asosyal itiraf

kendimi sevmiyorum ama bunca zaman insanlara kendimi sevdiğimi iddia ettim, üzgünüm.

kesinlikle iyi gün dostu değilim. hiçbir şey hissetmiyorum birileri iyi şeyler yaşayınca ya da anlatınca ama sevinmiş gibi yapıyorum o ayrı. bunun yanında tamamen kötü gün dostuyum. kötü olaylar olunca sanki ben yaşamış gibi hissedebiliyorum, o kişi için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. kötü günler daha gerçek geliyor..

kaç yaşıma geldim halen annem mutfakta değilken sürahideki suyu tepeme dikerek içiyorum ve her içişimde ya annem mutfağa girerse korkusu yaşıyorum efsane bişey

böyle bir yazı girmek istemiyordum aslında ama bir şekilde artık içimdekileri akıtmam gerekiyor. yoruldum arkadaşlar. cidden yoruldum. etrafımda allahtan ki beni anlayan birkaç kişi var. her şeyimi olmasa da birkaç şeyi onlara anlatabiliyorum. ama artık o da yetmiyor. faydasını göremiyorum.ondan bıraktım anlatma işlerini. soğuk bir insanım. etrafımdaki herkes cidden sağlamdan bir duvarım olduğunu söyler. duygusuz görürler hatta. tabii ne zamandır sadece ağlamamın 1-2 damla gözyaşından oluşmasının da katkısı var.ama ruhumun ne hallerde olduğunu veya beynimin içindeki düşüncelerden haberdar değiller. ağlamak için bile halim olmadığını göremiyorlar. benden çok çok kötü şeyler yaşayan insanlar var biliyorum. ama ben buraya kadar dayanabiliyorum demek ki. bilmiyorum hiçbir şeyi düşünemiyorum. ve içimdeki insanlara olan sevginin yavaş yavaş nefrete dönüştüğünü hissediyorum. iyice içime kapandım. karanlığa sürükleniyor gibi hissediyorum.

çoğu zaman sözlükte böyle takılıyorum cerezimi alıp :) Eminim defolu da böyle yapıyordur.

sanırım ben onu çok seviyorum ve buna bi çözüm bulamıyorum.

köpeklerden ne kadar korkmuyor gozuksemde görünce it gibi titriyom

tanrıya inansam da şeytanla daha iyi anlaşıyorum.

küçükken testislerin bulunduğu o torbayı idrar torbası zannederdim. tuvalete gitmezsem patlayacak sanırdım.

canım çok sıkılıyor ya ,bütün gün yatmaktan daraltı geldi ,çıkıp gezesim de yok , nete de gidesim yok ,acilen sahile gitmem lazım. sikiyim taşıtsızligi

bugün de favından tivitine check-in beğenisine kadar baktım engel olamıyorum

o gün o banktan kalktım çünkü önceki ilişkim gibi olmasından korktum. sana aşık olmaya başladığımı biliyordum bu yüzden gittim. ama sende gitme demedin, sormadin sebebini. üzüntümüz içimizde öfkeye dönüştü. bilmiyorum. belki o kızla sevgilisin. önemli degil, mutluysan tabii.

asosyal itirafta 10 dan fazla entry girilmişse fazla etkileşim almıyacağını düşündüğüm için entry i paylaşmazdım. lakin 10 dan az olduğunu daha önce çok az gördüğüm için sikerim aq diyerek paylaşıyorum artık.

gelecek kaygısı yaşıyorum. üniversitede sadece bir bölüme okuyup bitirmek bankada milyon dolarların yoksa pek bir anlamı yok ne yazıkki.bir şekilde doğduğun ve bir daha bu hayata gelebileceğin kesin olmayan bir hayat döngüsünde yaşadığının farkına vardığın zaman bu gerçekten çok acı verici oluyor.başka bir meslek yapmak istiyorsun, o işte gerçekten başarılı olabileceğini biliyorsun ama zamanında yaptığın yanlış bir seçim buna engel oluyor. bu şekilde nasıl yüksek refah içinde bir hayat geçirebileceğim bilmiyorum ve bunu düşünmek gerçekten insanı bitiriyor, hayat enerjini emebiliyor.

