çocukluk aşkı hikayeleri

2. sınıfa gidiyoruz sınıfta ismail diye biri var. neyse bu çocuk beni seviyor ben de onu seviyorum güya. sonra çocuk bana hikaye kitabı hediye edip kapağına "insan sevdiğini asla terk etmez" yazmıştı. iki gün sonra başka yere taşındılar ve çocuğu bir daha görmedim o zamandan beri erkeklere güvenmiyorum jdjshhd

anaokulundaydık. sınıfta bal gözlü bi çocuk vardı. daha önceden tanıyoduk birbirimizi. tabi ben o zamanlar narin ve zayıf bir kızdım...çıtkırıldım derdi evdekiler hep. (zalım yıllar,hayın yıllar..her biri 3'er 5'er kilo ekledi) neyse ben bu çocuğu seviyodum ama insanlar sevdiklerine nasıl davranırlar ya da bi kız sevildiğinde nasıl bi tepki verir hiç bi fikrim yoktu. bu hep benle oynardı, boyama yapardık benim yanıma otururdu, serviste beni korurdu falan. annesi, ablası, yengesi her gördüğü yerde sen bizim gelinimizsin oğlumuza alcaz seni derlerdi. bi de annemin yanında söylüyolardı utançtan geberiyodum. neyse bi gün oyun saatindeyiz erkekler bi köşede oyun oynuyo, kızlar bi köşede. çocuğun bi tanesi 2 dakkada bir bizim yanımıza geliyo şu şunu seviyo diyip gidiyo. geldi en son bana "..... da seni seviyo" dedi gitti. televizyonda erkeklerin bu tarz konularda hep bi tokat yediğini görmüştüm. çok yanlış anlamışım meğerse. gittim çağırdım bunu "sen beni mi seviyosun" dedim. "evet" dedi. bi anda o ürkek, narin, çıtkırıldım kızın içinden adeta bir ustura kemal çıktı ve çocuğa tokat attım. "sevme beni" dedim. ulan mal babayın evinde mi gördüydün seni sevene tokat atmayı? neyse işte ondan sonra da çocuk yanıma yaklaşmadı zaten. i̇lk aşkımı da bu şekilde kendimden uzaklaştırdım.

ben 3-4 yaşlarındayken binada bi çocuk vardı. annesi babası çalışıyo babaannesi bakıyodu. benden 4 yaş felan büyük, aşağıda apartmanın diğer çocukları felan hep beraber oynuyoduk. bi gün bu çocuk beni arka bahçede oynatırken "aferin abicim" felan derken ben buna "ne abisi yaa büyüyünce evlenicez biz" dedim. bu da babaannesine şikayet etmeye gitti beni :) sonra başka şehire taşındık 2 sene sonra ankaraya geri döndük ama başka bi eve taşındık. 17 sene geçmiş o binadan taşınalı geçen bayram babaannesine ziyarete gittiğimizde gördüm. ne bu dediklerimi ne de çocuğu hatırlıyorum. ama görür görmez takıldım kaldım. acayip yakışıklı olmuş bildiğiniz dibim düştü. bi süre bakıştık. sonra babaannesi geçmişten bahsetti felan tabi benim yüzüm kıpkırmızı. arada karşılaşıyoruz ama konuşmuyoruz bakalım belki küçük dstk nin dediği çıkar bilemeyiz :)

ilk aşkımdı diyebilirim 6-7 yaşlarındaydım çünkü her neyse biz taşındık başka şehre onla aynı oturduğumuz yerden. onlarda sonra bizim olduğumuz yere geldi bir kaç kez görüştük ailelerle. sonra tekrar gittiler bir daha hiç görmedim taakii birbirimizi instagramdan ekleyene kadar sonra da öyle kaldı işte....

6 7 yaşlarındayken yan binadaki kızı seviyordum. bunu herkeste bilirdi ablası falan bana enişte derdi adsfdgfhg bende annemin yüzüklerini çalıp sürekli ona verirdim oda utanır falan ama alırdı. sonra işte tabi ben okuyup yazamıyorum o zamanlar dfdbfn üst komşunun oğlu serkan liseye gidiyordu bu mal tutturdu sen söyle bir şeyler ben yazayım diye küçüğüm ben daha da malım o zaman işte şöyle seviyorum böyle seviyorum bilmem ne en sonunda da gözlerinden öpüyorum gibi bir şey yazalım dedi bende tamam demiştim .d bir yandan da seviniyorum bu gerizekalı dudaklarından öpüyorum yazmış sonrada gidip kızın annesine mi ne vermiş morsmordre yolladı diye. evi bastılar mk herkes deliye döndü dfdfgkh açıklayamıyorum da çocuğum. sonra bunlar taşınmıştı biz yıllar sonra 1-2 kere karşılaştık sonra geçen yabancı diller fakültesinden aşağı yürürken karşılaştık şansa bak aynı ünideymişiz ama baya bir değişmiş tövbetullah.

