asosyal itiraf

normal şartlarda ne bi mesaj ne bi bildirim gelir, dün telefonumu satıp bugün yenisini aldım. aradaki 24 saatte olanlar olmuş. mesajlar, bildirimler havada uçuşuyor...

az önce hesabı gizli bi kızı stalklarken kız o an takip attı allah ya rabbi korkunç bir andı dkldldld

şu anda 3 kız birleştik ders çalışmaya çalışıyoruz fakat tam karşımda oturan arkadaşım bütün tükürük bezlerini çalıştırarak ve neden olduğunu anlamadığım bir şekilde tüm gırtlağını kullanarak üzüm yiyor çakıcam ağzının üstüne resmen kuduruyorum sinirden çok yakın değiliz ki uyarayım adam gibi ye şunu diyeyim takıntılarım yüzünden sinir hastası olucam valla

bugün eski okulumdan bir çocuk mesaj atmış. "çok özledim seni okulun her yerinde sen varsın. sanki hep yanımdasın ama yine de özlüyorum seni. seni seviyorum." yazmış. benim için ağladığına bizzat şahit olduğum biri. kendimden nefret ediyorum sözlük nasıl bir insana kendimi böylesi sevdirmis olabilirim ki teneffüslere bile çıkmazken. nasıl olur da daha önce selamlaşmadığım biri beni bu kadar sever. birinin benim yüzümden acı çekmesi bana çok koyuyor be. bir insanın hayatını çıkmaza sokmak beni çıldırtıyor. ama işin kötü tarafı bunun için hiçbir şey yapmamış olmam. umarım her zaman mutlu olur..

bana güzel şeyler söyleyen insanlardan soğuyorum benim hakkımda kötü düşünenlerle zaten arkadaş olmuyorum (bkz: nasıl yanlız kalınır )

bütün başlıkları yemek olarak görmek

90ların otomobillerini, 2000lerin şarkılarını özlüyorum. 2020lere geldiğimde geride kalan 10 yıllık süre diliminden neleri özleyeceğim acaba...

sanırım ben sapyoseksüelim...

ben temmuz,ağustos,eylül aylarını gören var mı? ben görmedim de. ne ara ekime geldik.

daha şimdi ailecek bir çorbacıya oturduk. bir güzel corbalarimizi yedik. çorbanın yanında bazuka gibi bir ekmek geldi ama o kadar lezzetli ki. yiyebildiğimizi yedik tıkabasa doyduk. ekmekten de baya bir artmis malum bazuka gibi olunca bzbxbs annem ekmekle hınzırca bakıştı ve ekledi "bunu peçeteye sarıp eve mi götürsek?" anne diyorum saçmalama ekmeği götürüp napacaksın hem kocaman nereye sığdıracaksın diyorum kahvaltıda üzerine tereyağı sürüp yeriz diyor. ben benimle dalga geciyo sanıyordum harbi peçetelere ekmeği sarıp şalın altina aldı götürdü ekmeği. neden goturuyosun evde ekmek mi yok diyorum ben buna para verdim diyor babam da destek cikiyo al hanım şu peteceyle de sar diye. çılgın ebeveynlerim var, benim normal olmam bekleniyor jxndjsjs her ne olursa olsun sizi seviyorum bitanelerimmm (bkz: galiba biz fakiriz) (bkz: ruhumuz fakir)

(#1671189) farkında olmadan gavatlık yapmışım küçükken.

sanırım onu seviyor sanırım onu seviyorum

yarın işe başlıyorum. pek hakikatli bir itiraf değil sanırım şöyle vurgulayayım, yarın ilk iş günüm. i̇çimdeki her hücre çamaşır ipi gibi gergin. i̇nsan lisenin ya da üniversitenin ilk günü de heyecanlanıyor ancak en azından ne yapacağını biliyor. öğrenci olmaya alışkın bünyem bir ofiste sabah dokuzdan akşam altıya kadar ne yapacağımı pek kestiremiyor. dilekçe mi yazdırır yoksa uyapı mı öğretir, acaba kendi masam olacak mı, topuklu ayakkabı vurursa ne yapacağım, sabah kahve içebilir miyim, bunun için izin almalı mıyım, sahi öğlen ne yiyeceğiz? ya mutsuz olursam? üç bıcır köpeğin olduğu deniz manzaralı bir villada şimdilik tatlı görünen insanların arasında mutsuz olma ihtimalim azdır diye temenni ediyorum. ama ya mutsuz olursam ya bu işi severek yapamazsam? tüm bu gerginliğin içinde sen neredesin? hiç hiçbir yerdesin. yarın gelsen bu hiçlikten çıkılır mı, çıkabilir miyiz, peki ya tüm bunları sen ne kadar düşünüyorsun? belki de hiç, hiç düşünmüyorsun.