üniversiteye geçince çok çalışacağımı söylerdim sınava hazırlanırken, şimdi çalışmayı beceremiyorum.

bir ara sevdiğim beyi gizliden arkadaşımın telefonundan aradık neyse kimsin felan biraz konuştuk daha sonra kapattık telefon cep kartviziti göndermek ister misin dedi ve arkadaşım yanlışlıkla evet dedi tabi numara var geri aradı açmadık sonra sevgilisi de aradı yanlışlıkla aradık dedik yine bir hüsran buda böyle bir anımdır belki buralardadır selam olsun (bkz: asosyal itiraf) (bkz: eski sevgiliye not)

2. sınıftayken, aynı sokaktan ve aynı sınıftan bir arkadaş, sokakta top oynarken yanıma gelip "ezgi seni seviyormuș, sana söylememi istedi" demişti. ben de top oynamayı bırakıp ağlamıştım lan utancımdan. aşk'ın ne olduğu hakkında zerre fikrim yok. bi de arkadaşların içinde söyledi zalım herif. sonra da ne yaptım hatırlamıyorum. ama ezgi ikinci sınıfın sonunda okuldan ayrılmıştı. bana olan aşkından olsa gerek.

hazırlıktan 2. kez kaldım ve okulla iliskimin kesilecegini ögrendim kimseye bisey diyemiyorum bende buraya yazayim dedim. lanet olası ingilizce.

bugün içimde bir an hatay'da yaşama aşkı belirdi. hatay'da yaşamak istiyorum ama neden bilmiyorum. beni hatay'a fırlatsınlar. bir istanbullu olarak hatay toprağına ayak basmak istiyorum, çok istiyorum.

çok boşsunuz. bomboş

hani böyle karikatürümsü çizimler olur. o çizimlerde bir kadın vardır aynalı gözlüklü .gözlerinden yaş akar ,gözlüklerine yansıyan bir görüntü vardır. sevdiği adam başka bir kadını öpüyordur. yemin ediyorum bugün bunu da gördüm.

dostlar kalbim kırık.

evde tek kaldiğım zaman coşturmacalı şarkılar açıp dans figürleri adı altında saçma sapan hareketler sergiliyorum. pişman değilim.

sözlükte tanıdığım kimsenin olmaması beni acayip mutlu ediyo zira her şeye ne oldu gı diye soran arkadaşlardan da sıkılabiliyo insan

bugün minübüse bindim,bi baktım tam karşımda bir kamera.okuldayız,her yer kamera.bi avmye giriyoruz,yine kamera.bu durum çok canımı sıkmaya başladı.

onunla geçtiğim her sokaktan geçtim. mezara bakmak gibiydi.

buraya ilk üye olduğumda kimseye gerçek kimliğimi belli etmem diyordum. öyle de oldu sayılır kimse kız mıyım erkek miyim bilmiyor bile. üç kişi hariç. çok garip ki üçüyle de sıkıntılarımdan konuşarak arkadaş olduk, bazende onların sıkıntılarından. hayattaki en büyük sorunum güvendi. hala da öyle. kimseye güvenemiyorum. bu üç kişiyle de sebepsiz bir anda bitti konuşma. demek ki sorun bende dedim ama ne olduğunu anlayamadım. çok garip bu hayat, seksen yaşına da gelsem anlayamayacağım. değişmeyen tek şey ara ara böyle yapayalnız kaldığım. kimseye bir sitemim yok ama bıktım artık her gitmem diyenin gitmesinden, bıktım.

kabullenemiyorum. ya ailemin tek kızıyım ben. babam üstüme titredi şimdiye dek. kışın dışardan gelince soğuk ellerimi öpüp kendi avuçlarında ısıttı, biri bana bir şey dese 'ben seni biliyorum' dedi. ne yaparsam yapayım arkamı dönünce babamı gördüm ben. asla kalbimi kıracak bir şey söylemedi tek damla gözyaşı dökmeme izin vermedi. büyüdükçe daha çok sahiplendi daha çok korkmaya başladı. ağlamama izin vermeyen adama haksızlık ettim ben başka bir erkek için ağladım. 18'ime bastım kısa süre önce ilk kez birini sevdim ağladım üzüldüm yoruldum . beni ağlatmayan babama haksızlık ettim

az önce galerime bakıyordum, geçen gün çekildiğimiz fotoğraflar çıktı karşıma. 2 erkek ve ben. biri 1.86, diğeri 1.75 ve minnoş ben. tabi ki kısa değilim(!). ben kaldırımdayım, onlar yolda. birine kolumu atmışım, diğeri de fotoğraf çekiyor. o kadar masum çıkmışlar ki anlatamam size. fotoğrafta bir kişi "yavrum alim mi seni" tipli, o da ben. bakıp bakıp gülüyorum.

dün gece yatarken poşet hışırtısı sesi duydum. yerde bi poşet var ama poşette herhangi bi hareket yok. besmele felan çekiyorum ses hala devam ediyo. diyorum tamam cin gelmiştir de bu niye gitmiyo felan kalbim küt küt. en son annemi aradım anne bizim odaya gel ben korkuyorum. anlattım felan ama sesim titriyo ağlamak üzereyim öyle korkmuşum ki. sonra annem dua felan okudu böyle ben rahatladım öyle gitti. sabah kardeşime anlattım böyle bi şey oldu diye. meğer onun yorganından geliyomuş o hışırtı. öyle yani bu da böyle saçma bi korku dolu anım.

