asosyal itiraf

özlüyorum. özlüyorum onu çok... çok özlüyorum çok... kelimeler yetmiyor anlatmaya eksik kalıyor her şey. uzak çok uzak, yanımdan çok uzak. göremiyorum, dokunamıyorum, koklayamıyorum, sıcaklığını hissedemiyorum. hepsini geçiyorum da tek bir yerde takılı kalıyorum ya o beni bitiriyor. onun gözlerine bakamıyorum, sadece doya doya bakmak isterken onu bile yapamıyorum. sadece ona bakarak dünyadan uzaklaşmak isterken yapamıyorum, elim kolum bağlı. canım yanıyor. kalbimin acıdığını hissediyorum. ruhani olay fiziksele çeviriyor ve ben gerçekten o acıyı hissediyorum. elimi götürüyorum nabzımı sayıyorum, sanki elinden gelse duracak da dünyanın pisliğine inat etmek için atıyor gibi. sanki elinde imkan olsa duracak daha fazla kaldıramıyorım ben bu yükü der gibi. o kadar berbat bir şey ki özlemek. en güzel duygudur, sevgiyi güçlendirir denir hep. gelin bunu bir de birinci kişinin ağzından dinleyin. aylarca canının parçasını göremeyen bir insan, eksik hissederek yaşamaya devam eden bir insan nasıl desin özlem güzeldir diye. özlem sevgiyi artırır illaki ama asıl yaptığı tüm dünyanızı alt üst etmek. siz bilir misiniz arkadaşlarınızla konuştuğunuz sırada bir anda onun söylediği bir sözü söylerken, ya da ondan bahsederken yüzünüz gülüyordur, tüm dişlerinizi gösterdiğiniz dünyanın belki de en içten gülümsemesi mutluluğu yüzünüzdedir de bir anda sesiniz kısılır yüzünüz gülerken gözlerinizden yaşlar akmaya başlar yanaklarınıza. siz gülüyorsunuzdur aslında herkes öyle görür bilmezler ki o gülüş onu hissetmenizin verdiği mutluluktur da gözlerinizden akan yaş ruhunuzun gözyaşıdır. birikmişlik, dayanma gücünün sıfırlanması, maalesef ki hoş olmayan bir şekilde "niye?" ve "neden?" sorularının oluşması ve ardından özlem, özlem, özlem... bu da dünyada bir imtihandır demi? bu da bir gün geçecek bir gün bizim de yüzümüz gülecek demi? ben buna inanıyorum, benim gibi inanan var demi? lütfen... lütfen... lütfen bizim daha da çok biz olabilmemizi nasip eyle allahım... buruk olan gülümsememizden ayrı gerçek mutluluk gülümsemesi ver, bunlara ek mutluluk gözyaşları ver. ver ki daha da şükredelim... içim sızlıyor be. hadi onu yansıtmadım, zaten duygularını çok derinden ve güçlü yaşayan biriyim zarzor ağlamayım diye kendimi tutuyorum, tüm o güçlü halim üzerinde gülerken gelen o gözyaşları yok mu beni benden alıyor... az önce yine oldu, sürekli güç vermeye çalıştığım ve hüzün duygusunu böylesine derin yaşadığımı bilmeyen arkadaş (hislerimi saklıyorum elimde olmadan, huyum...) gülerken bir anda gözlerimden su akarmış gibi yaşların düştüğünü görünce şok oldu. "mutluluk gözyaşları değil mi?nasıl ağlıyorsun öyle sakin ol!" dedi bana gülüyor falan. dedim ya gülüyordum, baktı duramıyorum yüzüm de düştü hıçkırarak ağlamaya başladım dedi "rosia yapma, kendini heba ediyorsun." ah be kardeşim, durabilsem durucam zaten. duramıyorum ki. bedensel bir şey olsa durdurcam engellicem bir şekilde ama akan yaş bedenime ait değil, bana bile ait değil. dünyadaki adaletsizliğe ait. bana üflenen ruhun isyanı. gündüzkü seansları geçtim de siz bilir misiniz her gece her gece yatmadan önce gözlerinizin size "yeter artık!" diye bağırdığını? bilir misiniz yastığınız ıslanmadan bir gece rahat uyumanın değerini? duruyorum diyorum sonra adaletsizlik bu evet daha da söyleniyorum ama sonra diyorum ki, sen hissedebiliyorsun. bu hissi bu kadar derin yaşayabildiğime de şükrediyorum, bu sınavı da başarıyla atlatırım inşallah diyorum. sevmek, sevmek güzel şey. çok güzel... yakıyor, buhara dönüştürüyor. sonra o buhar gökyüzüne çıkıyor da bulut olup yine gökyüzünün gözyaşlarıyla yüreğimin en derinine yerleşiyor. size bir şey itiraf edeyim mi? bazen delirdiğimi düşünüyorum. bu hale gelecek kadar ne oldu bana diyorum. bilmiyorum, bilemiyorum... tek bildiğim şey, şuram... şu an üzerinde elimin olduğu yer, göğüs kafesimin iç tarafında bir yerlerde bir sızı var, sanki biri oramı bıçakla çiziyor yavaş yavaş derine ine ine. başka da bir benzetme bulamıyorum. uzunluğunu bilmiyorum yazdıklarımın ama yaklaşık 1-1.30 saattir yazıyorum. sakinleşeyim diye kendi odama geldim. yazmak diyorum albayım, az da olsa dizginliyor beni... hüngür hüngür ağlıyordum bunu yazarken, ellerim zangır zangır titriyordu ilk başladığımda. en azından şu an hıçkırığım kesildi birazdan da gözümden yaş akmamaya başlar, tüm yaşlar akmış sanki de göz pınarlarım kurumuşçasına... tüm imkansızlıklarınıza rağmen sevin, sevin abi... hayat inadına her engeli önünüze koysa da sevin. yaradılanı sevin yaradandan ötürü. dünya sevgi üzerine kurulmuş zaten. sabredin güzel şeyler olacak, inanıyorum. sabrediyorum da. olacak. evet olacak. olmalı. bir gün mutlaka güzel şeyler olacak... olacak... inanın... hep birlikte inanalım güzel insanlar...

