şizofreni

son zamanlarda bende de olduğunu düşündüğüm psikolojik rahatsızlık sesler duyuyorum ufak ufak.bir saniyeden daha kısa sürüyorlar.sesleniyor ve kesiliyorlar sanki yardım istiyor o ses benden.genelde yalnızken oluyor. "merdivenlerden çıkarken orda olmayan bir adamla karşılaştım bugün de orda değildi keşke dedim keşke gitse"

şizofren değilim ama içimde başka biri daha var ve hiç iyi şeyler söylemiyor.

doğuştan görme engelli insanlar şizofreni hastalığına yakalanmıyorlar.

aklıma behzat ç. geldi ah ulan berna ah ulan şule ... ayrıca bu konuyla ilgili zindanlar adasını ve the beatiful mind filmini izlemenizi tavsiye ederim

aşkımın şiddetinden koptu gönlün freni... doktor beni sanıyor hala şizofreni! üsküdar taburculuk hasretiyle derinden kalbimi hoplatıyor bakırköyün treni!.. ta uzaktan marmara aşkla çekiyor beni hayretle karşılarım beni deli göreni taburcu olmak için kullanmalı dümeni aşkımın şiddetinden koptu gönlün freni doktor beni sanıyor hala şizofreni. bakırköyde 24 a servisinden bir hastanın şiiri günde 16 paket sigara içen hastanın, sigara içişi kadar giyinişi de enteresandır.

aylarca şizofreni hastalarına sağlık hizmeti verdim. çok korktum, çok ağladım, şiddete maruz kaldım, teselli için çok dil döküp çokça yıprandım. ama onlarla ne kadar mutlu günler geçirdim anlatamam farklı hayal dünyalarıyla her dakika şaşırtıyolar. her birini çok sevdim bazen eve gitmez akşama kadar onlarla tavla, okey oynardım. bulmaca çözüp, resim çizer, mektup yazar onları okurduk. beni bu kadar candan sevip benimsedikce onlardan kopamaz hale geldim. canım çocuklarım.. herkesin diline doladığı gibi bir hastalık değil maalesef şakası bile hoş gelmiyor artık.

ben de sürekli konuşmak için giderdim. en son 3 aylık hamile iken gitmiştim. annem ağlıyordu delilerin içine gidiyorsun diye...:( bilmiyorum riskli olduğu için hamileligim ,sürekli karnımı tutmuş olabilirim neyse konuşma bitti kaynaşıyoruz yanımda uni gençlikten kızlar var aşırı korumacılar halimi bildikleri için dört bi tarafımdalar. biri geldi sessiz sedasız karnıma dokunmak için yeltendi bizim kızlar hemen engellemeye çalıştı.ben de bi korktum sonra sessizlesti yanına gittim. elini karnıma koydu gözlerime bakıp bebek? bende tebessümle onayladım. meğer bebeği olmadığı için boşanmış ve aklını yitirmiş her seyi ile bi kadin anneydi benim gözümde .... hiç konuşmadı ama gözleri ile dualar etti... belki allah bana onun duası ile bana bağışladı bebeğimi. çünkü meczup ile allah arasında perde yoktur.

eklemek istediğim bir şey var; bu insanlara "sen numara yapıyorsun aq, siktir git." deme gibi bir lüks yoktur. bu insan gerçekten onu duymakta, görmektedir. halk arasında; deli , cin çarpmış, evlenmiş falan denen insanlar aslında şizofrendir. gerçekten onu yaşar. bir nevi kişi (en az) %50 kendi gerçekliğine sahiptir. ayrıca semptomları 2'ye ayrılır 1) negatif belirtiler, kişinin işlevselliğiyle ilgili becerilerin kaybı. mesela çalışma gibi. kişi akşama kadar yatakta oturursa bu kaybolur. 2) pozitif belirtiler, sanrı falan eklenmesi

Bu hastalıkta sanılanın aksine görsel halüsinasyondan çok işitsel halisülasyonlar vardır. Bir de ilginç bir bilgi olarak doğuştan kör olan hiçbir şizofreni vakasına rastlanmamıştır.

rastgele kısmından yıllar önceki başlıklara entry yazan yazarları niteleyen kelime :d

rastgele kısmındaki başlıklara entry yazan yazarların sahip olduğu ruhsal hastalık :d

Şifonyer diye okudum.

