denizli'de yaşarken tam meydanda bu isimde bi tekel bayii vardı. o bayinin sahibi abimiz cüceydi. bir gün ayakkabı tamircisine botlarımı vermiştim. önümde bir çocuk, çocuğun kafasını okşayıp "çekilsene yakışıklı" dedim. çocuk kafayı bi döndü, bu küçük ağa adlı tekel bayinin sahibi cüce abi. bıyıklı falan. lan ben bir utandım. "olur böyle şeyler, canın sağolsun" deyip güldü.
ondan sonra epey kanka olduk. hoş sohbet, güzel bir abimizdi.