kyk da den karşılaştım adam sigaradan güvenlikçiye yakalanmamak için üstü giyinik duş almaya başladı amk

sevmek, sevilmek istiyorum. birine ait olmak, onu kıskanmak, sahiplenmek istiyorum. ben hissiz olmak istemiyorum.

o kadar asosyalim ki itiraf edecek bişeyim bile yok.

yıllar sonra bisey başardım ve bunu kutlamak yerine yattım . tam iki gün camis gibi yattım ve canım mentollü sigara istedi ama onu almak yerine gidip bok gibi bi puro alıp paramı da ziyan ettim . helal lan bana

14-15 yaşına kadar klozete oturamadım. götümü küçük zannederdim korkardım içine düşerim diye. bir gün mecbur kaldım oturdum ama otururken korkarak oturdum içine düşecem diye, duvara falan tutundum sonra bi baktım tam geldi o gün koca götlü bi insan olduğuma karar verdim kddjdjkd ama hâlâ otururken bir kere daha düşünürüm ve mecbur kalmadıkça oturmam. gece gece nerden aklıma geldi bilmiyorum dkkdkd

bu yaz bir dilenciye para vermiştim o da "allah ne muradın varsa versin" demişti. ona o kadar içten amin demiştim ki; gözlerimi kapatıp, seni hissederek sonra o günün gecesi sevgilinle fotoğrafını paylaştın meğer sevgili yapmışsın, ben senin için üzülürken sen çoktan unutup başka insanlara koşmuşsun. o gece annem duymasın diye gecenin ikisinde dışarıda tek başıma dolunaya bakarak ağladım. senin için değildi kaybettiğim zamanım için ağladım, mezuniyetimde kapıya sen gelirsin diye bekledigim için ağladım, her okul çıkışında yolumu uzatıp belki karşılaşırız da konuşuruz diye okulunun önünden geçtiğim için ağladım, bütün uydurmaya çalıştığım tesadüfler için ağladım, gururundan aramıyor diye kendime teselli verdiğim için ağladım, artık ne duamsın ne de ahım çünkü sen ikisini de hak etmiyorsun...

sümer tabletleriyle, piramitlerle,reptilianlarla,anunnakilerle,grilerle iyice kafayı yaktım. bütün haftasonu belgesel izleyerek geçti iyice asosyele bağladım. bakalım ne zaman delircem

şafak operasyonundan günaydın.