geçenlerde bu hastalıktan bahsetmiştim. eşimde belirtilerinin başladığını hatta ilerlediğini de söyledim. anladığım kadarıyla yaşadığı şey tam anlamıyla paranoid şizofreni. halüsinasyon görmüyor ama kafasında yarattığı bir dünyada yaşıyor. işin kötü tarafı bütün o saçma şeylere fazlasıyla inanıyor. fazlasıyla tedirgin, zihni inanılmaz yorgun çünkü kontrol edilemeyen bir düşünce akışı var, korkmadığını ileri sürse de deli gibi korkuyor, içinde bitmeyen bir huzursuzluk, kafasında susmayan bir ses var. bunlar bana anlattıkları değil. gördüklerim. bu rahatsızlığın ileri seviyesini düşünemiyorum. yani halüsinasyon boyutuna kadar ilerlemesini. gerçi kafasındaki dünya da bir nevi halüsinasyon etkisi ya. gelelim tedavi sürecine. şizofreni tedavi edilebilen bir rahatsızlık ama şu süreye kadar denilen belli bir süresi yok. devamlı bir ilaç kullanımı olmalı. gece uyumama durumu asla olmamalı. geceleri mutlaka uyuması lazım. en önemlisi, hasta ile ters düşmemeniz lazım. söylediği bütün o saçmalıklara ne karşı çıkmalı, ne de desteklemelisiniz. kendilerine ya da çevrelerine zarar verme eğilimleri var. tam anlamıyla zararsız diyemeyiz. biz belli bir süre psikotik ilacın yanında sakinleştirici de kullanacağız. sakinleştirici ile daha kolay zapt edilebiliyor. en azından normal hayata daha kolay adapte olabiliyor. ani öfke patlamaları yaşanmıyor. nedenlerini bilmiyorum. bu hastalığın nedeni nedir? aileden gelen kalıtsal bir şey midir? bilmiyorum. baktığımız zaman eşimin annesinin de ciddi psikolojik sorunları var. ama ne olduğunu bilmiyorum. eşim de bilmiyor. annesi hakkında konuşmaktan hoşlanmıyor. bir tek şunu diyebilirim. alkol, kafein dahil her türlü uyarıcı ya da uyuşturucu madde bu hastaları aşırı rahatsız eden, beyin kimyalarını bozan etkenler. o yüzden uzak tutmakta fayda var. filmlerdeki gibi zeki adam rahatsızlığı değil maalesef.

Ara ara gerçekten bu hastalığa sahip miyim diye düşünüyorum. Kafamda yarattığım dünyadayım. Gerçeklik algımı çoğu zaman kaybediyorum. Derin bir korku ve stres yaşıyorum. Gerçekten bazen çok saçmalıyorum. Paranoyaklık derecesinde kafamda bir şeyler kuruyorum. Yine psikiyatristimize anlatıcaz bir şeyler hadi bakalım

