asosyal itiraf

etrafımdaki insanların sahte olduğunu düşünüyorum üstün gözükmek için yaptıkları şeyleri iğrenerek izliyorum en basitinden ingilizcem kötüdür pek beceremem bir kelimeyi yanlış söyledim diye itici bakışları üzerimde hissetmek ve alay edilmek çok ezikçe bir davranış olmasına rağmen birçok insan bunu yapıyor ben hayatım boyunca devlet okulunda okudum onlarsa özel okullarda yani yapabileceğim bir şey yok insanların kusurlarıyla dalga geçilmesinden şişko zayıf sırık cüce dörtgöz yamuk dişli tek kaş sivilceli top gibi ayrımlar yapılmasından cidden çok yoruldum hepimiz farklıyız hepimiz güzeliz bırakın şu saçmalıkları artık

hayatım iş-okul-ev üçlemesinde geçiyor ama boşuna çalışıyorum,sanki mezun olacağım gün dünya savaşı çıkacak ve bütün emeklerim boşa gidecek,hissediyorum.

bugün biraz daha unuttum teninin kokusunu . gün geçtikçe sesin bile gidiyor aklımdan. işte zihnimi uçurumun kenarına sürükleyen gerceklikler bunlar .

gece gece biri beni seri artılıyor. bende de usul usul gelen artıların entrylerine bakıyorum. hoşuma gidiyor. az da şurama +

çok pis inancımı kırdılar sözlük be

haketmediğim mutlulukları yaşamayı kendime yasakladım. insanın bi mutluluğu hak edip etmemesini sadece o insanın vicdanı karar verir. "hak" vardır ama bunun dini veya diyalektik bi boyutla değil de vicdan boyutuyla ölçüleninden bahsediyorum. beyazlıklar ve siyahlıklar tarafınızı seçin, gri olmayın. hepinizden iğreniyorum...

bunaldım sözlük. üniversiteye geldiğim şehire lanet ediyorum her sabah. 1 tane insan yok çevremde, 1 tane arkadaşım diyebileceğim insan yok burda. her gün bombok uyanıyorum. benim aradığımı görüp açmayan insanlardan bunaldım, aynı adamın beni sadece not için aramasından bunaldım. bilgisayar ekranına aptal aptal bakmaktan bunaldım. lan bak ben belki tipsizim, belki ağzım bozuk, olm ama ben kötü bi insan değilim lan. hep iyilik yapmaya, milletin işini görmeye çalıştıkça millet işi bittikten sonra resmen sikip bırakıyor beni. kendi kendimi eğlendirmekten bunaldım. ulan 1 ya 1. 1 tane muhabbet edecek insan arıyorum sadece. yüzsüzlük yapıp milletin yanına da gidemiyorum ki beni de aranıza alın dermiş gibi. hayatımda hiç bu duruma düşmemiştim. ben yalnız kalamıyorum sözlük. yalnız kalınca duvarlar üstüme geliyo. çığlık atıp bağıra bağıra koşmak istiyorum ama tipim de müsait değil :d durduk yerde bi şeyleri kırmaya dökmeye başladım. insanlardan nefret etmeye başladım. ben istemiyorum ki kimseden nefret etmek amk. boğulmak üzereyim. resmen kendi bokumda boğuluyorum sanki. yau ben kötü biri olsam, orospu cocugunun önde gideni olsam diyicem ki olm ramo sen hakkettin bunları tu sıfatını sikeyim senin. ama yok o da yok. kim okuyacak bunu kafasını siktiğim derseniz amenna. iyi sabahlar, iyi insanlar dilerim

günaydınlar. muğla'nın güneşli gibi görünen ama iliklere işleyen soğuğundan herkese selam olsun. ne ara 2017'ye gireli 8 gün oldu anlamadım, zaman çok çabuk geçiyor, sevdiklerinizin kıymetini anlayın, onları hep sevin, hiç üzmeyin bi bakmışsınız onlar dünyadan göçüp gitmişler... neyse güzel günler dilerim hepinize..