"çok açım lan. ders bitse de yemek yesem.. akşama bidaha hastaneye gelecem bi bok öğrenemeden dönecem ohoo.. zaten bu staj da bok gibi gidiyor ama hayırlısı bakalım.. siktiğimin ortamında samimi olduğumuz adam da kalmadı canım da sıkılıyor. sadece spor salonunda iyi hissediyorum heralde. neyse, kartallar yalnız uçar. " an itibariyle aklımdan geçenlerdir.

küçükken biri bana kıyametin cuma günü kopacağını o günde, çok değişik şeyler olacağını söylemişti. ben de nedense her cuma günü bardaktan boşalırcasına yağmur yağınca bugün kıyamet kopacak diye korkar ağlardım..

seni seviyorum fakat bu beni üzüyor. sana nasıl davranacağımı bilmiyorum. seninle konuşunca mutlu oluyorum. gittiğinden beri dün geceki kadar mutlu olmadım ben çünkü dün gece sen geldin. ne diyeyim yarabandim da sensin yaramda. keşke sana bunu anlatmanın bir yolu olsaydı.

bi sevgilim vardı ben baya seviyodum ama neyse ben bugun telefonunda takiliyom msjlarini falan okuyorum bu bi arkadaşına ya sormanehaldeyim'i etkileyecek söz söyleyene falan yazmış bişey demedim ama mutlu da oldum beni düşünüyor falan diye ama 1 ay sonra o cocukla sevgili oldular

sözlük whatsapp grubu olmasa telefona bildirim gelmez

saçlarım çok ince telli ve seyrek, bu yüzden kel kalacakmışım gibi gözüküyor ama yıllar önce durdu saç dökülmem. burdan patavatsızca yüzüme karşı saç dökülmemle dalga geçen insanlara seslenmek istiyorum, sizin ben amınıza koyayım. neredeyse akli dengemi kaybedecek kadar büyük bir üzüntü yaşayıp; sırf ruhumun acısını bastırsın diye vücuduma yaptığım kötülüğün eseri onlar. yorganımın altında sessizce ağlarken tırnaklarımla paramparça yaptığım kollarımı görseydiniz beş sene önce koşarak kaçırdınız benden. lan siz benim yaşadıklarımın onda birini yaşasanız canınıza kıyarsınız be orospu çocukları, ne çok seviyorsunuz insanların kalbini kırmayı. "siz bana saçların dökülüyo kız kel kalacaksın" gibi cümleler kurduğunuzda beni göt etmiş olmuyorsunuz, ben rezil olmuyorum, ben utanmıyorum sizin rezilliğinize. sizin gözünüzün önünde sadece gözleri dolarak evet deyip tebessüm etmiş bir kız dururken, benim gözümün önünde ters dönmüş bir araba, çığlıklar, kan gölü beliriyor. bir de yol kenarında cansız bedenine muşambalar serilmiş kız kardeşim. iğreniyorum çünkü iğrençsiniz, bunları da yüzünüze söyleyemeyecek kadar hanımefendiyim diye buraya yazıp içimi döküyorum. hayatımın bütün zorluklarını çok şükür kendimi kaybetmeden atlattım. 22 yaşında kocaman hepinizden çok daha güçlü ve olgun bir genç kızım. acılarım hepinizden daha çok, hatalarım hepinizden daha az. dilerim üzüntüden saçlarınız dökülecek kadar büyük acılarla karşılaşmazsınız. hepinizi allah'a havale ediyorum. selametle.