sözlük tam 5 dakika önce bana başkasıyla konuştuğunu, akıl vermemi istedi. bende ona akıl verdim. sevdiğimi, benden başkasıyla konuşmana katlanamıyorum diyemedim

seviyorum be sözlük gerçekten cok seviyorum dün bi fotoğraf paylasmış bütün gün o fotoğrafı izledim telefon ekranımdan. bağırmak istiyorum karşına geçip ama yapamıyorum aynı şehirde bile değiliz.. tek yapabildiğim arada arayıp sesini duymak muhabbet etmek sonra kapatmak telefonu..... dayanamiyorum bu özleme sevgiye

bundan sonra hep ilk entryi ben gireceğim.

hayatın zorluklarıyla karşılaşınca ne kadar boktan şeylere üzüldüğümü bir kez daha anladım. mutluyum be sözlük, zor günler geride kaldı. gelin birlikte kutlayalım bunu.

eve bir köpek aldık, kim osursa hayvana suç atıyor mk

bundan sonra olumsuz olucam

bugün yine bi delilik yapıp ona msj attım.cevap vermesi garanti olsun diye de selamun aleyküm yazdım. o da cevapladı tabi ama sonuç olarak beni yine reddetti.o reddedince canım ilk seferki kadar yanmadı.üzüldüm evet ama o acının yanında bu hiçbir şeydi.

videolarda sesimi duyunca çevremdekilere üzülüyorum.hissettiğimle duyduğum ancak bu kadar bağımsız olabilir :(

gercekten ne yapacagimi bilmiyorum sozluk. insanlara guvenim kalmadi derken yine onlara guvendigimi fark ediyorum cunku buna ihtiyacim var. herkese mutluluk sacarken cok yoruluyorum. bazen beni kullaniyorlar, sonradan fark edip cok pisman oluyorum. her zaman gulebilmeyi seviyorum, acıları daha iyi saklayamazdi ama herkes tarafından terk edilmis gibi hissediyorum. iyi niyet göstermemeye calisirken cok mutsuz oluyorum bu benim doğama aykırı ama insanlar cok acimasiz. cok kiriliyorum bazen, bazen umursamiyorum. bazen butun gece ağlıyorum neden boyle neyi yanlis yapıyorum diye. hicbir sey yolunda degil cunku ve ben yoruldum. ugrasamiyorum ama bi şekilde her seyin ortasinda buluyorum kendimi ve cikamiyorum isin icinden. uzgunum cok üzgünüm

alt komşum duşta fantazi yapıyor bende zemin mekaniği çalışmaya çalışıyorum. mühendis olunca duvarları bu kadar ince yaptırmayacağım

büyük günahlara sahibi(m)z

okuldan bir arkadaşımı tutuklamışlar.haber kesin değil ama uykumun kaçmasına yetti.

böyle kız düşüreyim diye düşünen,kızlara nesne olarak bakan biri değilim.neyse bugün online bir siteden satış yapıyorum,mod olarak bayan birisi denk geldi. benim şifrede argolu tabi mod'a verirken şifreyi kusura bakmayın ilk aklıma gelen buydu dedim.senın ilk aklına gelen ''hassiktir.'' mi dedi güldü. sonra muhabbet felan derken kız telefonunu verdi, insanın istemediği ot burnunun dibinde biter misali.mesaj beklıyor garibim.

ygs'ye odaklanmam gerek, ygsden sonra görüşelim diyen kız arkadaşıma rest çekip görüşmeyelim dedim. aslında kız haklıydı ama ben başkasından hoşlanıyorum...

ev arkadaşımla bi karar aldık evde sen yakınsın yapıver kuralı işliyor ve kimse karşı çıkmıyor. yani şöyle ki kanka sen yakınsın bi bardak su ver, kanka sen yakınsın bi çay koyuver.... eve daha önce gelip her şeye en uzak noktaya konum almak için birbirimizle yarışıyoruz. her yere en uzak köşedeki yerimi kaybetmemek için bi keresinde az kalsın altıma sıçıyordum.

duvar saatinin tıkırtısına tekrar uyanıyorum. mümkün mü bu? bedenimin basit, yansıma bir sese tepki vermesine izin verecek kadar sessiz mi rüyalarım? mümkün mü bu? uyanmamak için uyurken hem de. mümkün olmamalı. yine gelmedi kimse. gelip de beni; duvardaki saati duymaktan bile alıkoymadı. bir daha denemeliyim.

her gün okuduğum itiraflar duygulandırıyordu. bugün birkaç tanesi güldürdü. var olasınız.

bir keresinde fırına girip gayet kendimden emin bir şekilde marlboro light istemiştim. şimdi her ekmek almaya gittiğimde fırıncı kısa mı uzun mu diye sorar

işimden nefret ediyorum. para için zorla güler yüz göstermekten. çalıştığım insanlardan alayının mınakoyim. sırtımdan geçinenlerin de. dostlara selam olsun :)

zart zurt hart hirt çıt pıt kıt kıt lak lek hep yek