f r i e n d z o n e l a n d i m

ya sayın asosyal sözlük yazarları lütfen toplu bir alan da sigara içerken sorun rahatsız olan var mı diye resmen pasif içici oldum ciğerlerim duman dolu ya saçlarım desen ayrı kokuyor başım deli gibi ağrıyor valla az düşünceli olun kapalı alanda içmeyin grup buluşmalarında içenler olarak ayrı bir yere oturum falan düşünün alla aşkına ya

yurtta bir çocuk var hiç haz etmiyorum kendisinden. ona karşı konuşma tarzım falan bir anda değişiyor ve o bunun farkında. keşke gerçekten farkında olsa da 275m'den fazla yaklaşmasa bana.

bugün güya online ödevleri yapacaktım 1-2'ye kadar. arkadaşlar dışarı çağırdı, reddettim. ama ödevi yapmadım, canımdan parçam, kalbimin sahibiyle mesajlaştım. pişman mıyım? tabi ki de hayır. sabaha alarmı kurduk. ödevler sabaha kaldı :d

bazen gece yattığımda ertesi gün derse hiiiiç gidesim olmuyor ama bir yandan da vicdan yapıyorum gitmemezlik yapmayayım diye. öyle geceler uyumadan önce okula gitmiyim okula gitmiyim diye 5-6 defa tekrarlıyorum. ertesi sabah cidden uyanamayıp derse geç kalıyorum. sonra uyanınca 'aa zaten geç olmuş' diyip geri yatıyorum. vicdan da yapmıyorum.

ufacık bir mesaj sayesinde her zaman hissettiğim gibi değersiz hissettim kendimi.oturdum sadece bir şarkı eşliğinde saatlerce ağladım.bilmiyorum belki şarkıdan çok etkilendim,belki ruhum çok yoruldu ve aylardır içinde tuttuklarını bıraktı.belki de gerçekten sevilmediğime ağladım. ağlatmayın.kimseyi yatağında sesini bile çıkaramadan ağlamak zorunda bırakmayın.

abi bu ülke nereye gidiyor ben cidden endişelenmeye başladım bok yoluna gidiyoruz sanki ırmağa cideyruz ya biri müdahale etsin

bazı entryleri/yorumları yazıyorum, aradan biraz zaman geçiyor. o yazdıklarıma denk gelince utanıyorum. ulan ben nasıl yazmışım bunu falan diyorum ama iş işten geçmiş oluyor tabii.

tarih 5 ekim 2017 saat 16:26. asosyal itiraf başlığına girilen 2. entry. hem de bu saatte. inanılır gibi değil. 3-4 ay önce bu saatte bu başlıkta en az 2 sayfa olurdu amk. (bkz: eto bitmiş)

o kadar sinirliyim ki biri ters bi şey söylese ana avrat küfür edip silik yiyebilirim. i̇şin ilginç yanı bu sinirin kaynağını bilmiyorum. şu an beni her şey delirtebilir. biri yanımda su içse onun sesi bile çileden çıkartabilir. varolan uykum da kaçtı gitti. neler oluyor anlamıyorum.

okula başladığım ilk zamanlar solaktım ama annemin isteği üzerine (!) (bkz: belki osmanlı tokatı ) sağ ele geçtim

bir yanım hissizleşmek istiyor.diğer yanım maddi durumun iyi olursa evlenme biri kız biri erkek evlatlık edin diyor.bazende biran önce işe başlayıp çalışmak istiyor.kafam çok karışık.büyük ihtimal kısırım.evladım olmayacak.bu durumda evlenmemde olanaksız.umarım hayat iyi bir yerden bana güzel bir yol açar.yoksa ben o yolu kendim oluşturacağım.

daha demin çözdüğüm temel kavramlar testinde farkettimki ben dört işlem bilmiyormuşum resmen.

yurtta kaliyorum, yan odadaki kizda nasil bir enerji varsa "ingilicce" sarki oyleyip duruyor. tebrikler, gunumuzde boyle mutlu duymadim. masallah, ne diyeyim.

az önce ilk binamı kardeşime tasarladım ve ortaya güzel birşey çıkarınca gururlandım, sanıyorum bu ben yaptım hissi kanıma girmeye başlıyor. çocuklar gibi mutluyum.