13. çocuğuda kız doğmuş köy ağası gibi uyandım bu sabah

çok hayalperest biriyim ve bu yüzden çok canım yandı.bütün iliskilerimi gerçeklere göre değilde hayallerime göre yaşamaya çalıştım bundan dolayı elde ne sevgi nede saygı kaldı.siz siz olun gerçekçi olun.realist olun.hayaller sadece kafamızda kurguladigimiz mukemmel olaylar bütünü.hayat mukemmel değil gerçekler hic mükemmel olmadi.

4 senedir sevdiğim kız bana hislerini açıkladığında en yakın arkadaşıyla sevgili olduğumu söyleyemeyip üstüne bir de "seni arkadaşım olarak görüyorum" dedim

yarın doğum günüm kimsenin kutlaması önemli değil bugün ilk hediyemi aldım minik bir kar küresi,en sevdiğimden en sevdiğim şey geldi,çok mutluyum arkadaşlar💙

ilkokuldayken evde prezervatif bulup balon niyetine oynamaya koyulmuştum. şişirmeye çalışıyorum, su falan doldurup sıkıyorum. anneme gidip, anne bak ne buldum dememle bağırması bir oldu. kııız sen onu nereden buldun allah canın almaya.

herkesi kiniyorum ve cocugum oldugunda zigon sehpaya benzemesinden cok korkuyorum

az önce bi kızın instagramda 867 gün önce paylaştığı resmi beğendim. umarım yanlış anlamaz.

başıma gelen en iyi şey olan erkek arkadaşımı uzmemek için uzak duralım dedim ayrıldık sanırım diyebilirim gerçekten hayattaki sansima ben ....

ben en son yaşadığım deneyimden sonra anladım ki sevgili bana yaramıyo.ben sap olmak için doğmuşum.bana tek tabanca halleri yakışıyo.

ben var ya ben az puşt değilim. çıkarlarım için ne ibnelikler yaparım bir bilseniz.

yılbaşı çekilişinde sınıftaki en sevmediğim kızın ismini çektim. hediye olarak köpek öldüren almayı düşünüyorum. bakalım, kısmet. not: o da benim ismimi çekmiş.

yok arkadaş yok gram sevgi kalmamış kafayı yiyeceğim

bilmediğim birini beklemekten yoruldum ya da niye beklediğimi bilmiyorum

ya kullanıcı adımda bira yazıyor diyo nasıl nick günah diyip engel attı adam ya (bkz: twitter)

birine koşulsuz şartsız guvenmeye çok ihtiyacım var

ulan yazacak bişey bulamadım iyi mi?

evlilik programları izleyip zaman öldürüyorum. ömrümden çalıyorum

hayatıma çok yanlış insan girdi ve bundan pişmanım

22 yaşındayım ve umut dolu geçirdiğim gün sayısı intiharı düşündüğüm gün sayısından az. ne aşk ne meşk anasını sikeyim karısının kızının. iş yok memlekette iş, ananın babanın suratına bakamaz olduk. eğer bir an düşünmesem anam babam ne eder ben gidince diye sayıcam kendimi 3.köprüden aşağı, açılılınıda ben yapmış olurum.

hava günlük güneşlik , gökyüzünde bulut bile yok ama -34 derece bu nasıl güneş amk

insanın en sağlıklı düşündüğü an; en yalnız kaldığı andır. en sağlıklı düşündüğüm dönemimdeyim, yalnızım dersen nankörlük etmiş olurum. gerçek dostlarım her zaman yanımda. şükür.

iyi değilim, içten içe ölüyorum ve kimse bunun farkında değil.

ya mk sikicem su afganlari otobusteyim kadikoyden eve geciyom yanima afgan oturdu 5dk sonra ezan okunuyo kulaklığımi çıkardım sonra bu pezo uyuyodu uyandi telefonu deri ceketinin ic cebinden çıkardı telefonu kapatnak icin meğersem adamin aramislar zil sesi ezan sesi yapmis mk

ağladıktan sonra lensleri çıkarmanın zor olduğunu bugün öğrendim.

