asosyal itiraf

bu aralar mutluluk yakınmış gibi hissediyorum. hayırlısı..

yolda karşıdan karşıya tek başıma geçemiyorum. geçiyorum ama bu bayaa uzun sürüyor. yol bomboş olana kadar bekliyorum. çünkü arabalardan, hızdan korkuyorum. i̇yi geceler.

i̇lk tarif cezamı yedim bugün... bir yandan seviniyorum iyi ki çok hızlı değildim kendim ödeyeceğim diye, bir yandan da madem ceza yedim bari adam gibi en az 150yle falan yeseydim diyorum. kafam çok karışık. duygularımı kontrol edemiyorum sözlük. bir de bana borç para verebilecek olan var mı?

10 yıldan fazla bi zaman önce babamı kaybettim. annemin başka bi adamla evlenebileceği düşüncesi çok zoruma gidiyo ama anneme evlenmesinin çok normal bi şey olduğunu söylüyorum. evlenmek isterse evlensin tamam bunu anlayışla karşılarım bu kadar olgunluğa sahibim ama kabullenemem diye düşünüyorum. bugün annemin bi arkadaşının tekrardan evlendiğini öğrendim. annemin de evlenebileceği gerçeği hani tokat gibi çarptı derler ya işte tam öyle oldu.

bir kere bile sarilamadik içimde kaldı. bir kere bile tutamadığım ellerini özledim. ya sesini özledim. ve benim aptalligim yüzünden bu durumdayiz. bu kadar istediğim adamı kendime yaklastirmadim. her defasında ittim. o da benden vazgecti. hakettim

birisini hayatıma soktuğumda onu asla unutamayacağım diye ödüm kopuyor. o kişi bir gün gidicek ve ben geride kaldığımda onsuz bir hayatta nasıl tutunacağım. çok korkuyorum. hiç yaşamadım ve yaşamak istemiyorum. bu yüzden hayatıma giren insanlara çok bağlanmamaya çalıştım. sevdim evet ama bağlanmamaya çalıştım. ne yapıyorum? doğru mu? yanlış mı? hiçbir fikrim yok. ama böyleyim. insanların birlikte dahi olmadığı kişilere olan duygularını gördükçe onlar için de korkuyorum.

annemle babamı özledim

arkadaşım ondan hoşlandığımı sandığı için benimle konuşmayı kesti.yok böyle şey ya sinirden ne yapacağımı bilmiyorum

gülüşümden bir şeyler kaybettim.

ümraniye dutluk iett durağından tüm online yazarlara günaydınlar :)

onu özlemekten keyif alsam bile özlemekten yoruldum be

sözlükten tatlı bi kızla tanıştım

bazı akşamlar geçmişte yaşadığım sıkıntılar aklıma geliyor ve her seferinde neden bu kadar acımasızlar diye ağlıyorum bazen de sırf bu yüzden uyuyamıyorum

sevdiğim insanı herşeyden korudum ama kendimden koruyamadım. büyük bir hata yaptım. i̇nşallah bunu okursun. senin için hergün dua edeceğim. emin ol. beni affet. bir erkeği uzebilecek fazla şey yoktur.

yazıp yazıp siliyorum. cesaret denen şeyden eser kalmadı. noldu bana böyle?

i̇yi geceler arkadaşlar. ruhumun tükendiğini hissettiğim bir dönemdeyim. yaşadığım sorunları içime ata ata ve çok yakınlarımın canımı yakan sözleriyle karışa karışa eridim şeker misali. i̇yi geceler arkadaşlar, ben bittim siz kendinize iyi bakın. buraya yazıyorum çünkü sevgilim ve ailem dahil kendimi doğru düzgün kimseye açamıyorum. sizi de sıktım. i̇yi geceler arkadaşlar.

6 yıldır yazarlık yapıyorum. bir çok sözlükte bulundum. son bulunduğum yer burası ve buraya çok farklı bir sempati besliyorum. buraya geldiğim günden beri buraya bir şey katmaya ve burda ki yazarlara bir şeyler vermeye çalışıyorum. mesela (bkz: asosyal sözlük 1. geleneksel kitap çekilişi) misal bunun gibi. bazı kişiler bunları mod olmak için yaptığımı söylüyor. alakası yok inanın. mod olmak istesem, madridli bela'yı het gün darlardım. velhasılı kelâm, eğer size bir şey katıyor; size yardımcı oluyor ve duygularınıza ortak oluyorsam bu benim için en güzel mutluluktur. iyi ki varsınız gençler.

mehmet dinçerler ile tanıştım ❤❤❤❤

elbet birgün benim halkı olduğum ortaya çıkacak

neden erkeklerin bu kadar güçlü olması bekleniyor şu hayatta ben mesela hiç de o kadar güçlü değilim güçlü gibi görünmekten güçlü gibi davranmaktan yoruldum

gece 02:40'ta bir telefon geldi, bir yere gitmek zorunda kaldım ve başıma inanılmaz tuhaf şeyler geldi bir ara anlatacağım hepsini...şimdilik hepinize günaydın demek istedim sadece ✋🏼 günaydın... bugün yep yeni bir hayata uyanacaksınız lütfen içinizden geleni yaşayın bir sonraki gün bunun için şansınız olmayabilir.

