Kardeşim bana küçük annem dediğinde aslında ablalık bu dedim. 2 ve 3 yaş var aramızda ama ben onlara hep ablaydım. Nazlarını, ergenliklerini en ağır darbe şeklinde ilk hedef olarak ben yedim. Sevgilerini, korumacılıklarınıda en güzel ben hissettim. Bazen yaptıklarını nasıl affediyorum dediğimde oluyor ama ben 2 yaşımdan beri gönüllü bir diğer anne gibiymisim. İşin mayası da bu sanırım. Ellerine diken batsa canım yanar, her olayda ilk onları gözetirim. Kaç yıl yaşasamda böyle gidecek sanırım, annemden biliyorum :) Benim minnik yavrularım seviliyorsunuz