yok ki hepsini anlattim buraya sağolun hepsini dinlediniz

müzik listemde 1 taneden başka şarkı bulunduramıyorum

twitter da biri dmden mesaj atti prensip olarak erkeklerle konuşmuyom dedim banane kardesim ben kitap vercektim dedi ulan ben de yürüyor sandim hala vicdan azabi cekiyom

aldığım bazı kararlardan ve hayatımda oluşan bazı olaylardan dolayı sözlüğe ara vereceğim.zaten normalde de sosyal medya kullanan birisi değildim hesabımı silmiyorum bir gün tekrar gelebilirim buraya.allah'a emanet olun,iyi insan olmak için yaşayın.

beni üzen insanların mutlu olmasını kaldıramıyorum gıcık oluyorum bilmiyorum bencillik mi ama öyle yani resmen kuduruyorum yav

gidecek olan gelmesin lutfen. bunu artik alnima falan yazacam. bu ne laaa

bir insanı on saniyede sevip,beş saniyede soğuyabiliyorum. allah da beni kahretsin. yıl dım

i̇yi geceler. nereye yazacağımı bilmediğim için buraya yazıyorum. aslında bi kaç itirafta da bulunacağım. yani başlık uygun sayılır. neyse konuya giriyorum. ben bu gece bir gibi gidiyorum. hepiniz allah'a emanet olun. amacım ne prim ne de duyar. ben 21 yaşındayım ve size şunu garanti ediyorum. bir şeyi elde etmek için onu çok istemek yetmiyor. hak etmek bile yetmiyor bazen. ama siz hak edin, bunun için çalışın o şey elbet sizi bulur. lafı çok uzatmayacam. herkesin büyük küçük sorunu var. olm uğraşmayın. olmuyorsa zorlamayın. hayata koskocaman bi siktir çekin ve hedefiniz neyse onun için çalışın. ben en büyük hayalimden şimdi siktir çekmiş olan abilerim için vaz geçtim. siz yapmayın. yanlış bile olsa en azından tecrübe kazanmış olursunuz be. herkese iyi sözlükler :)

evet büyük itiraf geliyor. bugüne kadar hiç sevgilim olmadı ve cinsel ilişkiye girmedim. (bkz: 00.01'i bekleyen adam gibi yazarlar)

berbat bir gün geçirdim. doğum günüm olmasına rağmen beni o kadar yordular ki gün boyu sinirden ağladım. akşamı çok güzel geçiyor ama korkuyorum açıkçası. eğer bu gece tekrar sıkıntı yaşarsam çıldıracağım sanırım.

hacettepe gsf yetenek sınavına elimi sallaya sallaya girmiştim yanımda babam vardı, baktı herkes harıl harıl bir şeyler karalıyor. bana sen niye çizmiyorsun dedi, dedim bunlar mal ya ben hepsini patates ederim. edemedim, edemediğim gibi sınavı da kazanamamıştım. babam 1 ay taşşak geçti benle

ben galiba aşık oldum bu da son entrym kendimi imha ediyorum hadi eyv

kafamda hep bi ölme isteği var.ama böyle ailemi kiz arkadasimi en az üzecek sekilde.ne bileyim şehit olsam yada bi kahramanlik yapip ölsemde biraz içleri ferahlasa.bu hayatta ölmekte nasip işi secemiyosun iste.

(biraz baba bir itiraf olacak.) kardeş payı'nda bir sahne vardı. (evin babası) tahsin'nin ölümünden sonra (evin oğlu) ali ve şükriye (ali'nin sevdiği) akşam vakti sokakta karşılaşıyorlar. sonraki konuşma aynen şöyle; + ali? - şükriye? + şey, ben bugün başsağlığı dileyemedim sana. başın sağ olsun... - sağ ol, sağ ol şükriye. hepimizin... + nasılsın? - iyi... sen? + iyi... ben yarın yine uğrıycam... iyi akşamlar. - şükriye, aslında ben var ya, iyi değilim... (sonra da ali sokak ortasında feryat figan ağlamaya başlıyor şükriye'nin dizinde.) link itiraf: işte ben de böyle çocuk gibi ağlamak istiyorum. sokağın ortasında, bağıra çağıra, kimseye aldırış etmeden, ağlarken çirkinleşe çirkinleşe. biri olsa sevdiğim, ben de dizinde ağlasam rahatlayacağım gibi geliyor. ya da ben öyle inanmak istiyorum, bilmiyorum.

