asosyal itiraf

sevdim.

yalnızlığım günyüzüne çıkıyor. içimdeki his geri geliyor. korkuyorum.

son 2 senedir her şeyden kendimi çekmiş durumdayım gerek aile gerek arkadaşlarım. kimseden bi beklentim olmadığı gibi birinin de benden bi beklentisi olmasın diye. ve bu 2 sene içerisinde hayatıma kimse girmediği gibi hayatımdan gidenler oldu. insanlarla artık diyalog kuramıyorum kendimi ifade edemiyorum. hani bi arkadaş ortamında en çok güldüren en çok espri yapan vardır ya bir de istemedikleri halde o ortamda bulunan biri vardır. 2 sene önce en çok güldüren konuşan benken şu anda diğer kişi oldum. hiç bir yere hiç bir ortama kendimi ait hissedemiyorum artık. ve bu durum git gide can sıkmaya başlıyor sonu ne olacak hiç bilmiyorum

galiba hiç sevmedi ve bende 2 yıl gelmesini bekledim

gece hayatını çok seviyorum. bütün paramı burada harcayabilirim.

az önce bir başlığımın altına bir entry geldi. baktım yanlış yere yazmış. alakasız bir entry. o kadar gelmiş yazmış. üzülmesin. yorum attım. allah affetsin :(

pazar günü de 7.30a kurulmuş alarmım var. sırf o alarmı kapatıp uyumaya devam ettiğinde içinde oluşan "ben dünyayı yarmişim" hissini tadabilmek için.

şamarlı seviyorum :/

ilk okulda telefonumu yeni almıştım kamerasını felan deniyorum ineklerimiz felan var onları çekiyorum video kaydetmiştim inekle tosun çiftleşirken silmeyi unutmuşum daha sonra okulda telefonu yakalatınca müdür yardımcısıyla beraber izlemiştik sonrasında evde telefonu iyice kurcalamış çok gizli dosyalarımdan çorumlu şhrek videosu bulmuş bir ton azar yedim şimdi düşündüm de çocukken cidden çok garip bir insanmışım

taraflardan biri olduğumda asla tercih edilen ben olmuyorum. bu bazen çok zoruma gidiyor

oturup hiç tanımadığım birisyle boş muhabbet bile olsa saatlerce konuşasım var

bugün bir şey fark ettim. hani hep derler ya insan içindeki çocuğu hep yaşatmalı diye. düşündüm de aslında hepimizin içinde bir yerlerde hâlâ birer çocuk var. mesele şu ki, nasıl biz çocukken farklıysak, büyüyümce farklıysak içimizdeki çocuklar da farklı. her çocuk bir duyguyu benimsiyor ve daha ağır yaşıyor. ben hüznü seviyorum mesela. içimdeki çocuk da öyle. mesela sen yere düşen arkadaşı ağlarken herkesin içinde parmağıyla onu işaret ederek kocaman kahkahalarla gülen o acımasız çocuksun. yanındakinin içinde de hep çekingen kalan sessiz çocuk var. evet öyle sessiz ki o bile farkında değil içindeki çocuğun yaşadığından. bir başkasının içindeki çocuk vurdumduymaz mesela. tıpkı gerçek bir çocuk gibi. mesela o takıntılı her konuda stres yapan tipler var ya, onların içinde de çocuk var. evet annesinin hep daha iyi olan başka çocukları örnek göstererek aşağıladığı o çocuk ölmedi. aksine giderek büyüyor içinde. hiçbirimiz içimizdeki çocuktan kurtulamıyoruz. aksine kurtulmak için çırpındıkça daha da esir oluyoruz. o en ciddi olanlarımız en çocuk kalanımız aslında.

kalabalık bir gece kulübünde kakamı yaptım

facebookta geziyordum öylesine a***'yi tanıyor musunuz diye bildirim geldi ulan deli gibi sevdiğim kızı 2 yıl emek verdiğim kızı omzumda uyuyan kızı terkedip giden kızı tanıyor musun diye sorup tum eski anıların aklıma tekrardan gelip sigara icmemi sağlayan sosyal medyanın mk.

