aylarca şizofreni hastalarına sağlık hizmeti verdim. çok korktum, çok ağladım, şiddete maruz kaldım, teselli için çok dil döküp çokça yıprandım. ama onlarla ne kadar mutlu günler geçirdim anlatamam farklı hayal dünyalarıyla her dakika şaşırtıyolar. her birini çok sevdim bazen eve gitmez akşama kadar onlarla tavla, okey oynardım. bulmaca çözüp, resim çizer, mektup yazar onları okurduk. beni bu kadar candan sevip benimsedikce onlardan kopamaz hale geldim. canım çocuklarım.. herkesin diline doladığı gibi bir hastalık değil maalesef şakası bile hoş gelmiyor artık.