Okuldaki kütüphane görevlisi memurumuz şizofreni hastası. Dıştan baktığınız zaman bunu fark etmek imkansız değil ama zor. Bire bir konuşunca hareketlerinden, konuşmasından, mimiklerinden anlayabiliyorsunuz. İlk donem neredeyse yarıya geldi ve ilk defa gordum onu okulda, karşılasmiyorduk. Öğle aralarında yanına gidiyordum, sohbet ediyoruz. Kimden duyduğumu tam hatırlamıyorum ama sanırsam devlet bu insanları sosyalleşmesi için okullara dagitabiliyormuş. Emin değilim bu konuda, duyduğum kişinin yalancısıyım. İşte bugün tekrar konuştuk biraz. Genellikle açtığı konular cinsellik oluyor. Çok alakasız bir konu açsa dahi sonunu hep sekse bağlıyor. Söylediklerinin %80'i kurgu... Ben hiç bozuntuya vermeden dinliyorum ve ona iyi geldiğini görüyorum. Annesinin şizofreni hastası olduğunu öğrenmişti zamanında ve kaybetmişti. Sanırsam genetik faktörlerini almış. Doktor değilim tabiki varsayımlar üzerine konuşuyorum. Bana birden hastane raporlarını, kullandığı ilaçları da göstermişti geçen sene, bugün de ilac saatine denk geldim yanımda icti. Kendisi de her şeyin farkında galiba... çok sevecen, ve tatlı birisi bu arada. Konuşunca iyi hissediyorsunuz, enerjisi de güzel. Ara sıra örtünüyor ve kendi dünyasında bunun sebebini "güzelliğimi kimse görmesin gerek yok, birisi bana bakar sonra göstermek istemiyorum kendimi, böyle daha korunaklıyım" diye açıklıyor :). Okuldaki kantinden yemek yemek istemiyor, yemeklere ilaç kattıklarını düşünüyormuş ve öğrenciler bu yüzden gergin oluyormuş. "Keşke insanlarin hepsi sekse ulaşmakta bu kadar yorulmasa" diyor. Çok haklı. Okulumuzdaki öğrenci işleri (kendisini de hiç hiç sevmem adamın) kendisine kötü davrandığını da söylüyor ara ara. "Beni ezik görüyorlar, bazen yukardan bakıyorlar ben anlamıyor muyum bunu sanki" diyor. Öyle söyleyince ben de ne diyeceğimi bilemedim. Çünkü genelde kendisi hep konuşmayı sever, araya girip bir şey söylediğinde hemen heyecanlanıyor sözünü yarıda kesiyor... Sevindim ama tanıştığıma, dün numaramı aldı bugün de şey diyor "anla ki ben seni arıyorum ay ay hemen açayım xxx kötü durumdadır diye düşün tamam mı, yoksa ben öyle rahatsızlık vermem zor durumda kalmazsam" dedi. Ben de merak etme açarım dedim, umarım başıma bela almamisimdir diye de düşündüm içten içe açıkçası, neyse bakalım göreceğiz...

Bir tür akıl hastalığı. Bugün bir adet şizofrenin psikiyatristle görüşmesine zorunlu olarak şahit oldum. Üstüne biraz da bire bir sohbet etme şansım oldu. Çok acayip bi kafaya sahipler ya. Kendi gerçekliğinde yaşıyor gibi. Sakin sakin ve kendinden emin bir şekilde bir şeyler anlatıyor ama her an zıvanadan çıkıp her türlü hareketi de yapabilecekmiş gibi. Hikaye gayet mantıklı şekilde ilerlerken olay bir anda kopuyor ve kendi dünyasından devam etmeye başlıyor. Heyecan verici ama biraz da ürkütücü açıkcası.

bu başlığa çok defa uğramak isteyip de vazgeçmiştim. bu sefer biraz bir şeyler karalamak iyi gelir belki. neden bilmiyorum ama beyin ile ilgili konular küçüklüğümden beri ilgimi çekti. böyle bir kariyer yapacağımı tahmin edemesem de şizofreni de dahil olmak üzere beyinle ilgili çalışmayı planlıyorum. bunun küçüklükten gelen merak kadar sonrasında şizofreni de dahil olmak üzere beyinle ilgili çeşitli hastalıklara yakından şahit olmamla alakası var. hâlâ da oluyorum. tek söyleyebileceğim hangi çeşidi olursa olsun hasta olan kişi ve yakınları için çok zorlu bir süreç olduğu. sanırım en zoru da toplumun büyük bir kısmının psikiyatrik hastalıklar konusundaki anlayışsızlığı. doğru kelime bu mu emin değilim ancak asla bu durumu kabullenmiyorlar, kullanılan ilaçların yan etkilerinden kaynaklanan kişinin hal ve hareketlerindeki değişkenlikleri olumsuz karşılıyorlar. hastalığın evresine göre kişi temel sorumluluklarını yerine getirmekten yoksun olabiliyor. böyle bir durumdayken hastayı sürekli eleştirip düzeltmeye çalışarak iyi bir şey yaptığını zannediyorlar. en kötüsü de hasta olduğunu asla anlayamadıkları için genellikle beceriksiz, aptal vs. gibi sıfatlarla kişiyi eleştiriyorlar. gelecekte farmakolojik tedavi olarak ne aşamaya gelinir bilemiyorum ancak bütün hastalıklarda olduğu gibi tedaviye yaklaşımın sadece farmakolojik olmaması gerektiği yönünde. kişiyi topluma adapte etmek için sadece ilaçlar yeterli olmuyor ne yazık ki. bunun için doktorun yönlendirmelerini dikkate almak gerekiyor. ayrıca hastaya en yakın toplum ruh sağlığı merkeziyle de iletişime geçip gerekli takip ve tedavilerin alınmasında da fayda var.