abla

Keşke olsaydı dediğim varlık. Ablaların kıymeti geç anlaşılıyor ya benim hiç olmadığı için bilmiyorum. Neyse duygusala bağlamaya gerek yok olsaydı yüksek ihtimalle daha çok dövecek adam çıkacaktı çünkü onun canını kimsecikler sıkamazdı ama yok biz de abilik yapıyoruz sadece çok masraflı kendisi tek sıkıntı bu

"kız kardeşi olanlar bilir, elalem hep kıyaslar iki kardeşi. bana ablan senden daha güzel dediklerinde evet diyorum, ablam bence dünyadaki en güzel kadın. siz rekabetçiler anlamazsınız"

Anne dediğim ilk kişi.

hayatta başarılı olmak için en uğraştığım kimlik. çünkü anne baba gider kardeş kalır.

Bazı anlarda kendine ablalık yapılmasına ihtiyaç duyan insan kişisi.

Benim ona daha çok abla olduğum doğrudur

boş char

Ablam olmadığı için nasıl bir his bilemem ama elimden geldiğince iyi bir abla olmak için çabalıyorum.umaeim hayat onlara bana davrandığından çok daha iyi davranir.

O senin kıyafetlerini giyebilir ama sen onunkileri giyemezsin

hem sahip olduğum hem de olamadığımdır. 4 kardeşiz. ablamla aramda yaş farkı pek yok. ama kendisi geçirdiği sağlık problemleri nedeniyle zihinsel engelli. tabiri caizse bir bebek gibi. insan ablaya çok ihtiyaç duyuyor. bi problem olduğunda ilk koşacağım insan. sarılıp, ağlayacağım, kavga edeceğim falan. teknik olarak ablam var, ama teoride abla- kardeş ilişkimiz yok maalesef. evimizin prensesi, bebeği. çocukluğumda benden ilgi çaldı belki ama hiç zoruma gitmedi. zaman zaman çocukluğuma baktığımda eksiklikler görüyorum, onun için değer diyorum. bende abla oldum hemde küçük yaşta. elimden geldiği kadar onlara ablalık, 2.annelik yapıyorum. yaşadığım eksiklikleri doldurmaya çalışıyorum. annemin yetişemeyip eksik bıraktığı şeyleri tamamlıyorum. hatta yeri geliyor anne oluyor ablama bakıyorum. annem nefes alsın diye. her insanın annesiyle bağı başkadır. ama bizimki çok başka. arkadaşım gibi. her türlü fedakarlığı yapıyoruz birbirimiz için.

Birlike büyüdük birlikte ağladık birlikte güldük şimdi yuvadan uçma vakti geldi. Gidiyorsun yüzün gülüyor diye yüzümüz gülüyor. Vedalaşacağımız an geliyor aklıma biraz yaralıyım galiba. Her anımda yanımda oldun bu duruma nasıl alışacağım?

Hep bi ablam olsun istemişimdir

Eksikliğini çok hissettiğim bir şey. Şu hayatta içinde en çok kalan şey nedir diye sorsalar, bir ablam olmaması derdim

Ben İstanbul'dayken sürekli "memlekete dön" diye başımın etini yiyen ablamın memlekette olan ablamla görüntülü konuşmasına şahit oldum. 42 yaşındaki kadın salya sümük ağlıyordu. "Ben tosbağa'mın yokluğuna alışamadım" diye. Ulan içime bi öküz oturdu. Ben "benim ne hissettiğimi önemsemiyorsun" diye yüzüne yüzüne çektirdiğim ablam benim arkamdan baya dağılmış. bunu öğrendiğimden beri Halen toparlanamadım.

Kardeşim bana küçük annem dediğinde aslında ablalık bu dedim. 2 ve 3 yaş var aramızda ama ben onlara hep ablaydım. Nazlarını, ergenliklerini en ağır darbe şeklinde ilk hedef olarak ben yedim. Sevgilerini, korumacılıklarınıda en güzel ben hissettim. Bazen yaptıklarını nasıl affediyorum dediğimde oluyor ama ben 2 yaşımdan beri gönüllü bir diğer anne gibiymisim. İşin mayası da bu sanırım. Ellerine diken batsa canım yanar, her olayda ilk onları gözetirim. Kaç yıl yaşasamda böyle gidecek sanırım, annemden biliyorum :) Benim minnik yavrularım seviliyorsunuz

Dünyada mahrum kaldığım merhamet türü. Oysa ne kadar da ihtiyacım vardı böylesi bir sevgiye, merhamete. Nasipde yokmuş ne yapalım. En çok olmasını istediğim ama asla gerçekleşmeyecek bir hayal.

Hem çok güzel hem de çok zordur.

Birkaç gün önce vakit gecenin 3'ü durduk yere bir mesaj. "Sen eskiden daha yakışıklıydın, şimdi hiç yakışıklı değilsin. Bence sporu bırak." Hayır yani gecenin bir vakti beni niye üzüyorsun...

Küçük annedir o abla değildir tıp demiş annemin burnumdan düşmüş:)

Yaşımı öğrenince sözlük yazarlarının bana hitap şekli.

