de son zamanlardaki mutluluk sebeplerimin hepsi yemekle alakalı skskksksks

benim onunla aramda kocaman şehirler var ve biz hiç yüzyüze görüşemedik sadece skype üzerinden videolu aramalar falan bana bitane ss attı benim gülerken halimin resmini çekmiş o ara küçük elranda kendisi var oda görünüyo orda ve orda ekrana öyle bi bakmış ki geceleri o haline bakıp gülümsüyorum ve öyle uyuyorum mutlu uyuyorum ya :) . bilmiyorum önceden mesafenin sevgiye engel olduğunu düşünürdüm şu an bu mesafede bile mutluyum :)

sanırım bugün aşık oldum sözlük. öyle ilk görüşte aşk falan olmadı. derslerin ikinci günü karşımdaki sıramda görüverdim onu. i̇lk defa o zaman farkına vardım. yüzü, elleri, hareketleri o kadar güzeldi ki... yıllardır beklediğim kişi bu olabilir mi diye düşündürdü. hoşlanmıştım bir kere. daha sonraki günlerde bu hoşlanma giderek bağlanmaya dönmeye başladı. her görüşümde beni baştan ayağa titreten bir sıcaklık dalgası yayılır oldu vücudumda. o kadar güzel bir his ki... bir bağımlılıktan kurtulmaya çalışıyorsun sanki. ama bu sana dayanılmaz bir ıstırap vermiyor. tatlı bir acısı var. hele bir gülüşü var ki... o her güldüğünde baştan yaratılıyorum. onun hareketlerini de yanlış yorumlamadıysam ki inşallah yanlış değildir hislerimin karşılıksız olduğunu düşünmüyorum. belki benim hislerim kadar güçlü değil ama bir karşılığı var. şöyle bir olay da var ki kızların ne düşündüğüne veya ne yapmaya çalıştığına dair zerre fikrim yok. 4 günlük gözlemlerim sonucunda şunları gördüm: i̇lk iki gün daha özensiz ve belli belirsiz makyajla geliyordu derslere ve sıklıkla göz teması kuruluyordu (yani göz temasından kastım dik dik bakmak değil de karşındakinin bakmadığı zamanlarda onu seyredersin sonra o sana döndüğünde gözlerini kaçırırsın o küçük zaman dilimlerinden bahsediyorum.) sonraki iki gün derslere daha belirgin ve özenli makyajla geldi. ancak göz temasından kesinlikle kaçınıyordu. gerçekten anlam veremedim. ya bir anda bana olan ilgisini kaybetti ya da peşinde sürükleyebileceği birini fark ettiği anda süründürmeye başladı. artık bundan sonra ne yaparım bilmiyorum.

yine eski şarkıları dinleyerek olmayan aşk acımı çektim.deliyim heralde.

bu gibi anonim ortamda tanınmak bazı kimseler için iyi sonuçlar doğurmuyor. misalen burayı günlük tarzında kullanmak isteyen yazarların gündelik hayatta "sen aşk acısı mı çekiyorsun len mq" minvalinde tepkiler ile karşılaşması fazlasıyla normal. siz siz olun kendinizi ifşa etmeyin.

bazı geceler yanıma geliyor sözlük ama yemin ederim o kadar gerçek ki, konuşuyor; ama boş değil he böyle neden gittiğini falan anlatıyor üzülme diyor. o kadar inanıyorum ki gerçek olduğuna. ama sabah mezarının resmiyle uyanıyorum sözlük. canım yanıyor ama çıtım çıkmıyor. çok özlüyorum be sözlük.

18-19 yıldır belki daha fazla i̇zmir'de yaşıyorum.izmirrrr wooaaw ne muhteşem şehir ama,kızları meşhurdur i̇zmir'in.köye gittiğimde i̇zmirde yaşayıp sevgilim yok diye 2.dereceden kuzenler benle dalga geçiyordu.i̇stesem sevgili ve arkadaş cevremi geniş tutacak birisimiydim ? evet öyledim.çünkü bir şeyi gerçekten istersem yapabilecek biriydim.yalan söyleyemem sevdiğim kızlar oldu ama sevdiğime kaldı.ilk adımı atmadım.çünkü karakter olarak bir arkadaş ortamında fazla yalan,ihanet,.. açıkçası güvensizliğe götürdü.çünkü ben aynı anda 5 kıza seni seviyorum diyebilecek birisi değilim.bir kızın duygularıyla oynamak bilmiyorum yapamam değilde.istemiyorum ve istemiyordum.hala i̇zmir'deyim arkadaşlarım var.ama çok değil 2-3 az ama öz.1 tanesiyle iliskimi kesicem.1 daha fazlaydı ama insanlar aniden değişir ya çocukluk arkadaşım bı anda samimiyetsizleşti.onlada iliskimi kestim.insanlara karşı yapmam gereken şeyleri yaptım.elimden geldiğince arayı sıcak tuttum ama bir şekilde gidiyorlar.i̇yi olsan bile gidiyorlar.ama mutluyum çünkü birinin duygularıyla oynamadım.kız olsun erkek olsun.haklıya haklı,haksıza haksız dedim ki en yakın arkadaşım olsa bile.yalnızım,herkes yalnız ama güçlüyüm.pes etmeyin asla arkadaşlar.iyi insan olup çok iyi şeyler kazanmamış olabilirim ama güçlüyüm.şuan en kötü günlerimi geçiriyorum ama "acı güçlendirir" arkadaşlar.hayatımın belki ileriki dönemlerinde aynı şeylerle karşılaşıcam ama yine güçlü durucam.pes etmek yok

hadi hep beraber dürüst olalım. yandaki başlıklarda girdi sayısı hangisi fazla ise ona yaziyoruz genelde.