12-13 sene önce lojmanda otururduk, onları evi diğer bloktaydı. bi kere onlara gitmiştim. bilgisayardan hep gta oynardı ben de izlerdim. sonra biz taşındık. küçükken herkes benle oynayıp, komik olduğum için beni kıskanırmış. ahdhdjs yıllar sonra duyunca çok komiğime gitmişti.

evlerine gittiğimizi zaman o gta oynardı ben de masum masum oyunda o ölsün de sıra bana gelsin diye onu izlerdim. (bkz: böyle anı mı olur )

Şimdi aniden bir isim çağrıştırdı. Ortaokulda arkamda oturan bir çocuk vardı. Resmen mantık aşkı yaşıyordum çocukla. Çocuk baya çalışkandı. Ama inek değildi. Yakışıklıydı uzun boyluydu. Temiz yüzlüydü. Huyu suyu da iyiydi arkamda oturması sebebiyle sohbetimiz de olurdu. Hep saati sorardım ona. (bkz: erkeği çekici yapan özellikler ) (bkz: saat) Neyse. Durduk yere andık çocuğu da. Şimdi olsa evlenilecek erkek diye bakardım. Hoş o zaman da hemen hemen öyle bakıyormuşum ya neyse

ortaokulda bir üst sınıfımdaydı. çok çalışkandı o, biz çok da iyi arkadaştık. deli cesareti gösterip hoşlandığımı söyledim ona , hiçbir şey söylemeden konuşmayı kesti benimle. yıllar geçti , şu an aynı üniversitede okuyoruz o tıp fakültesinde öğrenci ,ben hemşirelik fakültesinde...stajlarda falan sürekli denk geliyor.geçen bikaç gün üst üste gördüm,yanımdan geçti gitti ben onu tanıyorum,hatırlıyorum ama o beni hatırlamıyor, belki adımı bile unuttu bilmiyorum. aklıma geldikçe hala üzülüyorum :(

5-6 yaşlarındaydım. Kuran kursuna gidiyordum. Berkay diye bir çocuğa bayağı tutulmuştum. İlk aşkım oydu. O ailesine benden bahsetmiş, ben abimlere ondan… 1.sınıfa başlayacağım. Okul başladı. Ne göreyim benimki. Kalbim güm güm tabi. Yine beraber takılıp ediyorduk ama işte o yıl tayinleri çıkmıştı başka şehire gittiler. Gidiş o gidiş. Daha da göremedim. Soyadını da unuttum hiç haber alamadım ondan. Umarım iyidir ve o da beni unutmamıştır:)

2010 kasım. hava yağmurlu. bizim dershanenin karşısında bi cafe var, her zamanki gibi dersten çıkıp takılmaya gitmişiz. cafe de tıklım tıklım dolu. biraz oturduk, bi arkadaşımız geldi yanında da bi erkek var. boş yer olmadığı için yanımıza oturdular ama erkek kişisiyle asla muhabbet falan etmedik. o zamanlar facebook var sadece, bi ordan arkadaş olduk. neyse biraz zaman geçti birbirimizin gönderilerini falan beğeniyoruz. asla konuşmak yok. 10 haziran 2011 gibi bu erkek kişisi benim duvarıma yazan ortak arkadaşımıza salça oldu. biz üçümüz konuşmaya başladık. sonra ben bi cesaret numarasını aldım yazdım flört ettiğimizi sanıyorum gerçi o zamanlar flört de yoktu shdjdkdjd temmuzda çıkma teklifi etti, evet çıkma teklifi... 4 yıllık bi ilişkimiz oldu. ikimizin de ilk ciddi ilişkisi. aşık olduğumuzu kendimize de birbirimize de itiraf edemeyecek kadar küçüğüz. üniversiteye başladık, farklı şehirler olunca yürümedi. tabii ergenliğin de etkisi var. şimdi, 2022 haziran. bu erkek kişisiyle 4 gün sonra evleniyoruz. hayat bi şekilde döndü dolaştı bizi bir araya getirdi. iyi ki.