Şu kadar kısa bir olayla özetleyeyim.Kendi kendine bana sinirlendi, bağırdı çağırdı, beni instagramdan sildi. Daha sonra saçma bir davranışta bulunduğunu fark edip kısa bir süre sonra geri ekledi.Ben de burnu sürtsün diye hemen kabul etmedim ve bana "yoksa ben seni silmişken eşyalarımı kullanıp fotoğraf mı attın?" dedi.

fazla yakınlığın getirdiği uzaklıktayız ablamla.

Birkaç haftadır kırgın bana. Ne yaptığımın farkında değilim. Konuşmaya çalışıyorum yüz vermiyor bir türlü. Az önce iyi değilim yazdım. Geçer dedi. Üzüldüm sözlük. Ailede beni anlayan ve her daim destekleyen ablam şimdi umursamaz davranıp görmezden geliyor. Eksik hissediyorum. Yarım kalmış gibiyim. Abla her şey bunu biliyorum ama bugünden sonra daha da iyi anladım. Düzeleceğiz inşallah be. Hissediyorum.

Geçen cumartesi iyi ki varmış dediğim insan. Bunu benim ağzımdan asla duymayacaksın(bu uyuma bayılıyorum)ama iyi ki de bu böyle,iyi ki kimseye demediğim gibi sana da demiyorum "seni seviyorum"ve ben senin herkese diyebileceğin bu cümleni bana karşı bir alışkanlıkla ağzından çıkamayacağını biliyor olacağım.

Abla derim tanisam da tanimasam da kadinlara. Benden genc yada yasli. Kimsede gozum yok; Ben "abla" derken benden sana zarar gelmez Ben "abla" derken benim sana karsi kotu niyetim yok demek isterim. Kroca imis. Olsun. Ben kroyum.

keşke bundanım olsa

Lisede staj yaparken adaşım bir abiden kalan şey. Benden küçük veya yaşıtım hanımlara ablam, büyük olanlara ise abla diye hitap ediyorum. Hani hepsine değil ama çalışırken muhatap olduğum hasta ve hasta yakınlarına en azından böyle. Arkadaş çevrem hariç herkese kullanıyorum aslında. Ağıza da oturuyor. Ama bir tek şu teyze muhabbetini çözemedim ben ulan teyze mi abla mı yaşında acaba derken kendimi abla derken buluyorum. Asdfghjklşi Edit: kıçımdan uydurmuşum gibi duruyor başlıkta ama üstteki entriyi görünce aklıma geldi arkadaşlar. Kıçımla bir alakası yok.

yoo ağlamıyorum t: tanımını en güzel ablişimin yaptığı bir kadınlık statüsü(?). o kız kardeş demiş mütevazı olmuş ama üçünü birlikte yapabilenler ablalar bence. iyi ki ablam var.. iyi ki ablalar var..

görevlendirme gereği bir haftalığına şehir dışına gitti. odaya geldim ama ışığı açmaya elim gitmedi ve işlerimi sessizce halletmem gerektiğini düşündüm hemen. uyku problemi yaşadığı için o uyumadan odaya gitmiyodum genelde. odada sen olmayınca eksik hissettim bir an.. akşam eve gelirken bana bundan alsana diye mesajlarım olmayacak yine şanslısın ahahahah. (bkz: kardeş terörü) şimdiden özledim yalan yok, şu bir hafta sağlıklı ve güzel geçer umarım da tezden eve gelirsin.

kardeşim ekim gibi motor almak istiyor ve yüklü miktar yardım etmem lazım eee abla olmak kolay değil o pamuk eller cepten çıkmıyor

Bugün sınavı kötü geçmiş kendisi bir senedir ciddi anlamda emek veriyor ve netleri hiç 105'in altına düşmemişti. Çok boş bıraktım falan diyor ama ben ablamı tanıyorum tokatlayıp geçmiştir hepsini. Çok seviyorum ya. İyi ki var ve iyi ki hep yanımda.

Yıllardır uzağız. Alıştık sayılır aslında ama insan özlüyor tabi. Yılda 3-5 kez görüşürüz anca. En son bayramda görüştük bir daha görüşemeyiz uzun bir süre diye çünkü ikimiz de bebiş bekliyoruz ve tahmini aynı zamanda doğurcaz. Birbirimizin doğumuna gidemiycez. İçim buruk biraz. Buraya bayramda çektiğimiz bir kareyi ve birkaç damla gözyaşımı bırakıyorum 🥲 gorsel