bana önerdiği şarkıyı her dinlediğimde o geliyor aklıma ama bırakamıyorum dinlemeyi. ondan bana kalan çok az şey var çünkü. sanki bu şarkı hayatımda onu temsilen bulunuyor gibi bir his..

annem yok . yeni tanıştığım kişilerin bilmesini sevmiyorum. duyduktan sonra çok garip bakıyorlar ve bu canımı acıtıyor.

türk ırkı sağ olsun.

bu gün doğum günüm..

yazdığım, günlerce yazmak için sabahladığım 8 sayfalık ingilizce makalemi sevgili hocamız yaptığım teknik bir hatadan dolayı çalıntı olarak değerlendirmiş ve saymamış. verdiğim emeklerin, günlerin, saatlerin bir tırnak işareti yüzünden çalıntıya girmesi beni hayvan gibi ağlattı şu an. kendimi iett nin önüne mi atsam yoksa pencereden mi atlasam? hayat şu an aşırı anlamsız. selpak'ı olan verebilir mi tşkr..

eski sevgilimi hayat şarkisinda gördüm 🤧

son zamanlarda kendimi tanıyamıyorum. yaptığım şeyler yüzünden hep bi pişmanlık duyuyorum. öylesine amaçsız bi şekilde yaşamaya başladım ki bu durum çok canımı sıkıyo. ailem arkadaşlarım hocalarım akrabalarım.. herkes benden bişeyleri başarmamı beklerken ben git gide bomboş gereksiz bi insan oluyorum

"forumvari olduğu için modlardan rica ediyorum bu başlık ve entiriyi lütfen silmeyin." herkesin melankolik dönemleri ve hayatı sorguladığı küçük bir zaman aralığı olur. benim ise bugündü. bunun birçok sebebi var ama en önemlisi artık doğum günümün yalnızca ailem tarafından kutlanıyor olması. o da, babamın para vermesi ve benim kendi doğum günü pastamı alıp eve gelmemden öteye geçmiyor malesef. artık doğum günü kutlamıyorum. her nisan'ın 20'si basit bir pasta yemekten öteye geçmeyen bu adet bugün son buldu. şimdi diyeceksiniz ki madem dün doğum günündü de neden bugün son buldu? belki biri benim doğum günümü hatırlar, kutlar diye bekledim. evet. dün doğum günümdü ama ben pastayı bugün son kez aldım. bu kendimi ve çevremi sorguladığım dönemde anladım ki telefonunuz ve sosyal medya kimlikleriniz yoksa bir hiçsiniz. milyonlarca spermden başarıyla bu hayata geldiğim için bugüne kadar çok mutluydum. dostlarım, arkadaşlarım, kardeşlerim dediğiniz insanlar artık size "i̇yi ki doğdun" bile demiyorsa çokta önemli değilmiş bu doğum günü saçmalığı. korkum ise yalnızca şu; doğduğum günü "sevdiğim, saydığım" insanlarla kutlamıyorsam doğum gününe de gerek yokmuş. peki ya bir gün bu hayatta sevdiğin, saydığın insanlar kalmazsa? i̇şte o son vazgeçiş gelmeden hayatımı iyi yaşamaya ve iz bırakmaya çalışacağım. belki doğduğum günü bundan sonra anmalarına izin vermeyeceğim ama bu hayatta iz bırakabilirsem öldüğüm günü istedikleri gibi anabilirler. doğum günü anmayla başladım ama intihar mektubu yazacak noktaya geldim. bu da işte yalnızlığımın belgesi.

i̇tiraf edin, sizde corabinizi çıkarttıktan sonra koklayıp "ıııyh bu ne amk" diyorsunuz.

yakın bi arkadaşım var. bi derdi sıkıntısı olduğu zaman anlatır dertleşiriz. sırf canı sıkkın diye uyumam gece mesajlaşırız iyi hissettiğinde uyuruz. eğer işim olur da kendiyle ilgilenmezsem atarlanır bi süre konuşmaz. bugün bi şey farkettim. benim canım sıkkınken hiç umrunda olmuyo, rahatlatmak için iki çift laf etmiyo. bunu yapmadığı gibi bi de en iyisi uyu diyo. zoruma gidiyo sözlük. i̇nsanların nankör oluşu zoruma gidiyo. aman o kırılmasın aman bu darılmasın derken her şeyi içime ata ata doldum taştım artık. ben mi etrafımdakileri fazla önemsiyorum anlamadım ki

dün gece hoşlandığım çocuğu gördüm rüyamda. gerçek hayatta yaşayamayacağım güzel anlar yaşadım. onu uyurken seyrettim, onunla konuştum. gerçek olmasını çok isterdim. bu aralar en çok sevgime karşılık istediğim için hiç bulamıcam sanırım. bir şeyi çok istersen olmazmış ya..

beşiktaş'ım sevmişiz seni.

