insan kendine gülsün mü ağlasın mı bilemediği durumdur. otobüste sabah okula giderken amcalara yer vereyim dedim ama ayakta uyuyorum bildiğin. derken daldım gittim eller ceplerimde direğe dayalı dururken şoför bi fren attı sol kaburgamın ezilmesiyle kendime geldim. eller ceplerde kalkamiyorumda ortalığa öylece devrildim. büyük ihtimal engelli sandılar beni yerde kocaman çırpınan bir çocuk. koltuktaki amcalar fırladı ayağa omzuma girip 3 kişi zar zor kaldırdı beni. o an anladım ki düşenin tek dostu yaşlı amcalar.
2
gözlerimden yaş akana kadar güldüm kusura bakma sjdhsjhskdjdjdjdjd - der susarim 26.10.2016 11:04:47 |#2854526