günnnnnaydınlar efenim,karlı musmutlu bir sabaha uyandım lakin soğuk:(

geçen gittiğim tiyatrodaki bi oyuncuyu çok beğendim araştırdım instagram hesabını buldum afedersiniz sanat icra eden birine bu gözle bakmak ahahahahahahaah çok ayıp

günde 2726262 kere son görülmesine bakıyorum. o nasıl merak etmiyor nasıl ne yaptığımı düşünmüyor anlamış değilim. keşke seviyorum demek böyle kolay olmasaydı be.

her iş başka her kız başka problem bir derdim başlar biri biter gider

eline üç kuruş para geçince iddaya basan adamın karıyla kızla işi olmaz

bu entry mi bir zamanların itirafçısı turk beylerbeyine adıyorum. (bkz: turk beylerbeyi ve asosyal itiraf başlığı aşkı)

kendimi diger insanlardan farkliymisim gibi muamele yaptim robot sandim siz benim icin varsiniz benim icin bu teknolojiler benim icin var bu kainat diye dusundum he. insallah oyledir am*inakoyum

burası ne gidebileceğim ne de kalabileceğim bir yer. sanırım hayatımdaki en masum ikilemsin sözlük. diğerlerini sorma, gittikçe batıyoruz.

far cry primal oynamak istiyorum ama ayıracak bütçem yok. steam hesabında olan biri yeşillendirebilirse güzel olurdu.

25 gün geçmiş karma puanım 8 ben size he yaptım da eksilediniz beni ya, gerçekten üzüldüm

aynı kıza defalarca onu sevdiğimi söyledim. hala onu seviyorum o da muhtemelen beni hala sevmiyor. ama geceleri dayanamıyorum mesaj atmamak için kendimi tutuyorum. itiraf ediyorum lan çaresizim bu konu da bir çözümüm yok. hani sadece ölümün çaresi yoktu?

seviyorum lannn!!!! deli gibi, köpek gibi, yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi, çocuğunun ilk adımlarına tanık olan baba gibi seviyorum lan!! her mesajlaştığımızda, her konuştuğumuzda haykırmak istiyorum "seni seviyorum" diye!!

(bkz: anın görüntüsü) başlığında sadece kızların anlarına bakıyorum.

şurdan adamın birine vuruğum sözlüğe sırf onun için geldim

korktuğum için dişlerimi fırçalamadan yatağa girdim. kirli hissediyorum sözlük :(

ulan hayatimizda neden hiçbir şey yolunda gitmiyor? siktigimin hayati kalitesiz çin malından farksiz. sözlük 9 ay peşinden köpek gibi koştum sonunda evet dedi artık sevgilim oldu. onun yaptığı bir hata yüzünden benim en yakinim en icten arkadaşım hayatından beni kovdu. bu kız beni aglatmaktan cildirtmaktan ve gün geçtikçe kimsesiz yapmaktan başka bir sik yemiyorken ben hala ilk gun ki gibi nasil sevebiliyorum aklım almıyor ama şimdi sevdiğime bagiramadigima mi en yakinimi kaybettiğime mi yanayım bilemiyorum

mutluyum be sözlük anasını avradını sikiyim mutluyum. 4 yılda bile bazı insanların bana veremediği mutluluğu bi şişe şarap verdi bu yüzden mutluyum. siktir edin be mutlu olun amına koyıyım hep başkaları için üzüldük bugünde kendimiz için mutlu olalım mk.

kaos çıkarasım var ama uykum geliyor. ayrıca instada sürekli aradığım biri ama hâlâ bulamadım. ikimizin de sık sık gittiği kafenin yaklaşık 5k takipçisi var instada ama onlar arasında da yok. ya da ppsindeki fotoğraf kendisine ait değil. düzenli olarak takipçilerine baksam da hâlâ denk gelemedim.

