kardeşimle aramızda 7 yaş olması küçüklüğümüzden beri yaşadığımız kavgaları durdurmak yerine arttırmıştı. bu aralar oldukça iyiyiz tabi. bundan seneler önce kavga ederdik ve her seferinde o benim saçlarımı çekerdi. ben abla olarak kıyamazdım tabi. seneler sonra günlüğünü bulduk, beraber okuduk. öğretmenleri 'yaşadığınız en büyük pişmanlığınız nedir? neyi değiştirmek isterdiniz?' diye sormuş. kardeşim de 'ablamın saçını çekip onu üzdüğüm zaman' demiş. gel de sevme bu çocuğu.