"yemin ederim mücevherler onun güzelliğine bir şey katamaz"

biriyle arkadas olmak istersem kesinlikle olurum, ama biriyle sevgili olmak istersem asla olamam

maçtan sonra gece uyuyamadım, uyuduğumda rüyamda son dakikada 3. gölü atıp lyonu elediğimizi gördüm rüyamda öyle seviniyordum ki hayatımda bu kadar sevindiğimi hatırlamıyorum. uyandığımda fark ettim rüya olduğunu yaradan gerçek hayatta göstermediğini rüyada gösteriyor buna da şükür

son günlerde ölüm hakkında o kadar düşünüyorum ki, kafayı yiyeceğim. bir kelimenin bu kadar yakabilmesi mümkün değil.

geçen gün hastanede küçük bir çocuk gördüm 2 yaşlarında falan saçlarını sıfıra vurmuşlar, küçükken benim de saçlarımı arada öyle yaparlardı çocuk öyle güzel baba diye dolanıyordu ki kendi çocukluğum dikildi gözlerimin önüne , babamın o can yakıcı yokluğu yine kavurdu içimi sanki biri bir rende almışta kalbimi parçapinçik etti. çünkü ben de öyle dolanırdım babamın peşine sadece küçüklüğümde değil eşek kadar oldum hep aynıydı takii elimizden kayıp gidene kadar. bunu buraya yazıyorum çünkü ailenizin kıymetini bilin arkadaşlar bir baba kelimesinin canınızı nasıl yakacağını tahmin bile edemezsiniz anılar öyle acıtır ki canınızı nefes bile alamazsınız o yüzden şimdi fırsatınız varken sarılın babanızı annenizi hayat sandığınızdan çok daha kısa

şu an profilim de bi stolkar var ve elini artısan çekmiyor acaba bu kadar cesur olan arkadaş kendini tanıtma lütfunda bulunur mu?

hani yoğun bir ağlama furyasından sonra başınız bir işkence seviyesinde ağrır beyniniz parçalanır kafanıza yanlarından bir şeyler olur... şu an böyleyim sanırım ölüyorum hakkınızı helal edin ..

gece boyu izlediğim filme ağlıyormuş gibi aslında saatlerce kendi halime ağladım. sonra sabah oldu. herşeye rağmen sabah oldu. şimdi uyuyacağım.

uyuyamıyorum :(

dün saçma bir şey yapma kararı alıp istanbulun ortasında olan ama aslında istanbulun ortasında falan olmyan 3 adama gidip giderken kaybolduk( gidiş 3 saat sürdü) üstüne programın iq seviyesi yüzünden ağlayıp, herkesten nefret ediyorum bakışı atıp, asla eğlenmeyip, her saniye neden buradayız diye sorgulayıp, dönüşte yine kaybolduk. son zamanlarda yaptığım en aptalca şeyler sıralamasında ilk 10 a girer

arigold ile seviştim.

ensesindeki benlere kadar biliyorum,bi insan ne kadar çok sevilebilirse o kadar çok seviyorum bana umut verip sonra hiçbir şey yokmuş gibi davrandı kalbimi kırmadı söküp attı ama vazgeçemiyorum bi türlü

aylar sonra ciddi anlamda mutlu olduğumu hissettiğim saatlerdeyim. i̇çimde, inceden inceden gelen bir mutluluk var ve tarifi yok. daim ola!

ben leyla ile mecnunun yeniden başlamasını bekleyen adamım seni mi beklemeyeceğim. biliyorum ki ne leyla ile mecnun tekrar başlayacak ne de sen bana geri döneceksin. ama kimse umudumu benden söküp atamaz.

ben ilk defa birinin yüzüne bakınca hayatta eksik kalan taraflarımı ailemin olmayışını tamamlayacağını düşündüm ilk defa sevdim ilk defa sevildim sandım yüzüme baka baka eski sevgilimle barıştım ben dedi aradı özledim dedi döndüm ben de dedi. o an anladım kimsenin hayatında yerim olamayacağını biri beni,benim onu sevdiğimin yarısı sevseydi hayatımın merkezi olurdu herhalde ben onda kenar süsü oldum sadece

yavaş yavaş insanlığımdan utanıyorum. aklıma o kadar kötü şeyler geliyo ki eskiden gelse tövbe çekerdim şimdi ise kendime garip garip sıfatlar yüklüyorum. lan oğlum bi insan kendiyle bu kadar çatışır mı lan. kendimi garipsiyorum. bi sıkıntı var düzeltmek için içten bi estağfurullah çekmek gerek. affet ya rab.

7 yıl sabah akşam mesajlaş veya araşarak konuş sonra mesajlaşmayı bırak allahın selamını bile birbirimize çok görelim olmuyor be yüreğimi acıtıyor birbirimize söz vermiştik olmadı tutamadık sözümüzü sözlük