semavi dinlere inananların tavırlarının da bir etken olduğunu düşünüyorum. günümüzde öyle bir müslüman kesim var ki gerçek islamı herkese öğretmeyi kendine vazife edinmiş. sürekli karşısındaki insanın kendince inancını ya da düşüncesini yanlış bulup uyarmaya bayılıyor. inandığı dinin kitabının kendi yorumladığı halini mutlak doğru kabul ediyor, aksini düşünen herkes de hatalı. bu da bir süre sonra cansıkıcı hale geliyor, hem inanıyorum hem de aptalın birisi zırt pırt gelip yanlış yapıyorsun böyle yapmalısın sen nasıl müslümansın konferansı veriyor. kardeş ben hiç inanmıyorum demek bu konuda daha çok huzur veriyor. o kesimle aynı grup içinde kalmıyorsun. zaten bana göre din o dönemin ihtiyacıydı, kurandaki birçok kural dönemin ihtiyacı gereği düzenlemiş. bunu günümüze uyarlayamayız çünkü ne poligami mevcut ne cariyelik mesela. insanın bu konudaki tek ihtiyacı kendinden daha güçlü bir kuruma inanmak ve allah bunu tek başına yerine getiriyor. şahsen ben inandığımla arama çeşitli şekil kuralları girmesinden rahatsız oluyorum. namaz öncesi aldığım abdestin ojelerim olduğu için kabul edilmeyeceğini savunan bir grupla gerçekten aynı şeye inanmak istemiyorum.