çok endişeliyim...

insanlar sınıfta kalemini silgisini unutur ben 2. sınıftayken çantamı unutmuştum. eve giderken hiç mi eksiklik hissetmedim ki koca çanta aq

sahte dostluklara dayanacak ne sabrım ne de gücüm kalmadı

lys ye girmeden onceki gece abdest alayım dedim herşeyi yaptim en son ayaklarımı yıkarken bordo ojelerimi gördüm allahim asıl önemlisi niyet dedim gittim horul horul uyudum

belimde kamburluk var. hayatımın geri kalanını pek aydınlık görmüyorum. hatta geleceğe dair planlarım bile yok. hayattan soğudum ve kavga gürültüyü sevmediğim için olsa gerek belayı üzerime üzerime çekiyorum. sanırım bir gün gözlerim kararırsa zaten geleceğim olmadığı için gideceğim yere yanımda 5-10 kişiyi götürmek istiyorum sözlük.

her gece kafam da 4 kere falan intiharın provasını yapıyorum. hepsinin de sonunda vazgeçiyorum

ne kadar söyleyemesemde seviyorum seni be ay yüzlüm. her gün seni görmek için neler yapıyorum bir bilsen... ulan o soğukta dışarı çıkıyorsam sebebi sensin. geberiyorum ulan geberiyorum. bi gör artık beni

vizesinden 20 aldığım dersin yarın finali var ama bende bir rahatlık bir rahatlık maşallah

orta son da ayağım kırılmıştı bende biraz ufak tefek bi şeyim (150) okula bebek arabasıyla gider gelirdim hey gidi günler

geceleri yatmadan önce kendi kendime iyi geceler diyorum sonra cinler minler duyarda cevap verir diye dua okumaya başlıyorum (bkz: kafa jüpiter)

az önce aldığım kararı bozup elmalı kurabiyeyi çikolataya batırarak yedim ve yanında çikolatalı süt içtim. oysa şekeri bırakacaktım. çok pişmanım.

asosyal degilim

depresyona girmek istiyorum ama biraz pahalı oldugu için giremiyorum (bkz: abur cubur pahalı)

igreniyorum artık sözlük değer veriyorum seviyorum ama yıllardır karşılık görmüyorum bıktım beaa

bu başlık yarım saat nasıl boş kaldı lan.

babamın şu yaşıma kadar bana bir kere bile 'seni seviyorum kızım' demediği şu hayata çok kırgınım

götüm dondu, götüm

üzülüyorum. eski hayatımı özlüyorum. su an sanki hayat güzel değilmiş gibi. eskiye duyduğum özlemden dolayı içimde kocaman bir boşluk oluşuyo ve bu boşluk nasıl dolar bilemiyorum. sonra ne yapacağımı bilmediğinden yine üzülüyorum .

kimsem olmadığımı farkettim, veya beni anlayan birinin olmadığını. sürekli kendi kendime konuşuyor boş hayallere kapılıyorum. en kötüsü de sorduğum sorunun cevabını bile kendimin veriyor olması

(bkz: seviyorum) (bkz: özlüyorum)

o kadar çok seviyorum ki, değerini daha iyi anlayayım diye ayrılık şarkıları dinleyip efkarlanıp onu özlüyorum... sonra gidip sarılabildiğim için ne kadar şanslı olduğumu düşünüyorum. #efk

halisahalarda sürekli birlikte oynadığım bi takım var. sağolsunlar maçlara giderken evin önünden alırlar arabayla beni, sonra birakırlar. neyse bu hafta onlara rakip bi takım çıkarmamı istediler. çıkardım işte. maçta bunları baya farkla yendik. sonra eve dönüşte evin sokağına girmeden anayolda saldılar beni. sonra şey dediler dua et evinden uzak bi yere bırakmadık seni. bugün yenilseydim omuzlarda çıkartılardı beni evime herhalde. bi dahaki sefere yenilmek temennisiyle.

kimsenin hayatinda muhteşem bir detay olmadim..

yarın önemli bir sınavım var ve ben daha hiç çalışmadım okuldan ve sınavlardan nefret ediyorum