sevdiğim kızı tweetterda stalklamamak için engelliyorum ve ara sıra engeli kaldırıp ne yazdığına bakip tekrar ayni işlemi uyguluyorum.neyse sırf tweeterda asosyal sözlüğün sayfasından bir başlığı retweetledi diye 2 saat acaba o da burdamı diye stalk yaptim sonuç koca bir 0 neyse belkide bu yazıyı okursun belkide okumazsın çokta şey yapmamak lazim. bu arada kendimi aşk itirafı yapan çılgın lisesiler gibi hissettim aq.

yakın bir arkadaşımın hoşlandığı çocuk, benden hoşlanıyor.sıçtım ki ne sıçtım

ailemden uzakta, hiç ilgi duymadığım bir bölümde okuyorum ve bu bölümü sırf "üniversite hayatı" yaşamak uğruna yazdım. derslerim rezalet, muhtemelen okul uzayacak. günlerim keşkelerle geçiyor ve yaşadığım hayattan gram zevk almıyorum. annemi, babamı, ablamı, kardeşimi özlüyorum. geçenlerde vizelerden sonra evime gideyim de şunlara bi sürpriz yapayım dedim. hiç kimseye haber vermeden atladım otobüse, gittim. arka kapıdan sessizce girdim eve. babam salonda oturuyormuş, o karşıladı beni. baya şaşırdı görünce :) sürprizi bozmamak için ses çıkarmadı. sessizce sarıldık. diğerleri mutfaktaymış. kapıyı açtım içeri girdim. kardeşimin o surat ifadesini hayatım boyunca unutamam herhalde. çocuk dondu kaldı, suratıma baktı 10-15 saniye, sonra atladı kucağıma. annem baya duygusaldır, bizi öyle görünce başladı ağlamaya. sarıldık, özlem giderdik vs. bazen kendime soruyorum "değer miydi be?" diye de kesinlikle değmezmiş. hele şu son zamanlarda yaşadığımız olaylardan sonra iyice anladım aile sevgisini. "amaan, nolacak sanki 4 sene gelip geçer" diyordum ama şu an köpek gibi pişmanım. sanırım yatay geçiş yapacağım.

bugün okulda burnum kanadı. revire gittim pamuk istemek için. işte dedim böyle böyle burnum kanıyor pamuk verirmisiniz diye. doktor baktı burnuma ve dedi ki: hmm senin burnun kanıyor 😶😐

kimseye eyvallahım yok herkese hak ettiği şekilde davranıyorum bu sefer de o kız çok soğuk diye hakkımda konuşuyorlar peki umrumda mı değil

geçen gün taksiye bindim. taksici nerelisin yeğenim dedi. bende söyledim işte kirsehirli'yim falan diye. sonra ayıp olmasın diye ben sordum adama siz nerelisiniz diye. adam bana döndü, 3-4 saniye baktı, gülmeye başladı ve soruma cevap vermedi. gideceğim yere kadar da hiç konuşmadık.

büyümek istiyorum dediğim için pişmanım. tek derdimin hangi oyuncakla oyniyim derken kararsız kalmak olduğu günleri özledim.. babamın eve gelirken aldığı bir çikolata beni dünyanın en mutlu insanı yaptığı günleri.. içten bir şekilde gülmeyi özledim.. bir yanım gülerken bir yanımın kan ağlamasından bıktım artık sözlük.. zamanı 15 sene kadar geriye alabiliyor muyuz ¿¿..

yine kaçırdık... yarına artık...

bu başlık yanlışlıkla silinse falan asosyal sözlük denen hiç bir bok kalmayacak ortada.

annemin doğduğu gün bugün. 3 sene önce beni bırakıp bu dünyadan göçüp giden annemin, ne kadar da çabuk geçiyor zaman, ne kadar da aniden gelişiyor her şey.

eski eşim aradı. yeni kocasından dayak yemiş. sende kalayım mı bir süre dedi. hayır dedim. 3 gündür uyuyamıyorum. aklım onda.