uyuyacağım zaman iki el parmaklarımı birbirlerine geçirip uyuyorum. kendimi daha güçlü hissettiriyot ve bunu yapmadan uyuyamıyorum ya :(

hayatımda hiç sigara veya nargile falan içmedim pişman değilim

ayağımı cam kesiğiyle kesmiştim o gün.baya kan aktı neyse işte bi şekilde tampon sargı filan hallettik. ben çok deli yatan biriyimdir geve yatarken o sargı bezi ayağımdan çıkmış.çarşafda birazcık kan olmuş.sabah kalktığımda kanı görünce "acaba reglmi oldum lan" diye düşünmüştüm.elimi atıp cevizleri hissedince rahatladım.

temmuz ayından nefret ederim

farkettim de, sanırım beni kimse sevmiyor, arkadaşlar buluşup bi yerlere gidiyorlar beni çağırmıyorlar ama yalnız kaldıklarında hemen ilk işleri beni aramak. bilemiyorum, sevilmemek duygusu canımı yakıyor ama olsun ne yapalım bizde böyle sınanıyoruz.

her türlü ortamda kendimi belli edemiyorum. herkese görünmez gibiyim. kimse konuşmuyor bunun sebebi sadece silik bir tip olduğum için mi bilmiyorum. kafayı yiyeceğim galiba.

sanırım bu aralar çok yalnızım. kzıılaya gidiyorum tek başıma pek yaptığım bişey değildir bombalı araba ihbarı falan var diyolar du bakalım

itiraf; sen mesaj attığımı bile hatırlamıyorsundur ama ben hâla o günde o saatteyim. 'nasılsın şeyma?' dediğimde neden cevap vermedin bana?

biliyorum burayı bi gün okuyacaksın. belki aklına bile gelmiyo burada yazdığım. olsun gün olur bakarsan bil ki ben seni hep çok seviyorum canım gibi seviyorum. öküzlüğümden ötürü ne hatalar yaptığımı biliyorum. seni kırdım incittim beni affetmeni çok istiyorum. şu an karşımdasın bunları yüzüne söylesem bomboş kalıyo farkındayım. az önce kulaklığı takıp bişeyler izleyip güldün. çölde su bulmuşta içememiş gibi oldum. olsun güldün ya o yeter. bıyıklarımı kestiğimde ne gülmüştün hatırladın mı ? güleceğini bilsem yine keserim. sen bana yine gül de ben başka bişey istemem.

birileriyle konuşma ihtiyaci hissetmek . ve konuşacak kimsenin olmadığını farketmek.. çok mu yalnızız?...

biz de sevdik be reis.. her ne kadar suçumuz varsada biz de sevdik.. belki imkansız bir aşk, hatta aşk bile değil sadece bir hayal. neyse zaten hiç halim yok.

az önce annem bana küfretti.baba karına bişey söyle bana küfrediyor dedim. senin sahibin istediğini der dedi.arada kafamı falan da okşuyorlar.şüpheleniyorum it miyim köpek miyim ben bu evde aqjsjsjs.

pekmez kavuruyordum, sözlükte takılırken unutmuşum, yandı amk! aç kaldım

kendimi bildim bileli en çok istediğim şeylerden biridir herhalde bir kardeşimin olması. her şeyi onunla birlikte yapiyim. beraber büyüyelim. üzmeyelim hiç birbirimizi, paylaşmayı bilelim. sevmeyi, saygıyı bilelim. varsın bütün oyuncaklarım onun olsun. ama yeter ki o bana sıcacık gülümsemesiyle 'abla' desin. okula ben bırakayım onu, ben alayım. kendi kendine yetebilene kadar ben giydireyim onu. ben yedireyim içireyim. boyu yetene kadar kapıları ben açayım, ışıkları yakayım. banyosunu bile yaptırırım. sarıldığımda mis gibi koksun. benimle uyusun. hasta olsun başında bekleyeyim, onun için endişeleneyim. yeri gelsin kızayım ona. hatalar yapsın ama ders alsın. korktuğunda, yanlış yaptığında aklına gelen ilk isim olayım. birlikte vakit geçirelim. sırlarını bileyim, sırlarımı bilsin. o yetsin bana. canım olsun, canımdan öte olsun. yalnız kalmayayım. dostlarım, arkadaşlarım beni terk ettiğinde; o olsun yanımda, yakınımda. birlikte kek yapalım mutfak yerle bir olsun. sonra toplarız, dünyanın sonu mu? ama yeter ki ağlamasın, üzemesin onu hiçbir şey, hiç kimse. istedim ki tırnağına bile zarar gelmesin. ama öyle olmadı sözlük. daha hiç bişey öğretemeden kaydı gitti ellerimden. hiç bişey yapamadım. toprağını öptüm çok kez kokusunu alamadım. ilk aşkımı ona anlatamadım. dünyalar güzeli bir genç kız oluşunu göremedim kefenle gördüm en son. ben kardeşimi çok özledim be sözlük. bugün yanımızda olmanı çok isterdim. keşke hep yanımda kalsaydın..