Küçük annem olur kendileri aramızda 1 yaş var sadece ama her zaman benden büyük olmayı başarmıştır her durumda, her şartta bana ablalık değil annelik yapmıştır hemde benim gibi birine :))) her düştüğümde ilk elimden tutup kaldıran yaralarımı saran olmuştur ablalıktan daha çok annem olmuştur yanındayken kıymetini bilmiyorsun sanki hiç yanından ayrılmayacak hep seninle birlikte olacak zannediyorsun ama evlenince evden ayrılınca anlıyorsun eksikliğini içine bir öküz oturuyor bir yanın daima eksik kalıyor ablalar evlenmesin :)))

bu aralar kendi içimde zor şeyler yaşıyorum. evdekilerden ayrıyım. ne kadar belli etmemeye çalışsam da tutamıyorum, onlar da benimle ilgilenmeye çalışıyor. ablamla bugün konuşuyorduk, telefonda o konuşurken ben ağlıyordum, sadece onu dinledim. benimle uzun uzun konuştu. en son bana sana iyi gelen, seni mutlu eden şeyleri yaz dedi. abla ilk başa seni yazmak istiyorum. bana her konuda destek olduğun, her kararıma saygı duyup beni desteklediğin, uzaktayken bile yanımda, evimde hissettirdiğin için çok şanslıyım. iyi ki benim ablamsın ya. insanın böyle ablasının olması çok güzel ve çok özel bir duygu.

kesme, biçme, dikme, tasarlama gibi konularda yetenekli olduğunu düşünüyorum. bunu kanıtlar nitelikte ürünler de çıkartıyor (zaman zaman saçma şeyler de ortaya çıkıyor djdj). hatta ilkokulda müzik dersindeki müzik aleti tasarlama ödevi için mukavvadan tıngırdayan gitar yapmıştı. böyle şekli, rengi, tıngırtısı falan tam gitar. tek farkı boyutuydu, o kadar da olsun zaten. pek zeki (!) müzik hocası ablamın yaptığına inanmayıp sınıftaki en düşük notu ona vermiş, ablam yoğurt kovasından davul yapanlar bile en yüksek notları alırken öğretmenin onun yaptığına inanmamasına bayağı içerlemişti. neyse işte arada yaptığı bazı şeyleri bana hediye eder, dün de şöyle bi şey gorsel yapmış. gerçi bunu beğenmediği için bana verse de minnoşluğuna bayıldım.

önemli bir figürdür. istisnaları mutlaka olacaktır ancak genel itibariyle abla kişisi kardeşleri üzerinde abi tiplemesine nazaran daha fazla belirleyici rol oynayıp onları daha çok sahiplenir. buna bir nevi annelik içgüdüsü de diyebiliriz. zira her kadının fıtratında anaç bir taraf vardır. vallahi eğer yusuf'un bir ablası olsaydı, canını verir yine de onun kuyuya atılmasına müsade etmezdi.

Annenin bekar şekli

Yakında evlendiriyoruz heyecanlıyım çünkü odasına çökecek olmanın mutluluğu var içimde :))

canım bankamatiklerimm (bkz: maaşımız yattı mı)

Çocukken kendime ait bir oda olmasını çok isterdim sözlük. Sonra ablam büyüdü ve evden ayrıldı. Oda bana kaldı ve ben hiç keyif alamadım. Meğerse o odayı ablam var diye seviyormuşum. Çocukken bunu anlamadığım için özür dilerim abla 🥹 odanın sensiz hiçbir anlamı yok.

ablamla çok iyi anlaşamıyoruz yani öyle sevgi pıtırcıgı falan olamayız. ikimizde sevgimizi çok gösteremeyiz. yarın ameliyata girecek ve süreci kabullenmesi biraz zor oldu. 2 3 gün boyunca sadece benimle konuştu, odasına benden başka kimseyi almadı. biriyle asla uyuyamaz ama geceleri sımsıkı sarıldı bana öyle uyuyabildi. gece su içmeye kalkarken bile hemen elimi tutup gitme yanımdan diyordu. yarın ameliyata girecek ve şuan karşımda dizi izliyor. ben de meyve soyuyorum ona. aramızdaki bağın bu kadar güçlü olduğunu hiç hissetmemiştim. her şeye rağmen kaybetme korkusu çok kötü bir his. iyi ki var.

hep bundanım olsun istemiştim

Abla diye yazılır pamuk premses diye okunur zamanında az nazımı, kahrımı çekmemiştir gece yarıları kaldırıp az makarna yaptırmamışımdır işin güzel tarafı ise hiç itiraz etmeden kalkar yapar giderdi yani sadece yaptığı makarnalara kalsa hakkını bir ömür boyu ödeyemeyeceğim küçük annem olur kendileri

Annemle bana da bundan yapması için pazarlık yaptığım şeydir kendisi.Büyüyünce fark ettim ki sonradan olmuyor

Küçükken hiç anlaşamazdık. Erkek kardeşim daha uysal olduğu için genelde ikisi bir olup beni dışlama eğiliminde olurlardı. Evlenip gidene kadar, hatta anne olana kadar aramız yine çok harika sayılmazdı. Ne zaman ki anneliği tattı, bana da ablalıktan ziyade bir anne gibi davranmaya başladı. Şimdilerde onu ve yeğenlerimi mutlu etmek dünyamı güzelleştiren şeylerin başında geliyor.

Hep kardeşler yazmış sanırım. Ablalar suskun. Şu dünyada iyi olmak için en çok cabaladığım buna rağmen iyi olamadığım şey abla olmak.