hala korkarım, 11 yaşındayken gecenin bi vakti kalkıyorum, bakıyorum balkon kapısı açık. kapıyı kapatmadan evvel lambayı yakayım diyorum, tam yakacakken karşımda 2 kişi beliriyor. "siz kimsiniz" diyorum. "sakın babana söyleme" diye cevap alıyorum. bunlar hemen balkona gidiyorlar, o ara abim yanımda yatıyor, o zaman garibanlık tabi, çekyatta yatıyoruz. abimi kaldırıyorum, hırsız var diyorum. "babama söyle hemen" diyor. hemen babamı kaldırıyorum, aramızda şöyle bi muhabbet geçiyor.
-baba
hı
-baba kalk hırsız var evde
oğlum yat uyu rüya görmüşsündür
-baba vallahi hırsız
babam ikna oldu mu olmadı mı bilinmez, hemen kalktı yataktan, bizim odaya geldi, o ara hırsızların biri merdivenlerden iniyor, diğeri babamı görünce hemen balkondan aşşağı atlıyor. babam balkona çıktı, bende hemen yanındayım, yere atlayan kişinin topallayarak kaçması hala gözümün önünde. babam ağzına hangi küfür geldiyse sövmüştü. bende onu izledim, haliyle it gibi korktum tabi. sonra polis felan geldi, bana bir şeyler soruyorlar ama ben ne bileyim lan, göt korkusundan her şey karıştı.
aradan 2-3 ay geçti benim saçlarım felan döküldü, pskolojim bozuldu. 5-6 sene karanlıkta uyuyamadım, illa bir lamba yanıyordu ben uyurken, az çok atlattım ama hala zifiri karanlıktan it gibi korkarım