mükemmel bir şey varsa elimde un ufak edene kadar bitiririm. huyum bu. ama bu sefer farklı olsun istiyorum. tüm bencilliğimin ötesinde değerli bir şey için farklı olsun.

orta okulda bir arkadaşım vardı bir ara konuşuyoruz böyle konu ilkokula geldi neyse bu dedi ki ben bir yıl boyunca hep aynı defteri kullandım. bende şey dedim tabi hiç mi yazı yazmadin bir yıl boyunca nasıl hep aynı defteri kullandin. yok öyle değil dedi ya hepsini yazardım ama geri silerdim neden böyle bişey yaptin dedim. defterim biterse babam yenisini almak zorunda kalacaktı bende ona masraf olmasin diye hepsini yazardım hoca tahtayı sildiği gibi bende defterdekileri silerdim dedi. ne tepki vereceğimi şaşırdım ya.

sene 2003 falan. nezin klibini izlerken 'pipimi' ekrana değdiriyordum... allah affetsin. tabi sonra adının nezihe olduğunu öğrenince baya bir burkuldum...

öyle telefonda sınıf grubundaki konuşmaları okuyorum annem atladı birden kimle konuşuyorsun diye bende çektim kimseyle ya ne alaka diye,e birden sinirlendim öyle atlamasına öyle bir tepki verdim.sabahta kardeşim almış telefonumla oynuyor izin alman gerekmez miydi diye kızdım sjsjsjssjsj oturuyoruz kahvaltı yaptık annem diyor kızım biliyorum olsa söylersin ama saklamana gerek yok üniversiteye gidiyorsun olabilir böyle şeyler sjsjsjsjjsjsjs kardeşim de evet abla kim falan diyor bi gülme tuttu valla sabah sabah sjsjsjsjsjsj

bu saatte aniden yurttan cikip otogara geldik. sebebi ölüm haberi almamiz. i̇nsanlarin degerini bilin amk

i̇nsanın saçlarından daha önemli kırıkları vardır. mesela bir kalbi kırmak, bir karıncayı ezmek kadar kolaydır ve parmak uçlarından daha mütevazi bir yer varsa avucunun içidir. i̇stediğin kadar dağıt, parçala, harca beni bitiremezsin. 
ben senin gönül zenginliğin, kalp kırıklığın, hayal kırıklığın, hayat kırıklığınım.. beni bağışla ama bir başkasına bağışlama.
i̇nsanın; 
dilinin dönmediği dualar vardır,
hatalarından sınıfta kaldığı dersler vardır,
gelecekten korktuğu anlar vardır,
kaybetmekten korktuğu kişiler vardır,
yazıp da gönderemediği mesajlar vardır. bir an önce sabah olmasını diliyorum, aslında dolan kül tablasına değil kızgınlığım, penceremden içeri giren soğuğa değil, içimin parçalanmasına değil, söylemek isteyip de söyleyemediğim cümlelere değil. kızgınlığım sana. kızgınlığım geç kalınmışlığa, başkasının sana dokunacak olmasına.. bırakmamalıydın.
bile bile birini uçurumdan aşağı itmek vicdansızlıktır.
vicdanın rahat olsun içimdesin… içelim, gece uzun.

6-7 yaşları civarında bir hırsızlık vukuatım oldu hemen söveyim bana o yaşlarda ahlâkî değerler tam oturmuyor maalesef. çaldığım bir kalem açacağıydı kırmızı renk ve çok güzeldi. 15 küsür yıl geçti hâlâ unutamıyorum saçma gelebilir belki size, benim için önemli insan dün yediği yemeği unuturken ben bu olayı unutamıyorum . açacağın sahibi akrabam belki şimdi gidip söylesem utancımdan yerin dibine girerim o denli önemli oldu benim için ha bir milyar çalmışım ha ufak bir açacak benim için ikiside ahlaksızlık içimde tutamadım buydu itiraf edeceklerim böyle söyledi aptal çocuk.

eskiden dost dediğim sonradan sevgilileri için aramıza mesafe koyan insanların hala sevgilileriyle mutlu olmaları moralimi bozuyor.evet egomdan dolayı kaldıramıyorum mutluluklarını kabul ediyorum ama istemiyorum mutlu olmalarını.ben onlarla olan anılarımı hatırlayıp gözlerim dolmuş halde vay bee derken onların kahkahalara boğulmalarını kaldıramıyorum.