denizgozlum her gece sen uyurken kokunu biraz daha icime cekiyorum evlatlarim kokuyorsun diye ...

sene 2012. facebook'dan biri beni eklemişti kabul ettim. günler sonra arkadaşla evde otururken can sıkıntısından mesaj attım, sohbet muhabbet derken tanıştık numaraları falan aldık. beni daha önce işe giderken gördüğünü, aynı sokakta oturduğumuzu ve hoşlandığını söylemişti. neyse sevgili olduk buluştuk. evlere dönerken sokağa 2 3 sokak kala annesi yakaladı bizi. akşama kadar hiç mesaj atmadı, akşam annem telefonumu falan aldı diye facebook'tan yazdı. bende ayrıldığımızı düşündüm. (aklımı sikeyim.) 1-2 hafta sonra telefonunu almış tekrar mesaj atmıştı ben umursamadım. daha sonra yeniden sevgili olduk ama işler pek yolunda gitmedi. şimdi ise kendisini deli gibi seviyorum ama onda bana dair hiç bir duygu yok.

bu gece misler gibi batak oynamayı öğrendim. günlük öğrenme kotamı doldurdum ve mutluyum.

yarın erken uyanmak zorunda olsam bile yağmuru izlemek için gerekirse 4'e kadar bekleyeceğim. hayatta küçük ayrıntıları es geçmek istemiyorum.

yıllar sonra bi kızı sevmeyi başardım. hala kalbimin işlevi olup olmadığını anlamak için hayatım bir sürü kız aldım tam vazgeçmişken bi tanesinde tuttu plan ve sevdim. noldu biliyor musunuz? 2 ay içinde terk etti :)

ufacık dünyada kendimizi büyük sanan insanlarız. sanıyoruz ki dünyanın tüm yükü bizim omuzlarımızda. hiç çiçek almayan, birini sevdiğini söylemeyen, güzel müzik dinlemeyen, bir kitabın sayfalarında kaybolmayan insanlar sadece nefes alarak dünyayı terk ediyorlar. pencerenizi açın ve yıldızlara bir bakın, yaşadığınızın farkına varın. hayat yorgunluğumu?.. eminim dünya sizden daha yorgundur.

siz hala yaşıyonuz mu ya sayın sözlük yazarları , dövüşmeden tatlı tatlı yazışın aman ha birlik ve beraberliğe ihtiyaç duydudhjdjfjdj.. şaka len yiyin birbirinizi !!! (bkz: iri olacaz) (bkz: diri olacaz)

birgün mactayiz boluda okul maçları 8 kişi aynı odada alkol aldık cips meze falan oturup icicez ama daha lise 3 hocalar öğrense hepimiz kovulcaz takımdan falan iiçtiler bu 7 salakta sarhoş oldu bende kullanmiyorum son birtane vardı salağın biri o kafayla meyve keserken elini kesti ama çok derinden bayağı kanıyor kaldırdı eli yukarı aaa aga bak kanıyor falan diyor kan hep rakının içine girdi bu 7 salakta kardeşimizin kanıyerde kalmaz diiyip ictiler o iğrenç şeyi hâlâ o iğrenç şeyi içtiklerini o gece ne yaptıklarını kimseye anlatmadım:)