1. Sınıfta okul değiştirmiştim. Yeni okulun ilk günü müdür yardımcısı sınıfa götürdü öğretmene yeni öğrenciniz diye tanıttı. Sınıfta sadece birisinin yanı boştu. Bi kız hemen yanıma geldi elimden tuttu boş olan yeri gösterdi. O eli bir daha tutamadık işte uzaktan baktık sadece.

yeni yeni bisiklete bindiğim zamanlar evimizin karşısına yeni bir kiracı taşınmıştı. 2 tane kızları vardı biri benle yaşıt diğeri de 3-4 yaş küçük. yaşım da max 9 falan. her neyse bizim mahallede komşuluk ilişkileri çok hızlı geliştiği için annem olsun babam olsun çoktan tanışmışlardı bile onlarla. ben de çocuk aklıyla kızla kesişme olayları falan. kızın babası da polis bu arada. her neyse bir gün sokakta bisiklet sürüyorum, ki ben çok hızlı kullanırdım bisikleti hatta bacağımın kırılmasına bile sebep olmuştu. işte bir gün sokakta bisiklet sürüyorum. akşam üzeriydi net hatırlıyorum mahallenin bütün çocukları olarak aşağıdayız abartısız 15-20 çocuk. tam festival. ben de bastım pedala tam bizim evin önüne geldim karşı komşunun küçük kızına bir geçirdim. kızı hastaneye mastaneye götürdüler. benle yaşıt olan kız da bir daha ne suratıma baktı ne de selam verdi. internet cafeye falan giderken evlerinin önünden eğilerek gidiyordum babası bana sıkmasın diye.

sene 2005-2006 anasınıfına gidiyorum. sınıfta bir çocuk var ve çocuk aklıyla onu seviyorum. çok yaramaz ve kavgacı bir tiptim döverdim genelde herkesi. bunun da kankisi bi kız var hiç sevmezdik birbirimizi. o kızla ufaktan atıştık ama laf dalaşı yani. gitmiş beni çocuğa şikayet etmiş. bu çocuk geldi bana tokatı bir yapıştırdı, bütün sınıfı döven ben gıkımı çıkaramadım üzüntüden. aşka olan inancımı çok erken yaşta kaybettim arkadaşlar ajahahwhajlsj sonra birinci sınıfa başladık yine aynı sınıftayız bu çocukla hâlâ daha seviyorum ben. başka bir kız arkadaşımla sınıfın arkasında birbirimize kimi sevdiğimizi itiraf edicez. bi baktık ikimiz de aynı çocuğu seviyoruz. o kadar mutlu olmuştuk ki aynı kişiyi sevdiğimiz için birbirimize sarılmıştık ajahgwwwjwk. çok saçma her şey çok saçma edit: yeni anı yükleme

İlkokulda tutulduğum aşktı. Şişmandı. Hem de çok şişman. Tıslayarak yürürdü. Maddi durumları iyi olmasına rağmen ailesi zayiflasin diye beslenme koymaz, koyarlarsa da meyveden öteye gitmezdi. Ben de onun aksine zapzayif, safinaz kılıklı bir tiptim. Annem kilo alayım diye ekmeğin arasına bir ekmek daha koyar, arasına çikolata sürer yetmez bir de çikolatalı süt alıp koyardı. Benim alman tipli hans'ım da obeziteyi sınırlar da yaşadığı için beslenme saatinde kekstar reklamındaki canavar gürbüz kesilirdi. Onu görünce millet sıranın altında yerdi beslenmesini. (Hem kendilerini hem de beslenmelerini yemesinler diye.) Peki ben bu hikayenin neresindeydim? Hans'ımın midesiydim. Üzülürdüm haline. Aşıktım, çocukluk aklı ya tüm beslenmemi onunla paylaşırdım. Hatta hepsini. O yer, ben izlerdim. Güzel de yerdi namussuz. Bir dönemi onu besleyerek kapattım. Çocuk sumo dövüşçülerine dönerken ailesi oğullarının kilo artışından şüphelenmiş olacak ki, okula geldiler. Sınıf hocamızla ve sınıftaki birkaç ispitçi ile konuşunca durum anlaşıldı. Aşkımıza kelepçe koydular. midesine takılan kelepçeydim ben artık. Sıkı bir diyet listesine girmesi için ilk şart beni hayatından çıkartmasıydı. Yıllar sonra toplu taşımada gördüm kendisini. Aynı vücut, aynı tıslama. O da tanıdı beni. Eserinle gurur duy der gibi bir göbeğine baktı bir de bana.