üniversite 1. sınıfta hoşlandığım bi kız vardı. ama hem 1. sınıf çekingenliği hem de heralde hoşlanınca yaşanılan çekingenlikten tanışamıyordum. sadece adı soyadı nereli olduğunu biliyorum. o da hocaların kendinizi tanıtın demesi sayesinde. neyse bilgisayar dersinde önümdeki masada oturuyodu. derste face e girmişti. bende bakıyorum bi çocuğa birinin profiline falan bakıcak mı diye. neyse bakmadı. derste bitti baktım çıkış yapmadan pencereyi kapattı çıktı dersten. mont giyiyomuş gibi oyalandım o ve tayfası sınıftan çıkınca face i açtım kızın hesabı açık. kendimi ekleyip hayrına da çıkış yapmıştım :) akşam eve gidince kabul edip tam hatırlamıyorum ama "merhaba beni eklemişsin ben de tam seni eklicektim ama adını bilmiyodum :) " gibi bi mesaj atmıştım.kızla bu şekilde muhabbet kurmuştum. bu arada size tavsiyem çekinmeyin kardeşim siz de insansınız karşınızdaki de :)

bugün sinemaya gidelim diyen arkadaşıma evde yatıp film izlemekten başka bir işim olmamasına rağmen musait değilim başka zaman dedim, pişman değilim. allah affetsin.

izmir'de içlik giydim

utanç içindeyim dört senedir bi türlü veremediğim inkılap tarihinden iki almışım 2 bildiğimiz i k i babama inkılaptan iki aldım desem haaah zeka yaşın isabet olmuş diye lafı yapıştırır

beceremedim işte bir saksı kadar değersiz olmasamda içindeki çiçek kadar da olamadım belkide çiçeklerim güzel değildir belkide benim için güneş hiç doğmamak üzere batmıştır

zoruma gidiyor çocuğun senle ilgilendiğini düşünürken yanındaki kızın ismini sormasi zoruma gidiyor her zaman güzel kızın yanındaki çirkin kız olmak zorunda mıyım?

bana çiçek alan kibarlıklar yapan çocuğa kendime kirvem,devrem,bacanak dedirttirmeyi nasıl başardım bilmiyorum ya bunun sonu böyle olmamalıydı

bitti abi her şey bitti artık . cidden inanmıştım . kendime getirdiler .

acizim ben sözlük biz olamayız ki be youseff :"( demişti o gün bugündür nefes alamıyorum.

onun bineceği otobüse yetişmek için uğraşıyordum. gittim garaja bir arkadaşıyla konuşuyordu. uzun zaman sonra görecektim onu. tam arkasını dönecekti ki alarm çaldı. ağlamak istiyorum. görseydim nolurdu ki, çok özledim 😔

evvel zaman içinde birini götü delik diye aşağılamıştım sonra bu bayağı bozuldu günlerce somurttu. sonra üzülüp bunun yanına gittim ne üzülüyorsun benim de götüm delik, hepimizin götü delik dedim. sanırsın dünyalar onun oldu, bayağı keyifliydi. günlerce anlamsız anlamsız sırıttı. bu hikaye yüzde yüz gerçektir. sırf artı almak için falan uydurmadım.

evet selma hünel dediğimiz muhteremin bir dizi karakteri olduğunu ve şarkılarında sena ulukaya ya ait olduğunu öğrendim . ben her yerde kişileştirmişim kadını , şuan utanıyorum .... not : kadının sesi bildiğin boğma rakı öyle bi etkisi var ... edit: ait olmak söylemek anlamında yanlış olmasın ...

asansöre bindim ineceğim katın numarasına basmayı unutmuşum 1-2 dk sonra içerisindeki ışık söndü bir an asansörde kaldım sanıp mal gibi bütün tuşlara bastım sonrada hepsinde dura dura aşağıya kadar indim (bkz: mallıkta nirvanaya varmak)

bu hayatta ölmüşken yaşamak nedir bilir misiniz? her saniye hayata söverken ezildiğinizi bile bile bir umut beslemenin enerjinize sert bir tokat attığını hissettiniz mi hiç? veya hiç saçma sapan hissederken, kendi saçma sapanlığınızda kaybolup derinlik sarhoşluğuna tutulduğunuz oldu mu? bunları neden yazdım bilmiyorum. ama bir anlam içeriyordur umarım.